แสงมรณะ

เนื้อเรื่อง

..... หมอกควันสีเทากลุ่มใหญ่ก่อตัวขึ้นในเช้าของวันนี้ อากาศหนาวเย็นอย่างแปลกประหลาดทั้งๆที่เป็นฤดูใบไม้ร่วง "อิวายะ ลองซู ตื่นลูก"เสียงคินนาโยผู้เป็นแม่เรียกจากหน้าห้อง 2 พี่น้องสะดุ้งอย่างสุดตัว "เดี๋ยวนี่ฮ่ะแม่"ลองซูตะโกนกลับ "ผมลุกเดี๋ยวนี้แหละฮ่ะ" เขาเปิดประตูออก "เฮ้ ปิดประตูเดี๋ยวนี่นะลองซู พี่แสบตา"อิวายะโวยวาย "ลุกเดี๋ยวนี๋ อิวายะ"นางคินนาโยแหวใส่ "ไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนี๋ แต่งตัวเรียบร้อยด้วยหละ" นางคินนาโยพูดคำสุดท้ายยังไม่จบ 2 พี่น้องก็วิ่งไปแย่งห้องน้ำกัน "ฉันจะเข้าห้องนี้ แกไปห้องโน้นสิลองซู"อิวายะพูดพลางเข้าแขนขวางประตู "พี่สิไปเข้าห้องโน่น"ลองซูไม่ยอม "ลองซู อิวายะ จะอาบน้ำได้หรือยังสายแล้วเราต้องรีบไป"นาง
คินนาโยตะโกนไล่หลังมาอิวายะปิดประตู ลองซูเดินหน้ามุ่ยไปเข้าอีกห้อง อิวายะกับลองซู เป็น2พี่น้องคู่สุดของตระกูล คินนาโย ที่ยังมีชีวิตอยู่ ตระกูลคินนาโยมีคำสาปเก่าแก่มาหลายชั่วอายุคน หายใครในตระกูลมีลูกหญิงคนชายคน เด็กจะต้องตายแต่น่าแปลกมากที่ทั้ง 2 คนยังมีชีวิตรอด นายคินนาโยทำงานในบริษัทของตระกูลเป็นผู้บริหารระดับสูง เขาเป็นชายร่างผอมสูง ผิวขาว คิ้วดกดำ จมูกโด่งเป็นสัน นางคินนาโยเป็นลูกสาวของคนขายผ้าคนหนึ่งเธอเป็นคนสวย ผิวขาวเหมือนหยวก ดวงตากลมโต คิ้วดกดำ จมูกโด่ง และมีลักยิ้ม อิวายะและลองซูเหมือนทั้งเธอ มาก แต่อิวายะมีลักยิ้มเหมือนแม่
                                                                                 5 นาที่ต่อมา
"เออ แม่ค่ะเราจะไปไหนกัน แล้วทำไมหนูต้องใส่เสื้อสีดำ กางเกงขาว แต่... แม่ค่ะเราแต่งตัวสลับกัน ลองซูใส่เสื้อขาวกางเกงดำ"เธอถามอย่างสนเท่ห์ "แม่ดูใจนะจ๊ะ ที่ลูกช่างสังเกต แต่ลูกรีบกินซุปก่อนเดี๋ยวมันเย็นชืด แล้วแม่จะบอกเรื่องนี้ตอนอยู่บนรถ เอาะ พ่อมาพ่อดีเลย"นางคินนาโยพูดพลางมองลอดหน้าต่าง "หวัดดี อิวายะ ลองซู คิมมิน ขอซุปพ่อหน่อย หิวโซเลยล่ะ"นายคินนาโยพูดพลางถอดเสื้อสูทแล้วส่งให้นางคินนาโย "เช้านี่อากาศเป็นอะไรนะ หมอกเต็มเลย เออ ลองซูช่วยเปิด ทีวีให้พ่อหน่อย" "อังซอน คุณจะทำให้เด็กๆเสียนิสัยนะ เดี๋ยวลองซูก็ปวดท้องอีก"นางคินนาโยหันมาปราม "ไม่เป็นไรหรอกฮ่ะแม่ ผมอิ่มแล้ว ขอออกไปเดินเล่นนะฮ่ะ"ลองซูลุกขึ้น ถือชามซุปไปตั้งในอ่าง อิวายะเดินตามมา "รอด้วย" ทั้ง 2 เดินออกมาในสวนหย่อมเล็กๆหน้าบ้านที่ นายคินโย
อิวายะ และลองซูช่วยกันทำเวลาว่าง "เราจะไปไหนกันเนี่ยะ"ลองซูถาม "ไม่รู้สิ แม่ไม่ได้บอก เดี๋ยวก็รู้เอง"อิวายะตอบ "ลองซู เมื่อวานพี่ได้ข่าวจากเฮยองว่า แกจูบกับ ทีมินใช่ไหม" ลองซูหน้าแดง ตอบในคอว่า "ใช่" "แต่ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนเราคบกันมาชาตินึงแล้ว" "แล้วพี่กับพี่ฮุนเจล่ะ"ลองซูต่อท้าย "ก็ดี เราไม่ได้จูบกันหรือทำอะไรเสียหายสักหน่อย ก็แค่ไปซื้อหนังสื้อหากว่าง"อิวายะตอบเรียบๆ ลองซูทำหน้ารู้ทัน "ให้มันจริงเถอะ วันก่อนเห็นนะว่าจูบกันที่ชั้นหนังสือ  ฮ้า พูดอะไรออกไปเนี่ย" "แก ไอ้เด็กบ้า"อิวายะฉุน วิ่งไล่จะตีน้องชาย ระหว่างนั้นไม่มีใครสังเกตุเห็นว่า  หมอกที่ก่อตัวขึ้นนั้นเริ่มเกิดช่องเล็กๆและขยายตัวขึ้นจนมีขาดใหญ่ พอที่คนคนหนึ่งจะเข้าไปได้ ขณะนั้นนั่นเอง กระแสลมพัดอย่างรุนแรงราวกับพายุ ลองซูลอยขึ้น อิวายะลอยตามขึ้นมา