คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่4 ตอน ศัตรูปรากฎ+ความแอบแตก
หนอยไอ้นี่วอนซะแล้ว”ฉันพูดออกไป
“ทำไมเธอจะทำอะไรฉันได้”ไอ้บ้านั่นตอบ
“จะลองไหมเล่า”
“เอาซิถ้าคิดว่าทำได้”
“หนอยแก”
“อย่าน่าริน สงบใจหน่อยสิ”นานะเตือนสติฉัน
“โทษทีลืมตัวไปหน่อย”ฉันพูดแล้วหันไปขอโทษ
“ไม่เป็นไร”นานะพูด
“นึกว่าจะแน่น”ไอ้บ้านั่น
“ว่าไงนะ”
“พี่พอได้แล้ว”นานะพูดขึ้น
“ก็….กริ้งงงงงงงงง กริ้งงงงงง เฮ้ยขอรับโทรศัพท์ก่อน”ฉันพูดแล้วรับโทรศัพท์
“สวัสดีคะ”ฉันพูด
(สวัสดีริริน เป็นไงที่รร.)แม่ฉันพูด
“…..ก็ดีค่ะ…..แล้วแม่มีเรื่องอะไรค่ะ”ฉันตอบแม่ไป
(แม่มีเรื่องจะบอก…คือ)
“
(แม่มีเรื่องจะบอกพวกลูกทั้ง2คนว่า…ตอนนี้มีคนที่จ้องจะเร้งงานคนที่มีพลังวิเศษเลยให้พวกลูกระวังตัวหน่อยนะ)
…..”“มีอะไรริน”นานะพูดขึ้น
“ก็..รู้สึกว่าอะมีพวกคนที่ต้องการพลังวิเศษของพวกเราอะ…อุ๊บ “ฉันรีบเอามืออุดปากทันทีไม่งั้นความรับแตกแน่น (O-O)
..คะแม่..”ฉันพูดกับแล้ววางสายไป“
อะไรนะ!!”ไอ้สองคนนั่นมันตะโกนขึ้นมา( * . * )??“
อะ…อะไร..ทะ.ที่พวก..นะ..นายว่ามัน..คะ..คืออะไรเล่า”ฉันพูดแบบตัวสั่นดิ๊ง..ดิ๊งแล้ว ( +.+ );;;;“
เธอบอกว่าอะไรวิเศษ..วิเศษนะ”พวกมันถามต่อ ตายแล้วทำไงดีวะ เออใช่ลองไม้นี้หน่อยละกัน ( * . * )“
พวกนายเป็นใครมายุ่งเรื่องชาวบ้านเค้าอะ”ฉันพูดเป็นไงแผนนี้(^.^)Y“เออ ใช่พวกเรายังไม่ได้แนะนำตัว”ไอ้นั่นมันพูด
“ฉันชื่อ วายุหรือลม ยินดีที่ได้รู้จัก”ไอ้คนที่มันมาหาเรื่องฉันชื่อวายุนี่เอง
“ส่วนฉันชื่อ วารีหรือน้ำ ยินดีที่ได้รู้จัก”ไอ้คนผมเทาชื่อวารียั่งกะผู้หญิง
“ทำไมชื่อเหมือนผู้หญิงจัง”นานะถาม โอ้ คิดคำถามได้โดนใจมากเลยน้องรัก
“ก็…ใครใครก็ว่าแบบนั้นเหละ…ปกติเค้าชอบเรียกว่า..วา..หรือน้ำมากกว่า”มันตอบ
“
“อืม……พี่แล้วที่แม่โทรมาบอกว่าอะไรหละ”นานะตอบแล้วหันมาถามฉัน
“เอ่อ…คือไว้ค่อยบอกละกัน..ตอนนี้พี่หิวแล้วไปกินข้าวกันเถอะ”ฉันตอบน้องไป ถ้าบอกตรงนี้ความรับก็แตกดิ แล้วฉันก็เดินไปโรงอาหารเลย
“พี่รอด้วยดิ”แล้วนานะก็วิ่งตามฉันมา
………………..โรงอาหาร……………………..
“เราจะนั่งตรงไหนดี”ฉันหันไปถามน้อง
“ตรงนู้นละกันเห็นมีที่ว่างอยู่”น้องฉันตอบแล้วรีบเดินไปฉันเลยรีบตามไปทันที
“นานะจะกินอะไรเดี๋ยวพี่ไปซื้อให้”ฉันถามหลังจากเรานั่งบนเก้าอี้แล้ว
“กินอะไรก็ได้”นานะตอบ
“งั้นพี่ไปซื้อก่อนนะ”ฉันบอกกับนานะ
“อืม”นานะตอบแล้วฉันก็วิ่งไปซื้อข้าวและน้ำมาที่โต๊ะ
“มาแล้ว…มาแล้วรอนานไหม”ฉันถามนานะ
“ไม่อ่ะ”นานะตอบพร้อบกับหยิบข้าวของตนเองมากิน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”เสียงผู้หญิงกรี๊ดจะกรี๊ดทำไมน่าลำคานกรี๊ดอยู่ได้
“นี่พวกเธอขอพวกเรานั่งด้ยวได้ไหม”ใครมาถามวะพอฉันเงยหน้าขึ้นไปก็พบ(O0O)ผู้ชายสองคนยืนอยู่เป็นไอ้บ้าที่ฉันไม่อยากเจอที่สุดก็คือ…….วายุและวารีนั่นเงง
“ไปนั่งโต๊ะอื่นดิ”ฉันตอบไป
“โต๊ะอื่นไม่มีทีแล้วนะ”วายุมันตอบ
“ให้เรานั่งด้วยจะเป็นไรโต๊ะต้องกว้าง”วารีถาม
ช่วยแนะนำด้วนะค่ะ
ความคิดเห็น