สิ่งที่เป็นไปในเวลาเดียวกัน

เนื้อเรื่อง

ตั้งแต่เด็ก ๆ ฉันเคยฝันว่า  เมื่อฉันเติบโตขึ้นฉันจะตามหาตัวเองโดยท่องไปทั่วประเทศ  จนในวันหนึ่งความฝันนั้นได้เป็นจริงแล้ว
    ฉันท่องไปเกือบทุกจังหวัดในประเทศไทย  บางครั้งฉันเองยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ตัวเองกำลังทำ  แต่นี่ก็เป็นความฝันของฉัน  ที่ฉันไม่เคยเบื่อ  และมันเป็นกิจวัตรประจำวันของฉันไปแล้ว
    ฉันเดินทางไปเรื่อย ๆ จนมาพบกับคน ๆ หนึ่ง  ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงไม่ชอบขี้หน้าเขาตั้งแต่แรกพบ  นี่คือความรู้สึกเกลียดรึเปล่า  ถ้าใช่  นี่ก็เป็นความรู้สึกที่ฉันเคยมีครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตของฉัน  เขาไม่เคยทำอะไรให้น่าเกลียดหรอกแต่ความรู้สึกมันคงเล่นตลกกับฉันอยู่
    บอกได้เลยว่า  หลังจากพบกันครั้งแรก  หลังจากนั้นฉันก็เจอเขาบ่อยมาก  ฉันสังเกตเขามานานสรุปได้เลยว่า  เขาเป็นคนขรึม ๆ ใจเย็น  สำหรับฉันมันน่าเบื่อถ้าจะมีคนแบบนี้อยู่ใกล้ๆ  
    ทุกครั้งหลังจากไปต่างจังหวัดแล้ว  ก่อนจะไปที่จังหวัดอื่นอีก  ฉันจะต้องกลับมาที่บ้านทุกครั้ง  และครั้งนี้ก็เช่นกัน  หลังจากไปอยู่ที่เชียงใหม่ถึง 5 วัน  ก็ต้องกลับมาที่ชลบุรีบ้านเกิดของฉัน
    ที่ประตูรั้วบ้านฉัน  ทำไมมีช่อดอกไม้มาวางอยู่ก็ไม่รู้  ฉันรีบลงจากแท็กซี่แล้วหยิบช่อดอกไม้นั้นมาดู  หาการ์ดที่อาจจะซุกซ่อนอยู่  จริงด้วย  มีการ์ด  ในการ์ดไม่ระบุชื่อผู้ส่ง  มีแต่ข้อความว่า \"กลับถึงบ้านแล้วสินะ\"
    ฉันมองซ้าย  มองขวา  ก็เผื่อว่าจะเจอคนส่ง  แต่ไม่มีใครอยู่แถวนั้นเลย  ฉันจึงเข้าไปเปิดประตูบ้าน  แล้วก็ต้องแปลกใจอีก  ที่บนโต๊ะอาหารมีกล่องของขวัญสีทองวางอยู่  ฉันคิดว่า  ใครกันที่จะเข้ามาในบ้านฉันได้  พ่อแม่ฉันก็ไม่มีกุญแจบ้านฉัน  ฉันไม่เคยให้กุญแจสำรองกับใคร  ไม่เคยบอกใครว่ากุญแจสำรองวางไว้ตรงไหนด้วย  ฉันคิดยังไงก็คิดไม่ออก  ตอนแรกก็นึกว่าขโมยจะขึ้นบ้าน  แต่หลังจากสำรวจดูทุกอย่างในบ้านแล้ว  ไม่มีอะไรหายเลยสักอย่าง  นึกไปนึกมาก็เลยเลิกคิด  กำลังจะแกะกล่องของขวัญ  ก็มีเสียง \"พัสดุครับ\" เสียงบุรุษไปรษณีย์นั่นเอง
