The destiny of love

ข้อมูลเบื้องต้น

คุณเชื่อในพรหมลิขิตไหม ?
ฮ่าๆ...ฉันเป็นเด็กสาว ชื่อยุ้ย
อยู่ชั้นม.4จะขึ้นม.5
ฉันอกหักมานับครั้งไม่ถ้วน
ไม่รู้ว่าทำไม?
วันหนึ่งอยู่ๆก็มี
เเม่มดคนหนึ่งประทานพร
หรือคำสาปก็ไม่เเน่ในให้กับฉัน
ให้ฉันสามารถเลือกคู่เเท้ได้
55ถึงทีฉันบ้างละ
ฉันสามารถมีคู่เเท้
ได้2 คน
เเต่มีข้อจำกัดอยู่ว่า
เมื่อใดเเม่มดคนที่ให้พร
ฉานนน ปรากฏตัว 
ฉันต้องเลือกใครสักคน

เนื้อเรื่อง

คุณคิดว่าคนเรารักกันชอบกันที่ตรงไหน

ไม่ว่าจะเป็นความบังเอิญที่ทำให้เกิดความรัก

หรือว่าเป็นพรมลิขิตที่ขีดเส้นบางๆเชื่อมโยงหากัน

คุณเคยได้ยินเรื่องที่เขาเล่ากันว่า  คนเรานั้นจะรับรู้ได้ด้วยความรู้สึก

เมื่อพบคู่แท้ของเรา  เพราะที่นิ้วก้อยของทุกคน

จะมีเส้นบางๆที่เรามองไม่เห็นเชื่อมโยงจากใจเรา

ไปถึงคู่แท้ เมื่อเราได้พบเจอกับคู่แท้ ความรู้สึกที่เราว่าใช่

ก็จะส่งผ่านเส้นบางที่เชื่อมโยงจากหนึ่งใจไปยังอีกใจหนึ่ง

เป็นสัญญาณบ่งบอกว่านี่คือ "คู่แท้" ของเรา

และฉันเป็นคนหนึ่งที่เชื่อในเรื่องของคู่แท้

ฉันชื่อ ยุ้ย อยู่ชั้น ม.4 กำลังจะขึ้น ม.5

และวันนี้เป็นวันเป็นวันสอบวันสุดท้ายย

เย่!! ดีใจจังในที่สุดก็สอบเสร็จสักที

ช่ายวันนี้พวกเราจะไปฉลองกันที่ไหนดี

เห้ยไม่ต้องถามเลยก็ไปที่ที่สุดคลาสิคของเราสิ

ไอ้ที่ที่สุดคลาสิคของเรามันที่ไหนวะ

แท้น...แท้น...แทน..แทด~ นั้นก็คือ

ตู้วีไอพีคาราโอเกะของเรานี่เอง55+

ร้องเกิน 2 ชั่วโมง  แถมอีกชั่วโมงเชียวนะ

55สถานที่สิ้นคิดอะนะ - -

แล้วแกจะไปที่ไหนกันหละ ><

ห๊า...หาที่ไปที่ดีกว่านี้ได้ปะ

ฉันและเพื่อน ต่างส่งเสียงเถียงกันในกลุ่ม

จนคนในร.ร.เริ่มมอง และคงสงสัยว่า พวกนี้ม๊อบพันธมิตรหรือเปล่า

สุดท้ายและสุดท้าย เรื่อง ก็ลงเอยด้วย

การมาร้องเพลงที่คาราโอเกะอยู่ดี

เพราะไม่มีใครนกลุ่มชี้ขาดได้ว่า

มีที่ไปได้ดีกว่านี้...

ไม่ว่าจะสูงแค่ไหนจะไปถึง...

ไม่มีคำว่าสูงวัดได้ถ้าใจถึง...

