[SF] Odor - (BJIN)

ข้อมูลเบื้องต้น

สำหรับนักอ่านคนใหม่ๆ ทุกเรื่องเป็น SF นะคะ ^_^

จบในตอน ไม่จำเป็นต้องอ่านทุกตอนก็ได้จ้า

** แต่เพื่ออรรถรสที่ดี และถ้ามีเวลา..

แนะนำให้ไล่อ่านตั้งแต่ตอนแรกเนาะ ฮี่ฮี่ :D

CR.SHL

เนื้อเรื่อง

HANBIN x JINHWAN

อะไรที่มันแปลกไป เพียงแค่สัมผัสเดียวมันก็รู้แล้ว...

จริงไม่จริง?

.

.

ทันทีที่กลับมาถึงห้องก็รีบปลดเสื้อกาวน์สีขาวแขนยาวตัวนอกออกแล้วเดินเอาไปใส่ตะกร้าสำหรับซัก ก่อนจะเดินกลับมาหยิบเสื้อแจ็คเก็ตหนังเจ้าปัญหาที่พาดอยู่ตรงโซฟาขึ้นมาดมอีกทีเพื่อความแน่ใจว่ากลิ่นที่เตะจมูกตั้งแต่เดินเข้าห้องมานั้น เป็นกลิ่นที่มาจากเสื้อตัวนี้จริงๆ

แจ็คเก็ตหนังตัวนี้จำได้ว่าเป็นคนซื้อให้ฮันบินเองกับมือ

แต่กลิ่นน้ำหอมบนเสื้อนี่...

มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมที่ฮันบินใช้.

กริ๊ก! ~

เสียงประตูห้องนอนเปิดออกเป็นผลให้ผมรีบดึงหูฟังออกจากหูแล้วดันตัวออกจากเตียง ก่อนจะโผเข้ากอดพี่จินฮวานทันทีที่เจอหน้า ร่างเล็กยอมอยู่ในอ้อมกอดนิ่งๆแค่แป๊บเดียว จากนั้นก็คอยแต่จะดันให้ผมออกห่างๆตัว

“พี่อยู่นิ่งๆให้ผมกอดก่อน” 

“นายแหละอยู่นิ่งๆ”   

ในที่สุดพี่จินฮวานก็ใช้แรงทั้งหมดดันผมออกจนสำเร็จ สองมือเล็กเลื่อนมากำรอบข้อมือผมไว้แน่นแล้วบังคับให้แขนทั้งสองข้างของผมแนบอยู่ข้างลำตัวนิ่งๆ หลังจากนั้นคนตัวเล็กตรงหน้าก็เขย่งปลายเท้าขึ้นมาจนปลายจมูกเฉียดจมูกผมไปนิดเดียว

ตอนแรกเข้าใจว่าเป้าหมายของคนตรงหน้าคือริมฝีปาก

แต่เปล่าเลย..

แรงสูดหายใจเข้าลึกๆจากจมูกโด่งรั้นของพี่จินฮวานที่บริเวณต้นคอหลังใบหู สามารถเรียกเลือดในร่างกายให้เพิ่มอัตราสูบฉีดได้ไม่ยากเลยสักนิด แล้วยิ่งในจังหวะที่อีกคนพ่นลมหายใจรดต้นคอตอนหายใจออกมันก็ยิ่ง..

“พี่จินฮวาน...”

“ให้ตาย กลิ่นฉุนชะมัด”

“ครับ?”

“เอียงคอหลบไปอีกข้างซิฮันบิน”   พี่จินฮวานถอนหายใจบวกกับชักสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย ก่อนจะเขย่งปลายเท้าไปสูดดมบริเวณเดิมของต้นคออีกฝั่งพลางขมวดคิ้วแน่น

“พี่ทำอะไรเนี่ย?”  เอื้อมมือไปประคองหน้าเล็กบังคับให้หยุดการกระทำ.. เอ่อ... การกระทำน่าหวาดเสียวอันนั้น แล้วจ้องลึกลงไปในดวงตาเรียวเล็กอย่างเอาเรื่อง

“ฉุนนนนนนนนนนนนนนนนน”  คนตัวเล็กตะโกนใส่หน้าแล้วจ้องกลับมาอย่างไม่ลดละ

“อะไรฉุน?  ผมเหรอ?”

“ใช่ไง”

“ผมก็ใช้น้ำหอมยี่ห้อเดิมนะ แค่ขวดใหม่...”

“นายดูถูกพี่สุดๆไปเลยคิมฮันบิน”

“..ฮะ?”