    ฉันวิ่งออกไปรับ  มันเป็นช่องดอกไม้ที่มีลักษณะเหมือนกับช่อที่อยู่หน้าประตูรั้วทุกประการ  แน่นอน  ฉันต้องหาการ์ด  มันเขียนว่า \"เจอกันเร็ว ๆ นี้\" ฉันเงยหน้าขึ้นมาจะถามบุรุษไปรษณีย์คนนั้น  เขาก็ไปไกลแล้ว  เห็นอยู่เพียงควันรถมอไซด์เท่านั้น
    ฉันเอาช่อดอกไม้ไปวางไว้ข้าง ๆ กับช่อแรก  และจะเปิดกล่องของขวัญอีก
    \"กริ๊ง…กริ๊ง…\" เสียงโทรศัพท์  ฉันรีบไปรับ
    \"ฮัลโหล  สวัสดีค่ะ  แพรวพูดค่ะ\"
    \"อ๋อ…คุณแพรว  ถึงบ้านเร็วดีนะ\" เสียงจากสายที่โทรมา  น้ำเสียงคุ้น ๆ หู
    \"คุณเองเหรอ\" ฉันตอบทำเสียงประชด  หลังจากรู้ว่าเสียงนั้นคือเสียงผู้ชายคนที่ฉันเกลียดตั้งแต่แรกพบนั่นเอง
    \"ใช่  ผมเอง  เติ้ล\" เสียงยังดูขรึม ๆ ใจเย็นไม่เปลี่ยน
    \"คุณได้เบอร์ฉันมาได้ไง\"
    \"ผมรู้มากกว่านั้นอีกนะ  คุณแพรว\"
    \"คุณโทรมาทำไม\"
    \"โทรมาเช็คว่าคุณถึงบ้านแล้ว\"
    \"แสดงว่าคุณคือคนที่ส่งดอกไม้มาให้ฉันล่ะสิ\"
    \"เปล่านะ  ดอกไม้หน้าประตูรั้วแล้วก็ของขวัญบนโต๊ะอาหาร  ผมไม่รู้เรื่อง\" เสียงเขาดูร้อนรนกว่าเดิม
    \"ติ๊ดๆๆๆๆๆๆ\" เขาวางสายไปแล้ว
    แน่แล้ว  ฉันรู้แล้วว่าใครเป็นคนส่งมาให้  แต่ไม่รู้ความต้องการของเขาเท่านั้น  ไม่นานหลังจากฉันวางสายแล้วยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง  ก็มีคนกดกริ่งหน้าบ้าน  ฉันวิ่งออกไปดู
    \"คุณ!\" ฉันพูดเสียงดังด้วยความตกใจ  เมื่อเห็นว่าเขามาอยู่ตรงหน้าฉัน
    \"สวัสดีครับ\" ฉันยังไม่ได้เชิญเขาเลย  เขาก็เข้ามาโดยถือวิสาสะ
    \"คุณมาทำไม  แล้วต้องการอะไร\"
    \"ผมอยากบอกอะไรคุณบางเรื่อง  ที่คุณควรรู้\"
    ฉันยอมญาติดีกับเขาหลังจากเขาพูดประโยคนั้นจบ  แล้วฟังเขาพูด  เรื่องที่เขาพูด  ฉันไม่อยากเชื่อ  แต่เมื่อทบทวนดูแล้ว  มันน่าจะเป็นความจริง  เพราะเรื่องมันสอดคล้องกัน  เขาบอกว่า  เขาได้เคยพบตัวของฉันครั้งแรกที่เชียงใหม่   แต่เคยพบฉันแล้วตั้งแต่ 5 ปีที่แล้ว  เขาฝันเห็นฉัน  ในปีนึงจะฝัน 2 ครั้ง คือวันเกิดของเขาและอีกวันนึงคือวันเกิดของฉัน \"จนกระทั่งก่อนจะพบกับคุณ 1 วัน  ผมฝันว่าคุณไปที่นั่น  และวันต่อมาผมก็ไปที่นั่นกะเวลาที่จะได้เจอคุณตรงนั้นพอดี  หลังจากนั้นเราก็เจอกันตลอด\"
    จริงของเขา  ฉันเกลียดเขาแต่ก็เจอเขาตลอด  ฉันไม่รู้ว่าเขาแต่งเรื่องขึ้นรึเปล่า  แต่ถ้าเขาโกหกเขาก็เก่งมากทีเดียวนะเนี่ย  ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ไม่แปลกเลยที่เขาจะรู้ที่อยู่และข้อมูลของฉันได้มากมาย
