คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : บทที่ 6 คืนวันฝนพรำ ( 4 )
ิาภัทรไม่มีสิิามำพูอายหนุ่มแม้แ่น้อย เพราะอนนี้ปาหยัหนาำลัพรมูบไปทั่วใบหน้าอเธอ่อนวามร้อนาปานั้นะเลื่อนไปที่ลำอระหที่แหนเยึ้น ุลยธรราในลำออย่าพอใเนื้อัวอิาภัทรนุ่มนิ่มและหอมว่าที่เาินนาารไว้มา โยเพาะหน้าออวบอิ่มที่นามีเสื้อั้นเายัรู้สึไ้ถึวามเ้ ไม่รอ้าเารีบปลเปลื้อเสื้อผ้าทั้อเธอและอัวเออออย่ารวเร็ว
ไม่นานทัู้่็เปลือยเปล่า่อหน้าัน เา้มมอหน้าอสวยที่ลมลึอย่าพอใ่อนะยื่นมือไปบีบเล้นสลับับใ้ปาร้อนัพรมูบและูึยออนั้นอย่าหลใหล
ิาภัทรที่นอนัวอ่อนระทวยอยู่ใ้ร่าเา้อสะุ้รั้แล้วรั้เล่าเพราะสัมผัสร้อน ๆ นั้นทำให้เธอรู้สึมวนท้อ าเรียวเหยียเร็แผ่นหลัเอนหยัึ้นามแรึูอผู้ายรหน้า ส่วนแนเรียวรั้ลำอหนาให้แนบิปรนเปรอเธอมาึ้น
ทั้ที่บอัวเอว่าะ่อย ๆ ิมเนื้อหวานอิาภัทรอย่า้า ๆ แ่พอไ้สัมผัส แถมหิสาวยัอบสนอเา็ทำให้วามอทนนั้นพัทลาย เอาไว้รอบหน้าเาะสัมผัสเธอให้ลึล้ำว่า แ่อนนี้เาำเป็น้อเินหน้าบุอย่ารวเร็วไป่อน
แ่แล้วเมื่อยับายแร่เ้าไป้านในเา็้อในร่าายแ็ะัไปพร้อมับผละหน้าาออวบึ้นมามอหน้าิาภัทรที่อนนี้มีสีหน้าที่แสถึวามเ็บปวราวร่าายะีา
"ทำไม" เาพูไ้แ่นั้น็ำรามในอเมื่อพบว่า ัวเอเป็นผู้ายนแรอิาภัทร
"เ็บ ะ...ุยับออไป่อนไ้ไหม" เธอพูพร้อมออแรันัวเาหวัให้วามเ็บนั้นหายไป
"อโทษแ่ผมถอยไม่ไ้แล้ว อทนหน่อยนะผมะ่อย ๆ ทำ" ถ้าเธอะให้เาถอยอนนี้็เอาปืนมายิเาให้ายไปเลยีว่า
"แ่ันเ็บ" แนเรียวพยายามผลัร่าายหนาให้ออห่าแ่เรี่ยวแรอันน้อยนิอเธอไม่ทำให้เาสะเทือนเลย
"ผมรู้เพราะผมเอ็ปวไปหม ุทำัวผ่อนลายนะ เื่อผมเี๋ยววามเ็บมันะหายไปเอ" เาัฟันรอเมื่อโนวามอุ่นัโอบรััว้นเานไม่สามารถยับเินหน้าไป่อไ้
ิาภัทรลืมามอผู้ายรหน้าและไ้เห็นแววาเว้าวอนทำให้เธอ้อพยัหน้าและสูลมหายใเ้าลึ ๆ แล้ว่อย ๆ ผ่อนออมา ุลยธรพอเห็นเธอเริ่มผ่อนลายบ้าแล้วเา็่อย ๆ ยับเินหน้าทีละนิ นในที่สุเา็เ้าไปนสุ รามให่บเ้าหาันแล้วราเสียแหบพร่า
"ผมะยับแล้วนะ อย่าเร็ล่ะ" ว่าแล้วเา็ยับัวเ้าออเป็นัหวะลึล้ำสลับอ่อนโยน
เสียราอนทัู้่ัแ่ับเสียฟ้าร้อ แม้ะบอัวเอว่าเธอยัใหม่ับเรื่อนี้ แ่สัมผัสภายในอิาภัทรทำให้เาไม่อารั้รอไ้ เายับสะโพสอบแรึ้นมือหนาับเอวบาที่ร่อนรับเาอย่าไร้มารยาเอาไว้มั่นแล้วระแทระทั้นน้ำหนัลไปเรื่อย ๆ นถึัหวะสุท้ายเา็ทรุัวลทาบทับและอรัร่าบาแล้วปล่อยสายธารร้อนัเ้าไปภายในร่าายอเธอ ่อนะยับัวลมานอน้า ๆ และไม่รีบึร่าบามาอเอาไว้
ิาภัทรโอบอร่าหนาที่ื้นเหื่อไม่่าาเธอเสียลมหายใหอบเหมือนออำลัายหนั ๆ มา นเวลาผ่านไปสัพัสอน็หลับไปในอ้อมออันและัน
++++++++
เรียบร้อยโรเรียนุุลย์
อีบุ๊เรื่อนี้พร้อมโหลแล้วที่ mebmarket นะะ
ความคิดเห็น