บำเรอรักนายคุณหมอ(ฉบับรีไรท์)

บำเรอรักนายคุณหมอ









เพราะติดหนี้เลยทำให้นางพยาบาลอย่างเธอต้องตกเป็นนางบำเรอของหมอหนุ่มในโรงพยาบาลเดียวกัน


-หมอมานพ อัรคสินทร์

ผมรักพิมนะ ขอโทษที่ผมมัวแต่ใช้โอกาสเปลือง

-พิมรภา ภัทรอัมมา
คุณเคยรักฉันบ้างไหมคะคุณมานพ

“คุณหนูช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย”

“มีอะไรค่อยๆพูดนะครับ”มานพกล่าวอย่างช้าๆเพื่อเรียกสติลุงแก

“คุณพิม คุณพิมถูกรถชนที่ข้างนอกหน้าคฤหาสน์ครับ”ลุงแกพยายามพูดให้ชัดถ้อยชัดคำ เพียงมานพฟังจบเท่านั้นแหละก็รีบวิ่งออกไปหาพิมรภาทันที วิ่งออกไปด้วยหัวใจที่กระตุกอย่างแรง จิตใจได้แต่ภาวนาขอให้พิมรภาอย่าเป็นอะไรเลย แต่พอวิ่งไปถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่ภาวนากลับแหลกสลายหมด เพียงชั่วพริบตาแต่กลับทำให้ใจดวงใหญ่นั้นเต้นช้าลง เมื่อสองตาเห็นร่างของคนที่ตนรักนั้นแน่นิ่ง สองเท้าใหญ่ค่อยๆเดินไปหาร่างที่นอนนิ่งบนพื้นที่บัดนี้จมในกองเลือด แล้วหยดน้ำตาก็หลั่งมาเป็นสาย ร่างเล็กนั้นแน่นิ่งแม้ว่าจะถูกมานพกอดเพียงใด เขย่าเพียงใดแต่ร่างเล็กกลับไร้ความรู้สึก

“ฟื้นสิพิม ได้ยินไหมฟื้นสิ ผมรักคุณนะฟื้นสิ ผมยังไม่ได้บอกรักคุณเลยคุณอย่าพึ่งด่วนจากผมไปสิ พิมฟื้นสิผมรักคุณนะไม่ได้ยินเหรอ ฟื้นสิผมสั่งให้คุณฟื้นไง ฟื้นสิ.........”แล้วถ้อยคำก็หยุดเพียงเท่านั้นและสิ่งที่มานพทำได้ในตอนนี้คือการกอดร่างเล็กของคนรักที่ไม่เคยมีโอกาสบอกรักเลยสักครั้งไม่ใช่สิที่จริงเขานั้นมีโอกาสบอกตลอดแหละเพียงแต่ว่าเขานั้นแค่ให้โอกาสเปลืองเท่านั้น

......................................................................................

เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่เกี่ยวกับหมอมานพที่เป็นเพื่อนของปฐพีใน วิวาห์หัวใจพรางรัก แต่เนื่อหาไม่เกี่ยวเนื่องกันอ่านแยกได้นะจ๊ะ 
ฝากนิยายอีกเรื่องใว้ในอ้อมอกอ้อมใจเพื่อนๆนักอ่านด้วยนะจ๊ะ