ทะลุมิติไปเป็นตัวประกอบในนิยายวาย - นิยาย ทะลุมิติไปเป็นตัวประกอบในนิยายวาย : Dek-D.com - Writer
×

    ทะลุมิติไปเป็นตัวประกอบในนิยายวาย

    เดี๋ยวนะ..นายเอกต้องชอบพระเอกไม่ใช่หรอ!! แล้วจะมาชอบตัวร้ายแบบเขาทำไมกัน! ไม่ได้มันนอกบทคัตเดี๋ยวนี้ คัต! คัต! คัต!

    ผู้เข้าชมรวม

    335

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    30

    ผู้เข้าชมรวม


    335

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    16
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.ย. 67 / 07:55 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เว่ยอัน นักเขียนหนุ่มไฟแรงที่กำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบัน ถามว่าเขาเขียนเกี่ยวกับอะไรน่ะหรอ แน่นอนยุคสมัยนี้ก็ต้องแนวแฟนตาซี 


    แฟนตาซีอย่างเดียวพอหรือป่าว? 

    โม่มีทาง ต้องเป็นแบบ Boy love 


    ถามว่าเขาอยากเขียนมั้ย? 

    หึหึ ก่อนจะมาเขียนเรื่องนี้เขาเขียนแนวฮาเร็มมาก่อนล่ะ


    แต่ถ้าถามว่าปังมั้ย 

    ตกกระป๋องเลยทีเดียว จำได้ว่าช่วงนั้นกินมาม่าเป็นเดือนๆ ตอนนั้นคือคิดถึงชาบูมากเลยล่ะ


    เอ๊ะถึงไหนแล้ว อ้อ! ที่ตกกระป๋องไม่ใช่เพราะเป็นแนวฮาเร็มนะ แต่เพราะเนื้อเรื่องมันไม่น่าดึงดูดนั้นแหละ แต่จะโทษใครได้ก็เขาไม่เคยมีความรักมาก่อนนี่! 〒_〒


    แต่ถ้าถามว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนมาเขียนแนวนี้ เรื่องนี้ต้องโทษพี่สาวของเขา เว่ยหนิง เธอไปซื้อนิยายเล่มนึงมา ชื่อเรื่องว่า 'เงารักใต้แสงจันทร์' แต่เพราะในนิยายมีชื่อตัวละครตัวหนึ่งที่ชื่อเหมือนเขา 


    เธอจึงขยั้นขยอให้เขาอ่านโดยอ้างว่า'ลองเปลี่ยนแนวดูบางทีสิอาจมีอะไรน่าสนใจกว่าที่คิดก็ได้นะ!' เขาดันเป็นคนบ้าจี้อยู่แล้ว ก็เลยรับมาอ่าน 


    ถามว่าน่าสนใจมั้ย?

    ฮ่าๆๆ ทุกคนดูตอนนี้สิ อยู่ๆเขาก็มีแฟนด้อมของตัวเองโดยได้แม่ๆแฟนคลับทุกคนตั้งให้ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าผมเป็นใครด้วยซ้ำ



    คห(1)ที่.546 เมียใครก็ชั่งแต่ฉันเมียเทพมังกร '#ชาวตำหนักมังกร อ่านตอนที่35ของนิยายที่เทพมังกรเขียนหรือยังง กริ๊ดดดฉันเขินจนม้วนตัวเป็นจิ้งเหลนได้แล้วอ่ะ!'


    คห.ที่547 ทำปูปลาร้า"กริ๊ดดดเม้นบน อ่านแล้วจ้าาา เทอม้วนตัวเป็นจิ้งเหลนแต่ฉันเป็นจิ้งจกค่าาา #ชาวตำหนักมังกร

    .

    .

    .

    .

