[SF][SNSD Yuri] Say I Love You Again อีกครั้ง

ข้อมูลเบื้องต้น

Say I love you again

เนื้อเรื่อง

ยังมองดูฟ้า ยังคงมองดูดาว นั่งอยู่ตรงที่เก่า

และยังคงเดียวดาย ในคืนเหงาๆ ตั้งแต่เธอนั้นลา

เมื่อเธอเลือกทิ้งฉันไว้ ให้ต้องทนเดียวดาย และยังคงเสียน้ำตา

ก็วันเธอหวนคืนมา จะอีกกี่ครั้ง

                มีคนบอกว่าฉันมันเป็นคนโง่ ที่ยอมให้เธอคนนั้นทำร้ายหัวใจครั้งแล้วครั้งเล่า ยอมเป็นของตายที่เธอจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่รู้มั้ยทำไมฉันถึงไม่ลืมเธอซักที เพราะฉัน..รัก..เธอไงละ

                ริมระเบียงตรงนี้ วันนี้ฉันมานั่งดูดาวท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดสนิทในค่ำคืนที่ไร้ดวงจันทร์ อีกครั้ง ไม่ใช่ซิ มานั่งดูดาวทุกคืนต่างหาก และทุกๆคืนน้ำตาของฉันมันก็ไหล ออกมาเพื่อตอกย้ำว่าฉันมันเป็นคนอ่อนแอ ฉันพยายามห้ามมันแล้วนะ แต่ไม่รู้ทำไมมันก็ยังไหลออกมาอยู่ดี เธอรู้มั้ยว่าบรรยากาศเหงาๆอย่างนี้ มันค่อยๆฆ่าฉันทีละนิด ทรมานมากเลยรู้มั้ย ทิฟฟานี่

                ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฉันก็ไม่รู้ว่าใครกันนะที่มาเคาะประตูห้องยามวิกาลอย่างนี้ ฉันปาดน้ำตาทิ้งเพื่อไม่ให้คนที่มาใหม่เห็นฉันในสภาพของคนที่อ่อนแอ ก้าวเล็กๆเดินไปเปิดประตู ในใจภาวนาเหลือเกินว่าขอให้คนคนนั้นเป็นเธอ

                แกร๊ก

“แทแท เขาไม่รักฉันแล้ว” เสียงสะอึกสะอื้น ที่คุ้นเคย ผวาเข้ามากอดฉัน ครั้งที่ 3 ในรอบ 2 ปีซินะ และแล้วก็อดเผลอใจกอดปลอบโยนเธอไม่ได้ ทำไมนะคิมแทยอน ทำไมเป็นคนอย่างนี้นะ ไม่เคยจำซักทีเลยสิน่า

“เข้ามา ข้างในก่อนฟานี่” ฉันพาเธอมานั่งโซฟาของเรา ไม่ซิ มันไม่ใช่ของเราอีกต่อไปแล้ว ฉันนั่งฟังเธอระบายความในใจ อืมม ทำได้เพียงเท่านั้นแหละ นั่งฟังเธอพร่ำรำพันบอกรักคนอื่น ผ้าเช็ดหน้าของเธอมันชุ่มไปด้วยน้ำตาหมดแล้วครั้งนี้คงจะหนักสุดละมั้ง เธอร้องไห้ไปได้ซักพัก น้ำเสียงที่บันทึกอยู่ในเมมโมรี่หัวใจของฉันก็ดังขึ้น

“แทแท”

“หืมม” อยากจะขานรับด้วยคำเดิมๆ คะที่รัก มีอะไรคะน้องหมี แต่ก็ได้แต่กลืนคำพวกนั้นไว้ข้างในใจ คงไม่มีวันใช้คำพวกนั้นอีกแล้ว

“ฉันขอโทษ” อืมม ได้ข่าวว่าเป็นคำขอโทษที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้แล้วนะทิฟฟานี่

“อืมม” และฉันก็ยกโทษให้ไม่รู้กี่ครั้งแล้วเหมือนกัน

“พรุ่งนี้ฉันย้ายของเข้ามานะ แทแท” เธอปาดน้ำตาทิ้งแล้วกลับมาร่าเริงอีกครั้ง อะไรมันจะรวดเร็วขนาดนั้นทิฟฟานี่ ฮึ ไอ้ลิงมันคงด่าฉันจมเหมือนเคย ถ้าหากมันรู้ว่าฉันรับทิฟฟานี่กลับเข้ามาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง

