ซ่อนรักทวงใจ

ซ่อนรักทวงใจ

แทนไท     &     ดาหวัน

++++++++++++++++++

     มานั่งทำอะไรตรงนี้ ทำไมไม่เข้าไปหาเพื่อนคนอื่น” เสียงที่คุ้นหูดังขึ้นข้างหลังทำให้เธอสะดุ้งตัวโยนก่อนจะรีบปาดน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะรู้วึกได้ว่าเจ้าของเสียงกำลังเดินเข้ามาใกล้แล้ว

     “มะ ไม่มีอะไรแค่แวะออกมาเข้าห้องน้ำน่ะกำลังจะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ” เธอพูดแล้วลุกเดินผ่านหน้าอทนไทไป แต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินคำพูดที่เขาพูด

     “ทำไมมาคนเดียวล่ะ ไอ้ผู้ชายที่เป็นคนรักคนใหม่ขงอเธอทำไมมันไม่มาด้วย หรือว่าเลิกเปลี่ยนคนแล้ว” แทนไทพูดแล้วต้องกำมือจนแน่นเมื่อนึกถึงรูปถ่านหลายใยที่เคยมีคนส่งให้เขาเมื่อหลายปีก่อน

     ดาหวันไม่ได้หันมามองแม้จะตกใจในสิ่งที่แทนไทถาม แต่เธอก็รู้ว่าตัวเองต้องตอบอย่างไร

     “พอดีเขาไม่ว่างน่ะเลยไม่ได้ชวนมาด้วยกัน”

     “ที่ไม่ชวนมาคงเพราะกลัวพวกเพื่อน ๆ จะถามล่ะสิว่าทำไมเปลี่ยนผู้ชายบ่อยจัง” แทนไทพูดด้วยน้ำเสียงเยาะ ๆ แต่ดวงตาแข็งกร้าว ขนาดว่าเขาอยู่ถึงเมืองนอกยังได้รับรู้เรื่องของผู้หญิงหลายใจคนนี้เลย 

     ดาหวันหันกลับมามองหน้าผู้ชายที่พ่นวาจาดูถูกเธอ และก็เห็นว่าสายตาที่เขามองมาเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลน เธอเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วพูดตอบกลับมาว่า

     “นี่มันเรื่องส่วนตัวทุกคนเขารู้และมีมารยาทมากพอที่จะไม่ถามเรื่องแบบนี้กัน และอีกอย่างนะฉันก็ยังโสดมีสิทธิ์ที่จะเลือกคนที่เหมาะสมไม่ใช่หรือ” 

     “พูดคำว่าโสดได้เต็มปากเต็มคำดีนะ สงสัยเป็นคำติดปากเวลาที่ผู้ชายมาถามล่ะสิ” เขาพูดแล้วยกยิ้มมุมปากอย่างเยะเย้ย

     “ก็แล้วแต่คนจะคิด” ดาหวันยักไหล่แล้วเตรียมก้าวเดินออกไป แต่ก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ ๆ ตัวเธอก็ถูกดึงให้หันกลับมาเผชิญหน้าผู้ชายปากร้ายอีกครั้ง

     “ตอนเรียนผมคงโง่มากหรือไม่คุณก็แสดงละครเก่งมากถึงทำให้เชื่อว่าคุณเป็นผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวาน น่าจะบอกกันตั้งแต่ต้นจะได้ไม่ต้องแอ๊บให้เหนื่อย นึกว่าเรียนเก่งอย่างเดียวที่ไหนได้ปั่นหัวและจับผู้ชายก็เก่งเหมือนกัน ถ้าบอกกันตั้งแต่แรกผมอาจจะบริการแบบที่คุณชอบและต้องการก็ได้” เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ แล้วพูดออกมา

     เพี๊ยะ!!

     เสียงฝ่ามือกระทบลงบนใบหน้าคมหล่อเหลาของคนพูดอย่างแรงจนทำให้เขาถึงกับหน้าหันไปอีกทาง เพราะไม่คาดคิดและตั้งตัวว่าดาหวันจะกล้าตบหน้าแบบนี้ ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มตัวเองเบาๆ และรู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวของเลือดที่ซึมอยู่ตรงมุมปาก

     “แรงดีใช้ได้เลยนี่” เขาแกล้งพูดแหย่ทั้งที่หน้ายังชาอยู่เลย

     “อย่าเข้าใจผิดคิดว่าฉันอยากสัมผัสหน้าของคุณนะ ที่ฉันตบเพราะอยากให้คุณมีสติขึ้นมาบ้างจะได้เลิกดูถูกฉันซะที” ดาหวันพูดและพยายามฝืนตัวเองไม่ให้เสียงสั่นและร้องไห้ออกมา

     “แล้วที่ผมพูดมันผิดตรงไหนดาหวัน คุณมันก็แค่ผู้หญิงหลายใจหลอกลวงขี้โกหกหรือคิดว่าตัวเองวิเศษวิโสมากจากไหน” ถึงปากจะเจ็บแต่แทนไทก็ยังพ่นวาจาร้าย ๆ ออกมาไม่หยุด

     “เอาเถอะคุณจะพูดอะไรคิดยังไงมันก็เรื่องของคุณ ฉันจะไม่เสียเวลามายืนพูดกับคนที่ไม่รู้จักอีกแล้ว” เธอพูดเพราะรู้สึกเหนื่อยไม่น้อยที่ต้องมาโต้ตอบกับแทนไทแบบนี้ และคำว่าคนไม่รู้จักทำให้คนอย่างแทนไทโมโหขึ้นมาอีกครั้ง

     “คนไม่รู้จักอย่างนั้นหรือ ต้องทำขนาดไหนถึงเรียกว่าคนรู้จักได้ล่ะ”

     “ไม่มีวันที่คุณจะได้รู้จักฉันจริง ๆ หรอก” เธอพูดแต่ไม่หันมาบอกหน้าคนพูดแต่เลือกที่จะออกเดินไปไม่หยุดหรือหันมาตอบดี ๆ 

                    ++++++

            แอดแฟนรอเลยค่ะ ผู้ชายคนใหม่กำลังจะมาแล้ว