ดวงใจรักทาสจอมมาร

Elias Doukas : (อิเลียส) 

นักธุรกิจตระกูลดังชาวกรีก สืบทอดกิจการอันร่ำรวยมาจากบรรพบุรุษเป็นลูกชายเพียงคนเดียว ทายาทคนสุดท้ายที่จะสืบทอดนามสกุลต่อไปให้ลูกหลาน

อบอุ่นรักสัตว์และจิตใจดี แต่มันไม่ได้มีไว้กับผู้หญิงที่ชื่อญาดา ลูกสาวของหญิงไทยโสมม เป็นปรสิตเกาะกินทรัพย์สมบัติของตระกูล

ญาดา (Yada)

พอพ่อเสียชีวิตในวัยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็ต้องย้ายมาอยู่กับแม่ในประเทศที่ไม่คิดจะอยากมามาก่อน ได้ร่ำเรียนหนังสือ ได้ทำงานหาเลี้ยงตัวเอง

และได้พบรักกับชายในฝันราวกับเทพนิยายที่พ่อเคยเล่าให้ฟังก่อนนอน แต่เทพนิยายเรื่องนี้มันไม่ได้มีจุดจบสวยงามสำหรับเธอ...

ตัวอย่างจากบางตอน

“คุณ คุณ…มาหาฉันเหรอคะ”

เดินออกมาจากห้องตกใจเก็บสีหน้าเอาไว้ไม่ได้ เมื่อเห็นว่าร่างใหญ่ของอีเลียสมายืนอยู่กลางห้องนั่งเล่นที่อยู่ติดกับครัวไม่มีผนังขวางกั้น

“อืม…”

ความอุ้ยอ้ายของท้องที่สองเรียกความสนใจไปจากคนที่มาเยือนในทันที ไม่คิดว่ามันจะใหญ่โตกว่าท้องแรกได้ถึงเพียงนี้

“ไม่เจอกันซะนานเลยนะคะ”

ประหม่าทำตัวไม่ถูกโอบรอบกลางลำตัวน่าอับอายเอาไว้ ก้มหน้าลงราวกับว่าการตั้งท้องครั้งนี้เป็นความผิดของตนเองอีกครั้งและเตรียมพร้อมรับคำดุด่า ปรากฏว่าเขาไม่พูดถึงเลยสักคำ

“เธอคงรู้เรื่องที่ฉันแต่งงานกับแองจี้แล้ว”

ถึงจะมีพนักงานในมูลนิธิบอกมานานแล้วว่า แม่ผู้หญิงไทยวัยละอ่อนคนนี้กำลังตั้งท้องลูกคนที่สองของตนเอง แต่พอมามาเห็นจริงกลับอาจมองได้เต็มตา ผู้หญิงร่างเล็กสูงไม่ถึง 160 เซนติเมตรแต่ต้องแบกท้องกลมโย้ออกมาจนแทบจะเดินไม่ไหว

“ทราบแล้วค่ะ แต่คุณก็ดูไม่แปลกใจที่เห็นฉันท้องโตอีก” ความเศร้าสร้อยถูกปิดบังด้วยยิ้มสดใสเสมอ คิดถึงแทบขาดใจอยากเข้าไปกอดยังไม่มีสิทธิ์…

“แม่ แม่จ๋า หม่ำๆ"

เด็กผู้หญิงวัยกำลังหัดพูด น่ารักราวกับตุ๊กตามีชีวิตเดินเตาะแตะออกมาจากห้องนอน เกาะขาแม่อ้อนขอดูดนมจากเต้า ความเป็นเด็กทำให้ไม่ได้สังเกตผู้ชายตัวใหญ่อีกคน เคยเห็นหน้าในวัยทารกเพียงไม่กี่ครั้ง

“หิวอีกแล้วเหรอลูก ท้องกลมขนาดนี้ เพิ่งกินไปเอง ลืมอีกแล้วเหรอ”

เสียงเล็กเสียงน้อย พาร่างอุ้ยอ้ายค่อยคุกเข่าลงนั่งอย่างระมัดระวัง เปิดเสื้อยืดแขนยาวลูบท้องกลมของลูกสาวเพิ่งกินนมไปได้ไม่กี่นาทีมาบอกว่าหิวอีกแล้ว

ถึงอย่างนั้นก็ยังตามใจรับตัวขึ้นมาพาไปนั่งยังโซฟาตัวเก่าพอๆ กับบ้านที่จะพังแหล่ไม่พังแหล่ แต่มีความสุขอยู่กันตามประสาแม่ลูก

เปิดเสื้อยืดขึ้นจนเต้าเปลือยขนาดใหญ่ ไร้บราเซียคัดน้ำนมโผล่ออกมา และแม่หนูน้อยจอมตะกละก็จ้วงดูดปลายถันสีชมพูเข้ม และปานที่ขยายใหญ่ขึ้นตามธรรมชาติของผู้หญิงตั้งครรภ์ในทันที

“ขอโทษด้วยนะคะ แกคงแค่อยากกินนิดๆ หน่อยๆ” หอมศีรษะกลิ่นแชมพูที่เลือกซื้อให้ของลูกฟอดใหญ่และหันไปหาพ่อของลูกทั้งสองท้อง

“เธอรู้ใช่ไหมว่าต้องย้ายออก”

อีเลียสเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเท้าสะเอว สบตาเด็กผู้หญิงตัวน้อยหน้าตาเหมือนตนเองในเวอร์ชันผู้หญิง แต่หน้าหวานจิ้มลิ้มเหลือเกิน

และเผลอจ้องมองท้องเปลือยใหญ่ตึงจนน่ากลัววางอยู่บนตักของคนเป็นแม่ ร่างจิ๋วนั่งบนที่วางแขนของโซฟา มือเล็กเกาะเต้าปากตั้งใจดูดนมจนเสียงหอบเหนื่อยได้ยินเข้าหู

“ทราบแล้วค่ะ แต่ขอเวลาอีกสักสามเดือนพอจะเป็นไปได้ไหมคะ ลูกๆ ใกล้คลอดแล้วค่ะ ต้องมีคนช่วยดูแลเอลล่าตอนฉันไปคลอดและต้องพักอีกสักหน่อย”

“ลูกๆ เหรอ…” ตกใจเพราะไม่รู้มาก่อนว่าท้องนี้เป็นลูกแฝด

“ค่ะ เด็กผู้ชายทั้งสองคนเลย คุณชอบลูกชายไหมคะ” บางทีถ้าเขาชอบเด็กผู้ชาย บางทีถ้ารู้ว่ามีลูกชาย อาจจะแบ่งความรักมาให้บ้างก็ได้…

“จะหญิงจะชายถ้าเป็นสายเลือดของเธอฉันก็ไม่เอาทั้งนั้นแหละ”

--

:: สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลงทำซ้ำ หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้ในการเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

:: นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้นชื่อของบุคคลและสถานที่มิได้มีอยู่จริง