“นี่คิดว่าคบกันมาขนาดนี้ แล้วพี่จะจำกลิ่นนายไม่ได้รึไง!? บ้าจริง”  พี่จินฮวานทำท่าจะเดินออกจากห้องไปโดยอาการงอนที่ผมไม่แน่ใจว่ามากน้อยแค่ไหน ผมเลยตัดสินใจคว้าข้อมือเล็กไว้ซะก่อน

“ฟังผมก่อนดิ น้ำหอมนี่ซื้อมาเอง ไม่ได้ไปฉีดของใคร หรือไม่ได้มีใครซื้อมาให้”

“โกหก นายรู้ว่าพี่ชอบแค่กลิ่นของ CK one ไม่ก็ CK euphoria แต่ที่พี่ได้กลิ่นเมื่อกี้มันไม่ใช่ เพราะงั้นนายไม่มีทางซื้อมาเอง”

“กลิ่นที่พี่บอกว่าฉุนเมื่อกี้ก็ CK one นะครับ”

“ไม่จริง”

“แหะๆ CK one shock.....”

“นี่ฮันบิน! CK one กับ CK one shock มันไม่ได้คล้ายกันเลยนะ! เห็นมั้ยว่าพี่จำกลิ่นนายได้ เชื่อรึยัง!”

คนจมูกดีกระแทกเสียงอย่างดังแล้วเดินหายเข้าห้องน้ำไปทันที ผมยังไม่ทันได้อธิบายเหตุผลที่เปลี่ยนน้ำหอมใหม่ให้อีกคนได้ฟังเลยสักนิด แล้วก็ไม่ได้นึกด้วยว่าเรื่องแค่นี้จะทำอีกคนหงุดหงิดได้ขนาดนั้น

อ่า...

CK one ที่พี่จินฮวานชอบ มันก็ดีนะ... เป็นกลิ่นอ่อนๆสะอาดๆ ไม่โดดเด่น แต่ใช้ได้ตลอด

ส่วน CK one shock กลิ่นจะเข้ม ดูนุ่มลึก น่าค้นหา เหมาะสำหรับใช้กลางคืน

แต่รู้รึเปล่าว่าอันที่จริงแล้ว CK one shock เนี่ย...

ผมตั้งใจจะเก็บไว้ใช้กับพี่สองคนนะ.

                มันดูไม่เหตุผลสักนิดที่จะไปโกรธเรื่องที่อีกคนเปลี่ยนกลิ่นน้ำหอม แต่สิ่งที่ฮันบินมันทำให้ผมหงุดหงิด มากเลยให้ตาย ฮันบินทำเหมือนกับว่าผมจะจำรายละเอียดเหล่านั้นไม่ได้ ใจคอนี่คิดว่าคนๆนึงที่อยู่กับแฟนทุกวันจะจำกลิ่นไม่ได้งั้นเหรอ?

งั้นถ้าลองเป็นพี่เปลี่ยนกลิ่นบ้างล่ะฮันบิน...

นายจะว่ายังไง?

CK one shock ขวดใหม่หน้ากระจกในห้องน้ำ ถูกยกขึ้นมาแล้วฉีดเบาๆเข้าที่ต้นคอทั้งสองข้างอย่างไม่จำเป็นเท่าไหร่ในเวลานี้และในสภาพที่ใส่ชุดนอนแบบนี้ กลิ่นฉุนแรงที่ไม่คุ้นชินลอยมาแตะจมูกจนต้องยู่จมูกขึ้นอย่างไม่รู้ตัวพลางนึกในใจว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่ฉีดกลิ่นนี้เด็ดขาด

แต่ก็ดี..

เผื่อกลิ่นนี้เวลาอยู่บนตัวคนอื่น ฮันบินจะได้เข้าใจซะทีว่ามันฉุนกว่า CK one ขนาดไหน.

ยกมือที่มีผ้าขนหนูเล็กๆขึ้นเช็ดหัวอย่างลวกๆก่อนจะก้าวออกมาจากห้องน้ำ ภาพที่เห็นต่อจากนั้นคือคนตัวสูงนั่งเอาหลังพิงหัวเตียงพลางเหยียดขาจนสุด สายตาคมตวัดมาเจอตอนที่ออกมาจากห้องน้ำพอดี ฝ่ามือใหญ่ยื่นออกมาพร้อมด้วยสายตาอ้อนให้เดินเข้าไปหาสุดฤทธิ์

ผมส่ายหัวเล็กน้อยให้กับพฤติกรรมเด็กๆของคนตรงหน้า ก่อนจะยอมเดินเข้าไปหาแล้วหย่อนตัวลงนั่งตรงขอบเตียง เร็วกว่าความคิดคือฮันบินตวัดแขนมาโอบรอบเอวแล้วรั้งเข้าไปหาใกล้ๆจนแผ่นหลังชิดกับแผ่นอกแกร่ง ใบหน้าคมโน้มลงมาเกยไว้กับหัวไหล่ข้างหนึ่งก่อนจะฝังจมูกโด่งลงบนต้อคนข้างเดียวกัน...

