[SF] Tasty x Tao

ข้อมูลเบื้องต้น

TASTY x TAO (exo) 

- เป็นฟิคที่แต่งเรื่องแรกและอาจจะเรื่องเดียว 55555
- คือจิ้นนิดหน่อยละอยากอ่านฟิค ไปหาละไม่เจอเลยแต่งเองซะเลย 
- ติชมได้นะคะ  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมาส่องมาเม้นจ้า   

เนื้อเรื่อง

                 Tasty x tao 

 

       ในวันที่ตารางงานผมว่างๆอย่างวันนี้ผมกำลังนั่งมองไอ้พี่แฝดที่กำลังนั่งเล่นมือถืออยู่ในห้องซ้อมของบริษัท
ตอนนี้เมมเบอร์คนอื่นๆไม่อยู่บางคนมีตารางงานบางคนออกไปเที่ยว
ผมก็อยากจะออกไปอยู่หรอกนะ แต่ติดตรงไอ้พี่แฝดสองตัว เอ้ย คนนี่ล่ะมันไม่ให้ผมไปไหน
ถ้าจะท้าวความว่าผมเป็นอะไรกับพี่แฝดหน่ะเหรอ ....





 

                ช่วงประมาณ3เดือนก่อน ที่ SM C&C ค่ายลูกของค่ายผม กับ Woolim 

Entertainment ค่ายของไอ้พี่แฝด เกิดการรวมตัวกันเป็น woolim label ทำให้เราได้เจอกัน 

ผมไม่ค่อยได้ติดตามข่าวของบริษัทมากนัก เดินอยู่ในบริษัทดีดี เจอผู้ชายรูปร่างสูงคนนึงเดินมา

ผมว่าผมสูงแล้วนะ
พอเห็นเขา ผมดูสูงเฉยๆไปเลย ผู้ชายคนนี้ ผมไม่รู้ว่าจะอธิบายลักษณะของเขายังไง
ผมรู้สึกว่าเขาให้ความรู้สึกถึงความเป็นชาย ผิวที่ไม่ขาวมากนัก หุ่นดีเหมือนคนที่หมั่นออกกำลังกาย มีผมสีน้ำตาล
โดยรวมแล้วผมว่าเขาเป็นคนที่ดูดีคนนึง ผมกำลังเดินผ่านเขา อยู่ๆเขาก็เรียกผม
"เทาเทา" ผมหันไปมองด้วยสายตาขุ่นๆพร้อมขมวดคิ้ว 
เพราะเราเพิ่งเจอกันครั้ง มาเรียกผมเหมือนสนิทสนมผมไม่ชอบ
ระหว่างที่ผมคิดในใจเสร็จ พี่เขาก็พูดใหม่ว่า "ฮยองชื่อโซรยงนะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"นายคงไม่ชอบที่ฮยองเรียกแบบนั้นใช่ไหม ขอโทษนะ" พร้อมยิ้มกว้างให้ผม คิดว่าหล่อตายล่ะ เฮอะ 

ยังไงผมก็ยังไม่เข้าใจจุดประสงค์ที่เขาทักผมอยู่ดีผมเลยถามด้วยเสียงขุ่นๆไปว่า "มีอะไรเหรอครับ"
"ต่อไปนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะ" แล้วพี่เขาก็เดินไป .....


  ผมงงมาก เผอิญเดินผ่านแบคฮยอนฮยองพอดี แบคฮยอนฮยองเป็นคนกว้างขวางถามอะไรรู้หมด
ผมเลยถามเขาว่ารู้จักคนชื่อโซรยงมั้ย แบคฮยอนฮยองบอกว่า เขาเป็นวงใหม่
อยู่ค่ายอุลลิมที่เพิ่งรวมตัวกับเราเมื่อเช้าไง ผมก็พยักหน้ารับรู้แล้วก็เดินต่อ  

  ผมเดินจนมาหยุดหน้าห้องซ้อม ได้ยินเสียงเพลง เลยคิดว่าไม่ไคก็อี้ชิงฮยองต้องมาซ้อมแน่ๆ
ผมเลยเปิดประตูเข้าไปพร้อมเสียงแซว "แหม ขยันจังน้า"
พอผมเปิดประตูเข้าไปกลับเจอใครก็ไม่รู้หน้าเหมือนโซรยงฮยองกำลังซ้อมเต้นอยู่
เขาเหมือนโซรยงฮยองทุกอย่างแต่ต่างกันแค่สีผม เขามีสีผมของเขาเหมือนสายไหม
ผมเห็นแล้วอยากกินเลย ฮ่าๆ
"ใช่ โซรยงฮยองรึเปล่าครับ" ผมถามเขา 
"แล้วนายคิดว่าฉันเป็นใคร"

