[FIC EXO] HUNMIN Not it's love ft.LUHAN

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 :: Love

 

ซิ่วหมินเดินออกมาส่งเซฮุนข้างล่างก่อนจะกลับขึ้นไปบนห้อง ระหว่างทาง ซิ่วหมินก็คิดถึงเรื่องก่อนหน้านี้ ความรู้สึกที่เกิดขึ้น ใจที่มันเต้นแรงขึ้น ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น

ปั่ก!!

"โอ๊ยย เจ็บจัง" ซิ่วหมินลงไปนั่งกองกับพื้นเอามือกุมหัวตัวเอง

กำแพงบ้าเอ้ย เจ็บชะมัดเลยหุหุ 
ผมได้แต่เดินบ่นงุ้งงิ้ง งุ้งงิ้ง อย่างนั้น เพราะจะโทษใครก็ไม่ได้เพราะตัวเองเดินชนเอง เฮ้อซุ่มซ่ามจริงๆเลยนะหมินเอ้ยยย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เซฮุนกลับมาถึงบ้านก็อาบน้ำนอน 
"โอ้ยย ทำไมหลับตาก็เห็นแต่ไอหมูนะ"

เซฮุนนอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียง ตึ๊ง!!

"อ้ากก เจ็บชะมัด เพราะแกคนเดียวไอเปาหมูทำชั้นตกเตียงเลย"

เฮ้อปากก็พูดนั่นพูดนี่ แต่ทำไมถึงได้คิดถึงมันจัง หรือเพราะว่าเราไม่เจอมันมานานเลยคิดถึง หุ
หุ
หุ
หุ
หุ
บ้าไปแล้ว นอนดีกว่า zzzZ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ฝันดีนะเปาหมู"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ฝันดีนะไอแก่"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

เสียงนาฬิกาของซิ่วหมินดังขึ้น

"ย๊าา เช้าแล้วหรอเนี่ย" ร่างบางๆ ค่อยๆเดินไปหยิบผ้าขนหนูพื้นน้อยแต่พอตัว แล้วเดินเข้าห้องน้ำ 

ไลน์แจ้งเตือน
ปีศาจเซฮุน:ตื่นยังเปาหมู
ปีศาจเซฮุน:สงสัยยังไม่ตื่น
.
.
.
.
.
ปีศาจเซฮุน:ตื่นยังเปาหมูอ่าน
ปีศาจเซฮุน:สงสัยยังไม่ตื่นอ่าน
ซาลาเปาซิ่วหมิน:กำลังจะไปเรียน
ปีศาจเซฮุน:โอเคอ่าน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ซิ่วหมินเดินออกมาจัดการล็อกประตูห้องเรียบร้อยแล้วเดินลงไปข้างล่าง

"คุณหนูคิมครับ คุณพ่อของคุณหนูให้ผมไปส่งที่โรงเรียนครับ แล้วตอนเย็นให้รอเดี้ยวผมไปรับ" คนขับรถคนสนิทของคุณป๋าเข้ามารับซิ่วหมินแต่เช้า

"อ่อ ได้ครับ" 

ระหว่างเดินทางไปเรียน......

"คุณหนูครับ"

"มีอะไรหรอ"

"คุณหนูจะไม่กลับไปอยู่กับเจ้านายหรอครับ"

"คงยังไม่ใช่ตอนนี้อ่ะ ผมอยากอยู่แบบนี้ต่อไปก่อน" ซิ่วหมินมองออกไปนอกหน้าต่าง

เฮ้ออออ อยากอยู่อย่างนี้ต่อไปนานๆจัง อิจฉานกพวกนั้นจังไม่ต้องมีกรง ไม่ต้องมีใครสั่ง อยากไปไหนก็ไป อยากบินก็บิน อยากนอนก็นอน เฮ้ออออออ

"คุณหนูครับ คุณหนู" คนขับรถสะกิดซิ่วหมินสองสามทีก่อนจะสะดุ้ง

"ฮะๆๆ ถึงแล้วหรอ ขอบคุณนะครับ"

เหม่ออะไรของเราวะเนี่ย ปั่ก!

"โอ้ยย อะไรวะเนี่ย"

"เดินไม่ดูทางเลยนะซิ่วหมิน"

"เซฮุน นี่นายมาตบหัวชั้นทำไมเนี่ย"

"ใครตบ"

"นายไง"

"เห็นหรอ"

"ไม่"

"เอ้อ งั้นก็ไม่ใช่ชั้นตบ"

"ไอแก่"

"โอ๋ๆๆ อย่าทำหน้าดุสิ ดูสิแก้มป้องใหญ่เลย" เซฮุนเดินหัวเลอะ คิกคิกแล้วกอดคอซิ่วหมินเดินไปที่ห้อง

"ชั้นมาส่งแค่นี้แหละ"

"ก็ถึงห้องชั้นแล้วนะ"

"เอ้าหรอ 555555 งั้นชั้นไปและ เจอกันนะ"

"เออๆๆ" เซฮุนเดินไปห้องของตัวเอง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
"เซฮุน"

"ฮะ ว่าไงจะลู่หาน"

"เซฮุนดูสนิทกับซิ่วหมินมากเลยนะ"

"ก็ใช่สิ ผมกับซิ่วหมินเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กเเล้ว"

"อ่อ เค้าน่ารักดีเนาะ"

"ใช่ๆน่ารักมากเลยเวลามันยิ้มยิ่งน่ารัก" เซฮุนพูดไปก็วาดรูปไป ตัวกาตูนร์หน้ายิ้มๆแก้มกลมๆ

"อื้มน่ารักจริงๆ" ลู่หานพูดพร้อมก้มหน้ามองโทรศัพท์ตัวเองที่โชว์รูปซิ่วหมินอยู่

ซิ่วหมิน!!

ซิ่วหมิน!!

ซิ่วหมิน!!

ซิ่วหมิน!!

ซิ่วหมิน!!

ซิ่วหมิน!!

อะไรคือนั่งมองรูปซิ่วหมิน และคือลู่หานมีรูปซิ่วหมินในโทรศัพท์

"ลู่หาน ดูไรอะ" เซฮุนชะเง้อหน้าไปทางลู่หาน

"อ่อๆป่าวนะ"

"อ่อ"

เด็กอะไรทำไมน่ารักจังเลย แก้มก็ป่อง หน้าก็ขาว หุหุ อยากหอมแก้มนั้นสักทีจังเลย 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไป

สวีดัด-สวัสดีนะจ้ะ ไรท์เตอร์กากๆมาแว้ว
เพิ่งว่างจริงๆ อย่าเพิ่งหนีกันนะ
คือไรท์กำลังสลดอยู่อ่ะ 
เข้าไปติดแท็กให้กำลังใจเค้าด้วยนะ
#PrayForSouthKorea #ficNIL

ซาลาเปาMandoo

 

:)  Shalunla