คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 4 : ผมก็อยากจะลองพิสูจน์คุณ เพราะคุณคือคนที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ [100%]
4
“เหรอ…งั้นเธออยากลองมั้ยล่ะ…?”
เสียงนี้ยังคงก้องอยู่ในหัวของฉันเป็นเวลานาน มันหลอนโสตประสาทของฉันเอามากๆ คนอย่างหมอนี่เนี่ยนะ กล้าพูดคำแบบนี้ออกมา -_-^
“อะไรของนาย ออกไป ออกไป๊ ชิ้วๆ” ฉันทำหน้าเอือมๆ แล้วผลักเขาออกไปให้ห่างจากตัว เหอะ! อย่ามาบ้ากับฉันหน่อยเลย แค่คิดก็รำคาญแล้ว =_=a
“เธอจะทำอะไร”
-_-^ เอ๊ะ! ถ้าได้ยินไม่ผิด ฉันว่าหมอนี่เริ่มพูดแบบเป็นผู้เป็นคนขึ้นมากกว่าเดิมนะเนี่ย
“ฉัน…=_= ฉันจะเตะเป้านาย!”
“เธอไม่มีทางทำแบบนั้นแน่”
“ทำไม! จะมายุ่งอะไรกับฉัน!”
“…”
เขาเงียบอีกแล้ว -_-* ฉันไม่น่าไปตวาดหมอนี่เลย รู้งี้ล่อให้มันพูดจนจบดีกว่าอีก
“เฮ้อออ…ช่างมันเถอะ นายอย่าไปคิดมากเลย ฉันก็แค่พูดออกไปแบบไม่คิด”
“…”
=_=^ แล้วในที่สุดฉันก็สามารถทำให้ไซเลนท์กลายเป็นหุ่นกระบอกใบ้ได้เหมือนเดิม ลองคิดๆ ดูสิว่าเขาน่ะเป็น ‘คน’ ที่กรอกลูกตาไปมาเพื่อมองสิ่งของและสิ่งมีชีวิตรอบข้าง แต่แทบจะไม่เคยอ้าปากหรือปริปากพูดอะไรออกมาเลย สงสัยเมื่อกี้ที่ฉันได้ยินคงจะเป็นความหลอนของฉันเองล่ะมั้งเนี่ย
“ถ้านายไม่ตอบก็ออกไปไกลๆ ฉันรำคาญเต็มทน -_-^”
“…”
“ฉันบอกว่าให้ถอยออกไปไงล่ะ!”
เขายังคงยืนนิ่งเหมือนเดิม
“นายฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ? ฉันบอกว่าให้ถอยไป”
“…”
แน่นอนว่าปฏิกิริยาของเขาทำให้ฉันหมั่นไส้และรำคาญ ใครๆ ก็ต้องคิดแบบฉันน่ะแหละเมื่อเจอคนแบบนี้อยู่ตรงหน้า นอกจากจะไม่สื่อสารด้วยแล้วยังทำเป็นหูทวนลม นิสัยงี่เง่าสิ้นดี -_-^
“เธอ…”
จู่ๆ ไซเลนท์ก็เรียกฉัน
“อะไรไม่ทราบ =_=”
เขาเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
“ทำไมเธอถึงชอบขัดขืน”
หา!? นี่ฉันไปขัดขืนอะไรนายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน อย่ามาปัญญาอ่อนแถวนี้ไปหน่อยเลยน่า =[]= ฉันก็แค่ยืนอยู่ของฉันดีๆ แล้วนายเองนะที่เข้ามาใกล้ทำเป็นจะข่มขืนสาวน้อยน่ารักผู้นี้ -.,-
“ฉันยังไม่ได้ไปขัดขืนอะไรนายเลย! นายต่างหากที่อยู่ๆ ก็เดินเข้ามาทำท่าจะข่มขืนฉัน แบบนี้มันไม่เรียกว่าเป็นการปกป้องสิทธิของตัวเองรึไง!”
ฉันโพล่งออกไปอย่างไร้สติ -_-;
“ผม…ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น”
“แล้วนายกำลังหมายถึงแมวที่ไหนไม่ทราบ!”
“แมวตัวน้อยๆ ตรงหน้าผมมั้งเนี่ย”
หึ! แมวบ้านนายจะตัวสูงเท่าคนสวยอย่างฉัน อย่ามาบ้าไปหน่อยเลยน่าไอ้หน้าหล่อ -.,-!
“ตกลงว่านายกำลังจะสื่ออะไร”
“ผมไม่บอกคุณหรอก”
“-_-; ไม่บอกก็ตามใจ!”
