คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1
"กลับมาแล้วค่ะ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับโยนกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดังลงบนโซฟาหรูในห้องรับแขก และลงไปนอนเหยียดบนโซฟาตัวยาว
"ไงลูก ยัยฟานี่เหนื่อยรึเปล่า" คุณนายประจำตระกูลฮวัง หรือ แม่ของทิฟฟานี่นั่นแหละ เอ่ยถามสาระทุกข์สุขดิบของลูกสาว
"เพลียๆค่ะแม่ แต่ก็โอค่ะ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับยกนิ้วโป้งให้กับแม่ของตน
"แล้วนี่แด๊ดไปไหนค่ะ?"
"อ่อ แด๊ดไปดูงานนอกเมืองน่ะ" ทิฟฟานี่พยักหน้าราวกับคิดอะไรอยู่
"ก็ดีแล้วล่ะ ไปทานข้าวไปลูก" คุณนายฮวังพูดเชิงสั่ง
"ไม่เอาอ่ะค่ะ เดี๋ยวฟานี่ไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนนะค่ะ กู๊ดไนท์ค่ะแม่" ฟอดดด ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับก้มลงไปหอมแก้มคุณนายฮวัง
"กู๊ดไนท์ยัยฟานี่" คุณฮวังเอื้มมือไปยีผมลูกสาวด้วยความเอ็นดู
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ห้องนอนสีชมพู!!!
ห้องนี้น่ะหรอ จะเรียกว่าห้องดีรึเปล่านะ มันลายตาไปด้วยสีชมพูทั้งห้อง ยิ่งมองไปทั่วๆก็รู้สึกเลี่ยนขึ้นมาได้ทันที เฟอร์นิเจอร์ที่ตกแต่งส่วนใหญ่เป็นสีขาวเพื่อตัดกับสีชมพูเพื่อให้ห้องดูอ่อนลง ใบประกาศต่างๆที่ถูกแขวนไว้ตามผนังห้องนั้น บอกให้รู้ได้เลยว่า ทิฟฟานี่ ฮวัง เป็นคนที่เก่งอีกคนเลยล่ะ นอกจากใบประกาศแล้วรูปตอนเด็กของสาวตายิ้ม ก็มีเต็มไปทั่วห้องเช่นกัน แต่ดีหน่อยเพราะว่า มันยังจัดเป็นระเบียบอยู่บนข้างฝาเช่นกัน
ห้องนอนของสาวมาดมั่นอย่างทิฟฟานี่มีกองเอกสารมากมายกองเป็นกองๆเต็มไปหมด มีทั้งเอกสารงาน เอกสารแบบร่างของเครื่องประดับ แฟ้มงาน ปากกา ดินสอ อุปกรณ์เครื่องเขียนต่างๆที่กองเอาไว้ เห็นเป็นสาวมาดมั่นแบบนี้ เธอก็แอบบ้างานนิดๆนะ ของที่ระเกะระกะไปหมดตามพื้น เหลือช่องว่างนิดๆประมาณเมตรนึงไว้เป็นทางเดิน
ทิฟฟานี่สัญญากับตัวเองมาประมาณสองปีแล้วว่า เธอจะหาเวลาทำความสะอาดห้องด้วยตัวเอง เพราะเธอไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่งนพื้นที่ส่วนตัวของเธอ ยกเว้น.............................
