ซาวีเน่ย์

เนื้อเรื่อง

ซาวีเน่ย์

มหานครแห่งเวทมนต์บริสุทธิ์

ตอนที่ 1 ตอน  สมุดปริศนา

กริ๊งๆๆๆ.............................. เสียงออดดังก้องไปทั่ว ณ โรงเรียน ชัยโชค เป็นโรงเรียนที่มีปีการศึกษา ม.1 - ม.6  บางคนต่างตกใจไปกับเสียงออดของโรงเรียน แต่บางคนชินกับเสียงนี้แล้ว นักเรียนต่างพูดขึ้นมาว่า “ นี่ๆ โรงเรียนเข้าแล้วนะไปเขาห้องกันดีกว่า ”

รวมทั้งเด็กที่ดีเด่นของโรงเรียนด้วย นั่นคือ แก๊งประจำโรงเรียนทุกคนในโรงเรียนรู้จัก

แก๊งนี้ดีอยู่แล้วเพราะแก๊งนี้ทั้งเรียนเก่งทั้งหน้าตาดีทั้งรวยและอีกอย่างคือสวยด้วย  ในแก๊งนี้มีสามคนเป็นผู้หญิง( ที่งามเลิศในปฐพี ) และคนที่ หน้าตาดีที่สุดในกลุ่มคือ

‘มอรีล’ ( ช้านเอง )รองลงมาคือ ‘เฟมีล’และอันดับสุดท้ายที่ ( ห่วย เอ้ย!! ) รองลงมาอีกคือ ‘เนลีน’

ณ ห้องเรียนของม.5/2

“ นี่แก แกแอบชอบใครในห้องอะ เราอยากรู้อะ ” เฟมีลถามฉันด้วยน้ำเสียงเหมือนอยากรู้อยากเห็น

“ แกอยากรู้จริงๆเหรอ ”  ฉันถามอีกครั้ง

“ อื่อๆ ”

“ ฝันไปเถอะ ” คำพูดของฉันทำให้ใบหน้าของเฟมีลดูบึ้งตึงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

แตรกๆๆๆๆ เสียงรองเท้าที่คุ้นหูกำลังเดินเข้ามาใกล้ห้อง ม.5/2 แล้ว

เด็กนักเรียน ม.5/2 ต่างพากันวิ่งไปนั่งที่อย่างรวดเร็ว

แอ๊ด............ เสียงประตู ( ที่เก่าแก่ ) เปิดออก ทุกคนในห้องเงียบกริบไม่ได้ยินแต่กระทั่ง

เสียงลมหายใจ มีแต่เสียงพัดลมที่ดัง แหง่งๆๆ อยู่บนเพดานห้อง

“ นักเรียนทั้งหมดเตรียม ” หัวหน้าห้องสั่งแล้วทุกคนก็ทำตาม “ ทำความเคารพ ”

‘ สวัสดีคะ/ครับ คุณครู ’

“  อะ นั่งลงได้แล้ว ”  อาจารย์ นิววี่ย์ ( ครูใหม่   (( new  ((( นิววี่ ))) ))  ) บอกให้นักเรียนนั่งลง  นักเรียนนั่งลงกันหมด  “ วันนี้อาจารย์จะมาสอนเรื่อง การสร้างภาพ

เคลื่อนไหวแบบห้ามิติ  อาจารย์รู้ว่าพวกเธอสามคนคงรู้วิธีการทำภาพเคลื่อนไหวแบบห้ามิติได้  ” อาจารย์นิววี่ย์พูดแล้วพลางชี้มาที่เราสามคน  มอรีลเฟมีลและเนลีนยีนขึ้นพร้อมกัน “ คะ การทำภาพเคลื่อนไหวแบบห้ามิติจะทำด้วยโปรแกรมเซเวนคะ

โปรแกรมเซเวนจะมีให้เลือก แบบ 1-10 มิติเลยทีเดียวคะ ” มอรีลพูดด้วยน้ำเสียงที่สง่าผ่าเผย

