คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่5 ตอน ความรู้สึกที่สัมผัสได้+จะทำยังดี
"พวกนายไปนั่งโต๊ะอื่นเถอะ พวกเขาให้พวกนายนั่งแน่ ดูถ้าพวกนายจะดังนะ”นานะตอบ ทำไมรู้ว่าดังฟะ
“ทำไมถึงคิดว่าดังอ่ะ”ฉันถามนานะ
“ก็พี่ดูสายตาผู้หญิงพวกนั้นสิ….จองพวกเรายั่งกะจะกินหัว”นานะตอบ ไหนไหนดูซิ อึก นานะพูดถูกพวกผู้หญิงสายตากะจะกินหัวพวกเราจริงๆ
“พวกนายไปนั่งไกลไกลเลยนะ..ฉันยังไม่อยากโดนตบ”ฉันตอบเพราะสายตาพวกนั้นน่ากลัวมากแต่ฉันไม่กลัวหลอก
“ยังไงพวกเราก็จะนั่งตรงนี้..เนอะไอวา”ไอ้คนที่ชื่อวายุนั้นมันตอบฉันแล้วหันไปถามเพื่อนมัน
“เออข้าก็อยากนั่งตรงนี้วะ””ไอ้วามันตอบ ชักโมโหแล้วนะเฟ้ยหิวข้าวโว้ย
“อยากนั่งก็นั่งไปเลยแต่ถ้าโดนตัวฉันหรือน้องสาวฉันนายตายแน่” ในที่สุดฉันก็ต้องยอมพวกมันนั่งลงโดยหันหาเข้าหากันไอ้วานั่งตรงน้องสาวฉันส่วนไอ้วายุไม่ต้องพูดหลอกค่ะเพราะมันนั่งข้างๆฉัน
งำง่ำ )o( งำง่ำ
“เธอกินเยอะยังก่ะหมูเนะ…ฉันถามจริงเถอะเธอเอาที่กินไปไว้ไหนหมดอ่ะ”ไอวายุมันถามฉันค่ะฉันกินแค่2จานเงงนะยังไม่ได้ครึ่งกระเพาะเลย
“มันเกี่ยวอะไรกับนายเล่า”ฉันถามไป
“ป่าว”มันตอบค่ะ
เปี้ยยยยยยย
อะไรอ่ะความรู้สึกนี้ความรู้สึกแปลกๆนี่มันอะไรรู้สึกถึงพลังบางอย่าง
“นานะ/พี่ริริน/วารี/วายุแกรู้สึกอะไรรึปล่าว”(OOO)พวกเราหันหน้ามองกันโดยมิได้นัดหมายอะไร ทำไมถามแบบเดียวกันหมดเลยวะแล้วทำไมพวกนั้นถึงได้พูดเหมือนเรา หรือพวกนั้นก็รู้สึกพวกเขาเป็นใครกันแน่น
“พวกเธอรู้สึกอะไร”วายุถามพวกเรามา
“แล้วพวกนายละรู้สึกอะไร”ฉันถามกลับ
“ก็ไม่มีอะไรนี่ใช่ไหมไอวา”มันตอบพวกเราแล้วหันไปถามเพื่อนมัน
“เออ..ไม่นี่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย”วาตอบมีพิรุสเฮะ
“แล้วพวกเธอละรู้สึกอะไร”มันถาม
“พวกเราไม่ได้รู้สึกอะไรจริงไหมนานะ”ฉันหันไปถามน้อง
“ไม่ได้รู้สึกอะไรนี่”นานะตอบมา
“นานะพี่รู้สึกถึงพลังบางอย่างเฮะ"ฉันถามน้องแต่ไม่ใช่ภาษาไทยนะแต่เป็นระหัสรับที่แม่ฝึกให้พวกเราใช้ตั้งแต่เด็ก“นานะก็รู้สึกเหมือนกันอยู่ใกล้ๆด้วยสิเราจะทำยังไงดีพี่ริริน”นานะถามฉันมา
“หลังเลิกเรียนค่อยไปดูละกันเท่าที่สัมผัสได้พลังรุนแรงมากต้องระวังตัวด้วยนะนานะ”ฉันตอบกลับไปนานะก็พยักหน้ารับ
“พวกเธอคุยอะไรกันหนะฟังไม่รู้เรื่องเลยภาษาอะไรหนะ”วารีมันถามมา
“มันเป็นระหัสรับหนะฟังไม่ออกก็ไม่แปลกหลอก”นานะตอบมันไป
"ทำไมต้องทำระหัสลับด้วยละ..มีอะไรก็พูดมาตรงๆก็ได้ไม่เห็นต้องเก็บไว้พูดกัน2คนเลยนี่”วายุถามมา
“ก็มันเป็นความลับนี่นา”ฉันตอบ
“ความลับอะไรหละ”มันถามอีก
“ก็ความลับที่วะ…/พี่จะพูดอะไรหนะ”ตอนฉันตอบนานะก็พูดแทรกขึ้นมา
“เอ่อ...ขอโทษนะนานะ”ฉันพูดขอโทษนานะความลับเกือบแตกแล้วไหมเล่า
“ไม่เป็นไร…ตกลงตอนเย็นใช่ไหม”นานะถามฉันมา
“อืม”ฉันตอบ
“พวกเธอจะไปไหนตอนเย็นอ่ะ”วารีถาม
“ก็ไม่เกี่วยกับพวกนายนี่”นานะตอบแล้วดึงฉันออกไปทันที
ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น