ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขอโทษครับ ผมอยากมีพ่อ (sj&snsd)

    ลำดับตอนที่ #2 : ครอบครัวธรรมดา

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 200
      0
      8 มี.ค. 55

      "ม๊ามี่ยุนตื่น ม๊ามี่ยุน"
    ร่างเด็กผู้ชายตัวเล็กที่อายุ 5 ขวบ นอนทับบนร่างฉัน เลโอ ผู้ชายคนเดียวที่กุ้มหัวใจฉัน ยุนอา ตั้งแต่พี่ซูยอง อุ้มเด็กทารกผู้ชายกลับมาจากเมืองนอกและบอกฉันว่านี่่คือลูกของ พี่สาวพวกเธอและ นี่จดหมายจากพี่สาวพวกเธอ  ถึงน้องๆที่รัก จดหมายอยู่ในมือของน้อง เป็นจดหมายที่แสดงวามขอโทษและฝากเลี้ยง ตอนที่มีไม่อยู่แล้ว พี่ขอโทษที่ไม่ยอมกลับบ้านตอนนี้พี่จากโลกนี้ไปแล้ว แต่นี้คือเลโอ ลูกที่เกิดจากความรักที่พี่มีให้กับชายคนหนึ่ง เขาชื่อว่าเจย์ เขาเป็นผู้ชายพี่รักมากรักจนย่อมสละความบริสุทธิ์ ให้เขา เขาเป็นลูกของประธานชอย บริษัทที่รวยอันดับต้นๆของเกาหลี โดยความที่เราแต่ต่างกันมากเกินไปทำให้พี่หนีเขามพี่กลัวทุกอย่างกลัวว่าพ่อกับแม่เขาจะไม่รับพี่ โดยที่เขาไม่รู้ว่าพี่มีเลโอ  พี่ให้พี่ซูยองเขียนจดหมายนี้เพราะพี่จะจากโลกนี้ไปแล้ว พี่ฝากให้ดูแลเลโอให้เขารับรู้ถึงความรักที่พี่มีให้เขาและตามหาพ่อเขาโดยสร้อยเส้นนี้พี่ ฝากดูแลเลโอด้วย ขอโทษน่ะ พี่รักพวกเธอ ยูริ ยุนอา ซอฮยอน คีย์
     "มาปลุกม๊ามี่แต่เช้าเลย"
    จุบ~~~~~~~บ
     "ม๊ามี่ยุนผมหิวแล้ว"
     "จร้า ไปปลุกม๊ามี่ที่เหลือสิ"
     "ครับผม"
     "ม๊ามี่~~~~~~~~~~" ตะโกน
     "เลโอเบาหน่อยลูก"
     "ม๊ามี่ตื่นแล้วจร้า"ซอฮยอน
     จุบ~~~~~~บ
      "ม๊ามี่ผมหิว"
      "จร้า"
      "เสียงดังน่ารักจากใครเอ๋ย"ยูริ
      จุบ~~~~~~บ
       "เลโอดื่มนมก่อนสิ"ซอฮยอน
       "ม๊ามี่ไปเปิดร้านก่อนน่ะ"ยูริ
        "เสียงเด็กที่ไหนดังมากกินนกหวี้ดหรอ"คีย์
       "กินข้าวหม้อเดียวกับน้าขี้นั่นและ"
       "เลโอใครสอนใ้ห้พูดอย่างนั้นไม่เพราะเลยน่ะ"ซอ
       "ฉันมีชื่อว่าีคีย์ เป็นน้าของเธอเข้าใจมั้ย"คีย์
       "คีย์ดื่มนมก่อนสิ"ซอ
       "ขอบคุณครับ"แบร๋
      "เลโอม๊ามี่ไม่ชอบคำพูดแบบนั้นน่ะ"ยู
      "เลโองอนม๊ามี่แล้ว"
       open
    ป้ายนี้เป็นสัญญาณให้รู้ว่าเป็นเวลาที่ต้องทำงานฉันและเบื่อจริงๆพวกเราเปิดร้านอาหารและเบเกอร์รี่ขนาดกลางแถวๆชานเมื่องเป็น
    ร้านที่พวกเราสร้างขึ้นมา  โดยมีพี่ยูริ เป็นเชฟ ฉันเป็นคนดูแลเกี่ยวกับหน้าร้าน และน้องซอ เป็นเชฟเบเกอร์รี่ เราทำหน้านี้เพราะจะได้ดูแเลโออย่างใกล้ชิด ทุกคนย่อมสละงานที่ทำเพื่อมาอยู่กับเลโอ เพื่อไม่ให้เลโอน้อยใจที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่