“ไม่ต้องหรอกฟานี่” ฉันเห็นใบหน้าที่แปลกใจของเธอ และเหมือนว่ากำลังจะร้องไห้อีกครั้ง แต่อย่าซิฉันไม่ชอบหรอกนะน้ำตาของเธอ

“ฉันจะบอกว่า ฉันไม่เคยทิ้งของของเธอเลยซักชิ้น มัน...ยังอยู่ที่เดิม” จะบอกว่าหัวใจของฉันมันจะยังเป็นของเธอเหมือนเดิมเหมือนกันแหละ แต่อย่าดีกว่า ฉันเห็นรอยยิ้มนั้นอีกครั้ง รอยยิ้มของแม่หมีของฉัน และคืนนั้นฉันก็ได้นอนกอดเธออีกครั้ง ที่ไม่ใช่กอดตัวเองเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา

และทุกๆ ครั้งที่เธอนั้นทิ้ง ฉันก็ยังต้องเจ็บ

จะให้ฉันลืม ตัดใจไม่รัก ฉันก็ทำไม่เป็น

ก็ต่อให้เธอจะทิ้งครั้งไหน จะไปมีใครๆ ยังไง แม้ใครๆ จะพูดด่า

แต่จะยอมเสียน้ำตาอีกกี่ครั้ง

“ไอ้หมา ไอ้เจ็บแล้วไม่เจียม ไอ้...” มันด่าฉันตั้งแต่สองชั่วโมงที่แล้วที่มานั่งดื่มด้วยกันแล้วนะ ควอนยูริ ได้ข่าวแกก็ไม่ต่างจากฉันนะ ทนเจ็บเพราะความรักไม่ใช่หรือไง

“เลิกด่าฉันได้แล้วยูล แกไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก ต่อให้ครั้งนี้เขาจะทิ้งฉันไปอีกครั้ง ฉันก็ยังจะรักเขาต่อไป” ดูเหมือนคนโง่อย่างที่ไอ้ลิงมันบอกก็จริง แต่ทำยังไงได้ ฉันมันพวกเจ็บแล้วไม่จำนิ

“ทั้งๆที่แกก็มีผู้หญิงดีๆ ที่เขาพร้อมจะมอบความรักให้แกมากกว่าทิฟฟานี่ด้วยซ้ำ ทำไมแกไม่ลองเปิดใจบ้างวะ ผู้หญิงทั้งโลกไม่ได้มีแค่ทิฟฟานี่คนเดียวนะเว้ย”

“แกจะให้ฉันทำยังไง ในเมื่อทุกคนที่เข้ามาเป็นคนดีอันนี้ฉันไม่ปฏิเสธ แต่ทุกครั้งที่ฉันมองหน้าพวกเขาก็มีแต่เงาทิฟฟานี่ทับซ้อนอยู่ สลัดให้ตายยังไงก็ไม่มีวันหลุด แกเข้าใจมั้ย” คิมแทยอน น้ำตาน่ะ เก็บไว้ไหลที่บ้านซิวะ ไหลต่อหน้าไอ้ลิงเดี๋ยวได้โดนมันด่าอีก

“เอาเข้าไป ฉันก็ไม่ไหวที่จะทนเหมือนกันแล้วว่ะ” นั่นไง น้ำตามันก็ไหลออกมาเหมือนกับฉันไม่มีผิด เจ็บมากละซิไอ้ลิง ฮึ กลายเป็นว่างานนี้ไม่มีขำกลิ้งลิงกับหมาอีกแล้ว ในเมื่อต่างคนต่างร้องไห้อยู่อย่างนี้

“แกจะเลิกกับ สิก้าจริงๆเหรอยูล”

“รอให้เค้าบอกเลิกฉันน่ะไอ้แท เพราะยังไง ฉันก็บอกเลิกเค้าไม่ได้หรอก ทำไม่ได้จริงๆ” ว่าแล้วไอ้ลิงก็ร้องไห้ออกมาอย่างไม่แคร์สื่อไม่แคร์ฉันที่ร้องไห้ก่อนมันเลยซักนิด ไอ้เพื่อนบ้า เฮ้อออ