“ และก็ต้องเข้าไปที่คำว่า miti ซึ่งแปลว่ามิตินั้นเอง ” เฟมีลพูดต่อมอรีล

“ ใช่แล้ว  และต่อจากนั้นก็เลือกแบบห้ามิติที่ครูจะสอนคะ ” แล้วเนลีนก็พูดต่ออีก

“ เก่งมาก พวกเธอสามคนเก่งมาก เธอสามารถสอนเพื่อนๆโดยที่ไม่ต้องให้ครูสอนได้

สมกับที่เป็นนักเรียนดีเด่นจริงๆ ” อาจารย์ชมเชยเราสามคนแล้วเราก็นั่งแบบสง่าผ่าเผย

อีกเช่นเคย

Gring…………………. เสียงออดดังบอกเวลาเลิกเรียน

“ แกจะไปไหนเหรอวันนี้อะ” เนลีนถามฉัน

“ ไปห้าง ไปเดินเล่น ไปซื้อของ ”ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ งั้นดีเลย ฉันก็อยากไปเหมือนกัน เดี๋ยวฉันไปด้วย เออ... งั้นเฟมีลก็ไปด้วยแล้วกันน้า ”

เนลีนบอกเฟมีลที่กำลังอ่านนิยาย ( น้ำเน่า ) อยู่

“ อื้อๆ ” เฟมีลตอบแบบไม่มองหน้าใครต่อใครเลยเอาแต่จ้องมองที่หนังสือนิยายเรื่อง

‘ เซวีน่าอยู่ ’

 ณ ปราสาทซริซเทอร์ลีนเซวีน่า

เป็นปราสาทที่ทุกคนขนานนามกันว่าปราสาทลึกลับและปริศนา ทุกคนเพียงแค่รู้ว่าปราสาทแห่งนี้เป็นปราสาทที่ใหญ่โตมากและมีราคาแพงจะต้องเป็นคนที่ร่ำรวยจริงๆถึงจะซื้อได้   

ในปราสาทซริซเทอร์ลีนเซวีน่า

“ เราจะทำอย่างไรดีครับท่านที่จะหามนุษย์ที่แข็งแกร่งเท่าชาวเซเวนอย่างเราได้ ”

เสียงใหญ่ๆตัวสูงๆหน้าตาน่ากลัวราวกับยักษ์พูดขึ้น

“ ยังไงเราก็จะต้องหาให้ได้เราจะต้องทำทุกวิถีทาง ” ชายรูปร่างสมส่วนหน้าตาดี

ผิวขาวราวกับหิมะตัดกับยักษ์ที่ยืนอยู่ข้างๆตัวเขาที่ยืนห่างกันประมาณสามเมตร

“ แล้วจะทำอย่างไรละครับท่าน ” ยักษ์ถาม ( เรียกว่ายักษ์แล้วกันนะ พอดีหน้าเหมือน )

“ ฉันคิดออกแล้ว ” ชายหนุ่มรูปงามพูดขึ้น

ณ ห้างเจอร์ฟิว  ( ฟิวเจอร์ )

