คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่12 ตอน ออกเดินทาง+การกางเต็นท์
เราไม่ได้มาอัพตั้งนานนะต้องขอโทษด้วย พอดีเราไปเที่ยวแล้วพอกลับมาวันต่อมาเราก็ไปเรียนแล้วเลยไม่ค่อยมีเวลาอัพ
เราจะอัพทุกวันเสาร์ละกันนะ
……………………………โรงเรียน…………………………….
“แฮ่…แฮ่..เหนื่อยจังเลยแต่ก็มาทันจนได้”ฉันพูด
“อื่ม..พี่เรารีบไปขึ้นรถเถอะ”นานะบอก
“อื่ม”ฉันพูดแล้วพวกเราก็เดินไปขึ้นรถ
“เรานั่งตรงนี้เถอะ”ฉันบอกนานะ
“อื่ม”นานะบอกแล้วพวกเราก็นั่งลงฉันนั่งข้างในส่วนนานะนั่งข้างนอก
“เอาหละทุกคนมาครบแล้วนะ”ครูถาม ฉันหันไปมองข้างหลัง เฮ้ย นั่นมันวินกับน้ำนี่หว่ามานั่งหลังเราตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย นายวินเห็นฉันแล้วยังยิ้มให้อีก ฉันเลยรีบหันกลับทันที
“ค่ะ”นักเรียนตอบ
……………………..ที่เข้าค่าย = ป่า+ภูเขา………………..
“เอาหละนักเรียน..ตารางของวันนี้คือ..ขึ้นไปบนภูเขาและกางเต้นส์อยู่ที่นั่น5วันนะจะ…ส่วนอาหารก็หาทำกันเองนะ..ส่วนน้ำครูมีให้แต่ละกลุ่มในปริมาณที่จำกัดนะ”ครูบอก โอ้!!! ไม่นะมีน้ำจำกัด เซ็ง!! เคลียด!!! อยากกิน!!!! ชูชิ!!!!!
“แล้วจะอาบน้ำอย่างไรล่ะค่ะ”มีเพื่อนคนนึงถามขึ้น คิดคำถามได้ดีมากเลยนะเนี่ย
“อื่มมม…ก็..คงใช้รวมกันกับน้ำดื่มนะจ๊ะ”ครูบอก โอ้ไม่นะยิ่งเครียดกว่าเดิมอีก
“แล้วอยู่รวมกันทุกกลุ่มเลยรึป่าว...ที่บอกให้ไปกางเต้นส์เอง”นานะถามครู
“ป่าวจ้า…จะอยู่ที่ไหนก็ได้..แต่ต้องอยู่ไม่เกิน 2 กิโลเมตรนับแต่เต็นท์ที่ครูพักอยู่นะจ้ะ”ครูบอก ค่อยดีหน่อยนึกว่าต้องมากระจุกอยู่ที่เดียวกันซะแล้ว
“เอาหละทุกคนรีบเดินทางกันเถอะ”ครูพูดแล้วพวกเราทุกคนก็เดินตามไป
……………………………..ที่หมาย………………………………….
“แฮ่..แฮ่..เหนื่อยจังเลยทำไมมันไกลอย่างนี้นะ”นานะถาม
“นานะเหนื่อยเหรอ..งั้นไปนั่งพักกัน”ฉันบอก
“อื่ม”นานะพูดแล้วเดินตามมา
“นักเรียนทุกคนมารวมกันตรงนี้”ครูพูด ยังไม่ทันได้พักเลย แล้วพวกเราก็เดินมารวมกัน
“เอาหละ..ต่อไปนี้ให้นักเรียนทุกคนแยกไปตามกลุ่มที่จัดไว้..และกางเต้นเอง..ทำอาหารเองนะ..แล้ววันพรุ่งนี้ตอน 10 โมงมารวมกันที่นี่นะ..เอาหละแยกกลุ่มได้”ครูบอก
“ไปกันเถอะนานะ”ฉันบอก
“อื่ม”นานะตอบ
“นี่พวกเธอคงไม่ลืมนะว่า..มีพวกเราในกลุ่มด้วย”วินพูดแล้วเดินมาหาพวกเราพร้อมกับน้ำหรือวารีนั่นเหละ
“เอ่อ..พวกเราลืมไปเลย”ฉันตอบหน้าตาย
“พวกเธอ”วินพูด
“ใจเย็น…หนะไอ้วิน”น้ำบอก
“อืม”วินพูด โฮ้ นึกว่าจะได้ออกกำลังกายปากซะหน่อยแล้ว
“แล้วพวกเธอ..จะไปกางเต็นท์ตรงไหน”น้ำถาม
“อื่ม..รอก่อน..ขอคิดหน่อย….นานะตรงไหนดี”ฉันพูดกับน้ำแล้วก็หันมาถามนานะ
“อื่มมม..ตรงนั้นละกัน..เข้าไปอีกสัก 500เมตรก็พอ”นานะบอก
“ทำไมต้อง 500 เมตรด้วย”วินถาม
“ก็ตรงนั้นมีน้ำตกหนะสิ”นานะตอบไป พวกเราสามารถรับรู้ได้โดยการสัมผัส นานะมีสัมผัสีที่เยี่ยมมาก เลยรู้ว่าตรงไหนมีน้ำตก
“ทำไมถึงรู้ว่ามีหล่ะ”คราวนี้น้ำถามบ้าง ตายแล้วจะบอกว่าไงดีลีะ
“ก็ได้ยินเสียงน้ำตกไง … จริงไหมนานะ”ฉันตอบน้ำแล้ว
“อื่ม..เอาเถอะนะ..ฉันว่าเรารีบไปกางเต็นท์ดีกว่านะเดี๋ยวจะมืดแล้ว”นานะบอก
แล้วหลังจากนั้นพวกเราก็มาถึงที่ข้างๆน้ำตกแล้วพวกวินก็ช่วยกันกางเต็นท์
ส่วนพวกเราก็มาทำอาหารฉันไปหยิบเครื่องครัวเพื่อทำอาหาร
“แล้วเราจะทำอะไรดีนานะ”ฉันถาม
“อื่ม..นั่นสิของที่ครูให้มาก็ไม่มีอะไรเลย”นานะตอบ ครูให้แค่น้ำกับอุปกรณ์ทำครัวไม่กี่อย่าง กับพวกเนื้อหมู เนื้อไก่ เท่านั้น เอ จะทำอะไรดี ฉันมองไปรอบๆแล้วก็เจอ
“นานะพี่รู้แล้วว่าจะทำอะไร”ฉันพูดด้วยเสียงที่ดีใจ
ความคิดเห็น