ถึงฉันจะปฏิเสธเสียงแข็งออกไปซะขนาดนั้น แต่ใครๆ ก็คงจะรู้ว่าถ้าคนอย่างฉันไม่ได้รู้ความลับของคนอื่น คงจะข่มตานอนหลับไม่ลงแน่ๆ T^T
“…”
“นายจะยอมบอกฉันมั้ยล่ะ!”
ไซเลนท์ส่ายหน้า
“ผมไม่ยอมบอกคุณหรอก ถ้าคุณไม่ยอมหมั้นกับผม”
หา!!!!! พระเจ้าช่วยกล้วยทอดโอ้จอร์จมันยอดมากสุดว้าวไปเลยนะโรบินให้ดิ้นตายเถอะซาร่าห์!! หมอนี่กำลังจะบอกว่าให้ฉันหมั้นกับเขาเพื่อแลกกับ ‘ความลับ’ อันไร้สาระของผู้ชายคนหนึ่งที่หน้าตา (ออกจะ) หล่อ ชาติตระกูลดี รวย…เอ่อ…พอคิดไปคิดมา หมอนี่ก็มีอะไรดีๆ เยอะเหมือนกันนะเนี่ย ถ้าไม่ติดที่นิสัยตายด้านของเขา
=[]= ว่าแต่ฉันกำลังเป็นบ้าอะไรอยู่เนี่ยถึงเผลอตัวเผลอใจคิดไปว่าคนตรงหน้ามันมีดีอยู่เยอะ! ฉันอุตส่าห์พยายามเถียงกับคุณพ่อแทบตาย ถ้าอยู่ๆ ฉันมาตอบตกลงกับอีตานี่ดื้อๆ ศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงที่ชื่อเชียรี่คนนี้มันจะไปกองอยู่ที่ไหนหมด! -[]-
“ไม่! ฉันไม่มีวันหมั้นกับนายแน่ไอ้หน้าปลาดุก!”
“…”
“นายอย่าคิดนะว่าแค่เอาความลับบ้าๆ บอๆ ของนายมาล่อแล้วฉันจะติดกับดักน่ะ!”
“เปล่า ผมไม่ได้คิดแบบนั้น”
“-O-^ งั้นก็เชิญเงียบปากไป”
“…”
T_T ฮือๆ ถึงจะว่าอย่างนั้นก็เถอะ แต่ยังไงฉันก็ยังอยากรู้ความลับของหมอนี่อยู่ดี ยิ่งเหตุการณ์ในตอนนั้นที่พี่สาวของฉันหัวเราะขี้นมาเมื่อเธอรู้ว่าฉันจะโดนจับหมั้นกับเขาทำให้ฉันยิ่งสงสัยว่าในตัวไซเลนท์มีอะไรดีมากไปกว่าผู้ชายธรรมดาที่หน้าตาดีในระดับหนึ่ง -_-;
ไม่ได้เด็ดขาดเลยนะยัยเชียร์ >”< ขจัดความคิดสกปรกออกไปเดี๋ยวนี้เลย คนอย่างฉันจะต้องไม่มีสามีและไม่ต้องเลี้ยงลูกไปจนวันตาย! ฉันจะสุขสบายอยู่กับเงินเป็นกอบเป็นกำที่หามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง
แต่…T_T ฉันก็ยังอยากรู้ความลับของเขาอยู่ดี…
“หึ! นายก็ได้แต่มาล่อฉันน่ะแหละ…ว่าแต่…=_= ไม่มีตัวเลือกอื่นให้ฉันเลือกนอกจากหมั้นกับนายเลยเหรอ นะๆๆ … ฉันอยากรู้ความลับของนาย >O< ถ้าไม่ได้รู้ฉันต้องนอนไม่หลับแน่ๆ เลย เส้นเลือดในสมองจะแตกเพราะนาย และในที่สุดนายต้องรับผิดชอบจ่ายค่ารักษาพยาบาลมาให้ฉันในราคาเฉียดล้าน -.,- เอาล่ะ ฉันพูดถึงขนาดนี้แล้วนายจะบอกได้รึยัง”
ไซเลนท์มองหน้าฉัน คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
“ไม่มีครับ”
=O= โอ้! ไม่นะ สิ่งที่ฉันอุตส่าห์สตรอเบอร์รี่ออกไปเมื่อกี้ไม่ส่งผลกระทบอะไรกับเขาเลย ทำไมทำไมทำไมทำไม!! TOT
“ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องหมั้นกับนายใช่มั้ยล่ะ ถ้าฉันอยากจะล้วงความลับของนายออกมาให้ชาวโลกรู้”
“คงประมาณนั้นครับ”
“=_= ฉันถามจริงๆ เถอะว่าทำไมนายถึงต้องอยากจะหมั้นกับฉันด้วยล่ะ!”