    ฉันขอบอกเลยว่า  ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อ  และเชื่อซะทุกอย่างที่เขาพูด  แต่ฉันเริ่มลดทิฐิที่มีต่อเขาโดยไร้เหตุผลลง  แล้วฉันกับเขาก็เริ่มไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น  จนฉันเริ่มยอมรับให้เขามาเป็นเพื่อนของฉันในที่สุด  เราคบกันได้ 2 ปี  จนในที่สุดเขาก็ขอฉันแต่งงานในวันเกิดของเขา  ฉันเองก็ไม่อยากปฏิเสธความรู้สึกตัวเอง  ตอบตกลงเขาในวันนั้นทันที
    หนึ่งเดือนก่อนฉันแต่งงาน  ฉันชวนเติ้ลไปรับคำอวยพรจากพ่อแม่ของฉันที่อยู่ต่างจังหวัด  หลังจากที่ไม่ได้ไปหามา 5 ปีที่แล้ว
    เมื่อฉันไปถึง  ฉันแทบจะไม่อยากเชื่อ  แม่ของฉันจากไปแล้วตั้งแต่ 2 ปีที่แล้วนี้เอง  ฉันถามพ่อว่า  ทำไมไม่บอกข่าวคราวให้ฉันรู้  แล้วพ่อก็บอกฉันว่า \"ก่อนที่แม่ของลูกจะจากไป  แม่เขาบอกไม่ให้ส่งข่าวนี้กับลูก  เพราะลูกจะมาหาในวันนี้\"  พ่อยังบอกอีกว่า  แม่เขารู้แม้กระทั่งวันตายของตัวเอง  แต่ฉันก็ไม่เข้าใจที่พ่อพูดอยู่ดี  จนพ่อบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฉันฟัง
    \"ในคืนก่อนที่เราจะรู้ว่าแม่ท้อง  แม่เขาฝันว่า  มีคนนำแหวนมามองให้แม่  เขาบอกว่าลูกจะพบกับสิ่งที่สำคัญในชีวิตพร้อมกับวันที่แม่จะต้องจากไป  แม่มาเล่าเรื่องนี้ให้พ่อฟัง  แต่เราก็ยังไม่เข้าใจ  แล้วเราก็รู้ว่าแม่ท้องได้ 2 เดือนแล้ว  แล้วในวันก่อนคลอดลูก  แม่ก็ฝันแบบนี้อีก  แต่เขาบอกวันที่ลูกพบกับสิ่งนั้น  สิ่งที่สำคัญในชีวิตและบอกวันที่ลูกจะกลับมาในวันนี้  หลังจากที่แม่คลอดแล้ว  แม่เล่าให้พ่อฟัง  พ่อก็จดวันที่แม่บอกเอาไว้  ตอนนั้นพ่อกับแม่ไม่เชื่อหรอก และไม่เข้าใจด้วย  ตอนนี้พ่อเชื่อและเข้าใจแล้ว  วันเวลานั้นถูกต้องและตรงกันทุกอย่าง\"
    ฉันไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พ่อเล่า  ฉันหันไปหาเติ้ลคนรักของฉัน  ฉันถามเขาว่า  เขารู้เรื่องนี้ใช่มั๊ย  เขาก็ได้แต่หลบหน้า  เขาไม่ปฏิเสธ  แต่เขาไม่เคยบอกฉันเลย  ฉันเสียใจที่พ่อไม่บอกเรื่องข่าวการจากไปของแม่ให้รู้  และเสียใจที่ฉันมาช้าไป 2 ปี  วันนี้ฉันควรจะได้รับคำอวยพรจากคนที่ฉันเคารพรักทั้งสองท่าน  แต่ฉันคิดว่าคำอวยพรนั้นคงจะไม่มีค่าอะไรสำหรับฉันตอนนี้  ฉันเสียใจที่ไม่ได้มาแม้งานศพแม้  พบแม่ครั้งสุดท้าย  มองความความสุขให้ท่านเป็นครั้งสุดท้าย
