กำลังทยอยลงค่ะ ตอนแรกลงที่ readAwrite ที่เดียว ถ้าใครอยากอ่านเยอะกว่านี้สามารถไปที่อีกแอพได้เลยนะคะ มีตอนมากกว่าแล้วก็มีตอนล่วงหน้า สำหรับเด็กดีจะทยอยลงและกำลังศึกษาระบบติดเหรียญอยู่ค่ะ
WARNING :นิยายเรื่องนี้ไม่ค่อยมีความสมเหตุสมผล(หรือมีน้อยมาก) อ่านสนุกๆ เพลินๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก(ไม่ต้องคิดเลยยิ่งดีค่ะ) ไม่มีปมให้เครียดไม่มีเรื่องให้แก้เพราะนิยายเรื่องนี้เขียนเพื่อแก้เครียดให้นักเขียนและนักอ่านหลายท่าน นายเอกสวยเก่งทำได้ทุกอย่าง หลายอย่างที่นายเอกทำเพราะนักเขียนอยากให้เป็นแบบนั้น(ส่วนใหญ่จะเป็นพวกของกินค่ะ...) พล็อตไม่ค่อยแน่นเพราะเขียนสดแต่จะกลับไปเกลาและเพิ่มเนื้อหาหลังเขียนเสร็จ นักอ่านมีส่วนร่วมได้เต็มที่ค่ะอยากให้นายเอกทำอะไรก็สามารถพิมพ์คอมเมนต์แล้วนักเขียนจะเอาไปพิจารณานะคะ **แนะนำให้อ่านทอล์กหลังจบตอนด้วยนะคะเพราะมักจะมีคำอธิบาย/เกร็ดเล็กน้อย/กำหนดการอัพต่อไปเป็นบางทีค่ะ
ตั้งแต่เด็กจนโตมีชีวิตเป็นอิสระตลอดมาแม้จะไม่ได้ร่ำรวย ตอนเด็กช่วยครอบครัวทำสวนพรวนดินโปรยเมล็ดมานับครั้งไม่ถ้วน
พอโตเป็นหนุ่มไปเป็นสาวรำวง ถุ้ย! เชฟมือฉมังหลังจากได้สูตรอาหารลับมาจากคุณตาแสนรักที่ตายจากโลกไปพร้อมถูกสั่ง (ด่า) มาอย่างดีว่าต้องส่งข้าวส่งน้ำจุดธูปเทียนให้ตาทุกวันเช้าค่ำ
มีงานอดิเรกเล็กน้อยๆ เป็นการวาดรูปเขียนสีไม่ว่าจะสีน้ำมัน สีน้ำ สีไม้ สีเทียน บอกได้คำเดียวว่าไม่ต้องห่วง! พ่วงด้วยความรักในเสียงดนตรีที่ถูกปลูกฝังมาจากปู่ย่าเล่นโปงลางดีดกู่ฉินกดแป้นเปียโนจนนิ้วแตกด้านเจ็บน้ำตาเล็ดไปเป็นปีๆ ไม่ชำนาญก็ไม่ได้แล้วมั้ย?!
สุดท้ายนี้ฝากความเฮงซวยของเปลือกกล้วยที่ถูกทิ้งกลางทางเดินม้าลายซ้ำด้วยรถบรรทุกที่แล่นมาแบบเหยียบร้อยแปดชิวๆ ไม่ปาดไม่เฉี่ยวแต่กระแทกเต็มๆ จุกๆ สภาพศพบอกได้คำเดียวว่าเจอตรงไหนเผาตรงนั้นเพราะความเป็นรูปเป็นร่างคือศูนย์จนห่อกลับไม่ได้
แล้วก็ดันมาเกิดใหม่ในร่างเด็กหนุ่มที่ร่างกายแสนอ่อนแอจนจะตายวันตายพรุ่ง เขาจึงตั้งใจไว้แล้วว่าจะต้องมีชีวิตอยู่จนถึงแก่ให้ได้ในครั้งนี้
จะหมัดจะมวยอะไรก็เข้ามาเถอะ เขาสู้สุดใจ!
***ตัวเอกเรื่องนี้สวยมากกกกกกก
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น