    คห.ที่872 ฟ้าใสใส่ใจทุกคน'พอ.อบอุ่นมากกกก ฉันจะแย่งสัมมีลูกค่ะ!! #ชาวตำหนักมังกร '


    ถูกใจคห.นี้356คน


    คห.ที่873 หลีกไปคนสวยจะเดิน 'ขออนุญาตต่อแถวเม้นบนค่าา ไม่เป็นแล้วมัมๆของนอ.ใจร้ายกับพระเอกเกินไป!! จะเป็นภรรยาพี่พอ.ค่าาาา #ชาวตำหนักมังกร


    ถูกใจคห.นี้253คน





    ฮ่าๆๆ ถามว่า ทำไมชื่อด้อมถึงเป็นชาวตำหนักมังกรน่ะหรือ เพราะนามปากกาของเขาคือ เทพมังกรยังไงล่ะ เอาล่ะรู้เรื่องของเขามามากพอแล้ว ลองปรับมุมมองไปเป็นของไรท์กัน


    ไรท์"คือนายพึ่งรู้หรอ ควรปรับมาตั้งนานแล้วนะ"


    "อย่าบ่นดิเดี๋ยวก็แก่หรอก"เว่ยอัน


    ไรท์"ฝากไว้ก่อนเถอะ! ชอบแย่งงานกันดีนัก"




    หลังจากเว่ยอันอ่านคห.ของแฟนคลับเสร็จก็บิดตัวไปมาไล่ความเกียจคร้านออกให้หมด แล้วหยิบนิยายเล่มหนึ่งขึ้นมา

    'เงารักใต้แสงจันทร์'นิยายที่พี่สาวของเว่ยอันเคยนำมาให้ แต่เพราะพี่สาวอยากได้คืน เว่ยอันจึงต้องจำใจคืนแล้วไปหาซื้อมาเป็นของตัวเอง 


    กว่าจะได้มาก็ลำบากอยู่พอสมควร เพราะเป็นนิยายยอดฮิตในตอนนั้นวางขายไม่ถึงชั่วโมงก็หมดแล้ว เว่ยอันชอบนิยายเรื่องนี้มาก เพราะเป็นแรงบรรดาลใจทำให้เว่ยอันอยากแต่งนิยาย Boy love ซึ่งเรื่องก็มีอยู่ว่า


    "เดี๋ยวๆๆ ผมขอเล่าเอง"เว่ยอัน


    ไรท์"ทำไมชอบแย่งงานกันนักนะ!"


    นายเอกมีชื่อว่า ห่าวอวี๋ นักศึกษาปี 2 คณะบริหาร หนุ่มหน้าตาดี จมูกโด่ง คิ้วคม ขาว สูง สเปคของใครหลายๆคน เห็นหล่อๆแบบนี้ไม่ได้อยู่สุขสบายนะ เล่าตั้งแต่แรกเลยแล้วกัน 


    เรื่องเกิดขึ้นในเมือง P


    ห่าวอวี้ บุตรชายคนเดียวของตระกูลห่าว ตระกูลของนายเอกเป็น หนึ่งในสาม ตระกูลใหญ่ในเมือง P ต่อมาพ่อของนายเอกเกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำเสียชีวิต ในตอนนั้นนายเอกพึ่งอายุ 10 ขวบ ถึงจะเป็นทายาทเพียงคนเดียวแต่ด้วยอายุและประสบการณ์ของเขาไม่เป็นที่ยอมรับของตระกูลจึงให้น้องของพ่อพระเอกขค้นมารับตำแหน่งแทน 


    แต่หลังจากนั้นไม่นาน ธุรกิจของตระกูลก็ไปต่อไม่ได้ ขาดทุนยับ อีกสองตระกูลใหญ่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ แต่ทุกอย่างกับไม่ดีขึ้น จนสุดท้ายก็รู้ว่าน้าชายของเขานั้นติดการพนัน มีหนี้ท่วมหัว เงินที่ได้จากสองตระกูลนั้นเข้ากระเป๋าตัวเองทั้งนั้น พอรู้แบบนั้นอีกสองตระกูลก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกับตระกูลห่าวอีก สุดท้ายตระกูลก็ล่ม 


    แม่ของนายเอกและนายเอกตัดสินใจตัดขาดกับคนในตระกูลที่เหลือและย้ายไปอยู่ที่เมือง G


    "แปปนึงพักดื่มน้ำก่อน"เว่ยอันลุกไปหยิบขวดแล้วเทใส่แก้วจากนั้นก็ยกดื่ม "มาต่อ"






    สองแม่ลูกทำงานเล็กๆน้อยๆเพื่อความอยู่รอด อดมื้อกินมื้อบ้างเพื่อเก็บเงินไว้จ่ายค่าเช่าห้อง 


