นายต้นไม้กับยัยแมงมุม

ต้นไม้ : นี้ๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!  เธอ  เธอนะแหละ ไอ้นี่ใช่ของเธอปะ (พูดจบก็ยกบราสีเทาขึ้นโชว์)

แมงมุม : นี้!! ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้ๆๆๆๆๆ เอาของฉันคืนมานะ ไอ้ๆๆๆ (อืมใช่ บราตัวนั้นนะ ของฉันเอง ฉันก็ไม่รู้ว่ามันไปอยู่นั้นได้ไง??)

ต้นไม้ : 55555 เล็กจัง อยากได้ก็มาเอาเองดิ มาปลิวมาเองนะฉันไม่เกี่ยว 2327 ชั้นสาม ห้องฉันอยากได้มาเอานะ แม่สาวน้อย ฮ่าาาาาา

แมงมุม : เอออออ ไอ้โรคจิต 

 ฉันรีบเดินเข้าห้องอย่าเร็ว จะอะไรกันละก็อายนะสิ!!! แต่ว่าบราฉันไปอยู่นั้นได้ไงเริ่มสงสัยแล้วละสิ คิดสิคิดไอ้มุมคิดสิ    ใช่แล้วววว!!! เมื่อคืนฝนตกแรงมากลมก็พัดแรงมา ใชแล้วๆๆๆ มันปลิวไปกับลมเพราะฉันแขวนไว้หลังห้องแล้วลืมเก็บ ฉันผิดเองแล้วฉันจะกล้าไปเอามั๊ยละทีนี้ โอ๊ยยยยยย....มันคือตัวโปรดฉันด้วย อายก็อาย อยากได้คืนก็อยากได้ ฮื่อออออ......แม่จ๋าช่วยมุมด้วยยยยยยยย