    หลังจากฉันแต่งงานได้ 1 ปี  คืนหนึ่งฉันฝันเห็นแม่  แต่งกายด้วยชุดไทยสีขาว  ใบหน้าดูสดชื่นอิ่มสุขมาก  แม่ลอยเข้ามาหาฉัน  พูดกับฉัน \"แพรวลูกแม่  ลูกอย่าโทษตัวเองในสิ่งที่มันเกิด  ลูกไม่ผิดที่ไม่ได้ไปงานศพแม่หรือมอบความสุขให้แม่  มันถูกกำหนดไว้แล้ว  แม่ดีใจที่ลูกมีความสุข  แม่รู้ว่าลูกอยากได้คำอวยพร  แม่ขออวยพรให้ลูกดำรงอยู่อย่างมีความสุข  อย่าท้อถอยกับปัญหาในเรื่องชีวิตคู่  นี่อาจเป็นคำอวยพรที่ช้าไปหน่อย  แต่คงไม่สายไปนะ\" แล้วแม่ก็มอบแหวนให้กับฉัน  แม่พูดกับฉันอีกประโยคก่อนลอยจากไป \"หลานของแม่จะพบกับสิ่งสำคัญในชีวิตพร้อมกับวันที่ลูกจะต้องจากไป\"
    เช้าวันรุ่งขึ้น  ฉันไปตรวจสุขภาพ  ฉันท้องแล้ว 2 เดือน  ฉันเล่าความฝันให้เติ้ลฟัง  เติ้ลก็ได้แต่ปลอบใจฉันไม่ให้คิดมาก  เพราะฉันคิดถึงแม่ฉันที่สุดในตอนนั้น  แล้วในวันก่อนคลอด 1 วัน  ฉันก็ฝันเห็นแม่ของฉันมาบอกประโยคหนึ่ง \"หลานของแม่จะพบกับสิ่งสำคัญในชีวิตพร้อมกับวันที่ลูกจะต้องจากไป  วันที่….แม่จะมารับ\" แล้วเช้าวันต่อมาฉันก็คลอดลูกสาว  ฉันกำลังจะเล่าให้เติ้ลฟัง  เติ้ลบอกว่าเขาฝันเห็นฉันกับแม่คุยกัน  ได้ยินทุกคำพูด  แล้วฉันก็เห็นเขาร้องไห้ครั้งแรก
    ถึงตอนนี้ฉันรู้แล้ว  สิ่งนี้เป็นเหมือนกรรมพันธุ์ที่ถ่ายทอดสู่ลูกหลานทุกรุ่น  ตอนแรกฉันคิดว่าสิ่งเหล่านี้ที่เกิดขึ้นกับแม่  เป็นเพราะความรักอิสระของตัวฉัน  ความที่ฉันออกตาตัวตนของตัวเอง  และคิดว่ามันทำให้ฉันพบสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต  และเป็นคำสาปที่ทำให้สูญเสียคนที่ฉันรักไป  มันเหมือนเป็นบาปที่ตราตรึงอยู่ในหัวใจฉันตลอด  แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว  สิ่งเหล่านี้ถูกกำหนดให้เป็นไปตามทางที่ขีดไว้  มันทำให้ฉันมีจุดหมายในชีวิตที่แน่นอน  ไม่ใช่อยู่ไปโดยไร้จุดหมายโดยไม่รู้ว่าจะตายวันไหน  แต่ฉันต้องนับถอยหลังรอให้เวลาของฉันเป็นศูนย์  และในวันนั้น  คือวันที่ลูกของฉันจะพบกับคน ๆ หนึ่งที่จะดูแลเขาไปตลอดชีวิตพร้อมกับวันที่ฉันจากไป  และฉันก็เป็นผู้สืบทอดสิ่งเหล่านี้  มันจะถ่ายทอดไปยังรุ่นต่อ ๆ ไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด