เนื้อคู่(เหรอ?) - เนื้อคู่(เหรอ?) นิยาย เนื้อคู่(เหรอ?) : Dek-D.com - Writer

    เนื้อคู่(เหรอ?)

    ผู้เข้าชมรวม

    69

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    69

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  22 ก.พ. 57 / 18:42 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
           อะไรคือแหวนเนื้อคู่?และอีตา 'ไทเกอร์' นี่มันใครกัน มันทั้งเกรียนขั้นเทพ กะล่อนจะมาเป็นเนื้อคู่ของฉันได้ยังไง ฮือๆ 'เกรซ' คนนี้ชักจะทนกับมันไม่ไหวเหมือนกันนะ เห็นหงิมๆแบบนี้แต่รับรองเถอะว่าฉันก็ไม่ต่างอะไรกับนายนั้นสักเท่าไหร่ แล้วคนที่เกรียนๆสองคนมาเจอกัน จะไม่ให้วุ่นก็ยากนะ บอกเลย!!!!

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 1 บทนำ
       
      ฉันชื่อเกรซ งงล่ะสิๆว่าฉันเป็นใครฉันเป็นเพื่อนสนิทของพาสเทล ตอนนี้ยัยนั่นเป็นแฟนกับพี่เจสันไปแล้ว=_= วันนี้ฉันมาเที่ยวงานเทศกาลแห่งความรัก ใช่วันนี้คือวันวาเลนไทน์ไงล่ะ ฮุๆ>O< ฉันมาเที่ยวคนเดียวแล้วก็ส่องหนุ่มๆตามฉบับสาวโสดน่ะ ฮ่าๆ ฉันสะดุดตากับร้านแหวนที่มีคนมุงอยู่เยอะเหมือนกัน แถมหน้าร้านแหวนมีป้ายติดไว้ว่า
       
      'ใครยังไม่เจอเนื้อคู่เราช่วยคุณได้'
       
      ฉันแปลกใจนิดหน่อยที่ร้านแหวนติดป้ายประหลาดๆแบบนั้นแต่ฉันก็ก้าวเข้าไปในร้านอย่างมนต์สะกด
       
      -ร้านแหวน-
       
      พ่อค้า: ยินดีต้อนรับจ้าแม่หนู
       
      เกรซ: มีอะไรแนะนำบ้างมั้ยคะ?
       
      พ่อค้า: ร้านเรามีแหวนเนื้อคู้จ้ะ
       
      เกรซ: แล้วมันคืออะไรหรือคะ
       
      พ่อค้า: มันเป็นของสำหรับคนที่ยังหาเนื้อคู่ไม่เจอ คืองี้นะใต้แหวนจะมีตัวเลขอยู่4ตัวจะมีอันที่เหมือนกันอยู่แค่สองอันเท่านั้น แล้วใครที่มาซื้อแหวนแล้วตัวเลขซ้ำกันคนๆนั้นก็จะเป็นเนื้อคู่กัน
       
      เกรซ: แต่โอกาสซ้ำกันเป็นไปได้ยากนะคะเพราะกว่าที่คนๆนั้นจะซื้อแหวนแล้วตัวเลขซ้ำกับเรา
       
      พ่อค้า: ไม่อย่างงั้นเขาจะเรียกเนื้อคู่เหรอแม่หนู
       
      ฉันตัดสินใจคิดอยู่นาน แต่..ถ้าฉันซื้อมันก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่ อีกอย่างเพื่อนๆของฉันต่างก็มีแฟนกันไปหมดแล้วเหรอฉันนี่ล่ะที่ยังไม่มีแฟนTTOTT
       
      เกรซ: งั้นเอา 1 วงค่ะ
       
      พ่อค้า: แม่หนูต้องเสี่ยงจับแหวนเอาเองนะ
       
      เกรซ: ค่ะ^^
       
      ฉันล้วงมือลงไปในภาชนะที่ลุงพ่อค้าใส่แหวนไว้
       
      เกรซ: ตัวเลขใต้แหวนของฉันก็คือ 0065 สินะ
       
      ฉันดูใต้แหวนพลางพูดออกมาเสียงดัง
       
      พ่อค้า: ถ้ามีใครมาขอดูแหวนเนี่ยจะต้องให้ดูนะจ้ะ จะได้รู้ว่ารหัสตรงกันหรือป่าว
       
      เกรซ: ค่ะ แล้วหนูขอดูแหวนของคนอื่นได้ใช่มั้ยคะ?
       
      พ่อค้า: ถ้าเขาซื้อแหวนเนื้อคู่จากร้านลุงก็ขอดูเลยจ้ะ
       
      ฉันเดินออกมาจากร้านสุดเพี้ยนนั่นแล้ว อันที่จริงฉันไม่คิดว่าฉันจะเจอเนื้อคู่ได้ด้วยวิธีนี้หรอก มันนิยายไป=_= มีผู้ชายสุดหล่อคนนึงเดินมาทางฉันด้วยล่ะ เดินมาทำไมกันนะ ฉันแน่ใจว่าไม่ได้ติดหนี้พนันแน่ๆT^T
       
      (???): ขอโทษนะครับ น้องซื้อแหวนมาจากร้านเนื้อคู่ใช่มั้ยครับ^^
       
      เกรซ: ค่ะ^^
       
      (???): พี่ขอดูรหัสใต้แหวนหน่อยนะครับ^^
       
      เกรซ: รหัสใต้แหวนฉันคือ0065ค่ะ^^
       
      ต่ายเลี้ยว..คนสวยเวรี่ตื่นเต้นถ้ารหัสใต้แหวนของฉันตรงกับพี่ผู้ชายคนนี้ก็คงโชคดีมากๆพี่เขาหล่อนิ*0* แต่พี่เขาต้องเป็นเนื้อคู่ฉันแน่ๆเชื่อหัวไอ้เกรซสิ คนนี้แหละต้องใช่แน่ๆ เราหากันจนเจอแล้วค่าพี่*0*
       
      (???): รหัสของพี่คือ9899ครับ สงสัยเราคงไม่ใช่เนื้อคู่กันน่ะครับ^^
       
      เกรซ: (^^;;) 
       
      เอ่อ...สวยเงิบแป๊บ(^^;;)จากนั้นพี่คนหล่อก็เดินจากไป ม่ายน้าาา~TOTแล้วเนื้อคู่ฉันคือใครกันล่ะ มาเร็วๆน้าเนื้อคู่ของฉัน

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 2
       
        ฮือๆๆ TOTหนึ่งอาทิตย์ผ่านมาแล้วนะฉันยังตามหาเนื้อคู่ที่มีรหัสใต้แหวนเหมือนกันกับฉันไม่เจอเลย คนสวยเงิบแป๊บ!! แต่ปฏิบัติการตามหาเนื้อคู่ของฉันยังไม่จบแค่นี้แน่ๆ กรี๊ด!!ไม่พูดแล้วดีกว่า พูดทีไรรู้สึกกระชุ่มกระชวยทุกทีเลย โฮะๆๆ^O^ นอกจากไม่เจอเนื้อคู่(เนื้อขี้)แล้ว ฉันยังซุ่มซ่ามเดินชนใครอีกล่ะเนี่ย(T/\T) 
       
      (???): ซุ่มซ่าม!!
       
      เกรซ: โอ๊ะ! ขะ..ขอโทษT^T
       
      (???): ช่วยฉันเก็บของเลย('^')
       
        แหม!! หน้าตาก็แอบดูดีอ่ะนะ แต่ดูนิสัยนี่สิ ไม่รู้ว่าถ้าเอาแอลกอฮอล์มาฆ่าเชื้อความโฉดของเขาจะหายไปมั้ยนะ? แต่เอาล่ะนั่นไม่ใช่ประเด็น เอ๊ะ! แต่นี่มันอะไรของที่เขาทำตกOoO มันคือหนังสือที่มีรูปภาพของมิยาบิถ่ายคู่กับโซระไม่ใช่เหรอ?แถมหัวมุมหนังสือยังเขียนว่าลิมิเต็ดอิดิชั่น อ๊ากกกกกกก!!!!!
       
       
      เกรซ: OoOมะ..มิยาบิกับโซระงั้นเหรอ???
       
      (???): เธอนี่ร็อกนะ!! เห็นหงิมๆแบบนี้ดูบ่อยใช่มั้ยล่ะ
       
      เกรซ: O_oอ๊ากก!!!!ฉันเนี่ยนะ? 
       
      (???): ไม่ต้องอายหรอก ของเธอมันไม่ค่อยมี เลยอยากดูของคนอื่นใช่มั้ยล่ะ? ^O^
       
      เกรซ: ไอ้หมอนี่!!! ตายเหอะ!!!
       
