ความหวังดีจากคนโง่

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

    เย็นนี้อากาศดีผิดปกติ สงสัยต้องมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นเเน่ๆเลย

เนื้อเรื่อง

    กลับบ้านตอนเย็น
         "โอ๊ย เมื่อยจริงๆ" แล้วชั้นก็เหลือบดูโทรศัพท์ มีหนึ่งสายไม่ได้รับ ชั้นก็โทรกลับ "ทำไมไม่มีใครรับโทรศัพท์เล่า โรคจิตที่ไหนโทรมาวะ" ซักพักก็โทรมาอีก "กวนบาทาชิบหายเลย" ชั้นเลยด่ากระจาย ที่ไหนได้เพื่อนเราที่เข้าค่ายมาด้วยกัน จากวันนั้น ข้าพเจ้าก็รู้สึกปลื้มเค้าอยู่ในใจลึกๆ เฮ่อ จนวันหนึ่งชั้นเลยบอกเค้าไปว่า ชั้นปลื้มเค้าอยู่ แต่เเล้วก็มีเรื่อง เพราะเค้าไม่ได้สนใจอะไรชั้นเลย ชั้นบอกเค้าว่า "นี่ตะเองรู้เปล่า เค้าเเอบปลื้มตะเองอยู่นะ ตะเองจะว่าไรไหมถ้าเค้าจะปลื้มตะเองต่อไปน่ะ" เค้าก็เลยบอกว่า "ไม่นิ เราก็รู้สึกเฉยๆนะ" โอ้โหไอ้นี่ คำนี้เเทงใจปลาบ แสดงว่าที่คุยกันผ่านมาประมาณซัก 5 เดือน มีเรารู้สึกเองคนเดียว จนวันนึงเค้าก็โทรมา พระเจ้าชั้นดีใจจนออกนอกหน้า ถึงขั้นร้องไห้ที่เค้าโทรมา แต่ไปๆมาๆ โธ่ เค้าโทรมาถามเอาเรื่องดีๆ เข้าตัวเอง ก็เลยโทรมาหลอกถามชั้น เลว................. อุตส่าห์หลงดีใจว่าโทรมาหา แต่ก็ไม่เป็นไร เรื่องนี้ผ่านไปได้เพราะเราก็แอบปลื้มเค้าไง ก็เลยโกรธไม่ลง แต่พอมีครั้งที่สอง ให้ความหวังเราเเละ อยู่ๆ โทรมาหาตั้งสองครั้ง บอกว่าจะไปสัมภาษณ์เรียนที่เดียวกัน ไอ้เราก็บอกเค้าหมดแหละ วิธีโหลดเอกสารโน่นี่นั่น ทำยังไง สุดท้าย ทำไรรู้ไหม "ไม่ไปหรอกสอบสัมภาษณ์" ไอ้บ้าแล้วขอให้ชั้นช่วยโหลดช่วยบอกโน่นนี่นั่นหาพระเเสงไรวะ ฉะนั้นวันนี้เเหละ ชั้นจะไม่ยุ่งกะเธออีก ไอ้คนตอแหล หน้าไม่อาย แต่สุดท้ายชั้นก็โง่เองเเหละที่ไปช่วยเค้าทุกอย่าง แต่ก็อยากบอกเค้าเเหละว่า ยังไงชั้นก็ยังรอเค้าอยู่นะ .......