“ผมไม่บอกคุณหรอก”
“-O- แล้วนายจะบอกฉันมั้ยถ้าฉันยอมตกลงหมั้นกับนายเพราะเหตุผลประสาทๆ แค่นี้”
“ผมอาจจะบอก”
“ทำไมถึงอาจจะล่ะ! ให้มันแน่ๆไปเลยสิ!”
“ครับ ผมจะบอก”
“แล้วจะบอกเมื่อไหร่? หลังจากหมั้นแล้วเลยดีมั้ย”
“ตามใจคุณ”
-_-^ หึหึ…เธอช่างฉลาดเสียยิ่งกระไรยัยเชียร์ ใช่แล้วล่ะค่ะ ที่ฉันคิดไว้ก็คือ พอตอบตกลงหมั้นกับหมอนี่เสร็จ ฉันก็จะทำตัวเป็นไม่รู้ไม่ชี้กระตู้วู้ไปตามเดิม ฉันไม่สนหรอกว่าหมอนี่จะเป็นใครมาจากไหน แต่ในเมื่อเขาสัญญากับฉันแล้วว่าจะบอกความลับบ้าๆ นั่นให้ฟัง ฉันก็คงยอมตกลงหมั้นกับเขา หลังจากนั้น…หึหึ พวกเราได้เลิกกันแน่นอน…
“เอาแบบนี้แล้วกัน นายต้องบอกความลับของนายมาและเหตุผลที่ว่าทำไมถึงอยากจะมาหมั้นกับฉัน!”
“ผมจะบอก ถ้าคุณตอบตกลง”
“ได้เลย! เรื่องจิ๊บจ๊อยแค่นี้ คิดว่าคนอย่างฉันไม่กล้าเสี่ยงเพื่อจะล้วงความลับคนอื่นเหรอไงยะ”
“ผมไม่รู้”
=O= จะยังไงก็ช่างเถอะ ฉันเมื่อยตัวเต็มทนแล้ว เมื่อไหร่หมอนี่จะไปไกลๆ จากฉันสักที
“นายขยับตัวออกไปก่อนจะได้มั้ยล่ะ แล้วยืนเอามือเท้ากำแพงแบบนั้นไม่เมื่อยรึไงยะ”
“ไม่เท่าไหร่ครับ”
“=_=^ กลับเข้าเรื่องเถอะ ฉันจะยอมหมั้นกับนายก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน…”
“ครับ ความลับของผม”
“แน่นอน! รู้มากนี่! งั้นก็ออกปากเป็นฝ่ายขอฉันหมั้นซะสิ”
หึหึ…อีกนิดเดียวเท่านั้น ฉันจะได้รู้ความลับของหมอนี่พร้อมกับเหตุผลที่เขาอยากจะหมั้นกับฉันแล้ว
ไซเลนท์คุกเข่าลงกับพื้น เขาจ้องตาฉัน “คุณจะยอมหมั้นกับผมหรือเปล่า”
โอกาสดีมาถึงแล้ว คิดเหรอว่ายัยเชียรี่จะปฏิเสธ
“แน่นอนค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุผลใดก็ตาม”
เสี้ยววินาทีนั้นเองที่ไม่รู้ว่าตาของฉันฝาดไปรึเปล่า ฉันเห็นรอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าของไซเลนท์ เขาดูน่ารักมากๆ เลย
“ไม่ว่าจะเพราะเหตุผลอะไรก็ตามเหมือนกันครับ ผมก็อยากจะลองพิสูจน์คุณ เพราะคุณคือคนที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ”
_____________________________________________
อ้าคคคคค ขอโทษนะทุกคนที่ปล่อยให้รอนานขนาดนี้
ผลสุดท้ายก็สัญญาไม่เป็นสัญญา
ครั้นจะให้โทษ Control Panel อย่างเดียวก็ไม่ได้!
แต่มันก็เข้าไม่ค่อยได้มาตั้งแต่ตอนเช้า ไม่รู้เป็นบ้าอะไร
สุดท้ายนี้ขอโทษอีกครั้งที่ทำให้ทุกคนรอนานนะ T^T
Loma_ p
ความคิดเห็น