'คนใจร้าย' และนี่ก็เป็นเวลาสองปีแล้วที่ทิฟฟานี่ยังไม่มีเวลาทำความสะอาดห้องนอนของเธอซักที พอถึงห้องนอนทีไรก็โยนกระเป๋า นำร่างที่อ่อนแรงเข้าไปในห้องน้ำชำระความเหนื่อยอ่อนเพลียออกไป อาบน้ำแสร็จเธอก็กระโดดเข้าเตียงทันที
"เห้ออออ........" ทิฟฟานี่ถอนหายใจก่อนที่จะทิ้งตัวลงไปบนเตียงขนาดคิงไซต์
ทิฟฟานี่หยิบเอกสารภาพแบบร่างของเครื่องประดับที่เธออกแบบทิ้งไว้ขึ้นมา ตกแต่งเพิ่มเล็กน้อยทีละใบ ซึ่งมันก็มีมากกว่าสิบใบ
จนสาวหน้าหวานเริ่มไม่มีอารมณ์จะใช้จิตวิญญาณครีเอตมันออกมา จึงโยนมันลงไปบนพื้นที่ๆเดิมของมันเช่นเคย
ทิฟฟานี่นอนกลิ้งไปกลิ้งมา พลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆ ใช้สายตามองไปรอบๆห้อง เพราะเธอไม่ค่อยมีเวลาให้กับตัวเองมากเท่าไหร่นัก แต่แล้วสายตาของแม่สาวตายิ้มก็เหลือไปเห็นกรอบรูปเล็กๆอันนึงที่วางอยู่บนพื้นห้องนอน
ทิฟฟานี่หยิบกรอบรูปนั้นขึ้นมาแล้วเป่าเอาขี้ผงขี้ฝุ่นต่างๆออกไป พร้อมกับนำมือบางขึ้นมาเช็ดทำความสะอาดเพื่อให้มองเห็นรูปนั้นชัดขึ้น
"กี่ปีแล้วนะที่ฉันไม่ได้เจอเธอเลย เธอจะเป็นยังไงบ้างนะ จะสูงขึ้นบ้างรึเปล่าน้า ฮ่าๆๆ"
"เธอจะเป็นไงบ้างน้า ตอนนี้ทำอะไรอยู่นะ ฉันน่ะมันคิดถึงเธอทุกทีเลยทั้งๆที่เราก็แยกกันมาหลายปีแล้ว แต่ทำไมใจของฉันมันยังเรียกร้องหาเธอทุกเวลาแบบนี้ แล้วเธอ....................."
ทิฟฟานี่ครุ่นคิดอยู่ซักครู่ก่อนที่จะเอ่ยบางอย่างออกมา
"เธอจะใจร้ายเหมือนมื่อก่อนอยู่มั้ยนะ?"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รถสปอร์ตสีดำคันหรูได้เข้ามาจอดที่ลานจอดรถยังคอนโดหรูย่านในเมืองแห่งหนึ่ง ทันทีที่ประตูรถเปิดออกหญิงสาวร่างเล็กมากเปรี้ยวนิดๆบนส้นสูงสีขาว กับกระเป๋าแบรนด์เนมราคาห้าหลัก(มันถูกสำหรับพี่แทไปรึเปล่า?) กำลังย่างก้าวอย่างคล่องแคล่วเพื่อเข้าไปในตึกหรู
"ยินดีต้อนรับกลับครับ คุณแทยอน^^" พนักงานต้อนรับเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นสาวเจ้า
"ค่า ขอบคุณค่ะ^^" แทยอนยิ้มกลับอย่างเป็นมิตร
แทยอนกดลิฟต์ไปยังชั้นสิบเก้าเป็นฉันที่เธออาศัยอยู่นั่นเอง ภายในชั้นนั้นไม่ค่อยมีใครมาซื้อซักเท่าไหร่ มันเลยเป็นอะไรที่พิเศษที่สุดของแทยอน จะได้ไม่มีใครมารบกวนเวลาพักผ่อนของเธอ
ติ๊งต่อง!....................