"ใครสักคนที่เหมือนโซรยองฮยอง"
"มันเหมือนฉันต่างหาก"
"ฮยองเป็นแฝดพี่ของโซรยงฮยองเหรอ"
"อืม"
แล้วเขาก็พูดภาษาจีนว่า
"นายชื่อจื่อเทาใช่ไหม " 
"ครับ พี่เป็นคนจีนเหรอ"
"ลูกครึ่งหน่ะ ไปนะ" 
แล้วพี่เขาก็เดินออกไป ผมก็มานึกได้ว่า ..... ยังไม่รู้จักชื่อเขาเลย!! 

  ในที่สุดผมทนความอยากรู้ไม่ไหว ในคืนนั้นผมเลยไปเสิร์ชกูเกิ้ลดูประวัติtasty
ถ้าถามว่ารู้ว่าชื่อวงคือtastyได้ไง ผมเสิร์ชชื่อพี่โซรยง แล้วต่อคำว่าwoolim เป็นไงผมฉลาดมั้ยล่ะครับ ฮ่าๆ

 

  ในคืนเดียวกันที่หอของศิลปินเกาหลีหน้าใหม่แต่ใหม่ไม่มาก ดูโอ้ฝาแฝด
หรือที่ใครๆก็เรียกกันว่า 'พี่แฝด' แดรยงกับโซรยง กำลังสนทนาเกี่ยวกับหนุ่มน้อยแพนด้าเกือบน่ารักเก่งวูซูนามว่า"จื่อเทา" 
"มึงเห็นจื่อเทายัง แดรยง" 
"เรียกให้มันดีดีหน่อย กูพี่มึงนะเว้ย"
"พี่? แค่ไม่กี่นาทีมึงอย่ามาคุย ตกลงเห็นน้องยัง"
"เห็นแล้ว คุยแล้ว" 
"เป็นไงบ้างวะ" 
"ก็เหมือนที่คิด แต่ก็น่ารักมากกว่าที่คิดนิดหน่อย" ประโยคหลังเสียงแผ่วลงไป 
"อะไรนะ " 
"เปล่า แล้วมึงอะ" 
"น่ารักมากกกกกกกกก กูเผลอเรียกเทาเทา น้องหันมาจิกตาใส่กู พอกูแนะนำตัวแถมทำหน้าเอ๋ออีกต่างหาก"
"มึงจะเริ่มเลยมั้ย" 
"เออ เอาดิ กูอยากจะเริ่มวันนี้แทบแย่แต่กลัวแพนด้าตื่นตูมซะก่อน หึหึ" 
"อืม พรุ่งนี้เริ่ม"

วันต่อมา ...

    ผมกำลังซ้อมเต้นอยู่ในห้องซ้อมที่เราทุกคนคุ้นเคยกันดี ถ้าถามว่าซ้อมเพลงอะไร ก็คงไม่พ้นเพลงgrowlที่เรากำลังโปรโมตอยู่ในตอนนี้
สักพักมีคนเดินเข้ามา ผมคิดว่าเป็นเมมเบอร์เลยกำลังจะหันไปทัก
"มากั......" พอหันไปกลับเจอคนสองคนที่หน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ
แน่ล่ะ จะเป็นใครไปได้ นอกจากสองคนฝาแฝดที่เพิ่งคุยกันเมื่อวาน ตอนนี้ผมกำลังแยกออก เพราะสีผมของพวกเขา
ในขณะที่ผมกำลังงงว่าเข้ามากันทำไม(วะ) แดรยงฮยองหัวสายไหมเดินเข้ามาหาผมช้าๆ
ผมก็ไม่ได้อยากถอยแต่ฮยองเข้ามาใกล้ผมไปไหมเนี่ย !
ผมเลยถอยหลังไปเรื่อยๆจนตัวติดกำแพง

