คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : chapter9 ไม่สบาย
Chapter9
เช้าที่แสนจะสดใสแหละมั้ง
ตื่นมานี่หนักหัวชะมัด ไม่น่าออกไปดูดาวเป็นเพื่อนพี่มาร์คเลย ฮึ่ยยยยยย ไม่ใช่สิ
ไม่น่าตัวเล็กสู้แรงพี่มาร์คไม่ได้มากกว่า
“แบมแบม
ไปกินข้าวกัน” เสียงของยองแจที่ดังอยู่ข้างเตียง เขาน่าจะอาบน้ำและแต่งตัวเสร็จแล้วมั้ง
ถึงมาปลุกผมที่อยากจะฝังตัวเองลงที่นอนไม่อยากจะลุกไปไหนเลยสักนิด
“อืมๆๆ
เดี๋ยวตามลงไปนะ ยองแจ”
“รีบๆมานะ” ยูคยอมกับยองแจเดินออกไปจากห้องแล้ว
เมื่อคืนตอนผมเปิดประตูเข้ามา
เหมือนยูคยอมจะตื่นมั้ง ผมเลยหันไปขอโทษเขา
แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็ล้มตัวลงนอน ใจจริงก็อยากจะถามอยู่นะ
ว่ายูคยอมเป็นอะไร แต่มันก็ดึกแล้วอ่ะ ผมเลยล้มตัวลงนอนบ้าง
ผมพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นช้าๆ
เพราะตอนนี้ความรู้สึกว่าส่วนที่หนักที่สุดของร่างกายคือหัวผมเนี่ยแหละ
มึนชะมัดเลย
ซ่าๆๆๆ
ผมเปิดน้ำจากฝักบัวให้มันไหล่ผ่านตัว
อย่างน้อยตอนนี้อากาศหนักๆที่หัวมันก็ลดลงนิดนึงแล้วแหละ สดชื่นชะมัด
แก๊กก
อ่า
สงสัยยองแจหรือไม่ก็ยูคยอมที่เปิดเข้ามา เขาน่าจะมาขึ้นตามผมให้ลงไปข้างล่างอีกรอบ
“แป๊ปนึงนะ
เราอาบน้ำอยู่ใกล้จะเสร็จแล้ว” ผมจัดการถูสบู่อย่างรวดเร็ว
ล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาด และก็เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมา
“ขอโทษนะที่ให้....เฮ้ย”
“ตกใจอะไร”
“พะ พี่ เข้ามาทำไม”
“เอานี่มาให้”
“ยา???
เอามาให้ผมทำไม”
“แล้วทำไมถึงอาบน้ำ
จริงๆนายแค่เช็ดตัวแล้วนอนพักซะ”
“ผมไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
“หน้านายแดง ปากซีด
นายปกติสินะ” เออแฮะ ผมเอามือจับหน้าตัวเอง ก็รู้สึกว่ามันร้อนๆจริงๆด้วย
แต่แค่กินยาก็คงหายมั้ง แค่เมื่อคืนนอนดึกกับตากน้ำค้าง ไข้คงไม่ขึ้นสูงหรอกเนอะ
“นอนอยู่ข้างบนเนี่ยแหละ
เดี๋ยวไปบอกพี่นายให้ ว่านายป่วย”
“พะ พี่มาร์ค
ไม่ต้อง....”
ปัง!!!!
ขอบคุณครับ พี่ฟังผมมากเลย
จะไปบอกพี่แจบอมทำไมก็ไม่รู้ แค่นี้เอง ผมไปกินข้าว กินยาก็หายแล้วมั้ง
จริงๆผมไม่ได้เป็นหนักนะ ถ้าหนักผมคงล้มตึง ตั้งแต่ลุกขึ้นมาแล้วแหละ
ก๊อกๆๆๆ
“ใครครับ”
“พี่เอง”
“พี่จินยองหรอครับ
ผมไม่ได้ล็อก”
แอดดดด
“แจบอมบอกว่าแบมไม่สบาย
ไหนให้พี่จับตัวดูสิ” พี่จินยองเอามือมาแตะหน้าผากผม
ก่อนหันไปบอกพี่แจบอมที่พึ่งเดินเข้ามา
“แจบอม
น้องไม่สบายอ่ะ ออกรถเถอะ”
“พี่จินยองครับ
แบมแค่มีไข้นิดหน่อยเอง”
“พี่ว่าไปหาหมอซะหน่อยดีกว่านะแบม”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ
มาเที่ยวทั้งที แบมไม่อยากไปนอนโรงพยาบาล นะครับ น้า พี่จินยอง”ผมยกลูกอ้อนมาจัดเต็มแบบชุดใหญ่
ก็มาเที่ยวทั้งทีอ่ะ
จะให้ผมไปนอนซมโรงพยาบาลเนี่ยนะ เสียเวลาอ่ะ เป็นการมาเที่ยวที่ดูไม่สนุกเลย
“ก็ได้”
“สรุปเอาไงครับ
ว่าที่คุณแฟนกับน้องชายสุดที่รัก” พี่แจบอมเดินเข้ามาแล้วนั่งลงที่ปลายเตียง
“น้องไม่ไป
งั้นบี๋ไปบอกยองแจให้หน่อยสิ ว่าแบมไม่สบาย แล้วก็ขอยาด้วยนะ”
“รับทราบครับ
นยองที่รัก”
“รีบๆเลย แจบอม
ยังจะเล่นอีก”
“ครับๆๆๆ ไปแล้วครับ”
“พี่จินยองครับ”
“มีไรจ๊ะ”
“เมื่อไหร่จะเป็นแฟนพี่แจบอมสักที”
“จริงๆที่เป็นอยู่
พี่ว่ามันก็ดีนะ พี่กลัว...”