“ไอ้แท”

“มีอะไร”

“ฉันขออะไรซักอย่างได้มั้ย”

“ฉันให้แกได้หมดแหละ ยกเว้นเป็นเมียแกนะ”

“ไอ้หมาบ้า ฉันขอแก ถ้าหากว่า อันนี้ไม่ได้แช่งนะเว้ย แต่มันมีประวัติ ถ้าหากว่าฟานี่เค้าทิ้งแกไปอีกครั้ง ขอได้มั้ย อย่าให้เค้ากลับมาทำร้ายแกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจะได้มั้ย ทำให้เพื่อนคนนี้ได้หรือเปล่า คิมแทยอน” ไอ้ลิง ทำไมแกต้องขออะไรที่ฉันทำไม่ได้ซักทีวะ

“อืมม ถ้าฟานี่ทิ้งฉันไปอีกครั้ง ฉันจะตัดใจจากเขา แต่ฉันก็ขออะไรแกเหมือนกันได้มั้ย” ฉันทำไม่ได้หรอกไอ้ลิงตอบแกไปอย่างนั้นแหละ ถ้าลืมเขาได้ฉันลืมไปนานแล้ว ไม่ต้องมาทนเหงาอยู่คนเดียวมาสองปีหรอก 

“มีไร”

“ถ้าแกโดนบอกเลิกม่ะไหร่ อย่ากินเหล้าเยอะนะเว้ย ขี้เกียจเช็ดอ้วก” ผลั้ววว โดนมันตบหัวเข้าให้หนึ่งฉาด มือหนักฉิบเป๋งไอ้บ้า วันนี้ดื่มจนผับเลิกและก็ต้องเป็นฉันอีกนั่นแหละที่จะต้องพาร่างเน่าๆของเพื่อนรักกลับห้อง

ฉันไปส่งไอ้ลิงที่เมาเละกลับห้องคอนโดของมัน อืมม คอนโดฉันด้วย มันอยู่ชั้น 17 ส่วนฉันอยู่ชั้น 14 ก็รวยไม่เท่ามันนิทำไงได้

“สิก้า รับยูลไปหน่อย” ฉันรูดคีย์การ์ดห้องของมันก่อนจะส่งไอ้ลิงเมาๆตัวหนึ่งให้กับเมียคนสวยของมัน หมดหน้าที่ฉันแล้วก็ได้เวลากลับไปห้องของตัวเองซักที เธอคงนอนไปแล้วมั้ง นี่มันก็จะตีสองอยู่แล้ว ฉันเดินเซไปเซมาเพราะความมึนน้อยๆ ก่อนจะหยิบคีย์การ์ดเปิดประตูห้องของตัวเอง

“แทแท ไปไหนมา” ฟานี่ยังไม่นอนแหะ

“ทำไมไม่นอนละฟานี่ ดึกแล้วนะ” ฉันพยายามไม่มองหน้าของเธอ ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ แต่ทำไมมายืนขวางกันอย่างนี้ละฟานี่ มันยากที่จะห้ามใจรู้มั้ย

“แทแท ไม่แคร์ฉันแล้วเหรอ” จะร้องไห้อีกแล้วทิฟฟานี่ หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ มีด้วยเหรอที่

คิมแทยอนคนนี้ไม่แคร์เธอ มีด้วยเหรอวันที่คิมแทยอนจะเลิกรักเธอ มันมีวันนั้นด้วยเหรอห๊ะทิฟฟานี่ อยากจะตะโกนออกไปเหลือเกินแต่ก็ทำไม่ได้

                “ขอฉันอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวเธอจะเหม็นแย่” พยายามบังคับเสียงให้เรียบเฉยที่สุดแล้วนะหวังว่าเธอคงจับไม่ได้ว่ามันแอบสั่นแล้วกัน 

คำว่ารัก กี่คำที่ฉัน เคยพูดให้ฟัง

จะคำว่ารัก กี่คำที่ฉัน พูดเมื่อเธอย้อนมา

และหากว่าแม้ในครั้งนี้ ฉันพูดอีกที เธอก็คงจะไม่ว่า

แต่เธอไม่หวนคืนมา และตัวฉันเองก็รู้ดี

                “แทแท ยังรักฟานี่อยู่มั้ย” จะให้ฉันตอบว่าไม่รักเธอเหรอ เอามั้ยทิฟฟานี่ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทำยังไง จะทำกับคิมแทยอน คนนี้ยังไง

