คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ ๖ ก่อนเขียนเพียรเรียนรู้ภาษาไทย
ระออ
ระออ เ้า้าเอ๊ยยยย!!!!!
ส่่าวมายันัอยาเียนทุท่าน
หาุปรารถนาะเป็นนัเียน โปรพึระลึไว้ว่า
“ุำลัะเียนภาษาไทยให้นไทยทั้ประเทศอ่านันั้นมาเรียนรู้เรื่อราวภาษาไทย่อนเียนันีว่า”
ภาษาไทยนั้นไร้เป็น “ศาสร์”
ภาษาเป็นอาิ
ึ้อมีระเบียบเ์ หาแ่ไม่ายัวเหมือนวิทยาศาสร์ึ่เป็นธรรมาิ
เนื่อาเป็นสิ่ที่มนุษย์ั้ึ้น
ึสามารถเปลี่ยนแปลไปามาลสมัย ่อยเป็น่อยไปามวามเห็นอบอส่วนรวมและเื่อถือไ้
ส่วนที่ะถู้อหรือไม่ อาศัยเวลาเป็นเรื่อัสิน อยู่ที่ว่าารสื่อวามหมายนั้น้อทำให้ส่วนรวมเ้าใรัน
ภาษาเป็น “ศิลป์”
นอาารสื่อวามหมายที่ีและัเนแล้ว ภาษายั้อมีวามาม ามในระบวน ามในารใ้ภาษา มีวามไพเราะับิ นัเียนะเ้าใภาษาหรือใ้ภาษาไ้ี้อรู้ัและสัมผัส “รส” อภาษา ภาษาึัอยู่ในลุ่มสาระวิาประเภท “ศิลป์” แ่เป็นศิลปะที่ไม่สามารถสัมผัส้วยโสประสาทไ้ ้อสัมผัส้วยใ ศิลปะอภาษาึมี่าสูส่ ศิลปะทุนิ้ออาศัย “วามำนา”ไม่มีำราใที่ะสามารถบอเ์ไ้แน่นอนายัว ้ออาศัยไหวพริบ พรสวรร์ ารฝึฝนอผู้ศึษา ารทุ่มเทมุ่มั่นอย่ามามายมหาศาล
ารใ้ภาษาสื่อสาร ในานเียน
ัวอัษรเป็นารส่สื่อไปยัผู้อ่าน
ำไว้ว่า...
ารสื่อสาร้วยภาษานั้น ยาและสลับับ้อนว่าารสื่อสารแบบอื่น เพราะภาษามีารเปลี่ยนแปลไปามสัมแ่มีเอลัษ์ที่ยืนย ยึเหนี่ยวให้ส่วนรวมเิวามเ้าใันไ้ ผู้ที่ะเป็นนัเียนำเป็น้อเรียนรู้ เี่ยวรำให้เ้าใึะสามารถใ้ภาษาไ้รับุมุ่หมาย
ความคิดเห็น