 “ ไปดูร้านนู้นกันดีกว่าเนอะของขายเยอะแยะและสีสันสวยด้วย ” มอรีลพูดแนะนำ

“ อื้อๆ ” เนลีนพูด

แล้วเฟมีลและมอลีนก็หยุดเดินเพราะมีคนข้างพูดมาว่าพูดขึ้นว่า

“ จะเข้าไปจริงๆเหรอฉันว่ามันดูแปลกนะ ” เฟมีลพูดขึ้น

“ เอ้า ทำไมจะเข้าไม่ได้ละฉันว่ามันไม่เห็นจะแปลกเลยนิ ” มอรีลบอกเฟมีล

“ เธอจะเข้าก็เข้าไปนะแล้วแต่เธอแต่ฉันไม่เข้านะ ” เฟมีลพูด

“ แล้วเธอจะไปไหนละ? ”  เนลีนถามเฟมีล

“ ไม่ไปไหนทั้งนั้นจะอ่านนิยายอยู่นอกร้าน ” ดูท่าทางเฟมีลจะพูดคำขาด

“ แล้วแต่เธอแล้วกันนะ ” เนลีนพูด

แล้วทั้งสองก็เดินตรงไปยังร้านที่เขาต้องการ

“ ดูสิสมุดเล่มนี้นะมันแปลกๆนะ   ฮึก!! ทำไมๆ ของในร้านนี้มันน่ากลัวอย่างงี้เนี้ย ”

  เนลีนถามฉัน  แต่เนลีนก็ต้องตกใจ

NELEEN

 ว้าย ฉันตกใจมากที่เห็นมอรีลกำลังหยิบสมุดจากชั้นนั้นที่ฉันพูดถึงไปต่อหน้าต่อตา

ฉันจึงอยากจะห้ามมอรีลว่า อย่าซื้อเพราะของในร้านนี้มันแปลกๆ ตอนแรกๆดูนอกร้านก็เป็นของน่ารักทั้งนั้นเป็นสีชมพูบ้างสีม่วงบ้างแต่พอเข้ามาแล้วทำไมมันกลับกลายเป็นสีดำไปหมด แล้วถ้าเกิดมอรีลซื้อมาแล้วในสมุดนั้นมีระเบิดจิ๋วละ จะว่ายังไง  ฉันจึงตัดสินใจว่าจะห้ามมอรีล  “ มอรีลๆๆ หยุดนะ !!! ” ฉันห้ามมอรีลแต่มอรีลกลับเดินหน้าตาเฉย   ไม่ใช่สิ แต่มอรีลกลับเดินแบบเหมือนมีอะไรบางอย่างสะกดจิตให้

มอรีลทำอย่างนั้น  แล้วจะทำยังไงดีละเนี่ย ฉันช่วยอะไรไม่ได้และเหรอเนี่ย ทำไงดี

ฉันทำได้แค่รอเวลาที่จะสามารถช่วยมอรีลได้ก็เท่านั้น  ขณะนั้น มอรีลกำลังจะเดินไปที่เคาเตอร์ที่มีคนหน้าตาเหมือนยักษ์ยืนอยู่ มอรีลยื่นสมุดนั้นให้ยักษ์ดูและยักษ์ก็พูดขึ้นว่า

“ จะเอาสุดเล่มนี้เหรอครับ ” มอรีลไม่พูดแต่กลับตอบเป็นการพยักหน้าแทน  

“ สมุดเล่มนี้ราคา 1 บาทครับ ” ยักษ์พูด แต่แล้วฉันก็ต้องตกใจที่สมุดปกติเล่มประมาณ

นี้ก็ต้องปาเข้าไป 90 กว่าบาทแล้วแต่นี้ทำไมมันถึงได้ราคา 1 บาทได้ หน้างงจริงๆ

เราฝันรึเปล่าเนี้ย  เออ.. ฉันนึกขึ้นได้ว่ามีคนที่สามารถช่วยเราได้นิ  เฟมีลไง ฉันหันควับ

ไปข้างนอกร้านก็เห็นเฟมีลนั่งอ่านนิยายแบบไม่สนใจใครเลยอยู่ฉันจึงตะโกนเรียกเฟมีลสุดเสียง ฉันตะโกนเท่าไหรๆ ก็ไม่ได้ยิน ฉันพยายามมองหน้าเฟมีลให้ชัดที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วฉันก็เห็นว่าเฟมีลทำหน้าแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าอย่างงั้นเฟมีลก็ไม่รู้อะไรเลยซิ ทำยังไงดีละเรา      โอ๊ย...................................................

