เจ้าสาวธีรภัทร
พ่อเลี้ยงหนุ่มแห่งไร่ทรัพย์มณีกุลจะทำเช่นไร เมื่อต้องเลือกระหว่างความทรงจำอันแสนหวาน หรือชีวิตใหม่ที่ต้องก้าวเดินต่อไปข้างหน้า พร้อมกับหญิงสาวที่ตนไม่ได้รัก ตามคำบัญชาการของผู้เป็นป้า
ผู้เข้าชมรวม
1,053
ผู้เข้าชมเดือนนี้
32
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
วางจำหน่าย e-book : MEB
นิยายเรื่อง: เจ้าสาวธีรภัทร
นามปากกา: นารีลักษมี
ตัวละครหลัก
ธีรภัทร (ธี) & ขวัญข้าว (ข้าว)
“คือผม… ตัดสินใจแล้ว ผมตกลงแต่งครับคุณหญิงป้า”
“อะ อะไรนะ นี่ป้าฟังไม่ผิดใช่ไหมลูก ดีแล้วล่ะ หนูข้าวเธอเป็นคนดี เรียบร้อย มีจิตใจดี”
คุณหญิงอำไพกล่าวด้วยความดีใจ
“แต่ผมมีข้อแม้ หลังจากแต่งงานกันแล้วภายใน 3 เดือน ถ้าผมกับเขาเข้ากันไม่ได้จริงๆ แล้วเขาไม่เชื่อฟังผม หรือไม่สามารถอยู่ร่วมกับคนที่นี่ได้ ผมขอส่งเขากลับไปที่เดิมของเขานะ”
ธีรภัทรกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนทำให้ปลายสายอดเป็นห่วงว่าที่หลานสะใภ้อย่างขวัญข้าวไม่ได้ เพราะนางรู้จักนิสัยของหลานชายตนดี
“ทำไมคุณถึงตกลงแต่งงานกับผม”
ธีรภัทรถามขวัญข้าวด้วยความสงสัย
“คือข้าว…”
ขวัญข้าวไม่ได้กล่าวอะไรไปมากกว่านี้ เพราะเธอไม่รู้จะตอบชายหนุ่มข้างๆ ว่าเช่นไรดี จะตอบว่าทดแทนบุญคุณ คุณหญิงอำไพ มันก็ดูจะง่ายเกินไป เพราะคนอย่างเขาดูจากท่าทางแล้ว คงจะไม่เชื่ออะไรง่ายๆ ใจเธอเองลึกๆ แล้วก็ตอบไม่ได้เช่นกันว่า เหตุใดแล้วถึงยอมตกลงแต่งงานกับเขาได้อย่างง่ายดายเพียงนี้ ทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน นอกเหนือจากคำว่าทดแทนบุญคุณคุณหญิงอำไพแล้ว
เมฆา (ใหญ่) & อิงฟ้า (ฟ้า)
“จะเอายังไง”
เสียงเข้มเอ่ยถามพร้อมกับลุกขึ้นจากเก้าอี้ ยืนกอดอก แล้วใช้สายตานิ่ง มองประเมินท่าทีของหญิงสาวตรงหน้า
“จะเอายังไง”
เสียงหวานกล่าวทวนตามชายหนุ่ม อย่างมึนงง และไม่เข้าใจในคำถามของคนตรงหน้า
“ผมถามคุณ ไม่ใช่ให้คุณมาถามผม”
เสียงเมฆาเริ่มดังขึ้น จนทำให้หญิงสาวตรงหน้าสะดุ้งตกใจเล็กน้อย
“ก็ไม่เอายังไงคะ ฟ้าก็จะทำงานในส่วนของฟ้าตามเดิม และถือซะว่าเหตุการณ์นั้นมันไม่เคยเกิดขึ้น ขอแค่ให้คุณลืมมันไป แล้วก็ไม่พูดถึงมันอีก ฟ้าก็เหมือนกัน”
หญิงสาวเมื่อตั้งสติได้ จึงกล่าวตอบไปด้วยท่าทางมาดมั่น ให้ดูกลบเกลื่อนอาการหวาดกลัวที่มีอยู่ในใจ
“ให้ฟรี!!!”
เมฆายกคิ้ว หลิ่วตากล่าวกับคู่สนทนาด้วยน้ำเสียงกวนออกไป เพราะรู้สึกหมั่นไส้ ในท่าทีความเย่อหยิ่งของหญิงสาวตรงหน้า จนทำให้อิงฟ้าต้องรีบตอบโต้ชายหนุ่มตรงหน้าออกไปทันที เมื่อไม่สามารถทนฟังเสียงกวนๆ ของเขาได้อีกต่อไป และน้ำเสียงเขาที่เอื้อนเอ่ยออกมานั้นแสดงท่าทางว่าดูถูกเธอเหลือเกิน จากอาการหวาดกลัวของเธอที่มี แทนที่ด้วยความโมโหเข้ามาแทน
ผลงานอื่นๆ ของ นารีลักษมี ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ นารีลักษมี
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น