[RW] ผันตัวมาเป็นสตรีมเมอร์ยุคใหม่ จะรอดหรือจะร่วง?? - นิยาย [RW] ผันตัวมาเป็นสตรีมเมอร์ยุคใหม่ จะรอดหรือจะร่วง?? : Dek-D.com - Writer
×

    [RW] ผันตัวมาเป็นสตรีมเมอร์ยุคใหม่ จะรอดหรือจะร่วง??

    โดย napta2

    อายุไม่ทันสี่สิบดีดันต้องมาตกตายตามชะตาชีวิต แต่ทว่าแทนที่จะได้ตายจริงๆ กลับได้ไปอยู่ในร่างใหม่โลกใหม่ที่ล้ำหน้าเกินคำว่าเทคโนโลยี แต่ร่างกายของเจ้าของร่างก็ช่างอ่อนแอเสียเหลือเกิน

    ผู้เข้าชมรวม

    747

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    55

    ผู้เข้าชมรวม


    747

    ความคิดเห็น


    17

    คนติดตาม


    106
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  7 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 ธ.ค. 66 / 20:25 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ​กำลังทยอยลงค่ะ ตอนแรกลงที่ readAwrite ที่เดียว ถ้าใครอยากอ่านเยอะกว่านี้สามารถไปที่อีกแอพได้เลยนะคะ มีตอนมากกว่าแล้วก็มีตอนล่วงหน้า สำหรับเด็กดีจะทยอยลงและกำลังศึกษาระบบติดเหรียญอยู่ค่ะ



    WARNING :นิยายเรื่องนี้ไม่ค่อยมีความสมเหตุสมผล(หรือมีน้อยมาก) อ่านสนุกๆ เพลินๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก(ไม่ต้องคิดเลยยิ่งดีค่ะ) ไม่มีปมให้เครียดไม่มีเรื่องให้แก้เพราะนิยายเรื่องนี้เขียนเพื่อแก้เครียดให้นักเขียนและนักอ่านหลายท่าน นายเอกสวยเก่งทำได้ทุกอย่าง หลายอย่างที่นายเอกทำเพราะนักเขียนอยากให้เป็นแบบนั้น(ส่วนใหญ่จะเป็นพวกของกินค่ะ...) พล็อตไม่ค่อยแน่นเพราะเขียนสดแต่จะกลับไปเกลาและเพิ่มเนื้อหาหลังเขียนเสร็จ นักอ่านมีส่วนร่วมได้เต็มที่ค่ะอยากให้นายเอกทำอะไรก็สามารถพิมพ์คอมเมนต์แล้วนักเขียนจะเอาไปพิจารณานะคะ **แนะนำให้อ่านทอล์กหลังจบตอนด้วยนะคะเพราะมักจะมีคำอธิบาย/เกร็ดเล็กน้อย/กำหนดการอัพต่อไปเป็นบางทีค่ะ

     

    ตั้งแต่เด็กจนโตมีชีวิตเป็นอิสระตลอดมาแม้จะไม่ได้ร่ำรวย ตอนเด็กช่วยครอบครัวทำสวนพรวนดินโปรยเมล็ดมานับครั้งไม่ถ้วน

    พอโตเป็นหนุ่มไปเป็นสาวรำวง ถุ้ย! เชฟมือฉมังหลังจากได้สูตรอาหารลับมาจากคุณตาแสนรักที่ตายจากโลกไปพร้อมถูกสั่ง (ด่า) มาอย่างดีว่าต้องส่งข้าวส่งน้ำจุดธูปเทียนให้ตาทุกวันเช้าค่ำ

    มีงานอดิเรกเล็กน้อยๆ เป็นการวาดรูปเขียนสีไม่ว่าจะสีน้ำมัน สีน้ำ สีไม้ สีเทียน บอกได้คำเดียวว่าไม่ต้องห่วง! พ่วงด้วยความรักในเสียงดนตรีที่ถูกปลูกฝังมาจากปู่ย่าเล่นโปงลางดีดกู่ฉินกดแป้นเปียโนจนนิ้วแตกด้านเจ็บน้ำตาเล็ดไปเป็นปีๆ ไม่ชำนาญก็ไม่ได้แล้วมั้ย?!

    สุดท้ายนี้ฝากความเฮงซวยของเปลือกกล้วยที่ถูกทิ้งกลางทางเดินม้าลายซ้ำด้วยรถบรรทุกที่แล่นมาแบบเหยียบร้อยแปดชิวๆ ไม่ปาดไม่เฉี่ยวแต่กระแทกเต็มๆ จุกๆ สภาพศพบอกได้คำเดียวว่าเจอตรงไหนเผาตรงนั้นเพราะความเป็นรูปเป็นร่างคือศูนย์จนห่อกลับไม่ได้

    แล้วก็ดันมาเกิดใหม่ในร่างเด็กหนุ่มที่ร่างกายแสนอ่อนแอจนจะตายวันตายพรุ่ง เขาจึงตั้งใจไว้แล้วว่าจะต้องมีชีวิตอยู่จนถึงแก่ให้ได้ในครั้งนี้

    จะหมัดจะมวยอะไรก็เข้ามาเถอะ เขาสู้สุดใจ!

     

     

    ***ตัวเอกเรื่องนี้สวยมากกกกกกก

     

     


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น