    พอนายเอกจบม.ต้น เข้าสู่ม.ปลาย นายเอกได้ทุนการศึกษาจากโรงเรียนม.ปลายชื่อดังของเมือง G แน่นอนขึ้นชื่อว่าโรงเรียนชื่อดังส่วนมากต้องเป็นคนมีฐานะอยู่แล้ว  นายเอกจึงโดนเหยียดหยามสารพัด 


    ด้วยความที่นายเอกเป็นคนนิ่งๆ จึงไม่ได้คิดที่จะตอบโต้อะไร ยิ่งนับวันก็โดนแกล้งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ พอจะตอบโต้ก็โดนทางโรงเรียนเรียกตักเตือน นายเอกรู้สึกเบื่อกับชีวิตของตัวเองเป็นอย่างมาก


    จนวันนึงห่าวอวี๋ได้เจอกับพระเอกผู้อบอุ่น(?)ตระกูลของพระเอกเป็นหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ในเมือง P เช่นเดียวกันแต่พระเอกไม่เคยเจอนายเอกเลยสักครั้ง


    พระเอกค่อยๆเข้ามีบทบาทในชีวิตของห่าวอวี๋เรื่อย จนสุดท้ายกำแพงที่คอยปิดกั้นไว้นั้น ได้พังทลายลง ทั้งสองตััดสินใจคบกัน แรกๆก็เอาใจใส่กันดี สุดท้าย..


    จากคนอบอุ่นใจดีตามใจนายเอก เริ่มกลายเป็นเพลย์บอย เที่ยวกลางคืน ติดเพื่อน นอกใจ แต่นายเอกก็คลั่งรักเกินพระเอกบอกไปซ้ายก็ไป บอกไปขวาก็ไป เป็นแบบนี้จนห่าวอวี๋เริ่มทนไม่ไหว 


    พอรู้ว่าพระเอกจะกลับเมืองP นายเอกจึงใช้โอกาสนี้บอกเลิกพระเอก พระเอกไม่พอใจแทนที่จะง้อกับโยนนายเอกให้น้องตัวเองซะงั้น ดีที่นายเอกหนีออกมาได้แต่สภาพก็ดูไม่ได้เลยทีเดียว พอออกมาได้ก็รีบกลับไปที่คอนโดหาจังหวะที่พระเอกไม่อยู่รีบเก็บข้าวของและหนีออกมาหวังจะเริ่มต้นใหม่


    แต่ความโชคร้ายของนายเอกยังไม่หมดแค่นั้น เพราะพระเอกเป็นผู้ที่มีอิทธิพล สุดท้ายก็ลากนายเอกกลับห้อง


    ทั้งสองปรับความเข้าใจ(?)จนนายเอกมีบาดแผลเต็มตัวแต่สุดท้ายพระเอกก็เป็นคนดูแลแล้วกลับมาเป็นคนอบอุ่นอีกครั้งหลังจากนั้นก็แค่ก แค่กๆ เว่ยอันยกน้ำขึ้นมาดื่ม


    "สดชื่นน ถึงไหนแล้วนะ" อ่อๆ 


    หลังจากนั้น ตัวร้ายของเรื่องที่ชื่อเหมือนเขาก็ออกมา แล้วแทนที่จะออกมาแบบฉลาดๆแต่ดันโง่ไปชอบพระเอก จากนั้นก็ทำทุกวิถีทาง(อยากได้อ้ายเป็นแฟน)เพื่อจะแย่งแฟนนายเอกให้ได้ ซึ่งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก เว่ยอันหรือตัวร้ายเคยรู้จักกับนายเอกตอนเด็กมากๆ 


    สองคนนี้ไม่ค่อยชอบหน้ากันมากนัก เพราะตัวร้ายชอบแย่งของที่นายเอกได้มา แม้กระทั่งตุ๊กตาตัวโปรด เรื่องนี้ข้ามไปก่อน ตัวร้ายใช้ทุกวิธีจริงๆแต่อย่างที่เคยได้ยินตบมือข้างเดียวดังที่ไหน สุดท้ายพระเอกก็ไม่ได้สนใจเว่ยอันเลยสักนิด


    แต่ตัวร้ายก็ยังปากแซ่บคอยแซะนายเอกไม่หยุดแถมยังคอยกลั่นแกล้งนายเอกจนชีวิตมัธยมปลายของนายเอกเหมือนฝันร้าย


