ป่าหัวใจไฟกามเทพ

ถึงมิตรรักนักอ่าน

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า นิยายก็คือนิยาย คือเรื่องที่ถูกเสกสรรปั้นแต่งขึ้นจากจินตนาการผู้เขียน แม้จะมีนวนิยายอยู่หลายเรื่องจำลองมาจากเรื่องจริง หรือมีเค้าโครงมาจากเรื่องราวของคนที่มีอยู่จริง

ป่าหัวใจไฟกามเทพ เกิดจากจากจินตนาการล้วนๆ ของผู้เขียนที่ชอบสร้างโลกของตัวเอง โลกที่มีพระเอก-นางเอก โลกที่...แล้ววันหนึ่งทั้งสองก็ครองรักกันตราบนานเท่านาน เรื่องราวความรักของพี่ณัท-หนูอิน จึงถือกำเนิดขณะผู้เขียนต้องการสร้างเสริมกำลังใจให้ตัวเอง เพราะพี่ณัท คือเป็นพระเอ๊กพระเอก ส่วนหนูอิน ก็... เอาจริงๆ นะ ถ้าเพื่อนสนิทที่รู้จักตัวตนผู้เขียนจริงๆ ได้อ่านเรื่องนี้ ก็คงจะพูดอย่างที่เคยพูด ‘นางเอกแกงี่เง่าเหมือนแกเลยว่ะ’ คำว่างี่เง่าขอขยายความตามที่เพื่อนพยายามจะอธิบายนิดหนึ่ง คือไม่ได้ปัญญาอ่อน ง้องแง้ง ไร้สาระ แต่ชอบเข้าใจผิดพระเอก แล้วเอาไปขยายความตามแนวคิดของตัวเองจนเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องกลายเป็นเรื่องขึ้นมา ถ้านักอ่านท่านใดอ่านผลงานของผู้เขียนหลายๆ เรื่อง อาจจับจุดได้อย่างหนึ่ง คือนางเอกจะไม่ค่อยสวยเลิศเลอชนิดใครเห็นเป็นตกตะลึงมองตาค้าง แต่จะมาแนวสวยพอประมาณ (จะมีตัวละครอื่นในเรื่องสวยกว่า) ฉลาด น่ารัก มีการศึกษา เรียนเก่ง นิสัยดี แต่ในด้านการใช้ชีวิตค่อนข้างจะซื่อและอ่อนต่อโลก ประมาณว่าเพิ่งพ้นจากคอกเด็กมาเมื่อวาน(อันนี้มีคนว่าผู้เขียน) โลกที่ถูกมองผ่านสายตานางเอกเลยใสปิ๊งๆ  ไม่รู้เล่ห์เหลี่ยมคนที่มาในรูปแบบของมิตร ประมาณว่าตัวเองไม่ได้คิดร้ายกับใคร ก็ไม่น่าจะมีคนมาคิดร้ายด้วย  เรียกว่ามองโลก+ ไม่ค่อยจะมองคนลึกๆ ให้เห็นแง่มุมร้ายๆ จะมองแต่ส่วนดี เป็นเหตุให้ต้องตกอยู่ในสถานการณ์หมิ่นเหม่ คับขันได้ง่าย แต่นางเอกก็คือนางเอก พอเข้าที่คับขันก็มักจะมีอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วย  อัศวินที่ว่านี้แน่นอนสิว่าจะต้องเป็นพระเอก อาจฉายเดี่ยว หรือมีผู้ช่วยเป็นกองหนุน อย่างพี่ณัทก็มีคุณโป้งคอยระวังหลัง

ตัวละครอย่างแพ็ตซี่ ในโลกจริงๆมีเยอะ ถึงว่าอาจจะไม่ร้ายกาจเท่า แต่ที่ร้ายกว่าก็น่าจะพอมี  มักคิดว่าตัวเองคือนางเอก คือผู้ถูกกระทำ จะไม่หยุดมองเข้าในจิตใจตัวเองว่าจริงแท้แล้วนั้นมีจิตใจหยาบช้า มีสัญชาตญาณของสัตว์ร้าย เห็นแก่ตัว รักตัวเองมากจนไม่รู้จักคำว่าเผื่อแผ่ เวลาทำอะไรให้สิบก็จะเอาคืนร้อย หว่านหญ้าแต่อยากเก็บผลแอปเปิ้ล คนลักษณะนี้เมื่อถึงคราวต้องชดใช้กรรม หรือต้องตกทุกข์ได้ยากมักโทษคนอื่น ไม่เคยโทษตัวเอง ชอบอ้างนั่นอ้างนี่ให้การกระทำผิดๆ หรือการกระทำน่าตำหนิของตัวเองกลายเป็นถูก และได้รับคำชม

 ...........

 พล่ามมามากแล้ว ถึงเวลาอำนวยอวยพรให้นักอ่านทุกท่านจงมีแต่ความสุข มีความสนุกกับการอ่านในแต่ละบรรทัด  

มีบันทึกไว้ที่ไหนสักแห่ง... การอ่านไม่ทำร้ายใคร เพราะฉะนั้นจงอ่าน อ่าน และอ่านให้เกินแปดบรรทัดต่อวัน แล้วจะรู้ว่าการอ่านนั้นมีประโยชน์

ขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตาม 

พันแสงจันทร์

แนะนำตัวละคร

ณัทธร(พี่ณัท) มณฑารพ

เจ้าของไร่มณฑาธาร ผู้ชายน่ารักแถมรูปหล่อและแสนดีที่เคยตัดสินใจผิด กระทั่งทำให้เขาต้องกลายเป็นพ่อม่ายลูกติด

พี่ณัทเป็นผู้ชายที่มีความอดทน อดกลั้นสูง เป็นผู้ชายที่สาวๆหลายคนน่าจะอยากได้ไปเป็นพ่อของลูก 

อนิลทิตา(หนูอิน)

อนิลทิตา หรือหนูอิน หญิงสาววัยทำงานที่ต้องเผชิญกับการเล่นกลของกามเทพ เมื่อชายที่หล่อนหลงรักคือว่าที่เจ้าบ่าวของพี่สาว  สิ่งที่หล่อนพอจะทำได้ คือเก็บความรู้สึกของตัวเองไว้ในซอกลึกของหัวใจ

น้องอิง (เด็กหญิงพิมพ์ทิตา)

ลูกสาวต่ัวน้อยของพ่อณัท หลานรักของน้าอิน (นางเอกในภาคต่อจากเรื่องนี้ค่ะ)