ระหว่างนั้นฉันได้มองเห็นว่ามอรีลกำลังจ่ายตังค์ให้กับยักษ์ด้วยเพียงเหรียญบาทแค่เหรียญเดียวเท่านั้น  และมอรีลก็กำลังจะเดินออกจากร้านมอรีลกำลังก้าวออกจากร้าน

พอก้าวออกไปทุกอย่างในร้านกลับเป็นสีชมพูกับม่วงเช่นเคยแต่สิ่งที่ไม่น่าดูคือฉันเห็นมอรีลสลบฟุบลงไปหน้าร้านฉันตกใจมากและก็มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น   !!!

มีคนมาอุ้มมอรีลไปอย่างรวดเร็วเข้าไปในลิฟฉันพยายามวิ่งตามให้ทันแต่ก็ไม่ทันลิฟจึงปิดเสียก่อน ฉันเลยเดินไปหาเฟมีลและตะโกนออกไปว่า “ เฟมีลไปช่วยมอรีลเร็ว”

ฉันบอกแต่มอรีลตอบกลับว่า “ ช่วยทำไมและเกิดอะไรขึ้น ” เฟมีลถามอย่างสงสัย

“ เออ..น่า.. ไปกับฉันเถอะ ” ฉันบอก “ อื่อๆ ไปก็ได้ ” “ ก็เร็วๆสิ ” ฉันเร่งเฟมีล

ทั้งสองรีบวิ่งลงไปข้างล่างแล้วรอให้ลิฟลงมาถึง ระหว่างนั้นฉันก็ได้เล่าเรื่องลาวทั้งหมดให้เฟมีลฟังแล้วเฟมีลต้องตกใจเพราะฉันดูหน้าเฟมีลก็รู้ว่าเฟมีลตกใจ  เฟมีลจึงเอ่ยปากพูดขึ้นว่า  “ เหมือนในนิยายเลย ” อ่าว.. ที่แท้ก็ตกใจเพราะเรื่องนี้นี่เองโถ่ไอ้เราก็นึกว่าตกใจเพราะเพื่อนโดนจับตัวไป “ นิไม่ห่วงเพื่อนบ้างรึไง ฮ้ะ ” ฉันตะโกนใส่เฟมีล

“ ก็เป็นห่วง  แต่เออตอนนี้เมื่อไหร่ลิฟจะเปิดละ ” มอรีลรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะ

ถ้าเถียงกับเนลีนอีกจะได้โดนด่าเละแน่ๆเลย  “ เออใช่ เมื่อไหร่จะมาซักที ”

ในระหว่างนั้น  “ ติ๊ง..... ” เสียงลิฟดังขึ้นทำให้ฉันกับเฟมีลต้องสดุ้งลุกพรวดขึ้นมา

แต่คนที่ออกมามีแต่คนที่เราไม่รู้จักทั้งนั้น พวกเรารอคอยมาแสนนานแต่กลับไม่มี

วี่แววว่าจะเจอมอรีลเลย 

ตอนที่ 2  ตอน เรื่องราวที่แท้จริง

“ นี้.... แล้วเราจะทำยังไงดีละเฟมีล ” เนลีนพูดอย่างผิดหวัง

“ ไม่รู้สิ ” เฟมีลพูด  ซักพักนึงทั้งสองก็สลบลงบนพื้นอย่างหมดแรง หลังจากนั้น

ก็มีแสงสีขาวสองอยู่ตรงหน้าของทั้งสองพอแสงนั้นดับลงทั้งสองที่นอนอยู่บนพื้นก็หายไปไปกับแสงด้วย

ณ ปราสาทซริซเทอร์ลีนเซวีน่า

“ ท่านครับ เรานำตัวมนุษย์ที่ท่านต้องการมาแล้วครับ แต่ที่สำคัญคือท่านจะทำให้มนุษย์ทั้งสามมีพลังเท่ากับชาวเซเวนอย่างเราได้ยังไง ละครับท่าน ” ยักษ์พูดหลังจากที่พาตัวหญิงทั้งสามไว้บนแท่นที่มีเบอะนุ่มๆรองรับอยู่

