ขอเกิดใหม่อีกครั้ง
ผู้คนล้วนเดินทาง ต่างก็ดิ้นรนไข้วขว้าแบกภาระไว้บนบ่าจนหนักอึ้ง ค้นหาความจริงและความต้อง ต่างหาเหตุผลให้กับตนเอง แต่สุดท้ายสิ่งที่ต้องการคืออะไร หากรู้ความจริงเช่นนี้ "จะขอเกิดใหม่อีกครั้ง
ผู้เข้าชมรวม
189
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
ตอนที่1 จุดเริ่มต้นของการเดินทาง
กันต์ชายหนุ่มรูปงามร่างสูงโปร่งใบหน้าพระเอกเกาหลีหล่อบาดใจสาวๆยิ่งนัก เขารีบเดินมาที่รถหรูคู่ใจบิดสตาร์เสียงกระหึ่มพร้อมเหยียบคันเร่ง ทันใดนั้นมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“อีกประมาณ 10 นาทีครับผมจะไปถึง คุณช่วยเตรียมทุกอย่างให้พร้อมเลย” ชายหนุ่มรับปลายสายและกล่าวทางโทรศัพท์เพื่อแจ้งกับทางผู้จัดงานเปิดตัวโครงการใหม่ในฐานะลูกชายของประธานบริษัท เมื่อถึงที่จัดงานหนุ่มรูปหล่อไม่เกรงใจสาวๆก็ก้าวลงมาจากรถทำให้ทุกคนหันกลุ่มหญิงสาว3-4คนต่างท่าตะลึงไปตามๆกัน “หล่อ” เสียงผู้หญิงในกลุ่มนั้นอุทานเสียงดัง ส่งผลให้ทุกสายตาก็หันไปมองตามเสียงนั้นเป็นจุดเดียว ภายในงานมีผู้คนมากมายหลายอาชีพการแต่งกายล้วนแต่บงบอกว่าเป็นคนมีฐานะดี ต่างก็สนใจการเปลี่ยนแปลงป่าเข้าสู่วิถีเมืองใหม่ ในที่สุดก็ถึงเวลาอันสำคัญหนุ่มรูปงามในฐานะตัวแทนท่านประธานได้ถูกเชิญขึ้นสู่เวที แสงของสปอร์ตไลท์สาดแสงบนร่างของชายหนุ่มที่เดินขึ้นสู่เวทีอย่างโดดเด่น อันทำให้สยบทุกการเคลื่อนไหว สายตาทุกคู่จับจ้องบนร่างนั้นอย่างตั้งใจ
“สวัสดีครับวันนี้ผมมาในฐานะผู้สร้างโลกใหม่ที่เสกสรรได้ตามจินตนาการที่คุณต้องการ ไม่ว่าคุณจะต้องการเช่นไรคุณก็สามารถสร้างมันได้ด้วยตัวเอง เราจะมาสร้างฝันด้วยกันเราจะทำขุนเขาและผืนป่าแห่งนี้ให้กลายเป็นเมืองอันศิวิไลซ์ผมจะเปลี่ยนทุกอย่างที่ล้าหลังไม่ทันสมัยจะเนรมิตป่าที่เงียบเหงาให้มีแต่เสียงดนตรี ป่าที่มีแต่ความครึกครื้นจากป่าหลับใหลจะกลับมาตื่น…ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ทุกความต้องการจะมิอาจหยุดยั้งได้ เพียงแค่คุณเอาปลายนิ้วสัมผัสคุณก็ได้รับความต้องการนั้นทันที่” เมื่อจบคำกล่าวเขาก็ยกสมาร์ทโฟนขึ้นมาพร้อมใช้นิ้วชี้กดลงที่ปุ่มโทรศัพท์นั้นทันที่เสียงพลุก็ดังระเบิดขึ้นและแสงสว่างของดอกไม้ไฟหลากหลายสีสันบนท้องฟ้า บรรยากาศที่ตื่นตาตื่นใจพร้อมเสียงปรบมือดังกระหึ่มทั่วพื้นป่าสร้างความน่าสนใจกันผู้ร่วมงานเป็นยิ่งนัก
“ช่างกล้านัก” เสียงบ่นพึมพำจากชายร่างใหญ่ในมุมมืดพร้อมกับหันหลังเดินจากไป เมื่อร่างนั่นเดินลับเข้าไปในป่าก็มีแสงฟ้าแลบแปลบปลาบอยู่เหนือท้องฟ้า
“ฝนจะตกหน้าแล้งหรือไง” เสียงบ่นในใจของ ฌานหนุ่มนักข่าวผิวเข้มที่เขากำลังแหงนหน้ามองท้องฟ้าในขณะที่ตั้งกล้องรอถ่ายภาพพลุไฟบนท้องฟ้าในพิธีเปิดโครงการอันยิ่งใหญ่อยู่
“ด้วยเหตุอันใดในป่าแห่งนี้ที่เคยเป็นถิ่นกำเนิดของเขาเอง เขาไม่เคยเจอกับปรากฏการเช่นนี้มาก่อนเลย เขาก็ได้แต่เก็บความมึนงงสงสัยไว้ในใจ แสงไฟที่ปรากฏอยู่บนท้องฟ้านั้นคืออะไรกันแน่...?" พิธีเปิดตัวของโครงการอันยิ่งใหญ่ได้จบลง คงเหลือไว้แต่ร่องรอยของอารยธรรมคนเมืองที่ถูกทอดทิ้งไว้ จากเสียงพลุไฟที่ดังประดุจเสียงระเบิด แสงไฟที่เคยสวยงามบนท้องฟ้า สปอร์ตไลท์ที่สาดส่องบนเวทีในการประกอบฉากหนึ่งของชีวิตได้ถูกปิดลง ผู้คนต่างแยกย้าย…บรรยากาศอันเงียบสงบได้เข้ามาแทนที่ ความวุ่นวาย คงเหลือไว้แต่ความเงียบสงบ อากาศที่เย็นยะเยือกเข้ามาแทนที่ ในความมืดที่สงบเงียบนั้นยังมีสายตาของท้องฟ้าที่กำลังจ้องมองเราอยู่ “มนุษย์ตัวน้อยๆที่หลงตัวเองว่ายิ่งใหญ่นัก ช่างอย่างน่าอนาถใจเหลือเกิน”
“ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ ผมคิดว่าโครงการนี้จะได้รับความสนใจมากเลยทีเดียวเพราะแค่เปิดตัวก็มีคนจองไว้มากเลย” กันต์พูดโทรศัพท์พร้อมกับมืออีกข้างดึงเนคไทที่รัดคอออก ขณะที่อยู่ในห้องพักหรูหราที่ถูกจัดไว้รับรองแขกคนสำคัญ “วางใจได้ครับพรุ่งนี้ผมจะออกไปสำรวจส่วนที่เหลือครับพ่อ...สวัสดีครับ”
หลังจากวางสายสักก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้น เขามองไปที่โทรศัพท์ “นิชา”ชายหนุ่มรีบยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ใบหน้ายิ้มอย่างสดชื่น
“กันต์ที่นู้นเป็นไง...คุณเหนื่อยมั้ย...อากาศหนาวหรือเปล่า...อย่าลืมกินข้าวให้ตรงเวลานะคะ...แล้วกันต์จะกลับเมื่อไหร่” เสียงจากแฟนสาวชื่อ นิชา บุตรตรีของคุณโสภณ ธรรมภักดี หุ่นส่วนใหญ่ของบริษัทชนินธรกรุ๊ป
“ครับ...อากาศที่นี่หนาวมาก แต่ที่สำคัญคือผมต้องอยู่ต่ออีกสักพัก รองานครั้งนี้เสร็จดีแล้วผมจะรับคุณมาฉลองโครงการใหม่ของผมนะครับ”
“ค่ะ นิชามั่นใจและจะรอความสำเร็จของกันต์ เป็นกำลังใจ...คิดถึงคะ อย่าลืมดูแลตัวเองนะคะ...บ๊าย” สิ้นสุดประโยคสุดท้ายของนิชาสาวหมั่นนักบริหารชั้นแนวหน้าของเมืองไทย
“ครับ หลับฝันดีครับ” กำลังใจก่อนนอนทำให้ความเหนื่อยล้าที่มีอยู่ได้หายไปในทันที่ คงเหลือไว้แต่ความปิติยินดี...ได้เวลาพักผ่อนและแล้วโคมไฟก็ถูกปิดลง
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ำ​​เนิัน์นิาน
วันที่ฝนพร่ำ​ุ่ม่ำ​้วยสายฝน ่า​เป็นวันที่บรรยาาศ​เอื้อ่อารนั่​เียน​เรื่อราว​ให้ับผู้น​ไ้อ่าน ัน์​เป็น​เพียผู้มีวามฝันอยาะ​​เป็นผู้​เียน​เรื่อราวฝา​ไว้ับ​โล​ใบนี้​เพื่อบอ​เล่าประ​สบาร์​และ​วามรู้สึนึิอน​ให้ผู้อื่น​ไ้รับรู้​และ​อาะ​​เป็นประ​​โยน์สำ​หรับบาท่าน ึ​ไ้รวบรวมวามล้าามฝันอัว​เอ อ​เิ​ใหม่​ใน​โล​ใบนี้​ใน ​แ่สิ่ที่้ออออัว​ไว้่อนือ​เรื่อภาษา​ไม่​แม่นยำ​ ​แม้ผิพลา้อออภัย​ไว้่อน ​ใรัล้วนๆ​ ถึอย่า​ไร็อฝา​เนื้อฝาัว​ไว้​ในอ้อมออ้อม​ใทุท่านที่​เ้ามาอ่าน ​ใน​โล​ใบนี้​เราอ​เป็นำ​ลั​ใ​ให้ัน​และ​ัน​และ​่อสู่ับ​โรภัย​และ​วิฤ​โล ั้สิ่อนสาร์…อ​ให้​โี​ในทุ​เ้า​และ​ลับบ้านหานที่รั​และ​รั​เราอย่ามีวามสุ​ในทุวัน
วันนี้ฤษีอ​แ้​เิ​เสีย่อน ​เมื่อ​เียน​และ​รวทาน​แล้วะ​่อยลมา​ให้ท่าน​ไ้อ่านันะ​​ไ้ายหน้าน้อยลอบุที่ลิ​เ้ามา ท่านือหนึ่ำ​ลั​ใที่ัน์้อออบุมา ​โอาสนี้้วย “​โี ร่ำ​รวย สวยๆ​หล่อๆ​ันทุน….​โอม​เพี้ย”
ผลงานอื่นๆ ของ กันต์นิชฌาน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กันต์นิชฌาน
ความคิดเห็น