เสียงดนตรีประโคมกันมัน

บวกกับเสียงพวกฉันโหยหวน

หลังจากฉันที่พวกฉันโหยหวนกันไปไดพักใหญ่ๆ

ก็มีกลุ่มนักเรียนชาย ม.ปลายกลุ่มใหญ่

เช็คอินเข้ามาอยูห้องคาราโอเกะห้องตรงข้าม

อ๊าก....แล้วอย่านี้ใคจะร้องไหว >///<

เห้ยเป็นไรไปอะฟ้า

ก็แกดูดิกลุ่ม พวกพี่ เจมไง

แหกตาดูดิ

มีแต่คนหล่อๆ

ว๊ายกรี๊ดๆ...ทามไงดีสวยรึรัง

เห้อ...ฉันเนี่ยหนักใจอะไรของพวกแกวะ

ฉันพูดเปยๆพลางหยิบแก้วน้ำขึ้นมากระซวก

ขอใช้คำนี้ไม่รู้ว่าท่อรั่วหรือไงแค่ไม่ถึงวิ

ฉันสามารถกินน้ำในแก้วหมด

เห้ยพี่เจมยิ้มให้ฉันด้วยหวะแก

เออๆฉันตอบด้วยน้ำเสียงรำคาญนิดๆ

เห้ยจะร้องรึป่าวเพลง

คราวเน้เจ้าแม่เราเริ่มลุกขึ้มาด้วยความรำคาญอย่างยิ่งยวด

ร้องสิร้อง

55+  เห้ย กิ๊กแกนี่ด้ายใจเจง

มาๆใครไม่ร็องฉันร้อง

กับแก2คนเอง

ไม่รู้เหมือนกันเวลาจับไมค์ทีไร

วางไม่ลงทุกทีวิณญาณ บียองเซ่เข้าสิง

ทั้งร้องทั้งเต้นไม่อายใคร

และแล้วฉันก็เริ่มแหกปากโหยหวน

อีกครั้ง มิวสิคโก....

ใส่ไป...ใส่ไป...ใจที่มีเท่าไหร่

ใส่ไป...ใส่ไป...ไม่ยั้ง...

ยุ้ยแก

พี่นิคมองแกอะ

อะรัยนะไม่ด้ายยิน

พูดดังๆหน่อย

พี่นิคมองแกอะ

นิคไหนไม่รู้จัก

หันมามองก่อนสิ

อะรัยนะ

หัน! มา! มอง! ก่อน!

อ๊าก....หล่อดี

แค่ ยุ้ยไม่แคร์

ตึกตึก....ตึกตึก

ความดันเลือดฉันอยู่ดีๆก็ขึ้นสูง

หัวใจเต้นเร็วอย่างกะเต้นแร็ป

อยู่ก็รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งหน้า

ไหนไหนไอ้ที่บอกว่าไม่แคร์

ทำไมต้องหน้าแดงด้วย

หาฉันนี่นะหน้าแดง

ฉันเบือนหน้าหนียัยข้าว

แต่ใจเจ้ากรรมเหมือนพรหมลิขิต

ดันให้ลูกตา2ลูกของฉันดันไปสบตาเข้า

กับรุ่นพี่ที่ชื่อ นุ๊กนิก

อะรัยเข้า *-*

อ๊ากหัวใจฉันจะกะเด็นหลุดออกมาไหมเนี่ย

คนอะรัยหล่อซะ @///@

ปากพี่เค้าขยับ

เหมือนจะพูดว่า

เบอร์

ถ้าฉันไม่คิดเข้าข้างตังเองมากไปนะ

ฉันแก้ลงทำเป็นไม่สนใจ

แกล้งหันไปคุยกับเพื่อน

ประกาศ! ประกาศ!

+-+ +-+ +-+

สีหน้าพวกฉันตอนได้ยินเสียงยัยกิ๊กพูด

มีอะรัยนังกิ๊ก

ก็เหลือกอีก5นาทีจะเอาเพลงอะรัย

เอาเพลงโปงลางอะ

เออๆมันๆหน่อย

หลังจากนั้นพวกฉันก็กดปุ่ม

และรำเซิ้งกันในตู้

อายก็อาย

คนสวยเสียฟอร์มหมดเลยเรา

พอเพลงจบพวกฉันก้รีบจรรีหนีจาก

ตรงนั้นให้เร็วที่สุด

แต่ใจเจ้ากรรม

ฉันดันหากระเป๋าตังไม่เจอ

พวกนั้นเลยทิ้งฉันออกไปก่อน

แล้วบอกจะไปรอด้านนอก

ทำไมใจร้ายกับฉันอย่างนี้  T_T

อุ้ย เจอและตกอยู่ตรงนี้เอง

พอเจอฉันก็รีบใส่ตีนหมา

วิ่งออกโดยจากห้องโดยเร็ว

ปัก! เสียงจากการชนใครคนหนึ่งของฉัน

รู้สึกว่าคนที่ฉันชนคงจะตัวสูง

ห่างจากฉันมาก (ก็ฉันเกิดมาเตี้ยนี่นา)