      (???): แป๊บ! นี่เธอซื้อแหวนตามหาเนื้อคู่นี่มาด้วยงั้นเหรอ??
       
      เกรซ: อืม ทำไม
       
        เอ๊ะ!! หมดนั่นก็มีแหวนนั่นอยู่ที่นิ้วเหมือนกัน แต่หมอนั่นไม่มีทางเป็นเนื้อคู่ฉันเด็ดขาด ไม่มีวัน!!!
       
      (???): รหัสใต้แหวนของเธอคืออะไร??
       
      เกรซ: 0065 หวังว่ารหัสของนายคงไม่..
       
      (???): ยินดีด้วยสาวน้อย รหัสใต้แหวนของฉันก็ 0065 เหมือนกัน เยส!!!!
       
      เกรซ: O_O มะ..ไม่จริงง่ะ นายโกหก
       
      (???): ไม่เชื่อก็มาดูสิ (\^_^)
       
      เกรซ: อ๊ากกก!!!!! (/OoO\)
       
        รหัสของหมอนั่นเหมือนฉันเด๊ะ!! ต่ายเลี้ยว...ฉันไม่อยากเป็นเนื้อคู่(เนื้อขี้)กับไอ้หมอนี่นะ ให้ตายสิ!!!
       
      (???): ต่อไปนี้เราเป็นเนื้อคู่ที่หากันเจอนะ
       
      เกรซ: ฉันไม่อยากเป็นเนื้อคู่กับนาย!!!
       
      (???): เวลาพูดอะไรเนี่ย ช่วยดูหนังหน้าตัวเองก่อนได้มั้ยฮะ? นี่ฉันยอมเป็นเนื้อคู่กับเธอนี่ก็บุญโขแล้วนะO_O
       
      เกรซ: ย้าก!!! ตายเถอะ!!!
       
        ฉันพุ่งหลาวเลียนแบบจาพนมไปหาหมอนั่นอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ให้ตายเถอะหมอนั่นเร็วชะมัดความพยายามของฉันเลยสูญเปล่า=_=
       
      (???): เล่นอะไรปัญญาอ่อนชะมัด ถ้าเร็วแค่นั้นก็อย่าหวังว่าจะต่อยฉันได้จะบอกให้!!
       
        O_o หมอนั่นบอกว่า แค่นั้นเนี่ยนะฉันจัดเต็มเลยจะบอกให้!!
       
      (???): นี่!!! เธอไม่มีทางปฏิเสธพรหมลิขิตได้หรอกนะ เพราะถึงยังไงก็หนีไม่พ้นหรอก
       
      เกรซ: อยากเป็นเนื้อคู่กับฉันแล้วสบายใจใช่มั้ย *O*
       
      (???): สบายใจกับผีน่ะสิ!! นี่คิดแทบตายนะว่าต่อไปจะเป็นยังไงมีเนื้อคู่หนังหน้าอย่างเธอนี่
       
        หมอนี่ดูจะมีปัญหาเกี่ยวกับหนังหน้าฉันเหลือเกินนะ=_= ความจริงมันก็ไม่ได้แย่มากอะไรมากอ่ะนะ แต่หมอนั่นมันเว่อร์ไป
      เอาล่ะฉันจะลองดูก็แล้วกัน เกิดมาไม่เคยมีแฟนนี่นาฉันก็อยากมีกับเขาบ้างแล้วอีกอย่างหมอนี่ก็หล่อใช่ย่อยนะ เพื่อนๆของฉันต้องน้ำลายเยิ้มแน่ๆ -.,-
       
      (???): ยืนโชว์ขนจมูกอยู่ได้เธอชื่ออะไร?? 
       
      เกรซ: =_= เกรซ นายล่ะ
       
      (???): ฉันชื่อ  เซฮุน
       
      เกรซ: นี่นายกำลังจะบอกว่าตัวเองเป็นหนึ่งในสมาชิก EXO งั้นเหรอ=_=??
       
      (???): ฮ่าๆ^O^ เธอนี่ตลกจริงๆ ฉันชักจะสนุกแล้วสิ 
       
      เกรซ: จะพล่ามอีกนานป่ะ ชื่อไร??
       
      (???): ไทเกอร์^O^
       
      เกรซ: O_O นึกออกแล้ว นะ..นายอยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน
       
      ไท: เธอเรียนอยู่โรงเรียนวัดเส้าหลินเหรอเนี่ย??
       
      เกรซ: ใช่
       
      ไท: เธอนี่ทำไมจำหน้าหนุ่มฮอตอย่างฉันไม่ได้นะ=_=
       
      เกรซ: ฉันไม่ชอบกรี๊ดรุ่นพี่น่ะ!!
       
      ไท: พรุ่งนี้เจอกัน ยัยเกรซฮุฮุ
       
      เกรซ: อ๊ากกก!!! ฉันกำลังเป็นเนื้อคู่กับหนุ่มฮอตในโรงเรียนงั้นเหรอ ทำไมตอนแรกฉันจำหน้าไทเกอร์ไม่ได้นะ ทามมาย!!!!

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 3
       
      ---โรงเรียนวัดเส้าหลิน---
       
        ฮือๆๆต่อไปโลกใบนี้ ในรั้วโรงเรียนวัดเส้าหลินของฉันจะเป็นยังไงTOTจะเล่าให้ระกากับมะเมียเพื่อนสนิทของฉันฟังดีมั้ยนะ ว่าฉันเป็นเนื้อคู่ของไอ้เสือ(ไทเกอร์)มีหวังยัยสองคนนี่กรี๊ดลั่นแน่!!
       
      ระกา: ยัยเกรซเธอเป็นอะไร วันนี้ทำหน้าเหมือนกินสุนัขผัดฟักทองมาเลยนะ:P
       
      เกรซ: ไม่ต้องพูดเดี๋ยวเอาปูดองเค็มมาราดหน้าเลย=_=
       
      มะเมีย: ทะเลาะกันแต่เช้าเลยนะยัยสองคนนี่่!!
       
      ยัยมะเมียเพื่อนสนิทของฉันคนนี้เพิ่งมาเรียน
       
      มะเมีย: นี่ๆมาฟังเรื่องของฉันดีกว่ายัยระกา ดูนี่สิ โค-ตะ-ระ- หล่อ 
       
        จากนั้นยัยมะเมียก็ยื่นไอโฟนของตัวเองให้ยัยระกาดูรูปอะไรบางอย่าง แต่ถ้าให้ฉันเดานะรูปผู้ชายชัว
       
      ระกา: อ๊ากก!!! เริ่ดมากแก ยัยมะเมียแกไปเอามาจากไหน!!!*O*
       
        ดูยัยสองคนนี่สิทำตาเยิ้มเชียว ไหนดูบ้างซิ
       
      เกรซ: ดูบ้างดิ
       
      มะเมีย: (ยื่นรูปในไอโฟนให้ดู)
       
      เกรซ: อ๊ากก!!!! รุ่นพี่ไทเกอร์งั้นเหรอ???
       
      ระกา: ทำหน้าตกใจตาแป๊ะแกดิ!
       
      มะเมีย: สงสัยมันตกใจในความหล่อของพี่เขาน่ะ เออนี่ยัยเกรซไม่ได้มีแค่รุ่นพี่ไทเกอร์คนเดียวนะยังมีพี่ไลออนส์อีกคน
       
        อ้อ ไลออนส์เป็นลูกพี่ลูกน้องของนายไทเกอร์น่ะ อายุเท่ากันนะความหล่อกินกันไม่ลงเลยจริงๆ=_=สาวๆงี้กรี๊ดที หลังคาโรงเรียนแทบกระจุย
       
       ระกา: O_O
       
      มะเมีย: O_O
       
      เกรซ: เธอทำหน้าตกใจกันทำไม???
       
      ระกา: \O_O กะ..ก็ดูนั่นสิ
       
        ฉันหันไปตามที่ยัยระกาชี้ อ๊าก นายไทเกอร์กำลังเดินมาทางฉันT^Tแถมนายไลออนส์ก็มาด้วยอีกคน
       
      ระกา: รุ่นพี่เขาเดินมาทำไมกันอ่ะ เดินมาทางเราเขาชอบฉันรึป่าววะแก??
       
