บทความสั้นๆน่ะ

เนื้อเรื่อง

          ครั้งหนึ่ง ในคืนก่อนวันปีใหม่

คุณพ่อคนหนึ่งทำโทษลูกสาวด้วยความอารมณ์เสีย

เขาโกรธที่เด็กน้อยเอากระดาษห่อของขวัญสีทอง ซึ่งมีราคาแพงมาก

มาใช้ห่อของขวัญเล่นอย่างสิ้นเปลือง

เขาเข้าใจว่าลูกสาวแค่พยายามจะตกแต่งบ้านสำหรับวันปีใหม่เท่านั้น

เป็นที่รู้กันว่าในช่วงนั้นสภาพเศรษฐกิจไม่ค่อยดีนัก ใคร ๆ

ก็มักจะอารมณ์เสียกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ได้เสมอ

แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม

ในตอนเช้าวันรุ่งขึ้นเด็กน้อยก็ยังถือกล่องของขวัญที่ห่อด้วยกระดาษสีทองม

 คุณพ่อรู้สึกละอายกับการกระทำของตนเองเมื่อคืนนี้ที่อ!

อกจะรุนแรงเกินไปบ้าง เขากล่าวขอบคุณลูกสาวเบา ๆ พร้อมกับค่อย

ๆแกะกล่องของขวัญอย่างระมัดระวัง

ปรากฏว่าเป็นกล่องเปล่า...ไม่มีอะไรอยู่ข้างในเลย

คุณพ่อของเด็กน้อยรู้สึกโกรธขึ้นมาอีก เขาตะโกนถามลูกสาวว่า

"นี่ลูกไม่เคยรู้เหรอว่าเวลาจะให้กล่องของขวัญกับใครมันควรจะมีอะไรอยู่ใน

"แต่เมื่อคืนหนู... หนูใส่ของขวัญไว้ให้คุณพ่อแล้วนะคะ

หนูหอมแก้มคุณพ่อใส่ไว้จนเต็มกล่องเลย"

แล้วขอร้องให้เด็กน้อยให้อภัยที่เขาอารมณ์เสียไปบ้าง

ที่น่าเศร้าก็คือ หลังจากนั้นไม่นาน

เด็กน้อยก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต

ยังมีคนเห็นว่าคุณพ่อคนนี้ยังเก็บกล่องของขวัญสีทองนั้นไว้ที่หัวเตียงอยู่เสมอ

เขาจะหยิบกล่องสีทองขึ้นมาเปิด

แล้วจินตนาการว่าเด็กน้อยได้กลับมาหอมแก้มเขาอีกครั้ง

อาจเป็นเพราะเหตุนี้ คุณพ่อจึงยังคงจดจำความรักของลูกสาว

ที่มีให้เขาอย่างมากมายอยู่เสมอมา

เหมือนกับว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดของลูกสาวที่เขาสามารถยึดถือเอาไว้ได้

ไม่ใช่กล่องของขวัญที่ห่อด้วยกระดาษสีทอง

หรือกล่องที่ทำจากทองคำแท้ใด ๆ ทั้งนั้น

แต่เป็นความรักอันแสนจริงใจที่ลูกสาวของเขาได้ฝากเอาไว้จนเต็มกล่องนั่น

เราหวังว่าพวกคุณคงจะได้อะไรบ้างนะสำหรับบทความสองบทความนี้น่ะ...