พี่ข้า ทำไมถึงชั่วช้านัก

หลงมี่หลี่......ท่านหญิงสูงศักดิ์ จากหงห์สู่ดิน

จากดินสู่...อนาคต

ข้าหลงมี่หลี่  ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้

ยอมตายดีกว่าการไม่มีศักดิ์ศรี

ไม่เคยงอมืองอเท้า..ในเมื่อยังหายใจก็สู้ให้ถึงที่สุด

เรื่องนี้แต่งตามจีนตนาการอันบ้าบอของข้าพเจ้า

ที่หลงไหลในนิยาย อดีต ปัจจุบัน. อนาคต ม๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอยากย้อนเวลาไปหาท่านอองบ้าง.....อิอิ. 

ฝากตัวฝากใจด้วยนะทุกคน