      มะเมีย: พูดอะไรหัดดูหนังหน้าตัวเองบ้างสิ=_=
       
      ไท: ไฮ!!! สาวน้อย 
       
      เกรซ: O_O อ๊าก!!!! นายมาทำไม
       
      ไท: เราเป็นแฟนกันนิ^O^
       
      ไล: นี่เหรอแฟนแก ชื่ออะไรวะ^^
       
      ไท: ชื่อ ยัยเกรซฮุฮุ
       
      ไล: ยินดีที่ได้รู้จักครับน้องเกรซ
       
      เกรซ: ค่ะรุ่นพี่ไลออนส์Y_Y
       
      ระกา: อ๊าก!!!ยัยเกรซไปเป็นแฟนกับพี่เขาตั้งแต่เมื่อไหร่
       
      มะเมีย: ทำไมไม่บอกฉัน
       
        ย้าก!!! ยัยสองคนนี้รุมทึ้งหนูแล้ว
       
      ไท: เราเป็นเนื้อคู่กันน่ะ ดูนี่สิมีแหวนคู่ด้วยนะ^O^
       
        ไอ้เสือ(ไทเกอร์)ยื่นนิ้วของตัวเองมาให้เพื่อนๆของฉันดู และที่นิ้วชี้ของฉันก็มีไอ้แหวนสีเงินนั่นอยู่ด้วย ทำไมไม่ยอมถอดออกนะTOT
       
      ไท: เย็นนี้ไปเดตกันนะ
       
      เกรซ: ไอ้@@#%&^&(*(&^$*()(*
       
      ไท: ใจเย็นๆสิแล้วก็บอกกับเพื่อนๆของเธอไปว่าเราน่ะเมาส์ทูเมาส์กันแล้ว>3<
       
      เกรซ: อ๊ากก!!! ตอนไหนวะTOT
       
        ช่วยบอกฉันทีเหอะว่าจะมีอะไรที่ร้ายแรงกว่านี้อีกมั้ยT^Tเพราะนายคนเดียวไอ้เสือ

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 4
       
       ฉันมารอนายไทเกอร์ที่หน้าโรงเรียน เราอยู่โรงเรียนเดียวกันก็จริงแต่โรงเรียนนี้กว้างมากๆเลยนะ
       
      ไท: ไง ขอโทษที่ต้องให้รอนะ^O^
       
         เออยิ้มเข้าไปยิ้มเข้าไปเจอกันที่ไรหน้าเบิกบานทุกที บานเป็นกระด้งแล้วน่ะ=_= ช่วยกรุณาดูหน้าตูก่อนได้มะ 
       
      เกรซ: =_=^^
       
      ไท: เป็นอะไร ทำหน้าเครียดเชียวหน้าแก่อยู่แล้วได้โปรดอย่าให้มันเหี่ยวไปมากกว่านี้เลย พลีสส!!
       
      เกรซ: ไอ้เวอร์ ไอ้อ๊า!!!!! ย้ากก ของขึ้นโวย!!!!!!
       
         ด้วยความเครียดหรือว่าเมาแดดอะไรไม่รู้ ทำให้ฉันบ้าคลั่งไล่กัดนายไทเกอร์อยากเอาเป็นเอาตายส่วนนายนั่นก็วิ่งหนีรอบโรงเรียนทำให้นักเรียนคนอื่นมองแล้วส่ายหัวแบบ 'เป็นบ้าอะไรกัน' อย่างงั้นแหละ
       
      เกรซ: ตายซะเหอะไอ้กระหังหัวทุย!!!!!
       
      ไท: ย้ากก!!!! ยัยบ้า หยุดไล่กัดฉันนะ ออกไป!!! ช่วยด้วยครับใครก็ได้ลู่หานที!!!(\OoO/)
       
        แหม ขนาดจะตายอยู่แล้วยังมีอารมณ์ศิลป์มานั่งนึกชื่อหนุ่มๆวงEXO เนี่ยนะ=_= ลาตายแป๊บ
       
      เกรซ: ฉันหิว!!! นายตาย!!!
       
        ฉันยังวิ่งไล่ลู่หาน เอ๊ย! ไทเกอร์อย่างเอาเป็นเอาตายกะจะวิ่งถึงตุรกีเลยแหละ!!
       
      ไท: ยัยบ้า หยุด!!!!
       
      เกรซ: ก็ได้หยุดก็ได้ แต่ต่อไปนี้นายห้ามมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันอีก เข้าใจ่??
       
      ไท: โอ๊ะ!!O_O แม่นางกล้าตัดรอนน้ำใจชายชาตรีแบบข้าได้เยี่ยงนี้เลยเรอะ จิตใจแข็งดุจหินผาก็ไม่ปาน^O^
       
        สมัยพ่อขุนรึไงไอ้เบื๊อก!! อารมณ์ศิลป์ไม่รู้จักเวล่ำเวลาจริงๆน่าเตะตกคลอง แล้วเอาไปโดนให้แมลงสาบรับประทานเสียนี่กระไร!!!!
       
      ไท: อะล้อเล่นขำๆสะเก็ดจรวดน่ะ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิลู่หานในร่างเซฮุนอย่างฉันไม่พอใจนะ^O^
       
      เกรซ: ตกลงนายอยู่ในวงEXOรึไงเห็นพูดถึงบ่อยกว่าสากเบืออีก
       
      ไท: =_=ช่วยบอกฉันทีว่าสากเบือเกี่ยวอะไรด้วย?
       
      เกรซ: เออเอาน่า สากเบือมันก็เป็นญาติกับเรือรบนั่นแหละ!
       
      ไท: ฉันล่ะทึ่ง!!!
       
      เกรซ: ว่าไง ตกลงนายเป็นอะไรกับEXO??
       
      ไท: ฉันเป็นแฟนคลับตัวยงของEXO!!^O^
       
      เกรซ: ร้องเพลงในวงEXOให้ฟังหน่อยเด๊ะ
       
      ไท: ได้!!
       
        หืมดูหมอนี่มั่นใจใช่ย่อยโว้ย!!สงสัยคลั่งEXOมากแน่ๆ
       
      ไท: เอ๊ะๆๆท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝากหัวใจ ลงทะเบียนฝากไว้ตัวเอากลับไปใจให้เก็บรักษา^O^
       
        =_=^^ เทพเจ้าท่านช่วยบอกฉันทีว่าไอ้นี่มีดีอะไร???
       
      ไท: ล้อเล่นหรอกน่า นี่ไม่ใช่เพลงEXO แต่ นี่มันเพลงของ ตักแตน ชลดาใช่มั้ยล่ะ??^O^
       
      เกรซ: =_=ฉันล่ะทึ่งในตัวนายมากกว่าที่นายทึ่งในตัวฉันอีก!!!:P
       
         ใครก็ได้ช่วยที หมอนี่ต้องรีบรักษาแล้วล่ะไม่งั้นได้ไปบินเป็นกระหังใส่กระด้งจริงๆแน่T^Tช่วยด้วยช่วยหนูด้วย นั่นมันเพลงของหญิงลีไม่ใช่เพลงของตักแตน ชลดา
       
      ไท: เดี๋ยวฉันพาเธอไปเที่ยวงานวัดนะ
       
      เกรซ: ไม่อ่ะ

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 5
       
      ---งานวัด กฐินพาบินไปสวรรค์---
       
         โห!!! อเมซิ่งดูชื่องานแล้วฉันอยากโบยบิน^O^มากๆเลย หราา=_=สมแล้วที่เป็นนายนี่พามา ดูติ้งต๊องมากอะไรมากอ่ะ
       
      เกรซ: นายพาฉันมาทอดกฐิน=_=?
       
      ไท: ป่าวนี่^O^เอ๊ะ!คนบาปหนาอย่างเธอชอบทำบุญ จะประเคนของหวานของคาวด้วยป่ะนะ?
       
      เกรซ: =_= อยากโดนไล่กัดอีกป่ะ??
       
      ไท: คือแบบ..โหดมากอะไรมากอ่ะ('^') ฉันจะพาเธอมากินของอร่อยๆต่างหาก แล้วก็ปิดท้ายด้วยอะไรๆที่แบบเซอร์ไพส์ ท้าทาย น่าค้นหา รับรองว่าเธอไม่เคยแน่นอน^o^
       
        ต๊าย!! พูดจาสองแง่สองง่าม ไปศรีธัญญาไป๊!!!
       
      เกรซ: นายจะพาฉันมากินอะไร??
       
      ไท: อะไรก็ได้ที่เธออยากกิน ยัยเกรซฮุฮุ ^O^
       
      เกรซ: ไก่อบโอ่ง!!
       
      ไท: ว่าไงนะ??
       
      เกรซ: ไก่อบโอ่ง(' ')
       
      ไท: =_=
       
      เกรซ: ทำไมต้องทำหน้าเซ็งแบบนั้นด้วย ฉันไปกินพ่อนายรึไงหา!!!!
       
      ไท: เข้าใจผิดแล้วพ่อฉันไม่ได้เป็นไก่นะ=_=
       
      เกรซ: พาฉันไปกินไก่ได้แล้ว
       
      ไท: ไป!!
       
         จ้าก!!! หมอนั่นพาฉันไปกินไก่จริงๆด้วยแหละ สั่งมาให้ฉันตั้งตัวนึงแล้วฉันก็กินคนเดียวอย่างเอร็ดอร่อย
       
      เกรซ: กินด้วยกันมั้ย??
       