 “  คอยดูแล้วกัน ” ชายหนุ่มรูปงามพูด “ X-SO-SWEET-SEVEN ”

ชายหนุ่มร่ายคาถาออกมาแล้วก็เกิดแสงเจิดจ้าออกมายังมือของชายหนุ่มแสงนั้นลอยไปหาหญิงทั้งสามนั้นคือมอรีลเฟมีลและเนลีนและดับลง “ ทั้งสามแข็งแกร่งเท่าเราแล้ว ”

ชายหนุ่มพูดอย่างหมดแรงก่อนที่จะล้มฟุบลงไปกับพื้นแต่ดีที่มียักษ์สองตัวรับเอาไว้ทัน

ขณะนี้ชายหนุ่มกำลังพักฟื้นอยู่  อีกไม่นานนักหญิงหนึ่งคนก็ฟื้นขึ้นมาก่อนใครๆ

FEMEEN

“ ที่นี้ที่ไหนเนี่ย ? ” เฟมีลตะโกนขึ้นอย่างสงสัย ความเสียงดังของเฟมีลทำให้ยักษ์หนึ่งตนหันควับมาทางเฟมีล เฟมีลสะดุ้งทันที เพราะหน้าที่โหดเหี้ยมดั่งยักษ์กำลังเข้ามาใกล้หน้าของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งยักษ์ได้พูดขึ้นว่า

“ กรุณาเงียบหน่อยครับท่าน  เพราะขณะนี้ท่านชายกำลังพักอยู่ครับ ” ยักษ์พูดอย่างสุภาพ  ยักษ์ทำเอาฉันตาค้างไปเลยทีเดียวเพราะยักษ์ที่หน้าตาโหดเหี้ยมกลับพูดจาได้สุภาพขนาดนี้ ฉันจึงพูดขึ้นว่า “ เธอชื่ออะไรเหรอ? ” เฟมีลถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

เพราะกำลังตกอยู่ในภวังค์อันน่าพิศวงอยู่ “ ข้าเป็นชาวเซเวน แต่ข้าไม่ได้เป็นมนุษย์

ข้าเป็นสัตว์รับใช่ชาวเซเวนที่เรียกว่าโซล่าเซล  คอยช่วยเหลือมวลมนุษย์ ข้าได้ขึ้นชื่อว่า เป็นโซล่าเซลที่ดีที่สุดในเมือง ซาวีเน่ย์ ทั้งป่วง   ” ยักษ์ตอบ

“ ฮ้าๆๆ ชื่อเหมือนโปรแกรมที่ใช่สร้างมิติเลยฮ้าๆๆ...เออ...แล้วอะไรคือเมืองซาวีเน่ย์มันคืออะไรเหรอ? ” เฟมีลถามต่อไป   “ พวกเราชาวเซเวนเชื่อกันว่า

เมืองๆนี้สร้างโดยนางฟ้าที่มีนามว่า‘ ซาวีเน่ ’ เป็นคนสร้าง แต่ยังไม่แน่ใจนักว่ามีนางฟ้าเป็นคนสร้างจริงรึเปล่า เพราะที่เราชาวเซเวนอยู่มาประมาณ 198 ปีเกือบจะ 199 ปีแล้ว

ยังไม่เห็นปรากฏการอะไรแปลกบ้างเลย เราเลยไม่ค่อยแน่ใจซักเท่าไหรนัก”

“ อื้อๆ...นายชื่ออะไรเหรอ? ” เฟมีลถาม “ ฉันชื่อ วิลเลียม ”

