เวรกรรม หรือทำตัวเอง

ข้อมูลเบื้องต้น

รถติดจัง อากาศก็ร้อนฉันนั่งมองคนรอบตัว ผู้คนที่เบียดกันอยู่บนรถเมล์ เด็กตัวเล็ก ๆ ที่เดินขายพวงมาลัย ทำให้คิดอะไรได้หลายอย่าง มีนักศีกษากลุ่มใหญ่เดินผ่านรถฉันไป ฉันมองด้วยสายตาอิจฉาปน ความชื่นชม เพราะฉันไม่มีโอกาสอย่างพวกเค้า ฉันเกิดมาในฐานะทางบ้านปานกลาง พ่อทำงานคนเดียว แม่เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก ทำอาหารรอสามี ไม่เคยทำงานนอกบ้านเลย ฉันคุยกับเพื่อน ๆ ถึงเรื่องการไปเรียนต่อที่ ร.ร. อื่นเมื่อเราจบ ม.3 กันแล้วอย่างมีความสุข โดยไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ฉันคุยกับเพื่อนนี้นคือความฝัน เพราะวันนึงก็มีเรื่องที่เราไม่เคยคิดว่าจะเกิดกับครอบครัวเรา พ่อผู้รักลูก กลับเก็บเสื้อผ้าเดินออกจากบ้านไปโดยไม่มองกลับมาดู ชีวิตที่พ่อสร้างขึ้นมาเลย ฉันกับแม่ และน้องอีกสองคน ไม่รู้จะทำอย่างไรกันต่อไป แม่ซึงไม่เคยทำงานนอกบ้าน ฉันกับน้องก็ยังเรียน เงิน ก็ไม่มี สุดท้ายแม่ก็ต้องออกไปรับจ้างทำความสะอาดบ้านคนอื่น ฉันต้องออกจาก ร.ร เพราะไม่มีเงินเรียนต่อ ต้องช่วยแม่หาเงิน ส่งน้องเรียน ชีวิตที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ทำให้ฉันรับไม่ได้แต่ฉันก็ต้องเก็บกดเอาไว้ เพราะสงสารแม่ แล้วชีวิตฉันก้ต้องเจอจุดเปลี่ยนอีก เพราะแม่ต้องหาคนช่วยหาเงิน เพราะลำพังแม่คนเดียว หาเลี้ยงเรา สามคนไม่ไหว ฉันและน้อง จึงต้องมีพ่อใหม่เพิ่มเข้ามาในครอบครัวโดยไม่ได้เต็มใจ ฉันเกลียดพ่อใหม่ ฉันแกล้ง เอาน้ำลาดที่นอนแม่ ฉันเอาตะปูไปวางไว้ตรงที่พ่อใหม่ฉันนอน ฉันทดเกลียดพ่อใหม่เป็นปี แล้วเค้าก็ทิ้งแม่ฉันไปอีก มารู้ทีหลังว่าเค้ามีเมียอยู่แล้ว ฉันดีใจที่พ่อใหม่ไปซะที แต่ฉันก็ดีใจอยู่ได้ไม่นาน แม่ก็มีพ่อใหม่ให้ฉันอีก คนแล้วคนเล่า แต่ฉันก็ไม่เกลียดแม่หรอกนะ ฉันรักแม่มากฉันกลายเป็นคนโหยหาความรัก ไม่เคยพอในความรัก เหมือนมันไม่เคยพอสำหรับฉัน ฉันเสียคนตั้งแต่อายุ ยังน้อย ผู้ชายหลายคนผ่านมาแล้วก้ผ่านไป ฉันยอมทุกอย่าง ขอให้ใครก็ได้รักฉัน  แต่ฉันกลับไม่เคยเจอความรักที่ฉันโหยหาเลย เจอแค่สิ่งหลอกลวง เจ็บทุกครั้งที่โดนทิ้ง ฉันเคยคิดว่าชาติก่อนฉันทำกรรมอะไรไว้ ทำไมชาตินี้ฉันถึงต้องเป็นคนที่ถูกทิ้งตลอด มันเป็นเวรกรรม หรือฉันทำตัวเอง