รู้ตัวอีกทีก็เลี้ยงผู้กล้าให้กลายเป็นจอมมารไปซะแล้ว
เพราะไม่อยากเห็นจุดจบของน้องชาย ผมเลยตัดสินใจฉีกกฎของโลกนิยายโดยการเสี้ยมให้น้องไม่กลายเป็นวีรบุรุษ ไอ้ของแบบนั้นถ้าไม่มีน้องผม ใครสักคนก็รับไปเองล่ะ! แต่น้องชาย ไหงนายกลายเป็นจอมมารได้ล่ะ!?
ผู้เข้าชมรวม
1,809
ผู้เข้าชมเดือนนี้
197
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรื่องย่อ...
อุบัติเหตุในวัยเด็กทำให้ผมมีความทรงจำในชาติที่แล้ว ผมจึงรับรู้ว่าโลกใบใหม่ที่ผมเกิดมานั้นคือนิยายเรื่องหนึ่งที่จะนำจุดจบในอนาคตมาให้น้องชายผม พระเอกเรื่อง "วีรบุรุษผู้เสียสละ"
และเพราะไม่อยากเห็นจุดจบของน้องชาย ผมเลยตัดสินใจฉีกกฎของโลกนิยายโดยการเสี้ยมให้พระเอกไม่กลายเป็นวีรบุรุษ ไอ้ของแบบนั้นถ้าไม่มีน้องผม ใครสักคนก็รับไปเองล่ะ! เพราะแบบนั้นยกบทมันให้คนอื่นไปซะก็สิ้นเรื่อง เพราะแบบนั้นผมถึงบอกออกไป
"เด็กดี เชื่อฟังพี่ชาย ห้ามเป็นผู้กล้าโดยเด็ดขาดนะ"
เลโอวัยสิบขวบ : ทำไมล่ะครับ?
"อาชีพนั่นไม่มีอะไรดี ได้แค่เกียรติยศที่กินไม่ได้ แถมถ้าพลาดไปก็มีจุดจบเพียงแค่จดจำไว้วันสองวันก็ลืม"
เลโอ : แต่ถ้าชนะก็จะได้เป็นที่จดจำ เรย์ไม่คิดแบบนั้นเหรอ
หึ
"นายคิดดูนะ นายต้องแลกทุกอย่างเพื่อนคนทั้งโลก ต้องทิ้งครอบครัว ทิ้งคนที่รัก เพื่อเป็นคนของทุกคน พี่ชายไม่อยากเสียนายไปแบบนั้นนะ"
เลโอ : เรย์ไม่อยากเสียผมให้คนทั้งโลกเหรอ?
"ใช่สิ"
เลโอ : ครับพี่ชาย ผมจะเชื่อฟังพี่
...
"เลโอเราต้องออกจากบ้านเก่าๆ นี่ มาสิพี่ชายจะพานายไปบ้านใหม่" ได้เวลาขุนน้องชายด้วยของดีๆ แล้ว ต้องไปเคาะประตูคฤหาสน์ป๊ะป๋าตัวจริงของเลโอและเกาะเขากิน
/เกิดเหตุขัดข้องนิดหน่อย/
เลโอวัยสิบเอ็ด : พี่ชาย คงไม่คิดจะทิ้งผมหรอกใช่มั้ย?
"เอ่อ พี่แค่หลงทางน่ะ"
เลโอ : ครับพี่ชาย จำไว้ถ้าพี่ทิ้งผม ผมจะตามหาพี่เสมอ
ผม : ??
....
เลโอวัยสิบสอง : พี่ชาย สัญญามาสิว่าเราจะอยู่ด้วยกัน
"พวกเราอยู่ด้วยกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?"
เลโอ : ครับ ถ้าพี่พูดแบบนั้นผมจะพยายาม
ผม :??
....
เลโอวัยสิบสามถามคำถามเดิมอีกครั้งแต่เขาพูดบางอย่างออกมา : พี่ผมจะทำทุกอย่างเอง
ผม :??
....
เลโอในวัยสิบสี่ : เรย์ ผมได้เพื่อนใหม่ล่ะ
เรย์เหรอ? ไม่ได้ยินเขาเรียกแบบนี้นานแล้วสินะ
"เพื่อนที่นายชอบเรียกว่าลูกกะจ๊อกไว้ใช้งานรึเปล่า?"
เลโอ : ใช่ครับ
"เอาเถอะ ทำตามใจนายเลย"
...
เลโอวัยสิบห้า : พี่ชายผมกับเพื่อนตั้งกลุ่มกันแล้วล่ะ
ดีๆ เด็กๆก็ต้องมีกลุ่มบ้างแต่อย่าไปเที่ยวไหนไกลซะล่ะ พี่ชายเป็นห่วงนะ
เลโอ : อืม สงสัยต้องสร้างที่ที่ไม่ทำให้พี่ชายเป็นห่วงซะแล้ว
ผม : ??
เลโอวัยสิบหก : พี่ชายผมมีฐานทัพลับแล้วนะ
โอ้ ถึงขนาดตั้งฐานทัพลับกันเลย ดูท่าจะสนิทกันมากสินะ
เลโอ : ครับผมจะสร้างห้องให้พี่ด้วย
ผม : ??
...
เลโอวัยสิบเจ็ด : พี่ชาย บ้านหลังนี้กลายเป็นของพวกเราแล้วนะ
ผม : ??
...
เลโอวัยสิบแปดในที่สุดก็พูดเรื่องสุดยอดออกมา : พี่ชาย ผมเป็นจอมมารแหละ
ผม :?? !!!!!!
เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหนสักที่
น้องชาย ไหงนายกลายเป็นจอมมารได้ล่ะ!?
Talk : จะขึ้นเรื่องใหม่ทั้งที ทำไมดิฉันถึงกลับมาสายบราค่อนบาปๆอีกแล้ว แอแง้
*สำคัญมาก* ทุกคน ใช้วิจารณญาในการอ่านนะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ KuJo_Jaeng ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ KuJo_Jaeng
ความคิดเห็น