Sixth Sense สัมผัสเร้นรัก (rewrite ค่ะ)

"ขอโทษครับ"

ชายหนุ่มพูดออกไปพร้อมเอื้อมมือไปคว้าร่างของคนข้างหน้าที่ทำท่าจะหน้าคะมำเสียหลักไปเพราะถูกเขาเหยียบเท้า ปกติเขาก็ไม่ได้ซุ่มซ่ามจนจะไปเดินเหยียบเท้าใครแบบนี้บ่อยๆหรอก แต่ในสถานที่แบบนี้ ทางก็มองไม่ชัด คนรอบๆก็มัวโยกย้ายส่ายสะโพกไม่ค่อยจะสนใจคนอื่นนัก คงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่ทำให้เขาถูกเบียดจนเซและก้าวพลาดไปเหยียบเอาเท้าของคนที่เดินนำหน้าจนเธอเสียหลักไปแบบนี้

"เอ่อ.. ไม่เป็นไรค่ะ"

หญิงสาวตอบกลับไปเพราะคิดว่าคนที่เหยียบเท้าเธอคงไม่ได้ตั้งใจ ถึงเธอจะตกใจนิดหน่อยที่มีมือเอื้อมมาประคอง แต่ดูท่าว่าเจ้าของมือหนานั้นไม่ได้จาบจ้วงหรือคิดฉวยโอกาสอะไร เธอก็ไม่ได้คิดจะติดใจหงุดหงิดให้มากความ ถึงจะเจ็บและท่าทางส้นเท้าของเธอจะเป็นรอยถลอกให้ต้องแสบไปอีกหลายวันก็เถอะ

"อ่ะ.. ครับ ขอโทษนะครับ"

ด้วยความที่ยังรู้สึกผิดเพราะแรงที่เหยียบไปนั้นไม่เบาเท่าไรเลย ชายหนุ่มจึงย้ำคำขอโทษอีกครั้ง แล้วร่างบางตรงหน้าที่ทำท่าว่าจะทรงตัวได้เองแล้วก็หันกลับมายิ้มให้เขา เหมือนจะบอกยืนยันว่าไม่เป็นไรจริงๆ

แต่แล้ว.. จากที่คิดว่าเหมือนจะไม่เป็นอะไร ก็ดูเหมือนว่าจะกลับกลายเป็นเรื่องขึ้นมาอีกที เมื่อจู่ๆสาวเจ้าก็เกิดอาการตกใจ หน้าซีด ตัวเย็น แล้วก็หมดสติไปต่อหน้าต่อตา มือที่ชายหนุ่มจับประคองตอนแรกไม่ให้เธอล้มยังไม่ทันได้ปล่อยดี ตอนนี้กลายเป็นว่าเขาต้องมารับร่างบางทั้งร่างที่หมดสติมาซบอกเขาไปเสียแล้ว










ถึงผู้อ่านทุกท่านนะคะ หลักจากที่คนเขียนได้หายหน้าหายตา (หายหัว) ไปเป็นปีเนื่องด้วยภารกิจส่วนตัว กลับมาคราวนี้จึงต้องขอรีไรท์เรื่องใหม่ซักนิด จริงๆตั้งใจรีไรท์ก่อนจะหายตัวไปเสียอีก แต่ไม่สะดวกด้วยเวลาและปัจจัยหลายๆอย่าง คราวนี้ได้ฤกษ์ซะที ก็จะทยอยรีไรท์ตอนเก่าๆไปเรื่อยๆนะคะ จึงแจ้งเพื่อทราบและสุนทรียภาพในการอ่านค่ะ