                “เราเป็นเพื่อนกันดี...” ไม่ทันจะได้พูดจบ เธอทำอะไรของเธอเนี่ย ทิฟฟานี่จูบฉันทำไม อย่าทำแบบนี้นะ ฉันจะอดใจไม่ไหวแล้วนะ ฉันจะนับ 1 ถึง 10 ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะไม่ทนแล้วนะ 1 2 3 เว้ยยยยยยย ไม่ไหวแล้ว

                “อืมม” เสียงครางตอบรับกับจูบที่ร้อนแรงของเธอ ทำให้ฉันแทบบ้า วันเวลาเก่าๆมันได้ย้อนคืนมาอย่างช่วยไม่ได้ สัมผัสทุกสัมผัสกำลังจะกลับคืนมาอีกครั้ง มือเล็กๆของฉันเริ่มจะอยู่ไม่สุข คว้าอะไรใกล้ๆมาได้ก็สัมผัสเต็มที่ และมันก็จบลงที่เตียงจนได้

                “แทแท อ๊าาาา” เสียงของเธอดังมาเป็นระยะ เมื่อลิ้นร้อนๆของฉันสำรวจกลีบกุหลาบกลางลำตัวของเธออยู่ ทำไมมันหวานหอมอย่างนี้นะ ทิฟฟานี่ขยับสะโพกมากขึ้นเพื่อให้ฉันสัมผัสมันมากขึ้นกว่านี้

                “อ๊ะ เร็วกว่านี้แทแท เร็วกว่านี้ อ่ะ อ่าาา” คำสั่งของเธอฉันปฏิเสธได้เหรอ ลิ้นน้อยของฉันคงทำงานอย่างแข็งขัน ส่วนมือที่เหลือก็เหมือนรู้หน้าที่ของมันเค้นคลึงเนินเนื้อข้างบนอย่างคล้องแคล้ว

                “อ่าาาาาาาาา” เสียงที่บ่งบอกว่าเธอถึงจุดหมายปลางทางแล้ว น้ำแห่งความสุขของเธอก็ไหลออกมามากมายเช่นกัน ฉันไม่รังเกียจเลยซักนิดที่จะทำความสะอาดให้เธอ

                “อืมม แทแท รัก ฟานี่มั้ย” ฉันเกยขึ้นไปบนตัวของเธอก่อนจะโอบกอดเธอเอาไว้ อยากรู้นักใช่มั้ยว่าของตายคนนี้ยังจงรักภักดีเหมือนเดิมหรือเปล่าคำตอบมันก็ยังคงเหมือนแหละทิฟฟานี่

                “แทแทรักหมีน้อยนะ” สรรพนามเดิมที่ฉันเคยเรียกแทนตัวเองและคนข้างกายได้นำออกมาใช้อีกครั้ง หลังจากที่ฉันเอ่ยประโยคนั้นเสร็จเธอก็ยิ้มแป้นเลยแหละ อยากจะถามเธอเหลือเกินว่าเธอนะว่าเคยรักฉันบ้างมั้ย รักคิมแทยอนบ้างหรือเปล่า

อยากจะลืมซะ บอกใจให้จำ

เจ็บเกินพอไหม ที่เธอนั้นทำ

จะถูกเธอทิ้งซ้ำๆ อีกกี่ครั้ง ฉันยังคงไม่จำ

และหากว่าเธอย้อนมาใหม่ คงต้องบอกรักเธอไป อีกครั้ง

                แสงแดดยามเช้าปลุกฉันให้ตื่นซักที แต่ เอ๊ะ หมีน้อย ของฉันไปไหนนะ ฉันเปิดประตูออกไปข้างนอกก็เห็นเธอยืนอยู่ริมระเบียงพอดี สวยมากๆเลยหมีน้อย

