รักแรกกับแรกพบ

ในช่วงปิดเทอมเล็กของมหาวิทยาลัย รักแรกที่เป็นเด็กกรุงเทพมาเรียนในภาคเหนือยังไม่ได้กลับบ้าน เธอต้องทำงานบางอย่างให้เสร็จ อีกอย่างเธอก็ขี้เกียจกลับเอามากๆ เพราะช่วงเรียนเธอก็กลับบ้านบ่อยเป็นว่าเล่นแล้ว รักแรกกำลังศึกษาอยู่ในชั้นปีสอง ของมหาวิทยาลัยหนึ่งในจังหวัดเล็กๆทางภาคเหนือ เธอเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ สูงแค่ 155 นิสัยแก่นๆ ค่อนข้างดูแลตัวเองได้ รักแรกชอบเที่ยว ชอบถ่ายรูป และชอบธรรมชาติเอามากๆ เธอเลยเลือกมาเรียนที่นี่ แต่อีกหนึ่งเหตุผลในใจของเธอที่เธอไม่เคยบอกใคร คือเธอต้องการเริ่มต้นใหม่ อยากลืมใครบางคนที่เธอเคยชอบมาตลอด เธอเลยขอมาจัดการหัวใจตัวเองไกลๆ มันน่าจะฟื้นตัวได้เร็วสำหรับเธอ รักแรกอยู่ในมอด้วยกับความรู้สึกเหงานิดหน่อย เพราะเธอไม่คุ้นกับบรรยากาศที่ไม่มีคนแบบนี้ในช่วงปิดเทอม ระหว่างที่เธอเดินไปที่เวียง ซึ่งคือสถานที่สำหรับซื้ออาหารและของกินต่างๆของนักศึกษา

//ทำไมเงียบแบบนี้นะ ไม่คุ้นเลย ปกติจะเห็นคนเดินไปมาเยอะแยะ// รักแรกพูดกับตัวเองในใจ ด้วยความรู้สึกงงนิดๆ

รักแรกเดินกลับจากเวียงจนมาถึงหอตัวเอง ตอนนี้มืดแล้ว รักแรกเลยเข้าไปอาบน้ำ เพราะเหนื่อยมาทั้งวันจากการออกไปทำธุระข้างนอกมา

“รักแรก…ไปเชียงใหม่ปะ’’ รักแรกที่ออกมาจากห้องน้ำแล้ว กำลังยืนอยู่ที่ตู้เสื้อผ้าหันมามองตามเสียง

“เอ้า..พี่ซันมาตอนไหน ตกใจหมดเลย” รักแรกพูดกลับไปด้วยความรู้สึกตกใจนิดๆ

“ว่าไงหละ ไปไหม” พี่ซันรุ่นพี่ปีสี่ยังคงถามต่อเพื่อความแน่ใจ รักแรกยังไม่ทันได้พูดอะไรกลับไป ก็มีเสียงพูดขึ้นว่า..

“ไป แกต้องไปนะเว้ย” เจ้าของเสียงไม่ใช่ใครอื่นเลย เมทของรักแรกที่ชื่อแนนก็บอกกลับทันที ทำให้รักแรกที่คิดว่าจะไม่ไปไหนแล้วในช่วงนี้ เพราะอยากเก็บเงิน ปฏิเสธไม่ได้ เพราะนานๆทีจะได้ไปเที่ยวกับเมทตัวเอง และพี่ซันแบบนี้

“ไปก็ไป” รักแรกตอบกลับอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทั้งซันและแนนต่างดีใจกันยกใหญ่

รักแรกไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจไปเชียงใหม่ครั้งนี้ กำลังจะเปลี่ยนหัวใจของเธอไปตลอดชีวิต หัวใจที่ไม่เคยเต้นเพราะหวั่นไหวจากใครมานาน จะกลับมาเต้นเร็วและแรงอีกครั้ง แต่เชื่อเถอะว่ามันไม่ได้เหมือนครั้งก่อนๆแน่นอน เพราะมันจะไม่ใช่การหวั่นไหวที่สูญเปล่าอีกต่อไป ^^