      ไท: ไม่=_=ฉันเกลียดไก่
       
      เกรซ: ดี!!ฉันจะกินคนเดียวให้เป็นชูชกเลย^O^
       
      ไท: =_=ยัยผีปอบ
       
      เกรซ: ={}= ว่าไงนะ
       
      ไท: ยัยปอบ ชัดป่ะ
       
      เกรซ: ถ้าไม่ติดตรงที่นายเลี้ยงฉันไก่อบโอ่งนี่นะ ฉันจะเอาโอ่งมังกรทุ่มหัวนาย
       
      ไท: ={}= หะ...โหดร้าย
       
      เกรซ: อ่ะ ให้ปีกไก่เลยนะ^()-()^
       
      ไท: อ๊ากกก!!!!! เอาออกไปนะ
       
        อะไรกัน ฉันอุตส่าห์ยื่นปีกไก่ไปให้แต่หมอนั่นทำอย่างกับว่ามันคือระเบิดปรมาณูก็ไม่ปาน สงสัยจะกลัวไก่แฮะ อย่างงี้ต้องแกล้ง ฉันขว้างกระดูกไก่ไปทีละอันใส่หมอนั่นอยากเอาเป็นเอาตาย(\^_^)
       
      เกรซ: เย้!! โดนแล้วดีใจชะมัด
       
      ไท: เป็นอะไรของเธอเนี่ย!!!ปากระดูกไก่ใส่ฉันทำไม!!!
       
      เกรซ: ปาได้ปาเอาอ่ะ มีไรป่ะ??
       
      ไท: ยัยปอบชอบกินไก่อบโอ่ง:P
       
      เกรซ: ไอ้กระหังหัวทุย!!
       
       
      ไท: ถ้าไม่ไปพรุ่งนี้ฉันจะบอกกับยัยเพื่อนไก่แพะอะไรนั่นของเธอว่าเราทำมากกว่าเมาส์ทูเมาส์>3<
       
      เกรซ: ฉันไปทำอะไรทุเรศๆแบบนั้นกับนายตอนไหน
       
      ไท: ตอนไหนก็ได้ ฉันแต่งได้แต่งเอา^O^
       
      เกรซ: เออๆ งั้นไปก็ได้

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 6
       
        ตอนนี้ฉันกับนายไทเกอร์ก็ยังอยู่ที่งานกฐินพาบินไปสวรรค์นั่นอยู่ นี่ก็เหลือที่นายนั่นบอกว่าจะเซอร์ไพส์
       
      ไท: เดี๋ยวฉันจะพาไปรับรองว่าแบบใครๆก็อยากไป มีความสุข มีออร่า เจิดจรัส น่าค้นหา ท้าทายยิ่งกว่าไปล่าท้าผีอีกนะเออ แล้วรับรองว่าเสียวกว่ารถไฟเหาะ เรือไวกิ้ง หรือเฮอร์ริเคนแล้วก็ ทอร์นาโดแน่นอน^O^
       
      เกรซ: แต่ถ้ามันจะเสียวขนาดนั้นน่ะฉันก็ไม่กล้าเล่นหรอกนะT^T
       
        ใช่สิ หมอนั่นบรรยายมาซะขนาดนี้หวิดๆเสียวสันหลังเหมือนกันนะ แต่..ในที่ๆแบบนี้จะมีอะไรแบบนั่นด้วยเหรอ?? ต่ายเลี้ยว!!!หมอนั่นจูงมือฉันไปแล้วมันจะน่ากลัวมากไหมนะ??
       
      ไท: ถึงเลี้ยว!!! 
       
      เกรซ: ={}=หา!!!ไอ้นี่น่ะเหรอที่บอกว่าน่ากลัวกว่าเรือไวกิ้งน่ะไทเกอร์ แล้วก็ใครๆก็อยากมาน่ะนะ???
       
        ไม่แปลกใจเลยจริงๆไอ้หมอนี่มันจะโอเวอร์ไปถึงนรกขุมไหนฟะ??ไอ้ที่มันพามาคือ ชิงช้าสวรรค์เก่าๆนั่นเอง
       
      ไท: อ้าว? หรือไม่จริงใครๆก็อยากไปสวรรค์หรือเธออยากไปนรก แล้วที่ว่าเสียวเนี่ยมันก็มีมุมเสียวเหมือนกันนะ(^^;;)
       
      เกรซ: มุมเสียวของนายตรงไหนไม่ทราบ??
       
      ไท: ก็เธอไม่เห็นรึไง ชิงช้าสวรรค์เครื่องนี้มันเก่าเสียวหักลงมาจะตายไป:P
       
      เกรซ: แล้วที่ว่าเสียวกว่าเฮอร์ริเคน ไวกิ้ง รถไฟเหาะล่ะ
       
      ไท: ก็พวกนั้นมันยังใหม่กว่าชิงช้าสวรรค์แถมระบบรักษาความปลอดภัยยังดีกว่าอีกด้วย
       
      เกรซ: =_=^^
       
      ไท: แต่เธอคงยังไม่เคยขึ้นชิงช้าสวรรค์ใช่มั้ยล่ะ??
       
      เกรซ: เมื่อก่อนพ่อแม่ฉัน มีชิงช้าสวรรค์ ขึ้นจนนับพันครั้งได้!!!
       
      ไท: แต่ก็ยังไม่เคยขึ้นกับลู่หานอย่างฉันนี่นา
       
      เกรซ: ไม่ต้องพูดว่าตัวเองคือลู่หานสักพักจะได้มั้ย
       
      ไท: น่า..ขึ้นเถอะไม่ขึ้นจะเสียใจนะ^O^
       
        แล้วฉันก็ขึ้นชิงช้าสวรรค์จริงๆ พอขึ้นไปสักพักก็มีพลุหลากสีสันกระจายตัวเต็มท้องฟ้า แล้วก็มีพลุอันนึงที่กระจายตัวแล้วเขียนว่า 'เกรซ' นั่นมันชื่อฉันนี่นา O_o อย่าบอกนะว่า
       
      ไท: สุขสันต์วันเดตแรกของเรา^^
       
      เกรซ: นายเป็นคนให้ คนจุดพลุอันนั้นขึ้นมาเหรอ??ล
       
      ไท: ใช่!! เธอคือเนื้อคู่ของฉันนะ ฉันก็ต้องทำให้มันดีๆหน่อยสิ วันนี้ฉันสนุกมากขอบใจนะที่มาทำให้ฉันมีความสุข
       
      เกรซ: (-////-) เอ่อ..อืม
       
      ไท: บอกแล้วว่าเธอคือเนื้อคู่ของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่รู้สึกดีขนาดนี้หรอกทุกครั้งที่ได้ปะทะฝีปากกับเธอ ทะเลาะ แล้วก็วิ่งหนีเวลาเธอวิง่ไล่ 
       
      เกรซ: ถ้าฉันไม่ขึ้นมา คงจะเสียดายแย่เนอะ^^
       
        อ๊ายย!!!!!!!! สวยไม่คุ้นเคยมาหวานใส่ทำไมนะ เบาหวานพุ่งกระฉูดแล้วเนี่ย อะไรของเขาโรแมรติกไปป่ะ หวานเพื่อใคร!!!!!!!!!

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 7
       
      ---โรงเรียนวัดเส้าหลิน---
       
      พักเที่ยง
       
      วันนี้ตอนเข้ามาในโรงเรียนมีแต่คนมองแล้วก็ซุบซิบกันว่า
       
      'แกดูนี่ดิ ยัยเกรซห้อง3ที่พี่ไทเกอร์บอกว่าเป็นแฟนน่ะ'
       
      'แกๆยัยนี่ไม่คู่ควรเลยเนอะ'
       
      บลาๆๆๆ
       
      จะให้ฉันเอาโทรโข่งไปตะโกนใส่หน้าหล่อนๆนั่นมั้ยนะ ว่าฉันก็ไม่ได้อยากเป็นเนื้อคู่นายนั่นน่ะ ใครจะอยากเป็นแฟนกับกระหังล่ะ=_=
       
      ระกา: ยัยเกรซ แสบมากที่ไม่ยอมบอกฉันว่าเธอเป็นอะไรกับพี่ไทเกอร์('^')
       
      มะเมีย: ใช่ๆ เธอใจร้ายอ่ะ โกรธแล้วนะ('^')
       
      เกรซ: ฉันจะต้องทำยังไงให้พวกแกหายโกรธฉันเนี่ย?=_=
       
      ระกา: ติดต่อพี่ไลออนส์ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่ไทเกอร์ให้ที*0*
       
      มะเมีย: ไม่ได้แกต้องติดต่อให้ช้าน~
       
      ระกา: ต้องเป็นฉันต่างหากยะ!
       
      ตุ๊บ!!
       
      พลั่ก!!
       
      อึก!!
       
      โอ้ย!!! ระหว่างที่ยัยสองคนนี่ ตีกันอย่างเอาเป็นเอาตายให้ฉันอายกับสายตาประชาช่องที่มองมายังยัยระกากับยัยมะเมีย=_= ไทเกอร์ก็เข้ามาหาฉัน
       
      ไท: ไง~ ^0^
       
      เกรซ: ชื่อเกรซ ไม่ได้ชื่อไง
       
      ไท: =_=มีสาระหน่อยสิ
       
      เกรซ: มาทำไม มาตามราวีฉันรึไง
       
      ไท: ทำไมแม่หญิงพูดกับข้าเยี่ยงงี้ล่ะ ข้าจะมาชวนเจ้าไปทานข้าวเท่านั้นแหละ
       
      เกรซ: =_=ใครกันแน่ที่ไม่มีสาระ
       
      ไท: ฉันรู้ว่าฉันหล่อ*0*
       
      เกรซ: นั่นไม่ใช่ประเด็น!!ไอ้กระหังหัวทุย
       
      ไท: ทำไมเธอว่าฉันแบบนี้ล่ะ ยัยปอบ:P
       
      เกรซ: อ๊ากก!!!ของขึ้น!!!
       
      ไท: O_O หยุดอย่าเพิ่งตอนนี้ เธอต้องไปกินข้าวกับฉัน
       
      เกรซ: นายเลี้ยง?
       
      ไท: อืม^0^
       
      เกรซ: เย้!! ไปกันเหอะ*0*
       
      จากนั้นไทเกอร์ก็พาฉันมาที่โต๊ะกินข้าวประจำของเขากับเพื่อนๆมีเพื่อนๆของเขานั่งอยู่เต็มโต๊ะเลยแฮะ ย้าก!! หล่อทั้งนั้นเดี๋ยวเดี๊ยนก็ขนกลับบ้านซะเลย*0* มีทั้งไลออนส์ พี่แทน แล้วก็พี่กริช-.,-
       
      ไท: เฮ้ย! พวกแกนี่แฟนฉัน
       
      กริช: ที่รหัสใต้แหวนเหมือนกันน่ะนะ^^
       
      ไท: อืม เจ๋งป่ะวะ^^
       
      แทน: น่ารักนี่หว่า-.,-
       
      ไท: ห้ามมายุ่งกับของ ของฉันนะโว้ย!
       
      กริช: หวงจริงโว้ย!!
       
      ไล: เกรซครับพี่ซื้อเค้กมาให้^^
       
      เกรซ: ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่^^
       
      ไท: เธอไปรับของจากผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอO_O
       
      เกรซ: รุ่นพี่ไลออนส์เขาเป็นญาตินายนะ
       
      ไท: ก็นั่นแหละยัยปอบชอบกินไก่อบอะ...อุ๊บ:X
       
      ฉันเอาเค้กโป๊ะหน้านายไทเกอร์ ช่วยไม่ได้นี่ใครใช้ให้พูดคำที่ไม่สมควรหลุดออกมาจากปากนี่นา
       
      เกรซ: หายซ่าส์ยัง? ไอ้กระหังหัวทุย^^
       
      แทน: ฮ่าๆๆๆ^0^
       
      ไล: ฮ่าๆๆๆ^^
       
      กริช: แจ๋วว่ะ ฮ่าๆๆๆ
       
      ไท: ยัยๆ..^#&@*#//#/#&!()
       
      เกรซ: ฮ่าๆ อยากเป็นแฟนฉันก็ต้องทนสิ คิก^0^
       
      ไท: คิดว่าฉันจะยอมเธองั้นเหรอ ยัยปอบชอบกินไก่อบโอ่ง^^
       
      จากนั้นไอ้เสือ(ไทเกอร์)ก็เอาไอศกรีมโคน มาโป๊ะหน้าฉันT^T
       
      เกรซ: ไอ้กระหัง!!!
       
      ไท: ยัยปอบ!!!
       
      เกรซ: ตายซะเถอะ!! ของขึ้น!!!
       
      จากนั้นฉันก็ไล่กัดไทเกอร์อย่างเอาเป็นเอาตายอีกตามเคย
       
      เกรซ: อย่าหนีนะ!!!
       
      ไท: ฮ่าๆ ช่วยด้วยครับช่วยลู่หานด้วย!!!!^^
       
      เนี่ยเหรอเป็นเนื้อคู่กัน(เนื้อขี้)ไม่มีทาง
       
      แทน: แกว่า ยัยเด็กน้องเกรซเหมาะกับไอ้ไทป่าววะ?
       
      กริช: มากๆเลยว่ะ^0^
       
      ไล: เป็นเนื้อคู่ที่แปลกประหลาดมาก

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 8
       
      หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
       
      เมื่อกี้ ไทเกอร์ส่งไลน์มาหาฉันว่า 'เย็นนี้เจอกันที่เดิม ยัยปอบชอบกินไก่อบโอ่ง:P' นิสัยเสียเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ อ่ะอีกเดี๋ยวหมอนั่นก็คงมาเอ๊ะสงสัยต้องไปซื้อไก่ย่างแถวนี้ซะแล้วสิ
       
      ไท: เธอไปไหนมา
       
      เกรซ: เอ่อ...ธุระน่ะ
       
      ไท: ฉันจะพาเธอไปที่บ้านของฉันนะ^^
       
      เกรซ: บ้านของนายไปทำไม เห็นยัยระกาบอกว่านายอยู่คอนโดไม่ใช่เหรอ?
       
      ไท: พาเธอไปแนะนำให้พ่อรู้จัก
       
      เกรซ: แล้วแม่นายล่ะ
       
      ไท: แม่ฉันเสียแล้ว (' ')
       
      เกรซ: อุ๊ย!! ขอโทษนะฉันไม่คิดว่า..
       
      ไท: ไม่เป็นไรหรอก^^
       
      เกรซ: ไปกันเถอะ^^
       
      จากนั้นไทเกอร์ก็พาฉันไปที่บ้านของเขา โห!!! บ้านหมอนี่มันคือคฤหาสน์ชัดๆไม่ใช่บ้านแล้วOoO
       
      ไท: อึ้งไปเลยล่ะสิ ยัยเด็กปอบ
       
      เกรซ: เอ๋? อยากโดนดีใช่มั้ย
       
      ไท: อะไร?
       
      จากนั้นฉันก็ยื่นไก่ย่างที่ซื้อมาไปหาเขาแค่นั้นแหละ เขาก็หนีราวกับว่ามันคือดาบซามูไร=_=
       
      เกรซ: ฮ่าๆๆ กระหังกลัวไก่เพิ่งเคยเห็น^^
       
      ไท: ยัยปอบโอ่งมังกร!!!
       
      เกรซ: เข้าบ้านนายกันได้แล้ว^^
       
      ไท: บอกฉันทีว่าใครคือเจ้าของบ้าน=_=
       
      จากนั้นฉันกับไทเกอร์ก็เข้าบ้านของเขาเจอผู้ชายวัยกลางคนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร
       
      ไท: สวัสดีครับพ่อ^^
       
      เกรซ: สวัสดีค่ะ^^
       
      พ่อ: ไฮ~ ว่าที่ลูกสะใภ้ของฉัน^0^
       
      เกรซ: ={}= 
       
      ประจักษ์แจ้งตอนนี้แหละว่านายนั่นติดนิสัยมาจากใคร=_=
       
      พ่อ: นั่งกันก่อนสิ
       
      จากนั้นฉันกับไทเกอร์ก็นั่งที่โต๊ะอาหารที่แสนจะหรูหรา
       
      พ่อ: เจอกันได้ยังไงสองคนน่ะ
       
      เกรซ: เดินชนกันค่ะ
       
      พ่อ: อะไรที่ทำให้หนูเห็นว่าไทเกอร์ไม่ธรรมดาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ?
       
      เกรซ: นิสัยค่ะ เขานิสัยเสียมาก
       
      พ่อ: แล้วแกล่ะไทเกอร์?อะไร
       
      ไท: เธอร็อกมากพ่อ เธอดูมิยาบิกับโซระด้วย ฮ่าๆ
       
      เกรซ: ={}= 
       
      พ่อ: ={}=
       
      ใครก็ได้เอามีดเฉาะหัวมันที
       
      เกรซ: ป่าวนะคะหนูแค่พูดเพราะว่าหนูรู้จักตอนเขาทำหนังสือโป๊ตก
       
      พ่อ: ฮ่าๆๆๆ
       
      เกรซ: (^^;;;)
       
      พ่อ: มีไรอยากถามไทเกอร์มันมั้ย?พ่อให้สิทธิ์หนูถามเรื่องที่หนูอยากรู้
       
      เกรซ: แล้วหนูจะรู้ได้ไงคะว่าเขาจะพูดความจริง
       
      พ่อ: เชื่อพ่อสิ
       
      ไท: TOT พ่อทำไมทำกับผมแบบนี้
       
      พ่อ: ถามสิเกรซ
       
      เกรซ: ค่ะ ทำไมนายถึงกลัวไก่?
       
      ไท: เฮือก!! ={}= เอ่อ...คือฉัน..ไม่ชอบมันเพราะว่ามันเคยขี้รดหัวฉันน่ะ
       
      พ่อ: แน่ใจเหรอไทเกอร์ โกหกพ่อจะอาญัติบัตรเครดิตแก
       
      ไท: พ่อ!! 
       
      เกรซ: ว่าไง:P
       
      น่าสนุกแล้วสิ เป็นคำถามที่นายไม่อยากจะตอบเสียด้วย^0^
       
      ไท: คือ...ไก่มันเคยตีผมน่ะ
       
      พ่อ: พ่อให้โอกาสแกอีกครั้งนะไทเกอร์ถ้าโกหกอีกครั้งล่ะก็....
       
      เกรซ: ^0^
       
      ดูน่าไทเกอร์ตอนนี้สิ ทำหน้าเหมือนกระหังขาดกระด้งเลย
       
      ไท: ก็ได้พูดความจริงก็ได้ ตอน4ขวบฉันไปฟาร์มไก่แล้วฉันปวดฉี่แถวนั้นไม่มีห้องน้ำ ฉันเลยว่าจะปลดทุกข์แถงนั้นแต่ว่า ไอ้ไก่บ้าที่ไหนไม่รู้มาไล่จิกปิกกาจูฉันอ่ะTOT
       
      เกรซ: ฮ่าๆๆๆๆๆๆ^0^
       
      พ่อ: ฮ่าๆๆๆๆ
       
      ไท: TOT จำไว้นะยัยปอบชอบกินไก่อบโอ่ง

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 9
       
         ฮ่าๆในที่สุดฉันก็กลับมาจากคฤหาสน์อันใหญ่โตมโหฬารบานตะไท ของไทเกอร์แล้ว ช่างเป็นวันที่ฉันมีความสุขเสียจริง^O^ เพราะไม่บ่อยนักที่ฉันจะยิ้มได้ขนาดนี้คงเพราะได้รู้อะไรดีๆมั้ง ไม่นึกเลยว่าแด๊ดดี้ของนายนั่นจะเผาลูกได้ซะขนาดนี้ยิ่งกว่าตกกระทะทองแดงอีก ฮ่าๆ
       
      ไท: =_= หยุดทำหน้ามีความสุขซะที
       
      เกรซ: อ้าว? แล้วทีเมื่อก่อนตอนที่ฉันทุกข์ระทม แล้วนายทำหน้ามีความสุขตลอดเวลาฉันก็รู้สึกแบบนายตอนนี้แหละ^O^
       
      ไท: ฉันเกลียดเธอTOT
       
      เกรซ: ท่านลู่หานพูดเช่นนี้ได้เยี่ยงไร หม่อมฉันเสียพระทัยนะเพคะ โฮะๆๆ ^O^
       
         มีความสุขจริ๊ง!! การได้ล้อเลียนแบบที่ไอ้เสือ(ไทเกอร์)ชอบพูดบ่อยๆ ตาฉันบ้าง ตาฉัน
       
      ไท: =_=^^
       
      เกรซ: หัวเราะทีหลังดังกว่าจริงจริ๊ง!!!^O^
       
      ไท: ยัย..(&*%^$%*())(*&%%&
       
      เกรซ: เพิ่งเคยเห็นนะว่ากระหังถูกไก่ไล่จิก...จิกอะไรนะ
       
      ไท: ยัยปอบ!!!!
       
      เกรซ: จิกปิกกาจู้!! ต๊าย!!ถ้ารุ่นพี่ไลออนส์ แทน แล้วก็กริช รู้จะเป็นยังไงนะ
       
      ไท: เธอจะเผาฉันเหรอ??
       
      เกรซ: ฉันจะเอาน้ำมันราดนายแล้วโดนไม้ขีดใส่:P
       
      ไท: คิดว่าฉันจะยอมให้เธอไปบ้านฉันอยู่ฝ่ายเดียวงั้นเหรอ??
       
      เกรซ: หมายความว่าไง?
       
      ไท: ไปบ้านของเธอกัน
       
      เกรซ: อยากไปจริงอ่ะ^^
       
      ไท: ใช่!! เธอเสร็จฉันแน่ โฮะๆๆ^O^
       
         ฮ่าๆใครกันแน่ ที่จะเสร็จกัน นายไม่รู้อะไรซะแล้วว่าบ้านฉันมีอะไร(ยิ้มแบบชั่วนิดนึง)นายตายแน่!!!

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 10
       
        ---บ้านของเกรซ---
       
         ฉันพาไทเกอร์มาเที่ยวที่บ้านฉันล่ะ บ้านฉันก็ใหญ่นะแต่ไม่ได้เป็นคฤหาสน์ขนาดเขาน่ะ เขาจะรู้อะไรมั้ยนะว่า...ยังไม่บอกดีกว่า แต่เรื่องนี้มีเฮ เรื่องนี้มีเฮ
       
      ไท: บ้านเธอเหรอ??
       
      เกรซ: อื้ม เข้าไปหาแม่ฉันก่อนสิ^O^
       
      ไท: ยัยบ้า เธอยิ้มแบบมีเลศนัย!
       
      เกรซ: ป๊าว!!!('^')
       
         จากนั้นฉันก็พาไทเกอร์เข้าไปหาพ่อแม่ฉันล่ะ ฮุฮุ เข้าไปถึงแม่ก็กำลังทำข้าวเย็น
       
      แม่: เกรซกลับมาแล้วเหรอลูกแม่ โฮะๆๆๆ(วิ่งเข้ามากอดเกรซ)
       
      เกรซ: หนูกลับมาแล้วค่ะแม่ของหนู โฮะๆๆๆ(วิ่งเข้าไปหา)
       
      พ่อ: โอ้! ลูกรัก หนูกลับมาจากการล่ำเรียนวิชา ที่โรงเรียนวัดเส้าหลินแล้ว โฮะๆๆๆ
       
      เกรซ: หนูพาคนมาแนะนำให้พ่อกับแม่รู้จักน่ะค่ะ โฮะๆๆๆ
       
      ไท:=_=ฉันล่ะทึ่ง ครอบครัวกับครอบครัวของเธอยัยปอบ
       
      พ่อ: =_=พ่อขอเงิบแป๊บ!!
       
      แม่: =_=บ่องตงแม่รู้สึกเฟล มาว่าลูกสาวแม่เป็นปอบได้ไงกัน เดี๋ยวจับไปฆ่าหมกป่าเลย โย่ว!
       
      ไท: โห!! ครอบครัวเธอโครตร็อกวัยรุ่นทั้งบ้านเลย มีธุรกิจขายสาหร่ายป่ะเนี่ย?
       
      เกรซ: จะให้ฉันตอบยังไงดีล่ะเนี่ย
       
      ไท: เสียดายแม่ฉันตายไปแล้ว ถ้าแม่ยังอยู่อยากรู้ว่าแม่ฉันจะร็อกเท่าแม่ของเธอมั้ยน้าา
       
      เกรซ: นั่นไม่ใช่ประเด็น=_=
       
      ไท: เธอร็อกตามแม่ชัดๆแสดงว่าแม่เธอเป็นคนสอนให้เธอดูมิยาบิกับโซระงั้นเหรอ?
       
      แม่: ={}=
       
      พ่อ: ={}=
       
      เกรซ: จ๊าก!!!ไม่ใช่ๆ หยุดเถอะไปกระหัง!!!
       
      ไท: ก็ได้(^^;;)
       
        จากนั้นพ่อแม่ฉันและไทเกอร์ก็ไปนั่งที่โซฟาที่ห้องรับแขก
       
      แม่: เฮ!ยูเป็นใครกัน โย่ว!!
       
      ไท: ผมเป็นแฟนกับเกรซครับ โย่ว!
       
      พ่อ: จริงหรือ? โฮะๆๆๆ
       
      ไท: ครับ โฮะๆๆๆ โย่ว!!
       
         ฉันล่ะทึ่งหมอนั่นก็เอากับพ่อแม่ฉันด้วย โย่ว โฮะๆๆๆ ตามมาเป็นพรวน=_=
       
      เกรซ: พอเถอะค่ะ เดี๋ยวตอนเย็นๆหนูจะพาไทเกอร์มาทานข้าวที่บ้านเรานะคะ วันนี้จะพาเขาไปดูธุรกิจของบ้านเราก่อน
       
      พ่อ: นี่ลูกจะพาเขาไปดูธุรกิจบ้านเราเลยเรอะ รึว่าได้เสียกันแล้ว นี่คือสามีลูกสินะ เด็ดพ่อปวดใจแท้TOT
       
      แม่: หา!!!จริงเหรอ ลูกสาวแม่TOT
       
      ไท: ถึงกับโย่วไม่ออกกันเลยนะครับ
       
      เกรซ: อ๊ากก ไม่ใช่นะคะ เราแค่เป็นแฟนกันเฉยๆ
       
      ไท: ผมทำลูกคุณพ่อคุณแม่ไม่ลงหรอกครับ ไม่เกิดอารมณ์
       
         จี๊ดเลย จี๊ดเลย ไอ้กระหังออกฤทธิ์สินะ ฉันไม่เย้ายวนรึไงหา!!!! เสร็จแน่ นายคงไม่รู้สินะว่าธุรกิจบ้านฉันทำอะไร คอยดูเหอะ ถ้านายไม่วิ่งก็ไม่ใช่ฉันแล้ว
       
      ไท: ไปกันยังฉันอยากไปดูธุรกิจบ้านเธอแล้วนะ ขายสาหร่ายใช่มั้ยล่ะ^O^
       
      เกรซ: ไม่ใช่โว้ย!!
       
         จากนั้นฉันกับไอ้กระหังโดนไก่จิกปิกกาจู้ก็เดินทางไปดูธุรกิจของบ้านฉันอย่างสบายอารมณ์คงไม่รู้สินะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง โฮะๆๆๆ
       
      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 11
       
         ในที่สุดฉันและไทเกอร์ก็มาถึงธุรกิจส่วนตัวของครอบครัวฉัน^O^
       
      ไท: บ้านเธอทำธุรกิจอะไรเหรอ??*O*
       
         มาทำเป็นนัยตาบ้องแบ๋ว คราวนี้แหละถึงทีของฉันบ้าง
       
      เกรซ: ต้องเข้าไปดูด้วยตัวเองนะที่รัก
       
      ไท: ={}= วะ..ว่าไงนะ ที่รักงั้นเหรอ?หลงเสน่ห์ฉันเข้าให้แล้วใช่มั้ยอย่าปฏิเสธนะ
       
        แหมทำมาเป็นหลงตัวเองแค่จะทำดีด้วยก่อนที่นายจะตายเท่านั้นแหละ
       
      เกรซ: เข้าไปกันเถอะ^O^
       
         จากนั้นฉันกับไทเกอร์ก็เข้าไปในสถานที่ธุรกิจส่วนตัวของครอบครัวฉัน 
       
      ไท: ว้าว!ดูเป็นธรรมชาติจังเนอะ^O^
       
      เกรซ: อืม
       
      ไท: อะ..อะไรอ่ะ ป้ายมันเขียนว่า ฟาร์มไก่จ๋า งั้นเหรอ={}=
       
      เกรซ: ใช่! บ้านฉันเปิดธุรกิจฟาร์มไก่จ๋าใหญ่ที่สุดในประเทศเลยนะ^O^
       
      ไท: ถึงว่าหน้าเธอยิ้มระริกเชียว 
       
      เกรซ: วิ่งหนีให้ทันก็แล้วกัน^O^
       
      ไท: ={}=วะ..ว่าไงนะ
       
         ฉันไม่พูดพร่ำทำเพลง จบคำก็เรียกนายต๊อดตี้คนเหนือโลก ฉบับของฉันให้อุ้มไทเกอร์ไปปล่อยไว้ในเล้าไก่ที่ใหญ่ที่สุดในฟาร์มแล้วให้ต๊อดตี้เอาอาหารไก่แบบว่าโครตมากไปโยนใส่ไทเกอร์ จากนั้นเหล่ากองทัพไก่จ๋าของฉันก็ต่างวิ่งพรวนเข้าไปหาไทเกอร์แบบรุมทึ้ง นายนั้นร้องโอดครวญ โอกาสนี้แหละฉันยกไอโฟนของฉันขึ้นมาถ่ายวิดีโอไว้เผื่อส่งไปทางรายการเก็บตกช่อง900
       
      ไท: ช่วยด้วย!!!ช่วยฉันช่วย อ๊ากก!!ยัยผีปอบเธอทำฉันแสบมะ..โอ้ย!!ช่วยด้วย!!
       
          ฮ่าๆๆคราวนี้ไม่มีช่วยลู่หานด้วย! หลุดออกมาจากปากของหมอนั่นแล้ว แสดงว่าคราวนี้นายนั่นกลัวจริง
       
      ไท: OoOพ่อจ๋าา!!!! ช่วยไทเกอร์ด้วย!!! ={}=
       
         ฉันสั่งให้ต๊อดตี้ปิดประตูเล้าไก่ขนาดมหึมาของฉันแล้วนายนั่นไม่มีทางหนีออกมาได้แน่
       
      ไท: เกรซช่วยฉันด้วย!!! เกรซไก่รุมช้านน
       
        โอ้ แฮะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นเรียกฉันด้วยคำว่าเกรซแบบนี้สักครั้ง ปกติก็ยัยปอบชอบกินไก่อบโอ่งนั่นแหละ ไปดีกว่าฉันไม่สนใจไปหาพี่กันต์ พี่ชายคนเดียวของฉันดีกว่าเห็นว่าเพิ่งกลับมาจากมหาลับป่านนี้อยู่ที่ห้องรับรองมั้ง?
       
      ---1 ชั่วโมงต่อมา---
        ฉันเดินกลับมาที่เล้าไก่ที่หมอนั่นโดนขังไว้อีกครั้ง หมอนั่นยังโดนไก่วิ่งไล่ไม่หยุดตายจริงแฮะฉันไปคุยกับพี่กันต์แล้วลืมหมอนั่นไปเลย ตายรึยังนะ=_= 
       
      ไท: เกรซเธอมาแล้ว จ๊ากก!!ไก่ๆ เกรซปล่อยฉันไปเหอะ อ๊ากก!!ไก่ๆ
       
         ฮ่าๆขำชะมัดแต่เสื้อหมอนั่นเลอะไปหมดแล้วคงล้มลุกคลุกคลานน่าดู เหงื่อท่วมตัวเลย ตั้งใจจะปล่อยตั้งนานแล้วล่ะแต่ลืมไปซะก่อน ในขณะที่ฉันกำลังจะไปปล่อยไทเกอร์ออกมา ร่างของเขาก็ทรุดลงไปกองกับพื้น เฮือก!!!เป็นลมไปเลยสินะ 
       
      เกรซ: กระหังๆ ลืมตาขึ้นมามองฉันก่อนสิ ไทเกอร์!!!!!!

      บทสนทนา ตอน เนื้อคู่(เหรอ?)
      PART 12
       
      ฉันให้นายต๊อดตี้อุ้มไทเกอร์ไปที่ห้องพักของฉันในฟาร์ม นายนั่นสลบไปแล้วฉันผิดเองแหละ แล้วก็ให้ต๊อดตี้เปลี่ยนชุดให้ด้วยอถตส่าห์ยืมชุดของพี่กันต์มาให้เชียวนะ 
       
      เกรซ: กระหังลืมตาขึ้นมาเถียงกับฉันหน่อยสิ
       
      ไท: .........
       
      เกรซ: ฟื้นซะทีดิโว้ย!!!
       
      ไท: ........
       
      เกรซ: ถ้าฟื้นตอนนี้นะ ฉันจะเรียกนายว่าลู่หาน(^^;;)
       
      ไท: .........
       
      นายนั่นสลบไม่รู้เรื่องแถมยังไข้ขึ้รสูงอีกด้วยTOTฉันเลยต้องคอยเช็ดตัวให้ทั้งคืน
       
      ---เช้าวันรุ่งขึ้น---
       
      ไทเกอร์ลืมตาขึ้นมาก็รู้สึกได้ถึงผ้าเปียกที่วางแหมะอยู่บนหน้าผาก และก็เห็นเกรซนอนในท่านั่งอยู่ข้างๆเตียงที่เขานอนอยู่
       
      ไท: เธอคงเช็ดตัวให้ฉันทั้งคืนเลยสินะ ยัยปอบชอบกินไก่^^
       
      เกรซ: .......
       