“กลัวอะไรหรอครับ”
“แบมแบมมมม
เป็นไรมากมั้ยอ่ะ ทำไมป่วยแล้วไม่บอกเรา” ยองแจรีบวิ่งเข้ามาด้วยท่าทีที่ร้อนรนจนผมรู้สึกว่า
นี่ผมเป็นไข้หรือป่วยระยะสุดท้าย ฮ่าๆๆๆ
“อืม นั้นสิ
เป็นเพราะ...”
“เพราะอะไรหรอยูคยอม”
พี่จินยองหันไปถามยูคยอม ส่วนยองแจก็มองยูคยอมเหมือนกัน
“แบมกินข้าวมั้ยเดี๋ยวเราไปเอาให้”
ยูคยอมไม่ตอบอะไรใครทั้งนั้น เขาหันมาถามผมแทน เหมือนต้องการที่จะบอกอ้อมๆว่าไม่อยากพูดถึง
“อืม เอาสิ”
“แบมแบมมมมมมมมม
เป็นไงบ้างหนูน้อย”
“แจ็คสัน
นายเสียงดังอ่ะ”
“ก็เค้าเป็นห่วงแบมแบมนิ่ครับ
จินยอง”
“ดูคนเป็นห่วงแบมแบมเยอะดีเนอะ”
พี่แจบอมพูดขึ้นมา ตอนที่ยกถาดอาหารเข้ามาในห้อง ทำให้พี่จินยองหันไปมองค้อนนิดๆ
“พี่ไม่เข้ามาในห้องหรอครับพี่มาร์ค”
ยูคยอมหันไปถามพี่มาร์คที่ยืนมองผมที่หน้าประตู พี่มาร์คดูเหมือนเดินผ่านมากกว่านะ
พี่เค้าพูดอะไรบางอย่างกับยูคยอมแค่นั้นแล้วก็เดินผ่านหน้าห้องผมไป
“อย่าไปสนใจมันเลย
มาร์คก็เป็นงี้อ่ะ ไม่สนใจโลก”
“แบมแบมให้พี่ป้อนมั้ย”
พี่จินยองถือถ้วยข้าวต้มส่งมาให้ผม ผมรับมันไว้ก่อนจะส่ายหน้า
“แบมกินเองดีกว่า
พวกพี่ไปกินข้าวกันเถอะครับ เดี๋ยวแบมกินข้าว กินยา แล้วก็จะนอนพักแล้วครับ”
“งั้นพวกเราลงไปทานข้าวกันเถอะ
แบมจะได้พัก”
“ถ้าแบมปวดหัวมากๆๆ
เรียกพี่แจ็คสันคนนี้นะครับ พี่จะรีบวิ่งมาเลย”
“ครับๆๆ ^_^”
“แจ็คสัน
ไปกินข้าวเร็วๆ อย่ากวนน้อง แล้วก็ไปตามมาร์คด้วย”
“ไอ้มาร์คมันไม่กินหรอก
มันอยากกินมันก็ลงมากินเองแหละ”
“นั่นเพื่อนนายจริงๆใช่มั้ย”
2 ชั่วโมงผ่านไป
ความรู้สึกเย็นๆที่ใบหน้า มันทำให้ผมอยากจะลืมตาอันหนักอึ้งของตัวเองขึ้นมาเหลือเกิน
“พี่จินยองหรอครับ” ผ้าที่ปิดตาผมอยู่
ทำให้ผมไม่รู้ว่าใครกำลังเช็ดหน้าผมอยู่ แต่ก็นะ มันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมากกว่าตอนก่อนที่ผมจะหลับไป
“ขอบคุณนะครับ”
----------------------------------------------------------------------
ตอนนี้เหมือนจะไม่ค่อยมีอะไรเลยเนอะ 55555555555
write 1 04 2558
rewrite 11 04 2558
ความคิดเห็น