                “บินนี่ ไม่ต้องมาพูดเลย ฟานี่ไม่ยอมยกโทษให้บินนี่อีกแล้ว” เหมือนฟ้าผ่าหัวฉันตอนกลางวันเลยละ ก็คนที่เธอคุยโทรศัพย์อยู่ตอนนี้มัน ยูบิน แฟนคนล่าสุดของเธอนิ หรือว่ามันจะหมดเวลาของฉันอีกแล้ว

                “แทแท เดี๋ยวฟานี่มานะไปทำธุระก่อน” ฉันได้แต่พยักหน้าเท่านั้น แต่หน้าฉันมันคงเศร้าจนเธอจับได้ ทิฟฟานี่กอดฉันอย่างหลวมๆ ไม่เอาน่า คิมแทยอน น่าจะชินได้แล้วไม่ใช่หรือไงอย่าร้องไห้เชียวนะ อย่าร้องไห้นะเว้ยยยยย 

                “อย่าไปได้มั้ย” และก็ไม่รู้ว่าอะไรเข้าสิงฉัน ถึงได้เอ่ยคำที่น่าเบื่ออย่างนั้นออกไป

                “ฉันไปแป๊บเดียว เดี๋ยวกลับมาจะซื้อขนมมาฝากนะ แทแท” ทิฟฟานี่ยังคงยืนยันที่จะออกไป แถมเอาขนมมาล่ออีกต่างหาก ประตูปิดลงไปแล้ว ร่างของฉันก็ทรุดลงนั่งอย่างหมดแรง ในใจก็ได้แต่เฝ้าถาม อีกแล้วเหรอที่เป็นแบบนี้ อีกแล้วใช่มั้ยที่เธอทิ้งฉันไป ขอบตาร้อนผ่าวน้ำใสๆ คลอหน่วยอยู่ที่นัยตาคู่สวย ตอนเด็กๆฉันไม่ใช่คนขี้แงซักหน่อย แต่ทำไมตอนนี้...

                เวลาผ่านไปเรื่อยๆ โดยที่ฉันยังไม่ลุกไปไหน

“ไหนบอกว่าจะไปแป๊บเดียวไงน้องหมี ไหนบอกว่าจะซื้อขนมมาฝากไง ไหนบอกว่าจะกลับมาไงทิฟฟานี่” ฉันตะโกนออกไปดังๆ รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ได้ยิน แต่ก็อยากจะระบายออกไป ไม่อยากจะเช็ดแล้วน้ำตาอีกแล้วปล่อยให้มันไหลอยู่อย่างนั้นแหละ ไหลมาซะให้หมด

                ติ๊ดๆ เสียงข้อความเข้า ปลุกฉันให้หลุดออกจากภวังค์ มือเล็กกดเปิดอ่านข้อความ

From Yuri : ไอ้หมา สัญญากับฉันแล้วใช่มั้ย งั้นแกฟัง ตอนนี้ฉันเห็นทิฟฟานี่กอดกับคนอื่น เลิกทำตัวเป็นของตายได้แล้ว เลิกรักผู้หญิงใจง่ายแล้วหันมารักตัวเองซักที คิมแทยอน

                ควรจบซักทีใช่มั้ยยูริ ควรรักตัวเองบ้างใช่มั้ยคิมแทยอน ฉันลุกขึ้นมาอย่างช้าๆ เข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตามองตัวเองในกระจก ไม่เจ็บเท่าครั้งแรก ไม่ปวดเท่าครั้งที่สอง สงสัยหัวใจมันจะชาชินแล้วจริงๆ

                ฉันเก็บข้าวของ ของทิฟฟานี่ลงในกล่องใบใหญ่ รูปถ่ายระหว่างเธอกับฉัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของเธอ ตุ๊กตาหมี เสื้อผ้า แก้วน้ำ และสิ่งสุดท้ายที่ฉันใส่มันลงไปในกล่องนั้นก็คือ แหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของฉันที่มันสลักคำว่า Taeny เอาไว้เคียงคู่กับแหวนอีกหนึ่งวง วงที่ทิฟฟานี่คืนฉันก่อนที่เธอจะไปจากฉัน คงจะต้องปลดตัวเองออกจากพันธการความรักของเธอซักที ทิฟฟานี่

