หัวใจมาร (รีรัน)

วลาด (Valad, Vladimir) : นักธุรกิจสายเลือดรัสเซียเข้มข้น มีชื่อเสียงโด่งดังทั้งรูปลักษณ์สุดแสนสมบูรณ์แบบและความเย็นชาเด็ดขาดสมกับเป็นผู้บริหารธุรกิจค้าน้ำมันยักษ์ใหญ่ของประเทศ สร้างความบาดหมางให้คู่แข่งจนถูกหมายปองชีวิตอยู่หลายครั้ง ใช้ชีวิตสุดขีดไม่เคยหยุดอยู่กับผู้หญิงคนใด จนเมื่อมีคนที่หมายปองอยากมีอนาคตร่วมกันกลับมีมารผจญที่สลัดเท่าไหร่ก็ไม่ออกไปจากชีวิตเกิดขึ้นมา…ผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่งและเด็กบริสุทธิ์เลือดเนื้อเชื้อไขของตนเอง

​

เนตรชนก (เนตร, Nat) : เธอไม่เคยโทษเขาหรือใครในวิบากกรรมทุกข์ตรมที่ต้องเผชิญ ทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นเพราะความใจง่ายและการตัดสินใจที่ผิดพลาดของตนเอง ถูกหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็เพราะตัวเองที่เปิดโอกาสให้เขาได้กระทำ ชีวิตที่เหลืออยู่ไม่เคยต้องการสิ่งใดนอกจากให้ลูกน้อยได้กินอิ่มไร้โรคภัยและมีที่หลับนอนเท่านั้น…แต่ผู้เป็นพ่อกลับพยายามทำทุกทางเพื่อกำจัดเธอและลูกออกไปจากชีวิตอย่างเลือดเย็น

ตัวอย่างจากบางตอน

“บ้านหลังนี้คือโลกทั้งใบของฉัน มันคือบ้านของเรา มันเป็นความสุขทั้งหมดในชีวิต ฉันอยู่ที่นี่จนวาลคลอด ได้พามิล่ากลับมาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้ากับคุณ มันคือทั้งหมดที่ฉันมี ได้โปรดอย่ารื้อถอนมันเลยนะคะ ขอร้องล่ะ”

“ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องกลับเมืองไทย ฉันจะไม่เสี่ยงให้ลอเรนรู้เรื่องนี้เด็ดขาด”

“รู้แล้วค่ะว่าคุณรักคุณลอเรนมาก เข้าใจแล้วว่าคุณไม่เคยรักฉันเลยแต่ช่วยเมตตาเด็ก ๆ ที่เป็นลูกของคุณด้วยเถอะ มิล่ายังเล็กมากยังไม่พร้อมจะเดินทางไกล ฉันขออยู่ต่ออีกสักหน่อยจนแกเริ่มหัดเดินได้ไหมคะ ฉันสาบานว่าจะไม่เพ่นพ่าน อยู่แต่ในบริเวณบ้านแบบเมื่อก่อนตอนท้องวาล”

วลาดเกือบจะใจอ่อนอีกครั้งเมื่อหยิบยกเรื่องลูกขึ้นมาเป็นเหตุผลแต่เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงดังเรียกสติเสียก่อน มันเป็นสายเรียกเข้าของคนที่กลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง

ไม่กดรับสายจนได้ข้อความถามหาติดตามให้กลับบ้าน…อ่อนหวานออดอ้อนในแบบที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ตัดสินใจส่งเสียงสั่งให้รถรื้อถอนสานต่องานที่ทำอยู่

“ฮือ อย่ารื้อมันเลยในนั้นมีเตียงของลูก ของเล่นของวาล มีเสื้อผ้าแล้วก็อาหารเต็มตู้เย็นเลยนะ พังหมดแล้ว พังหมดแล้วค่ะ”

เนตรชนกหมดสิ้นหนทางคุกเข่าลงอ้อนวอนแหงนหน้าขึ้นขอความเมตตาใบหน้าและลำคอเปียกชื้นไปด้วยน้ำตาที่หลั่งรินออกมาไม่ขาดสาย…

หัวใจแหลกสลายไม่ต่างจากบ้านที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตพังทลายลงต่อหน้า ส่งเสียงสะอื้นด่าทอเมื่อเห็นว่าคนใจดำยังคงยืนนิ่งเฉยไม่ได้รับฟังแต่อย่างใด…

“คุณมันเลว ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า ทำไมทำกับลูกเหมือนหมูเหมือนหมา สำนึกความเป็นพ่อหรือแม้แต่เป็นคนไม่มีเหลืออยู่เลยหรือไง คุณรวยล้นฟ้า มีทุกสิ่งทุกอย่างแต่ฉันขอแค่บ้านหลังนี้หลังเดียวไม่ได้หรือยังไง ทำลายบ้านของลูกได้ยังไง”

“ฉันยังเลวได้มากกว่าที่เธอจะคาดถึงอีก ถ้ายังไม่รีบกลับประเทศไปซะก่อนย่าของฉันจะมาถึง”

--

:: สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลงทำซ้ำ หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โนการเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

:: นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้นชื่อของบุคคลและสถานที่มิได้มีอยู่จริง