คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : Gentle Park Special 1 --หนึ่งวันของคนมีรัก NC 100%
Gentle Park Specail (1)
หนึ่งวันของคนมีรัก....
ชานยอลเคยมีแฟนนะ เขาเคยคบหาดูใจกับสาวสวย มากหน้าหลายตา
เขาน่ะมีประสบการณ์ด้านความรักมามากพอสมควรเลยทีเดียว.. .. และที่สำคัญเขาไม่ได้เห่อแฟนของเขาเลยซักนิด ....ไม่ได้เห่อเลยจริงๆ
“พะ พี่ชานยอลปล่อยก่อน..นี่มันหน้าห้องนะ” แบคฮยอนพยายามดันตัวเองออกจากมือปลาหมึกของคนตัวโตที่อยู่ๆก็โผล่พรวดพลาดออกมากอดพร้อมกับขโมยหอมแก้มใสไปหลายฟอด
“หมาน้อยมาช้า...คิดถึงจะแย่แล้วเนี่ย” น้ำเสียงกระเง้ากระงอดของคนรักทำให้แบคฮยอนถึงกับหลุดยิ้ม และยันตัวชานยอลให้ยืนดีๆ ถึงจะไม่มีใครอยู่แถวนี้ แต่การที่มาทำตัวลุ่มลามหน้าห้องก็ไม่ใช่เรื่องดี เกิดมีใครมาเห็นเข้าจะกลายเป็นขี้ปากคนอื่นเปล่าๆ
“พึ่งห่างกันไม่ถึง6ชั่วโมง คิดถึงอีกแล้วหรอ”
“ก็ใช่ดิ ไม่ให้คิดถึงแฟนแล้วจะให้คิดถึงใคร”
“ฮ่าๆหลีกหน่อยสิ ยืนตรงนี้มันหนาวนะ” ปาร์คชานยอลหลีกทางให้แบคฮยอนเดินเข้ามาในห้องของตน ทันใดที่บานประตูปิดลงร่างหนาๆของคนตัวโตกว่าก็เข้าไปกอดร่างของอีกคนไว้จากด้านหลัง
“หายหนาวยัง”
“อืม..หายแล้ว ฮ่าๆ พี่ชานยอลมันจั๊กจี้” แบคฮยอนย่นคอหนีเมื่อชานยอลแกล้งเอาจมูกไปถูที่หลังคอของเขา
“ทำไมมาช้า”
“แวะไปส่งเพื่อนมา”
“ลู่หานหรอ” เขาพูดขณะที่จับตัวคนตัวเล็กกว่าโยกไปมาเหมือนกล่อมเด็ก หลายครั้งก็อดไม่ได้ที่ชานยอลจะฝั่งจมูกไปบนตัวนุ่มนิ่มของคนในอ้อมกอด
“เปล่า เพื่อนอีกคนน่ะ พี่ชานยอลไม่รู้จักหรอก”
“ใคร? ผู้หญิงหรือผู้ชาย”
“ชื่อเทา เป็นผู้ชาย สูงด้วยหล่อด้วย” แบคฮยอนไม่ได้ยั่วโมโหนะ ก็แค่อยากบอกรายละเอียดเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจตังหากล่ะ เห้ๆ อย่าทำหน้าไม่เชื่อแบบนั้นสิ
“กล้าชมคนอื่นว่าหล่อต่อหน้าพี่หรอห๊ะ!” แล้วมันก็ได้ผล ปาร์คชานยอลทำหน้าตาขึงขังขึ้นมาทันที... แบคฮยอนเป็นแฟนกับเขานะมาชมคนอื่นให้แฟนตัวเองฟังได้ไง มันหน้าโมโหไหมละ?
“ฮ่าๆ ก็เทาเขาหล่อจริงๆนี่ จะให้ผมโกหกพี่หรอ”
“ไม่ตลกเลยนะหมาน้อย ไปสนิทกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมต้องไปส่งด้วย แล้วลู่หานไปด้วยหรือเปล่า? อย่าบอกนะว่าไปกันแค่สองคน!!”
“อื้ม ลู่หานกลับกับพี่เซฮุนน่ะ”
“แบคฮยอน!” เพราะท่าทางไม่พอใจของคนรักทำให้แบคฮยอนหหัวเราะชอบใจ ทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะว่าชานยอลหวงเขาอย่างกับอะไร แต่แหม..ขอแกล้งให้งอแงเล่นซักหน่อยจะเป็นไรไป
เขาเคยบอกรึเปล่าว่าปาร์คชานยอลเวลางอแงง้องแง้งแล้วน่ารักจะตาย^^
“จ๋า^^”
“...”
“โหย ทำไมทำหน้าหงิกแบบนั้นล่ะ ไม่เอาดิ ยิ้มนะยิ้ม^___^” แบคฮยอนหันตัวกลับมาดึงแก้มของอีกฝ่ายเบาๆ
“อย่าพึ่งเล่นสิเรายังเคลียร์กันไม่จบ”
“ก็เขาเป็นคนจีน ถนนหนทางก็ไม่คุ้นชิน ผมเลยไปส่งก็แค่นั้นแหละ ไม่ได้มีไรซักหน่อย อย่าคิดมากดิ” คนตัวเล็กโน้มศรีษะของคนรักลงมาแล้วเอาหน้าผากจรดกันไว้
“เขาไว้ใจได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ทำไมถึงไม่ดูแลตัวเอง ไม่รู้หรอว่าพี่ไม่ชอบแบบนี้ ไม่รู้รึไงว่าเป็นห่วง” ถึงคำพูดจะดูเหมือนไม่พอใจ แต่มือหนาก็เอื้อมมากอดเอวเล็กเอาไว้อย่างหวงแหน
“หึงเค้าหรอ?”