ทันทีที่ลิฟต์เปิดออก แทยอนเดินอย่างรวดเร็ว ก็เพราะตอนนี้ร่างกายมันล้าไปหมด คิวงงานที่มีทั้งวันจนแทบไม่มีเวลาพักหายใจยาวๆ
ห้อง 999
ภายในห้องของนางแบบสาวนั้นไม่ได้ใหญ่โตแต่ก็ไม่ได้เล็กขนาดนั้น แทยอนอาศัยอยู่ที่ห้องนี้เพียงลำพัง จะมีคนมาแวะเวียนก็แค่เพื่อนๆก็เท่านั้น
ห้องนี้ตกแต่งสีโทนสว่าง โซฟาสีน้ำตาลยาว เรียบๆแต่ดูหรูนั้น ให้ความรู้สึกออกแนวยุโรป เคาน์เตอร์ในครัวนั้นที่ดูสะอาดใหม่เอี่ยมเหมือนกับยังไม่เคยมีใครมาแตะ เพราะนางแบบสาวไม่ค่อยมีเวลามากนักที่จะทำอาหาร ไม่ว่าจะให้ใครทาน หรือจะทานเอง เธอก็ไม่ค่อยได้ทำซักเท่าไหร่ ซึ่งฝีมือทำอาหารของ คิม แทยอน คนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าเชฟโรงแรมห้าดาวเลยซักนิดเดียว
ภายในห้องนอนที่มีแค่ตกเครื่องแป้ง ตู้เสื้อผ้า เตียงนอน ลำโพงยี่ห้อ beat สีดำ และกระจกบานใหญ่ ของที่ดูไม่เยอะมากและเป็นระเบียบนั้น ไม่ได้หมายความว่าเจ้าของห้องเป็นคนมีระเบียบ แต่กำลังบอกตรงๆเลยว่า เธอไม่มีเวลาซื้อของมาตกแต่งห้องเท่าไหร่
ปฏิทินแขวนผนังเรียงติดกันสี่ห้าอัน มีข้อความเขียนไว้ในแต่ละวัน นั่นคือตารางงานของ คิม แทยอน นั่นเอง ที่ต้องนำปฏิทินมาเรียงกันหลายๆอันแบบนั้นเพราะว่ามันเขียนไม่พอน่ะสิ ตารางงานของแทยอนวันๆนึงก็ประมาณสิบกว่างานแล้ว
"โอ้ยยยย......เหนื่อยจัง" แทยอนพูดพร้อมกับวางกระเป๋าหรูไว้บนโต๊ะทานข้าว หยิบโทรศัพท์สมาร์ทราคาแพงออกมาทั้งสองเครื่องเพื่อตรวจดูคิวงานของวันพรุ่งนี้อีกที
"ทำไมงานมันเยอะแบบนี้นะ! คนสวยเพลีย" แทยอนสบถออกมาก่อนที่จะวางโทรศัพท์ทั้งสองเครื่องลงบนลิ้นชักหัวนอน
คนตัวเล็กไม่ชอบปล่อยให้สมองของตัวเองว่าง เธอจึงหยิบสมุดวาดรูปขนาดดกลางขึ้นมา ค่อยๆใช้ดินสอบรรจงวาดตามที่ความรู้สึกตอนนี้มี แทยอนค่อยละเลียดใช้เส้นดินสอวาดลงอย่างใจเย็น ทั้งๆที่เวลาตอนนี้มันจะข้ามวันอยู่แล้ว
"กุหลาบหรอ?" ใช่ รูปที่แทยอนวาดออกมาคือดอกกุหลาบที่ยังบานไม่เต็มที่ ทำให้เธอผุดนึกเรื่องรักในวัยไฮสคูลขึ้นมาซะงั้น
"ฮิฮิ ยัยหมีบ้าตายิ้ม" แทยอนพูดด้วยใบหน้าที่แดงก่ำเมื่อนึกถึงรักแรกในสมัยเกรดสิบเอ็ด ที่เธอหลงรักรุ่นพี่ที่ป๊อปมาก!ในโรงเรียน
"เธอจะเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้คงดังเปี้ยงป้างจนลืมฉันแล้วใช่มั้ยล่ะ เธอคงลืมคนใจร้ายที่ทำแบบนั้นกับเธอไปแล้วสินะ คนเลวๆแบบฉันไม่ควรเข้าไปอยู่ในความทรงจำของเธอเลย"
"ฉันคิดถึงเธอจัง"
ความคิดเห็น