                ฉันเก็บของทุกอย่างไว้ในห้องเก็บของแล้วและตั้งใจไว้ว่าพรุ่งนี้ค่อยส่งไปทางไปรษณีย์ ระเบียงห้องยังคงรอให้ฉันยืนมองดาวเสมอ แต่วันนี้ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆที่ปกคลุม ฝนจะตกแล้ว

หมีน้อยดูแลสุขภาพด้วยนะ

                ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ฉันต้องเดินไปเปิดประตูต้อนรับคนที่มาใหม่ คงจะเป็นไอ้ลิงละมั้ง

                แกร๊กก

                “แทแท ฟานี่ซื้อขนมมาฝากแล้วนะ”

                “แทแท เป็นอะไรไปคะ” ทิฟฟานี่ใช้หลังมือแตะหน้าผากของฉันราวกับเป็นห่วงยังไงอย่างงั้น แต่นอกเหนือจากขนมแล้ว ทิฟฟานี่เธอถืออะไรมาด้วยน่ะ

                “คุณเอากระเป๋ามาทำไม” หรือว่าจะมาเก็บของของเธอ

                “ก็ฟานี่กลับบ้านไปเอาเสื้อผ้ามาเพิ่มไง แทก็รู้ที่บ้านไม่มีใครอยู่...”

                “แล้วคุณไม่ได้คืนดีกับเค้าแล้วเหรอ”

                “โธ่ แทแท ฉันไปเคลียร์กับเค้ามาแล้ว” ทิฟฟานี่เดินเข้ามากอดฉัน จะเชื่อเธอดีมั้ยนะ

                “ขอโทษสำหรับเรื่องราวที่ผ่านมา ฉันมันโง่เองที่ทิ้งคนดีๆอย่างเธอไปเพราะความรู้สึกที่อ่อนไหวของฉัน ถ้าครั้งนี้แทแท จะไม่ให้อภัย ฉันก็จะไม่โกรธแทแทเลย”

                “ฟานี่รู้มั้ยว่าฉันต้องทรมานแค่ไหนตลอดสองปี ฟานี่รู้มั้ยว่าฉันนอนร้องไห้คนเดียวเกือบทุกคืน ฟานี่รู้มั้ยว่าฉันเหงาแค่ไหนที่ต้องอยู่ในที่ที่มีฟานี่อยู่ทุกตารางความรู้สึกในห้องนี้ ฟานี่รู้มั้ยว่าดาวต่อให้มันสวยแค่ไหนก็ไม่ทำให้ฉันรู้สึกดีได้เลยเพราะฉันไม่ได้ดูกับฟานี่” 

                “ฮึก..แทแท”

                “ฟานี่รู้มั้ย...ฉันไม่เคยโกรธฟานี่เลยซักครั้ง ฟานี่รู้มั้ย...ว่าฉันลืมฟานี่ไม่ได้เลยซักครั้ง และฟานี่รู้มั้ย...ว่าคิมแทยอนคนนี้...รักทิฟฟานี่ได้คนเดียวเท่านั้น”

                “ขอ...” ปากของฉันทาบปิดสนิทกับริมฝีปากของเธอไม่อยากได้ยินหรอกคำว่าขอโทษของเธอ ขอเป็นคำอื่นได้มั้ยทิฟฟานี่ ฉันถอนจูบออกมาเพื่อให้เธอได้หายใจหายคอบ้าง

                “ขอ...” บอกแล้วไงว่าไม่อยากได้ยิน ว่าแล้วก็ปิดปากเธอด้วยวิธีเดิมอีกครั้ง คราวนี้หวานและยาวนานขึ้นกว่าเดิม อืมม ชักไม่อยากถอนจูบแล้วซิ

                “ดะ เดี๋ยวก่อน แทแท” ยอมรับเลยหน้าฉันตอนนี้คงจะเหมือนหมาหงอยจริงๆ เธอจะบอกอะไรฉัน หรือว่าที่จูบไปเมื่อกี้มันไม่มีความหมาย แล้วทำไมไม่ปฏิเสธฉันทิฟฟานี่

                “แท ฟานี่ขอ เข้าไปเก็บกระเป๋าก่อนได้มั้ยคะ” เสียงกระซิบแผ่วเบาที่ใบหูของฉัน ทำให้หัวใจของฉันมันสั่นหวิวไปหมด

                “แทแท” ทิฟฟานี่เก็บกระเป๋าของเธอเสร็จก็เดินมาหาฉันที่ยืน คิดอะไรเรื่อยเปื่อยที่ริมระเบียง

                “คะ??”