ฉุนแค่ไหน คอยดูเหอะ

ตรงนั้นน่ะ... โดนน้ำหอมเต็มๆ.

“เห้ย.. นี่พี่....”   ได้กลิ่นแล้วใช่มั้ยล่ะตัวแสบ ทีนี้ก็ยอมกลับมาใช้ CK one กลิ่นที่พี่ชอบซะดีๆ

“ฉุนล่ะสิ ก็บอกแล้วว่ากลิ่นมัน-...”

“ป่าวครับ”

“....”

“มันหอมมากต่างหาก”  

“...”

            “ยิ่งอยู่บนตัวพี่... ยิ่งหอมมาก”  

ความจริงจากปากของผมได้พูดออกไปแล้ว... กลิ่นแบบนี้มันไม่ฉุนเลยสักนิดเดียว แล้วตอนนี้ผมขอโยนความผิดทั้งหมดให้กับน้ำหอมขวดใหม่ที่ทำให้ผมไม่สามารถถอนจมูกจากซอกคอของคนตัวเล็กได้เลย ยิ่งได้กลิ่นยิ่งอยากจะสูดเข้าไปอีก เลื่อนจากฝั่งซ้ายเป็นขวา ขวาเป็นซ้ายอยู่อย่างนั้น  เสียงตอบรับในลำคอดังอื้ออึงบวกกับองศาการเอียงคอของพี่จินฮวาน ทำให้ผมแยกไม่ออกระหว่างความพอใจ กับความไม่พอใจ... ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่จินฮวานเอียงคอหลบ หรือเอียงคอตอบรับ แล้วก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเสียงครางเบาๆในลำคอนั้น คือเสียงตอบรับหรือปฏิเสธ...

รู้แค่ว่าคนในอ้อมกอดตอนนี้เซ็กซี่เป็นบ้า.

ร่างเล็กถูกจับให้หมุนมาเผชิญหน้ากันดีๆ  ตาเรียวเล็กหลับแน่นไม่ยอมมองหน้าผมสักนิดเดียว จมูกรั้นย่นขึ้นอยู่เป็นระยะๆ ถ้าให้เดาก็คงเป็นกลิ่นเข้มๆของน้ำหอมทั้งบนตัวพี่จินฮวานและกลิ่นที่ติดอยู่บนเสื้อผมด้วย

“กลิ่นมันอาจจะแรงไป เพราะกลิ่นมันก็ติดเสื้อผมอยู่เยอะเหมือนกัน...”

“...”

“...เดี๋ยวผมลองทำแบบนี้ อาจจะดีขึ้น”  เสื้อเชิ้ตถูกปลดกระดุมออกจนหมด ร่างบางลืมตาขึ้นมามองพอดีกับจังหวะที่ผมกำลังโยนเสื้อนั่นข้ามไปยังอีกพากของเตียง

“ฮ...ฮันบิน..”

“แบบนี้ดีกว่าเมื่อกี้แน่ๆ พี่เชื่อผมนะ..” 

“.....”

“ความหอมทั้งหมดอยู่ที่พี่แล้วตอนนี้... แล้วผมก็ชอบมากด้วย”  พูดพลางจ้องลึกลงไปในตาเรียวราวกับจะสะกดจิตคนตรงหน้ายังไงยังงั้น..  ร่างบางแน่นิ่งไม่ขยับ ผมเลยถือโอกาสนี้กดไหล่บางให้แนบลงกับเตียงนุ่มเพื่อที่จะได้สูดดมความหอมหวานได้ง่ายขึ้น

“อ้ะ...อื้อออ ฮันบิน..ด..เดี๋ยว”

“ว่าไงครับ?”   ผมจำเป็นต้องถอนจมูกของจากซอกคอหอมหวานนั้นก่อน เพราะคนใต้ร่างใช้มือดันหน้าแผ่นอกเปลือยเปล่าของผมอย่างแรง

“คือ..พี่.. พี่ไม่ชินกลิ่นนี้จริงๆนะ..”

“...เดี๋ยวก็ชินครับคนดี”

“....”

.

.

.

“มีเวลาทั้งคืน”

CK one shock

นุ่ม..

ลึก...

เหมาะสำหรับใช้กลางคืน....

ไร้สาระ.

 
เหมาะสำหรับซอกคอพี่จินฮวานต่างหาก.

END.

ไม่-มี-สา-ระ 55555555555555555555555555555

ไปดีกว่า

รักนะ จุ้บบบบบบ -3-

 
Thanks for picture Cr. on pic :D

#ฟิคสามหมอ