ฉันค่อยหรี่ตาขึ้นมอง

ร่างสูงๆที่ทับฉันอยู่

อ๊ากคนคนนั้นก็คือพี่นิค

โอ๊ยตาสบตาฉันจะท้องมะเนี่ย

เห้ยลืมตัวนึกว่าปลากัด

ตอนนี้รู้สึกว่าหัวใจเต้นรัวเป็นกลองใสพิธีสวนสนาม

ซะงั้นอะ

ขอโทษทีนะครับ

ไม่เป็นไรค่ะ

แต่พี่ช่วยลุกขึ้นจากตัวหนูก่อนได้ปะ

ฉันพูดด้วยวาจาที่ยั่วยวนกวนบาทา

กลบเกลื่อนความอาย

อะได้ครับ

เอ่อจะกลับแล้วหรอ

มีตาปะหล่ะ

- - ชื่อไรอะคับ

ขอเบอร์ได้ปะ

ชื่อ ยุ้ย

089415 อ๊ากใจเย็นอย่าเพิ่งรีบบอก

ได้แต่ตะโกนอยู่ในใจ

จะรู้ปทำไมอะ

ก็จะขอจีบได้ปะหละ

ไม่ได้

ทำไม...หยิ่งหรอ

ไม่ได้หยิ่ง

งั้นก็เอาเบอร์และบองชื่อมาเซะ

ชื่อ ยุ้ย

เบอ0984150000
เดี๊ยวคืนนี้โทรไปรอรับด้วย

เห้ยไปเอากระเป๋าทำไมนานจังวะ
พอดีฉันหามะเจออะ
เพิ่งจะเจอเมื่อกี้เองอะ
เออๆ กลับบ้านกันดีก่า

เด๋วท่านเเม่จะกลายเป็นยกษ์ขมูขี

จับเราหักคอจิ้มน้ำพริกได้

***********************

ขณะนี้เป็นเวลา 23: 15 นาที

เห้อ . . .  5ทุ่มก่าเเล้ว
ฉันกระวนกระวาย
อยู่หน้าโทรสับของฉัน
เห้อนั่งรอมา 5 ชม. กว่า เเล้วนะ
ไปอาบน้ำก่อนดีก่า
ระหว่างอาบน้ำ
ก๊าบๆ ..ก๊าบ ...เป็ดอาบน้ำในคลอง ปลาก็จ้องเเลมองเพราะในคลองมีหอยปูปลา ~*
เสียงโทรสับใครหว่า บ่งบอกว่าเจ้าของต้องปัญญาอ่อน
อ๊ากนี่มันเสียงโทรสับฉันนี่นาจะโทรมาทำไมตอนนี้ด้วยนะ
เห้อยังอาบน้ำมะเสดเลย
พรืด!! เสียงฉันลื่นขนาดวิ่งออกจากห้องน้ำ
ฮือ....ฮือ
ไอ้พื้นบ้าจะมาลงมาลื่นไรตอนนี้
โห อุส่ารีบเเทบตายดัน รับไม่ทัน
เห้อไปเเต่งตัวให้เสดก่อนดีก่า
อิอิคราวนี้เอาโทรสับเข้าไปด้วย
ก๊าบๆ...ตื๊ด..เย่กดรับเเร้ว
เเอปเสียงสักหน่อยย
ฮาโหล.....เสียงเเบบงังเงีย (สตอเบอรี่ด้ายใจ)
ใครอะ
เเล้วให้เบอใครไปหละ
กวนTEEN
อะรัยนะ
ป่าว บอกว่าอยากกิงมะม่วงกวน
อ่องั้นเเล้วไป
แล้วตกลงนี่ใครอะ
ไม่รู้หรือเเกล้งไม่รู้
ไม่รู้สิให้เบอร์ไปหลายคน
มีเยอะสิถึงพูดอย่างนี้
มัย้งมีเยอะที่ไหนหละ
ชิชิ ได้เเต่นึกในใจ
ป่าว
ก็ไม่มีสักคนอะ
ตอบได้สวยหรูเเบบดารา
นิก
อะรัยนะนิด
นิดไหน
บอกว่า นิคไง
อะหรอ
เเห่ๆ พี่นิคเองหรอ
เเล้วคิดว่าใครหละ
นี่ก็ดึกเเล้วไม่นอนอีกหรอ
เด๋วก็นอน
นอนเเล้วนอนยาวเลย
พรุ่งนี้เย็น
เด๋วเปิดมือถืออะ
หรอ
งั้นหนูไปนอนก่อนนะ
ฝันดีครับ
ค่ะเช่นกัน
ยังไม่จบมีต่อค่ะ