                “ฟานี่รักแทแทนะ” ทิฟฟานี่กอดกระชับที่แผ่นหลังของฉัน หัวใจของเราที่อยู่ตำแหน่งเดียวกันมันเต้นรั่วจนฉันรู้สึกถึงมันได้ คำบอกรักของเธอฉันนั้นมันทำให้ฉันละลาย ไอ้ลิง ถึงแกจะด่าฉันอีกซักล้านรอบฉันก็ยอม

                “อย่าจากแทไปไหนอีกนะ” ฉันหมุนตัวไปมองหน้าเธอ ก่อนจะประคองใบหน้าสวยๆของเธอ

                “ไม่แล้วค่ะ ไม่ไปไหนแล้ว” เธอส่ายหน้าจนฉันนึกขำ

                “ฟานี่รอตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวแทมา” ฉันปล่อยให้เธอยืนอยู่ระเบียง ส่วนตัวฉันก็เดินเข้าไปในห้อง ก่อนจะเปิดฝากล่อง ขึ้นมา บรรจงสวมแหวนของตัวเอง ก่อนจะหยิบอีกวงหนึ่งขึ้นมาเพื่อจะคืนให้กับเจ้าของที่แท้จริง

                “หวังว่าแกจะไม่กลับมาในกล่องนี้อีกนะ” ฉันเดินกลับไปหาทิฟฟานี่ที่ยืนกอดอกเพราะความหนาวเย็นของอากาศข้างนอก

                “เอ๊ะ ขอบคุณนะแทแท” ทิฟฟานี่ตกใจเล็กน้อยที่มีเสื้อคลุมจากไหนก็ไม่รู้ มาคลุมที่ไหล่ของเธอ ฉันโอบกอดเธอก่อนจะยืนแหวนให้หมีน้อยของฉัน

                “จำแหวนวงนี้ได้มั้ย”

                “แทแท” เสียงสั่นเครือของเธอทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะกระชับอ้อมกอดเข้าไปอีก

                “มันอยู่กับฉันมานานแล้วนะ ไม่รู้ว่าเจ้าของเดิมยังต้องการมันอยู่รึเปล่า” ฉันคลายอ้อมแขนออกก่อนจะเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของฟานี่ ฉันจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสวยที่อยู่ตรงหน้า

                “ยังต้องการมันอยู่มั้ยคะ” ทิฟฟานี่พยักหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ร่วงล่นลงมา ฉันค่อยๆกุมมือข้างซ้ายของทิฟฟานี่ขึ้นมาก่อนจะสวมแหวนอย่างช้าๆที่นิ้วนางของเธอ

                “ฟานี่รักแทแทนะ”

                “แทก็รักฟานี่ค่ะ” ไม่รู้ว่าฉันจะเป็นคนรักคนสุดท้ายของเธอรึเปล่า แต่เธอจะเป็นคนที่ฉันรักคนสุดท้ายทิฟฟานี่

                “ดาวสวยจังเลยเนอะแทแท” รู้หน่าว่าเธอเขิน

                “ฟานี่ต่างหากที่สวยกว่าดาว” ฉันกระชับอ้อมกอดของหมีน้อยก่อนจะประทับกับริมฝีปากบางอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง

 

และหากว่าเธอย้อนมาใหม่ คงต้องบอกรักเธอไป อีกครั้ง




============================

จบแล้วค่ะ อิอิ
เป็นการแต่งคู่แทนี่เป็นครั้งแรกของไรท์เตอร์ ^ ^
แต่งเรื่องแรกก็งานยากเลยเพราะปกติจะแต่งแบบธรรมดา
แต่เรื่องนี้แต่งแบบบรรยายซึ่งยากมากกกกกกก - -"
หวังว่ารีดเด้อออ คงจะชอบนะคะ

ปล. One Shot เรื่องต่อไปจะเป็นคิวของ เพื่อนลิงของแทแทนะคะ

ไม่เชิงเป็นภาคต่อ แต่เนื้อเรื่องมีส่วนเกี่ยวพันกันค่ะ ^ ^