“ อ้อ... เออลืมไปเลย ฉันขอถามว่า ที่นี้ที่ไหนเหรอ?ฉันอยากรู้มานานแล้ว” เฟมีลถาม

“ ที่นี้คือปราสาทซริซเทอร์ลีนเซวีน่า เป็นปราสาทที่เก่าแก่มาก หรือเรียกอีกอย่างว่า

เป็นปราสาทที่สร้างตั้งแต่ตอนเมืองนี้ก่อตั้งขึ้นมา     ชาวเซเวนเรานี้เดินมาเรื่อยๆตอนที่โดนเมืองคาซีโอเปียยึดเมืองไปพวกเราเลยไม่มีที่อยู่  เราเลยหาที่ก่อตั้งเมืองใหม่แล้วเราก็มาเจอที่ๆห่างไกลจากพวกเมืองคาซีโอเปียได้จนพบ แต่ก็น่าแปลกใจเพราะเมืองนี้เป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์มากเหลือเกินแล้วเราก็พบสิ่งแปลกประหลาดขึ้นก็คือไม้คฑาที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมามันมีแสงระยิบระยับส่องออกมาตลอดเวลา พวกเราเลยคิดว่าคฑานี้เป็นของนางฟ้า และบนคฑาก็มีตัวอักษรสลักไว้ว่า

‘ซาวีเน่ย์ ’ เพราะยังงี้ไงละถึงคิดว่านางฟ้าชื่อซาวีเน่ย์ ” ยักษ์พูด “ อ้อเข้าใจแล้วละเรื่องของเมืองนายนี้มันซับซ้อนเต็มไปหมดเลยนะ  เออ แล้วใครคือท่านชายเหรอ ” เฟมีลถามอย่างสงสัย “ ท่านชายของเราชื่อ... ”  ยักษ์พูดยังไม่ทันขาดคำ “ ฉันชื่อซาซารัส เรียกง่ายๆว่า ซารัส ก็ได้ ” ซารัสพูด เฟมีลหันไปมองทางต้นเสียงก็ได้พบหนุ่มรูปงามคนหนึ่ง  ว้าว..... หล่อจังเลย ชักจะสนุกขึ้นมาแล้วซิเรา  “ เราต้องการตัวเธอมาต่อสู้กับเมืองคาซีโอเปีย สาเหตุที่แท้จริงว่าทำไมถึงนำตัวเธอมาช่วยเรา เพราะพวกเราจะคัดมาแต่คนที่มีความสามารถอยู่ในตัว  เพราะพวกเธอมีความสามารถต่างกัน 1. เฟมีล เธอเป็นชาวเซเวนที่มีธาตุ ไฟ เธอสามารถทำอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับไฟ อย่างเช่น เรียกไฟได้  เธอสามารถ เผาบ้านคนได้อย่างง่ายดาย ” ซารัสพูด “ บ้ารึเปล่าใครจะไปทำได้ละถ้าฉันทำได้ฉันก็ไม่ทำหรอก ”  เฟมีลโวยวาย  “ เธอทำได้  ให้เธอท่องในใจว่า   ‘ อัคคีที่ลุกโชดช่วงชัชวารจนทุกสิ่งทุกอย่างมอดไหม้จงมาบังเกิด ณ ที่นี้ด้วยเถิด.......’  แค่นี้เธอก็สามารถเรียกไฟมาได้แล้ว แต่ถ้าเธอคล่องแล้วเริ่มชินแล้วหรือถนัดแล้วแค่เธอดีดนิ้วเธอจะเรียกไฟได้แล้ว ถ้าหากต้องการแก้มนต์ต้องดีดนิ้วหนึ่งที ” “ งั้นฉันจะลองดูนะ ”

 เฟมีลพูด แล้วเฟมีลก็ทำอย่างที่ซารัสบอกทุกอย่าง ซักพักนึงยังไม่ถึงหนึ่งนาที ก็มีไฟลุกพลึบขึ้นมาอย่างน่ากลัวแล้วก็ดับไปเพราะเสียงดีดนิ้วของเจ้าของธาตุ