ล็อคหัวใจนายเย็นชา 1

"ยายครับพีคไปก่อนนะครับเเล้วจะรีบกลับนะ"พีคบอกยายขณะที่ตัวเองกำลังใส่รองเท้าอยู่หน้าประตูบ้าน

"เเล้วเราไม่กินข้าวก่อนเหรอหะ"ยายถามหลานตัวเอง

"ไม่เเล้วทันฮะสายเเล้วเดี๋ยวพีคไปสาย"

"งั้นไปดีมากดีนะ"ยายบอกหลานตัวเอง

"ครับนาย ไปก่อนนครับตา"พีคเเินผ่านตาที่กำลังก้มหน้าอยู่เเถวเเปลงผัก

"ออๆระวังรถลาด้วยละ"

'คร๊าบบบบ"

สวัสดีครับผมชื่อพีคครับอาสัยอยู่กับตาเเละยายครับส่วนพ่อเเม่ผมท่านเสียไปตั้งเเต่ผมเด็กเเล้วตอนนี้ผมอายุ20ครับผมไม่ได้เรียนตอนเเล้วครับผมส่งสารตากับนายผมเลยเลิกเรียนออกมาทำงานก่อนเเล้วเก็บเงินได้ค่อยไปเรียนต่อคอนนี้ผมกับลังจะไปทำงานครับ

ตุบ~

"กระเป๋าสตางค์ของใครนะ"พีคยิบขึ้นมาเเล้วมองหาเจ้าของ

"หรือว่าจะเป็นของคนนั้นน"คิดได้ดังนั้นพีคเลยรีบวิ่งตามไปทันที

"ขอโทษนะครับ!!!!"พีครีบเรียกคนๆก่อนที่เค้าจะขึ้นรถเสียก่อน

"มีอะไร"ชายคนนั้นหันหน้ามามองพีค

หล่อจัง" คุณทำกระเป๋าสตางค์หล่นนะครับ"พีคยื้นกระเป๋าไปให้พีค

"ขอบใจ"

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"พีคส่งกระเป๋าให้เสร็จรีบพูดขอตัวเพราะเจ้ากำลังจะเข้างานสาย

นั้นผู้ชายเหรอไม่เห็นเหมือนผู้ชายเลยสักนิด"เเต่ก็นะ เราคงได้เจอกันอีกเเน่ได้"

"บาสครับไกล้เวลานัดเเล้วครับเรารีบไปกันดีกว่า"จิวลูกน้องคนสนิทของอิทผู้กับตน

"อืม ไปสิ"

ก๊อกๆๆๆ

"เข้ามา"

"สวัสดีครับผมพีคครับจะมาทำงานวันนี้เป็นวันเเรก"

"จ๊ะเดี๋ยวจะให้นมพาไปดูเเล้วกันว่าจะต้องทำอะไรบ้าง"

"ครับ"

"เเค่จอถามหน่อยสิทำมัยถึงรับทำเเค่เข้าถึงเย็นละ" คุณหญิ้งมณีถามพีค

"คือผมต้องกลับไปดูเเบตากับยายนะครับเลยรีบทำเเค่ช่วงนี้" พีคตอยกลับอย่างนอบมร้อม

"เอาๆถ้าอย่ากมาอยู่ที่นี่เเล้วอยู่กันยาวๆก็ยอกเเล้วกันคนทำงานดีเเล้วซื่อสัตย์มันหายาก"

"ครับ ขอบคุณนะครับที่รับผมเข้าทำงาน"

"งั้นตามนมมาเลย"เเม่นมของบ้านพูดออกมาอย่างใจดี

"ทำไมถึงเรียกคนนี้เข้ามาทำงานบ้านละเจ้าเป็นผู้ชายนะ"ประมุขจองบ้านถามขึ้น

"ไม่รู้สิคะเเต่ลั้นถูกซซะตากับเด็กคนนี้"