  ในขณะที่แดรยงฮยองกำลังรุก(?)ผมอยู่นั้น แฝดน้องอย่างโซรยงฮยองก็เอาแต่มองผมพร้อมอมยิ้ม
เห้ย ทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างเล่าฮยอง ! ผมบ่นในใจพร้อมเดินถอยหลังเรื่อยๆ
จนรู้สึกตัวอีกทีก็หลังชิดกำแพงห้องแล้ว ผมก้มหน้างุด ในขณะที่พี่แดรยง เอาแขนค้ำไว้ไม่ให้ผมหนีไปไหนได้
ผมว่าผมพอใจในส่วนสูงของตัวเองแล้วนะ แต่เจอแบบนี้ ผมอยากสูงขึ้นอีกสัก20เซ็น
แดรยงฮยอง กระซิบข้างหูผมว่า
"เงยหน้าหน่อย" จะกระซิบทำไม เสียว(?)ว้อย
"ไม่" 
"เงยหน้าเร็ว" 
"ไม่"
"เงย" 
"อยากให้เงยฮยองต้องออกไปก่อน"
ความจริงผมอยากเงยจะแย่นี่ก้มจนปวดคอหมดละ แต่ถ้าเงยหน้าผมกับแดรยงฮยองมันต้องใกล้กันมากแน่ๆ
แค่ผมก็นี้ได้ยินเสียงลมหายใจของแดรยงฮยองชัดเจนขนาดนี้ ! 
 

  ในที่สุดผมอึดอัดปนรู้สึกแปลกๆจนทนไม่ไหวเลยพยายามพูดเสียงดังขึ้นให้สิ่งมีชีวิตอีกคนในห้องที่ยังอยู่แต่เหมือนไม่อยู่ได้ยิน
"โซรยงฮยองช่วยผมหน่อย" 
หลังจากแดรยงฮยองได้ยินแบบนั้นจึงปล่อยผมออก
หลายคนอาจคิดว่าผมเก่งวูซู ทำไมไม่เตะก้านคอไอ้แดรยงฮยองที่มันกำลังแกล้งผมอยู่สักป้าปให้สลบ
คำตอบคือผมแพ้การจ้องตาหรือการอยู่ใกล้กันมากเกินไปกับคนที่ไม่สนิท เลยทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก วูซูไม่ออก จื่อเทาเครียด อยากจิครายยยย
หลังจากผมบ่นในใจเสร็จ ผมก็ถามแดรยงฮยองมัน(เริ่มไม่สุภาพเนื่องจากไม่พอใจ)ว่า
"ทำแบบนี้ทำไม" 
มันตอบ "สนุก"
ผมถามโซรยงฮยอง "แล้วทำไมฮยองไม่มาห้ามแฝดตัวเอง"
โซรยงฮยองตอบ "สนุก"
โอ้ยย ผมไม่แปลกใจเลยทำไมมันเป็นแฝดกัน เหมือนกันหน้าตาไม่พอยังกวนคล้ายๆกันอีก
"จะมาซ้อมเหรอ ผมจะได้ออกไป" 
"เปล่าครับ จะมาคุยด้วย" แฝดน้องตอบ 
"คุยอะไร ผมไม่มีไรจะคุยกับพวกฮยองหรอก ไปนะ" 
"เดี๋ยว" แฝดคนพี่เรียกพร้อมจับแขนผมไม่ให้เดินพร้อมถามต่อ 
"มีแฟนยัง" 
"จะมีได้ไงฮยอง ผมเป็นไอดอลนะ ถ้าแฟนคลับรู้เข้ามีหวังดับอนาถ ฮ่าๆ " ผมพยายามพูดให้ขำ แต่หน้าไอ้พวกฮยองมันจริงจังกันมากอะ 
"งั้นเป็นแฟนกับพวกฮยองนะครับ รับรองแฟนคลับเทาเทาไม่รู้หรอก" โซรยงฮยองขยิบตาให้ผม พร้อมดึงมืออีกข้างที่ไม่ได้โดนแดรยงฮยองจับแขนไว้มาจุ้บเบาๆ 
ห้ะ เดี๋ยวนะ ผมงงไปหมดละ โซรยงฮยองขอผมเป็นแฟน แถมยังใช้คำว่า 'พวกเรา' คือ?????
"หมายความว่ายังไง" 
"ก็หมายความว่าจื่อเทาต้องเป็นแฟนฮยองไง" คราวนี้แฝดพี่ตอบ 
"เป็นแฟนฮยองด้วย" แฝดน้อง
"พวกฮยองเล่นไรกันเนี่ย ผมไม่ขำนะ" 
"แล้วเทาเทาคิดว่าพวกฮยองล้อเล่นเหรอครับ ไม่รู้แหละ ต่อไปนี้เทาคือแฟนของพวกฮยองนะ"
หลังจากแฝดน้องพูดเสร็จ ไอ้พี่แฝดก็จุ้บแก้มผมคนละข้าง พร้อมกับผมที่อ้าปากหวอทำหน้าเอ๋อ.

