*เพื่อนแท้*..............

เนื้อเรื่อง

เพื่อนคือคนที่ห่วงใย เอื้อเฝื้อ และปลอบใจ   ทุกคนย่อมมีเพื่อนเป็นธรรมดา แต่บางครั้งเพื่อนแท้ก็ไม่สามารถตามเราได้ทุกอย่าง  แต่บางครั้งเพื่อนแท้คือคนที่เข้าใจและดีที่สุด

“ฮันนี่ วันนี้ฉันกลับบ้านกับเธอไม่ได้หรอกนะ”

“อ้าว แล้วเรื่องที่สัญญาที่จะเลี้ยงไอติมล่ะ”

“พรุ่งนี่แล้วกัน พิเศษเลย”

“โอ เค สัญญา”

ที่จริง ฉันมีความในใจอยากจะบอกว่าที่จริงแล้วฉันมีธุระกับแก็งค์รุ่นพี่ ที่จริงยัยฮันนี่เพื่อนสนิทฉันมากเลยนะ ฉันรู้จักยัยนี่ตอน เทอม 1 สนิทมากเลยล่ะ  ฮันนี่เคยบอกว่าห้ามไปมีเรื่องกับแก็งค์รุ่นพี่เขาล่ะเดี๋ยวเจ็บตัวนะ แต่ถ้าฉันไม่ไปเจอตอน 5 โมง ฉันเจอตบแน่เลย แต่อย่างไรฉันก็ต้องไป

“ขอโทษแล้วกัน”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า”

“มีเรื่องอะไรก็รีบไปจัดการ อย่าให้ปัญหามาทำรายที่เธอจะเลี้ยงไอติมฉันแล้วกัน เดี๋ยว”

“เดี๋ยวฮันนี่กลับกับน้ำแล้วกัน บ๊ายบาย อย่าลืมห้ามเข้าแก็งค์รุ่นพี่เด็ดขาดนะ อย่าลืมล่ะ”

“จะ บ๊ายบาย”

เหมือนมีจิตวิญญาณที่รู้รับถึงเรื่องของฉันเลยน่ากลัวจริงเพื่อนเรา

ที่หลังโรงเรียนตอน 5 โมง

“มาทันเวลา ไม่เลทซักนิดเดียว”พี่ส้มพูด

“สวัสดีค่ะพี่ส้ม พี่ไอซ์ พี่แพน มีอะไรค่ะถึงเรียกให้มาที่นี่”

“ไม่มีอะไรหรอก เพียงสอบถามนิดหน่อยว่า”

“สนใจไหมที่จะมาเข้าแก็งค์กับพวกพี่”

ห้ามเข้าแก็งค์รุ่นพี่เด็ดขาดนะ คำพูดของยัยฮันนี่วนเวียนอยู่ในสมองฉันจนปวดหัว

 ถ้าฉันเข้าจะเสียเพื่อนรักของฉันไป

“ถึงพี่จะถามอย่างไร บอกได้เลยว่า นกไม่มีวันเข้าเด็ดขาด”ฉันเอง

“เฮ้ย ยัยนี่บ้าหรือเปล่า มีแต่คนอยากเข้า ดื้อด้านจริงๆ”พี่ไอซ์พูด

“อยากเจอตบเหรอ”พี่แพนเสริม

“เฮ้ย อย่าทำอะไรเลยว่ะเดี๋ยวไม่ได้บุญ”พี่ส้มพูดต่อ

แล้วรุ่นพี่ก็จากไป

“เฮ้ย นึกว่ามีอะไรมากนึกว่าจะถูกตบซะแล้ว”

“นี่นก”

ฉันหันไปไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

“ยัยฮันนี่”

“มีธุระแค่นี้ไม่เห็นต้องปิดบังเลย”

ฉันเลยต้องบอก

ตั้งแต่ต้นจนจบ

สุดท้ายเลยต้องพายัยนี่ไปเลี้ยงไอติม นึกว่าจะเสียเพื่อนรักซะแล้ว คนซื่อบื่ออย่างฉันเหรอเนี่ยจะรักษาคำว่าเพื่อนแท้ได้

*ข้อคิด*ถ้าทุกคนคิดว่าคำว่าเพื่อนคือคนที่ช่วยเหลือ ห่วงใย ไว้ใจ ก็ขอให้รู้ว่าเพื่อนคือมิตรภาพสำหรับเพื่อนเรา