      ไม่มีเสียงตอบใดๆจากปากของเกรซเธอยังนอนนิ่งอยู่อย่างนั้น จะโกรธก็โกรธเธออยู่หรอกแต่โกรธไม่ลงจริงๆ
       
      เกรซ: ตื่นแล้วเหรอไทเกอร์ ฉัน..ฉันขอโทษนะที่แกล้งนายเอ่อรุนแรงไปหน่อย
       
      ไท: ไม่เป็นไรหรอก เธอเกลียดฉันมากสินะที่ฉันตามรังควานเธอ
       
      เกรซ: โกรธฉันเหรอ?ฉันจะบอกว่าฉันแค่แกล้งนายเล่น
       
      ไท: ป่าว ฉันแค่คิดว่าฉันรังควานเธอมาเกือบจะเดือนนึงแล้วนะ ฉันขอโทษ
       
      เกรซ: ......
       
      ไท: เธอคิดว่าเรื่องของเรามันยังไงเหรอ?
       
      เกรซ: เราแค่ทำไปเพราะว่าแหวนเนื้อคู่ไม่ใช่เหรอ?
       
      ไท: ถ้าไม่มีแหวนเนื้อคู่เราจะมาเถียงกันแบบนี้มั้ยนะ
       
      เกรซ: ก็...คงไม่
       
      ไท: เรื่องของเรามันแปลกเกินไป
       
      เกรซ: หมายความว่าไง
       
      ไท: ต่อไปนี้ฉันจะไม่มาวุ่นวายกับเธออีกก็แล้วกัน ส่วนแหวนเนื้อคู่น่ะถ้าเธอไม่ต้องการมันก็ถอดได้นะ
       
      เกรซ: กระหัง..
       
      ไท: เกรซ ฉันไปนะ
       
      เกรซ: .......
       
      จากนั้นไทเกอร์ก็ขี่รถออกไป อะไรของเขากันนะ มันคืออะไรแล้วที่เรียกฉันว่าเกรซน่ะเรียกผีปอบยังดีกว่าถ้าเขาทำหน้าเครียดแบบนั้น
       
      ---โรงเรียนวัดเส้าหลิน---
       
      ฉันรอคอยวันที่ต้องมาโรงเรียนมาเนิ่นนานเพราะอะไรกันนะ เพราะว่าเขาใช่มั้ย 'ไทเกอร์' ฉันต้องการมาเจอหน้าเขา
       
      ระกา: ทำหน้าเศร้าทำไมเกรซ
       
      เกรซ: ไม่รู้มันหน่วงๆน่ะ
       
      ระกา: ต๊าย!! เครียดเรื่องหัวใจงั้นเหรอ?
       
      เกรซ: ไม่รู้('^')
       
      และแล้วฉันก็เห็นไทเกอร์เดินผ่านไป เขาไม่ทักฉันเหมือนก่อนแล้วมันยังไงกัน ฉันทนความเครียดไม่ไหวเลยไปที่โต๊ะอาหารที่เขาเคยพาฉันไป พอไปถึงฉันก็เห็นเขานั่งอยู่กับพี่ไลออนส์ พี่แทน พี่กริช แล้วก็ผู้หญิงข้างตัวคนนึงTOT
       
      เกรซ: กระหัง..นายไม่พาฉันมานั่งตรงนี้แล้วเหรอ ฉันรอนานตั้งนานนะ
       
      ไท: แล้วไม่เห็นเหรอ ว่าใครนั่งอยู่ข้างๆฉันน่ะ
       
      เขาพูดถึงผู้หญิงหน้าตาสวยที่นั่งอยู่ข้างตัว
       
      เกรซ: ใคร?
       
      ไล: เอ่อ..นี่พิมแฟนมันน่ะครับเกรซ
       
      เกรซ: แล้วฉันล่ะ ฉันเป็นใครงั้นเหรอ?
       
      พูดถึงตรงนี้น้ำตาก็พาลจะไหลออกมาทุกที ทำไมนายถึงทำกับฉันแบบนี้
       
      ไท: เธอเคยคิดว่าฉันเป็นแฟนเธอด้วยเหรอ?
       
      เกรซ: ช่างเถอะ! เรื่องของเราปล่อยให้มันเป็นอดีตแล้วกัน
       
      ไท: ......
       
      เกรซ: นายทิ้งฉันเองนะ
       
      ไท: ตกลงเธอคิดว่าเราเป็นแฟนกันจริงๆใช่มั้ย
       
      เกรซ: ฉันมันน่าสมเพชที่คิดไปเองขอโทษด้วย
       
      ไท: ตกลงเธอชอบฉันรึป่าว?
       
      เกรซ: ถ้านายให้ฉันพูดคำนั้น แล้วนายไม่รักฉันนายตายแน่!
       
      ไท: ฉันรักเธอ
       
      เกรซ: ฉันก็รักนายแหละกระหัง
       
      จากนั้นฉันกับไทเกอร์ก็กอดกันท่ามกลางสายตามากมายที่มองมาแต่ฉันไม่แคร์หรอก
       
      เกรซ: ขืนนายไม่รักฉัน ฉันเอาคลิปวิดีโอที่นายวิ่งหนีเป็ดมาเปิดให้ทุกคนดูแน่:)
       
      ไท: อืม ฉันขอโทษที่ทิ้งเธอมา ฉันนึกว่าเธอไม่รักฉัน แต่ฉันรักเธอก็เลยคิดว่าจะหนีความรู้สึกตัวเอง
       
      เกรซ: ฉันเครียดทั้งวันเลยนะที่นายพูดจาแปลกๆ ฉันรักนายนะกระหังโดนไก่ไล่จิกปิกกาจู้
       
      ไท: ฉันก็รักเธอยัยปอบชอบกินไก่อบโอ่ง

      เนื้อคู่(เหรอ?)
      บทส่งท้าย
       
      -โต๊ะอาหารประจำของไทเกอร์-
       
      แทน: ไอ้ไทเกอร์ก็มีแฟนคือน้องเกรซไปแล้ว
       
      กริช: แล้วไงวะ??
       
      แทน: ก็ในกลุ่มเราน่ะมีแฟนกันหมดแล้วยกเว้นแกไอ้ไลออนส์
       
      ไล: =_=แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันวะ
       
      แทน: ก็รีบๆมีซะทีสิ ไปซื้อแหวนตามหาเนื้อคู่แบบไอ้ไทเกอร์มันก็ได้
       
      ไล: ไม่อ่ะ เดี๋ยวถ้ามันจะมีก็มีเองแฟนน่ะ
       
      ไท: ดูสิ พรหมลิขิตของฉันแปลกขั้นเทพ เจอกันเพราะแหวน รักกันเพราะไก่^^
       
      ไล: แล้วไง
       
      ไท: ฉันแค่อยากรู้ว่าพรหมลิขิตแกจะเป็นยังไงไอ้น้องชาย
       
      ไล: =_=
       
      ---บ้านเกรซ---
       
      วันนี้ฉันพาไทเกอร์มากินข้าวเย็นที่บ้านฉัน
       
      ไท: ={}=
       
      แม่: ไม่ชอบอาหารหรือไอ้เสือ โย่ว!
       
      ไท: เอ่อ..ก็มันมี ไก่ย่าง ไก่ต้ม ไก่ทอด แล้วก็แกงไก่นี่ครับ โย่ว!
       
      พ่อ: ไม่ชอบเหรอ โฮะๆๆๆ
       
      ไท: เอ่อ...ผมกลัวไก่ครับ โฮะๆๆๆ
       
      แม่: แล้วพอมาเป็นลูกเขยบ้านนี้แล้วจะมาสานต่อธุรกิจฟาร์มไก่รึป่าว?
       
      ไท: เอ่อ...ให้พี่กันต์สานต่อสิครับ เดี๋ยวเกรซผมเลี้ยงได้อยู่แล้ว
       
      พ่อ: จะทำงานอะไร
       
      ไท: เดี๋ยวผมจะไปเป็นผู้บริหารบริษัทรถยนต์ของคุณพ่อผมน่ะครับ
       
      เกรซ: เอ่อ...
       
      พี่กันต์: ฉันอยากสานต่อซะที่ไหนล่ะโว้ย!
       
      พ่อ: ={}=
       
      แม่:={}=
       
      เกรซ: เดี๋ยวเกรซสานต่อเองค่ะ ไทเกอร์เป็นผู้บริหารบริษัทรถยนต์เดี๋ยวหนูเป็นผู้บริหารฟาร์มไก่ของพ่อกับแม่เอง
       
      พ่อ: เบบี๋ของเด็ดพ่อ
       
      แม่: ทูนหัวของแม่ โฮะๆๆๆ
       
      ไท: ={}=
       
      THE END
         ไรเตอร์อาจจะแต่งเรื่องของไลออนส์ต่อนะคะ ฝากติดตามด้วยนะคะสุดท้ายแล้วเม้นต์เยอะนะๆ เรื่องของไลออนส์ชื่อเรื่อง พรหมลิขิต(ผิดที่) ค่ะ
       
       
       
       
       
       
       
       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×