“อืม ทั้งหึงทั้งหวง” ตรงๆไม่ต้องอ้อมค้อมให้เสียเวลานี่แหละปาร์คชานยอล
“ขอโทษ.... ไม่เอาไม่มองกันด้วยสายตาแบบนี้ดิ” สายตาที่ดูตัดพ้อของชานยอลทำให้คนตัวเล็กขำไม่ออก ทั้งๆที่จะแกล้งแหย่เล่นๆเฉยๆ ตอนนี้มันเริ่มจะไม่สนุก
“ไม่เป็นไรหรอก พี่เข้าใจ หิวไหมออกไปกินข้าวกัน” ชานยอลพยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะรู้ว่าตัวเองกำลังทำให้แบคฮยอนไม่สบายใจ
“รัก”
“???”
“รักชานยอลนะ...”
“......”
“รักมากๆ รักที่สุดในโลก”
“......”
“ไม่อยากให้โกรธ ไม่อยากให้เข้าใจผิด”
“.......”
“ที่รักอย่าเงียบดิ แบคขอโทษ”แบคฮยอนรู้สึกใจไม่ดีที่ชานยอลเอาแต่เงียบ สายตาของคนตรงหน้ายามนี้เป็นอะไรที่เขาอ่านไม่ออก และเขาไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยซักนิด
“ไม่ต้องขอโทษแล้ว...ไม่ได้โกรธซักหน่อย” มือหนายกขึ้นมาลูบกลุ่มผมนุ่มของคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู ชานยอลเคยกลัวนะ เคยกลัวว่าความงี่เง่าของตัวเองจะทำให้แบคฮยอนไม่สบายใจ....
ใช่ ตอนนี้มันเป็นแบบนั้นจริงๆ
“จริงนะ ไม่โกรธกันนะ” คนตัวเล็กเอาหัวถูกที่ไหล่ของคนรักอย่างออดอ้อน....ก็ชานยอลของเขาน่ารักอย่างนี้นี่ไง เขาถึงไปไหนไม่รอด
“หมาน้อยอ้อนขนาดนี้จะโกรธลงได้ไงล่ะหืม..” มือหนายกขึ้นจับหัวทุยๆของแบคฮยอนโยกไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว
”“ฮ่าๆ พี่นี่น่ารักจัง เป็นเด็กดีแบบนี้อยากกินอะไรบอกป๋ามาเลย”
“อยากกินอะไรจะให้ทุกอย่างเลยหรอ?”
“แน่นอน นี่ใคร? ป๋าแบคคนแมนนะคร้าบ น้องยอลอยากกินไรบอกเลยป๋าจัดเต็ม”
“งั้น...พี่ไม่เกรงใจนะ ; )”
“อืม ไปอาบน้ำแต่งตัวสิ จะได้ออกไปกินข้าวกัน”
“ใครบอกจะออกไปกินข้างนอก”
“อ้าวพี่จะกินข้าวฝีมือผมรึไง คราวก่อนไม่เข็ดหรอ”
“แล้วใครบอกจะกินข้าว^^”
“อะไรของพี่เนี่ย ไม่กินข้าวแล้วจะกินอะไร”
“ก็....”
“…………”
“กิน.....แบคฮยอนไงครับ^^” ไม่รอให้อีกฝ่ายต้องสงสัย ชานยอลรีบมอบจูบแสนหวานให้คนรักแทนคำตอบ ร่างบางถึงแม้จะตกใจแต่ก็ไม่ได้ถอยหนีแถมทำเป็นใจกล้าจูบตอบกับไปอย่างท้าทาย ทำเอาชานยอลถึงแต่คำรามในลำคอ
“อย่าคิดว่าวันนี้จะรอด” เสียงทุ่มเอ่ยขึ้นข้างหูและมอบจูบลงมาอีกครั้ง มันเป็นจูบร้อนแรงอย่างที่ไม่ค่อยได้มอบให้ จูบที่ทำให้คนรับแทบจะทรุดตัวลงไปกับพื้น แขนแกรงดึงเอวบางเอามาชิดตัวปรับองศาของใบหน้าเข้าที่มากขึ้น จูบย้ำๆ ซ้ำไปซ้ำมาอย่างหิวกระหาย จูบกอบโกยอย่างหลงใหลและไม่รู้จักพอ
ตัดให้ขาดเลย ฉับๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ฟหกเดเสวาวงสว้ากกกกกก อ้ากกกกกก T0T
มีฉากตัดแล้วโว้ยยย 55 หาได้ที่ไหนเดาเอาเด้อ ^^
ไม่ค่อยมั่นใจหรอก มันไม่ใช่แนว555555 แต่งไปนี่น้ำตาไหลพรากเลยTT
....................................
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้า
รัก^^
ออ!! เราแถมให้ สองตอนเด้อ อย่าพึ่งรีบทิ้งกันนะ จุ๊บๆรอตอนน้าก่อน^^
ความคิดเห็น