คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : chapter10 ง้อ
Chapter 10
“แบมแบม” เสียงหนึ่งที่ดังขึ้นข้างหูของผม
ทำให้ผมรู้สึกตัวแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมองคนที่นั่งอยู่
“อืมมมม”
“เราเอาข้าวมาให้
ลุกมากินข้าวก่อนจะได้กินยา” เพื่อนตัวสูงของผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูแล้วอ่อนโยน
เขายิ้มให้ผมบางๆ ผมเลยส่งยิ้มกลับไปให้เขานิดๆ
ผมว่าไข้ผมเริ่มลดลงแล้วมั้ง
มันไม่ได้รู้สึกหนักหัวเหมือนตอนตื่นขึ้นมาตอนแรกเลยสักนิด
“อ่า
ขอบใจนะยูค”
“เดี๋ยวเราช่วย”
ยูคยอมช่วยพยุงให้ผมลุกขึ้นจากเตียง ค่อยๆประคองผมให้ลุกขึ้นนั่งดีๆ
แล้วก็ยื่นถ้วยข้าวต้มมาให้ผม
“ข้าวต้มอีกแล้วหรอ”
“อืม
ก็มันเหมาะกับคนป่วยอ่ะ ให้เราป้อนมั้ย”
“ไม่เป็นไร
ขอบคุณนะ แค่เอามาให้เรากิน เราก็เกรงใจจะแย่แล้วอ่ะ”
“ไม่ต้องเกรงใจเราหรอก
เราเต็มใจ^___^” ผมรับถ้วยข้าวต้มจากมือยูคยอมมานั่งกินเงียบๆ
ยูคยอมก็มองหน้าผมแล้วเขาก็ยิ้มออกมาจางๆ
“ยิ้มอะไรหรอ”
“ป่าวหรอก
แบมฟังเพลงมั้ย เดี๋ยวเราไปเปิดให้”
“อืม เอาสิ”
ก๊อกๆๆๆๆ
แอดดดดด
“อ้าวยูคยอม
เอาข้าวมาให้แบมแล้วหรอ” พี่จินยองเปิดประตูเข้ามามองหน้าผมกับยูคยอมสลับกัน
ก่อนจะหันไปคุยกับยูคยอม
“ครับพี่จินยอง”
“ยองแจ
เขาตามหายูคยอมอยู่อ่ะ”
“ครับๆ
เดี๋ยวผมลงไป” แล้วยูคยอมกับพี่จินยองก็เดินลงไปข้างล่าง
ในห้องเลยเหลือแต่ผมคนเดียว alone
แอดดดดดดดด
“มาเอาอะไรอีกอ่ะ
ยูค อ้าว”
“หายรึยัง”
“ก็ดีขึ้นแล้วครับ
แล้วพี่มาร์คไม่เป็นอะไรเลยหรอครับ”
“ก็ไม่นิ่
ฉันไม่ได้อ่อนแอเหมือนนาย” ครับ เถียงไม่ออกเลยครับ
จะมีครั้งไหนที่เถียงพี่มาร์คชนะบ้างเนี่ย ผมหล่ะนับถือพี่มาร์คจริงๆ
“แอบบ่นอะไรอีกหล่ะ”
“ป่าวนิ่ครับ
คิดไปเองแล้ว”
“หน้านายมันฟ้อง
ถึงจะก้มหน้ากินข้าวก็เถอะ”
“มั่วแล้ว
แบมไม่ได้บ่นไรพี่มาร์คสักหน่อย”
“เถียงอีก” เขาไม่เรียกเถียง
เขาเรียกอธิบายไม่เล่า!! ชิ
“ป่าวนะ”
“ยังจะเถียงอีก”
“เลิกเถียงแล้วก็ได้
ถึงเถียงไปแบมก็ไม่มีวันชนะพี่มาร์คหรอก”
“ก็รู้นิ่” เชอะ
งอนแป๊ป
“นี่ๆๆๆ” เป็นอะไรของเขาอีกหล่ะ
อยู่ๆก็ นี่ๆๆ
“..........”
“แกล้งเงียบนี่คือนายงอนอยู่ใช่มั้ย”
“...............” ใครบอกว่าผมแกล้งเงียบกัน ผมเงียบจริงๆ ผมจริงจังในการเงียบครับ ไม่ได้แกล้ง
“ข้าวอ่ะมันหมดแล้ว
จะตักอะไรอีก” ก็เรื่องของผมไม่เล่าจะตักลม ตักอากาศก็เรื่องของผม
“..............”
“กินยาสิ จะได้หายไวไว”
“................”
“จะไม่พูดจริงๆใช่มั้ย”
“............”
“งั้นไปแล้วนะ
ไม่ง้อแล้วนะ” หือ? หูผมแว่วหรอ ป่วยแล้วผมจะได้ยินอะไรเพี้ยนๆใช่มั้ย
ใครก็ได้บอกผมที
“พี่มาร์คง้อแบมตอนไหน”
“ก็ที่พูดอยู่นี่ไง”
“นี่เขาเรียกว่าง้อแล้วหรอ”
“อืม” อยากจะเบะปากแล้วกรอกตามองบนสักสิบครั้ง
ง้ออะไรของเขาเนี่ย บ้านไหนเขาง้อกันแบบนี้
“แต่แบมไม่ได้งอนพี่มาร์คนะ
คิดไปเองอีกแล้ว แบร่ๆๆๆ”
“คิดว่าแลบลิ้นแล้วน่ารักมากรึไง”
“ก็น่ารักใช่มั้ยหล่ะ^___^”
เงียบ
เงียบ
เงียบ
แบมทำไรผิด
ทำไมต้องเงียบบบบบบด้วยเล่า ความมั่นใจเมื่อกี้หายไป 90% เลยนะ
“มั่นใจเกินไปแล้วแบมแบม”
ปัง!!!!
----------------------------------------------------
อืม มั่นใจเกินไปเเล้ว ไรท์เนี่ย 5555555
ช่วงนี้อาจจะเเต่งเเบบได้เเต่น้ำๆๆ
ไม่มีเนื้อไปนิด ทนอ่านไปก่อนนะ
รอเขาสอบเสร็จก่อน
มันคงจะมีเนื้อๆๆมาให้อ่านเเหละนะ
Write 1 04 2558
Rewrite 11 4 2559
ความคิดเห็น