    และแน่นอนเสือมันยังไม่สิ้นรายพระเอกยังคงทำตัวเจ้าชู้แต่พอมีความเข้ามาหานายเอกแม่งก็ฆ่าหมด ให้ตายเถอะนี้มันพระเอกจริงๆใช่มั้ย


    ส่วนเว่ยอัน ทุกคนก็น่าจะรู้จุดจบตัวร้ายดี เว่ยอันเป็นเพลย์บอย ควงผู้หญิงไปทั่วแถมยังมีงานอดิเรกคือคอยแกล้งนายเอก สุดท้ายไปยุ่งกับคนที่มีสามีแล้ว ทุกคนคิดว่าไงก็ตายน่ะสิครับ เท่านั้นไม่พอตระกูลโดนทรยศจากคนใน สุดท้ายก็ล่ม


    'เฮ้ออ ขนาดจะตายยังตายแบบโง่ๆเลย คนที่ชื่อเว่ยอันคงมีแค่ตัวละครนี้ที่โง่ ตัวละครตัวร้ายที่ออกมาไม่เกินสองบรรทัด สุดท้ายก็จบลงกลายเป็นสะพานเชื่อมรักให้ทั้งสองรักกันเข้าไปอีก' เว่ยอันยกแก้วเดิมน้ำอีกครั้ง


    หลังจากนั้นหนะหรอ  พอตระกูลเว่ยล่ม ตระกูลพระเอกเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมือง P พระเอกขึ้นเป็นประมุขมีภรรยาเป็นนายเอก เลิกเจ้าชู้ กลับมารักแค่ภรรยาคนเดียว นายเอกพาแม่มาอยู่ด้วยทุกคนอยู่อย่างมีความสุข


    แต่ความสุขก็อยู่ไม่นาน 



    เมื่อคนในตระกูลเริ่มต่อต้านพระเอก เพราะพระเอกไม่สามารถมีลูกสืบทอดได้ คอยเอาผู้หญิงซึ่งเป็นสายของตัวเองมาเสนอ แต่พระเอกก็ปฏิเสธแถบทุกคน จนสุดท้ายคนในตระกูลเริ่มรวมหัวกันกำจัดพระเอกทิ้ง แล้วในที่สุดพระเอกก็ตาย 


    เมื่อพระเอกตายนายเอกก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อ จึงพาแม่ของเขาออกมาใช้ชีวิตเรียบง่าย ผ่านไปหลายปีแม่ของนายเอกก็ตายเพราะเป็นโรคมะเร็ง นายเอกเหลือเพียงตัวคนเดียว ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวไปได้สองปีก็ตัดสิ้นใจจบชีวิตของตัวเองลง แล้วก็จบ


    ดูสิ!! มันน่าขัดใจมั้ย!! แล้วนี้ก็เป็นเหตุผลอีกหนึ่งข้อที่เขาแต่งนิยาย เขาจะไม่ยอมให้นายเอกอยู่อย่างโดดเดี่ยวเด็ดขาด!!!


    เว่ยอันอ่านนิยายจบก็ดึกมากแล้ว เขาฟึดฟัดกับหนังสือนิยายมาเป็นร้อยรอบแล้วแต่ก็ยังอ่านอยู่ดี  เขาวางหนังสือไว้ที่โต๊ะแล้วปีนขึ้นเตียง พอจัดการอารมณ์ตัวเองได้แล้ว ก็ขีมตาตัวเองให้นอนแต่ใครจะไปรู้พอตื่นขึ้นมาอีกทีเขาดันอยู่ในร่างของตัวร้ายในนิยายซะแล้ว





    ************************


    (1) ย่อมาจากความคิดเห็น



    ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมกอดทุกคนด้วยนะคะ 


    นี้คือทีเซอร์เพียงเท่านั้น วะหะๆ ถ้าผลตอบรับดีอาจจะอัพก่อนกำหนดก็ได้ใครจะไปรู้ *ยิ้มแบบชั่วร้าย*


    *นิยายเรื่องนี้ยังไม่กำหนดวันอัพนะคะ*


    ทุกคนรอไปก่อนน้าา



    #ชาวตำหนักมังกร #พี่พีจีเป็นไร


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น