      กริก~~~~~ก
     "สวัสดีจร้าสาวๆ" ซู
     "สวัสดีค่ะพี่ซูยอง"
     "เลโอทำไหมทำหน้าแบบนี้ป้าคิดถึงเลโอแต่ดูเลโอทำหน้าใส่สิ"
     "เลโองอนม๊ามี่ยู"
     "ม๊ามี่ทำอะไรให้เลโอ ม๊ามี่ไม่รู้เรื่อง"
     "ไม่เอาเลโอป้าบินจากฮ่องกงมาถึงเมืื่อเช้าป้าคิดถึงเลโอมาถึงป้าก็รีบมาหาเลโอ เอางี้แล้วป้าไปตีม๊ามี่ให้โทษฐานที่ทำเลโอเสียใจ"
     "โอ้ย...พี่มาตียูทำไหม"ยู
     "มานี้เลยมาขอโทษเลโอเลย"ซู
    เครื่องหมายการค้าของเลโอ คือทำหน้างอน
     "เลโอม๊ามี่ขอโทษ วันนี้เลโออยากกินอะไรม๊ามี่ทำให้"ยู
     "เลโอหายงอนแล้ว วันนี้เลโออยากกินข้าวผัดกุ้ง"เลโอ
     "จร้าเล่นกับป้าซูไปก่อนน่ะม๊ามี่จะทำอาหารให้"ยู
      "เลโอป้ามีของฝากจากฮ่องกงมาให้ นี้เป็นหุ่นยนที่ฮิตมากที่นั่น" ซู
      "พี่ซูค่ะ น้ำผลไม้ค่ะยุนทำเองน่ะ "ยุน
     "ขอบใจจ๊ะ"ซู
     "เลโอขอบคุณป้าซูก่อนครับ"ยุน
     "ขอบคุณครับ เลโฮรักป้าซูที่สุดในโลกเลย จุบ~~~~~~~~~~~~~~~บ"
     "ป้าซูก็รักเลโอ"
     "กับข้าวเสร็จแล้วมากินข้าวค่ะ"ยู
     "ป่ะเลโอไปกินข้าวกันป้าหิวจะแย่แล้ว"ซู
     "คับ"
    "เดียวซอไปตามคีย์ลงมาทานข้าวก่อน่ะค่ะ"ซอ
     "ไม่ต้องเรียกครับคนหล่อลงมาแล้ว"คีย์
     "หล่อตายและ"เลโอ
     "ไม่เอาเลโอมาเดียวป้าป้อน"ซู
     "นี้น้าคีย์เลโอได้ของฝากจากฮ่องกงป้าซูซื้อมาฝาก"พร้อมชูขึ้น
     "พี่ซูไม่มีของผมหรอ"คีย์
     "มีสิ นี้กางเกงยีนส์ที่เขาฮิตกันที่นั้น"ซู
     "นี้ของฉันก็มี"แบร๋
     "ทานข้าวกัน"ยุน
    พวกฉันต้องทานข้าวก่อนทำงานทุกมื้อไม่งั้นพวกฉันจะไม่ได้กินข้าวเลยเพราะต้องทำงาน 
     "ป้าซูเลโออิ่มแล้ว"เลโอ
     "ม๊ามี่เลโออิ่มแล้ว"
     "กินผลไม้ก่อนเดี่ยวม๊ามี่ไปเอาให้"ซอ
     "ไม่เอาเลโออิ่มจิงๆ"
     "จร้า จียอนเอาน้องขึ้นไปเล่นข้างบนก่อน ฝากบอกมินเอาเค้กในตู้อบลงมาด้วยน่ะ"ซอ
     "ได้ค่ะ เลโอเราไปข้างบนกัน"จียอน
     "เลโอไปแปรงฟันด้วยน่ะ"ยุน
     "เลโอไปก่อนน่ะครับ จุบ~~~~บ ป้าซู"
    จียอนเป็นพี่เลี้ยงของเลโอว่างๆก็จะมาช่วยงานข้างล่าง มินเป็นเด็กข้างบ้านแต่ชอบทำเบเกอร์รี่จึงมาช่วยขาย
     "พี่มีเรื่องจะถาม เหมือนไรจะพาเลโอไปเจอครอบครัวทางพ่อของเขา"ซู
     "ในเมื่อพวกเขาไม่ตามหาเลโอ เขาคงไม่อยากเจอเลโอ"ยู
     "ตามใจพี่ไปพักผ่อนก่อนน่ะ"ซู
    "ค่ะ"ซอ
     "พี่ซอเตรียมขนมไปฝากพ่อแม่ของอนยูให้หน่อยน่ะ ขอบคุณครับ"
     "ได้สิ อิ่มยังพี่จะได้ให้เด็กมาเก็บ"ซอ
     "ไม่ผมเอาไปกินข้างบน จุบ เจ้าเด็กบ้า"ซอ
     กินข้าวเสร็จต้องทำงาน  



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×