กลับมาปัจจุบัน ..................

   ทีนี้ทุกคนคงรู้แล้วนะ ว่าผมกับไอ้พี่แฝดเป็นอะไรกัน แรกๆใช่ว่าผมจะยอมเลยนะ
แต่นี่ก็ผ่านมาสามเดือนแล้ว ผมก็ปลงๆ(มั้ง) และยินยอมไปในที่สุด -/- เพราะไอ้พี่แฝดมันดื้อด้านมาก เฮอะ! 
หลังจากได้ทำความสนิทสนมกันอย่างจริงจัง(?) ผมก็ได้รู้ว่า ไอ้พี่แฝดมันชอบผมมานานแล้ว
ตั้งแต่เดบิ้วต์ พอผมได้ยินผมขำทันที แต่พวกฮยองมันไม่ขำด้วย แถมยังทำหน้างอนๆ
แล้วผมจะทำไงได้ ก็เลยต้องหอมแก้มทั้งสองคนให้หายงอนหน่ะสิ
พอผมหอมแก้มเสร็จนะ ทำหน้าดี๊ด๊าเหมือนไม่เคยงอนมาก่อน เฮอะ เซ็งจริงมีแฟนเจ้าเล่ห์แถมยังตั้งสองคน 

  อีกเรื่องก็คือ นิสัยของแฝด ตอนแรกคิดว่าจะเหมือนกัน แต่ความจริงแล้วแฝดพี่มันอะเลิทมาก ผิดกับแฝดน้องที่ดูนิ่งๆมีสาระมากกว่า เอ๊ะ นี่ผมไม่ได้ชอบโซรยงฮยองมากกว่าหรอกนะ
ยังไงผมก็รักเท่ากันทั้งสองคนนั่นแหละ   นี่ผมพูดอะไรไปเนี่ย เขินจัง ฮ่ะๆ
  แฝดพี่ชอบเรียกผมว่า"จื่อเทา" ตามชื่อผม แต่แฝดน้องจะมุ้งมิ้งโดยการเรียกว่า"เทาเทา"
ไม่ก็ "แพนด้าน้อย" โว้ย ช่วยเรียกอะไรดูหน้าตาผมหน่อยได้ไหม !
แต่เวลาสองคนโกรธผมนะ ก็เรียกชื่อเต็ม "หวังจื่อเทา" ถ้าใครสักคนเรียกแบบนี้ นรกมาเยือนผมล่ะครับ

 

  หลังจากผมได้รู้จักกับฮยอง ผมก็เพิ่งรู้ว่าแฟนผมสองคนเป็นคนกว้างขวางดี มีเพื่อนในวงการเยอะแยะเต็มไปหมด
จนเรามีกลุ่มของเราที่แฟนคลับเรียก "ไชน่าไลน์" กลุ่มนี้ก็เหมือนรวมเอาไอดอลเกาหลีที่มีสัญชาติจีนมาไว้รวมกันล่ะครับ
ว่างๆก็สังสรรค์กันตามประสาคนบ้านเดียวกัน แค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ (พอ!)
แต่พวกฮยองมันไม่ให้ผมไปบ่อยหรอกครับ มันชอบบอกว่าหวงผมหึงผมอะไรก็ไม่รู้
ทีพวกฮยองมันยังไปกับสาวๆบ่อยเลย ผมน้อยใจได้มั้ยเนี่ย !
ระหว่างที่คิดอะไรเพลินๆ ก็มีเสียงนึงเรียกผม พร้อมสวมกอดจากด้านหลัง
"คิดอะไรอยู่เทาเทาอ่า" 
"ไม่บอกหรอก" 
"มึง น้องไม่ยอมบอกเราว่ะ" แฝดน้องบอกแฝดพี่
"เหรอ สงสัยคืนนี้กูกับมึงไม่ได้นอนแน่เลยว่ะ หึหึ" แฝดพี่ตอบพร้อมหัวเราะโรคจิต
"นี่คิดอะไรหื่นๆกันอยู่ใช่ไหม เดี๋ยวจื่อเทาบอกก็ได้ แล้วหายกันนะ .... จื่อเทาก็แค่นึกว่าเราเจอกันครั้งแรกยังไงแค่นั้นเอง ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย" พร้อมพองลมในปาก
"อ๋อ แค่นี้เอง ดีเลย เดี๋ยวคืนนี้เทาเทาจะได้คิดถึงคืนนั้นครั้งแรกด้วยไงครับ นี่พวกฮยองจะช่วยให้จื่อเทารำลึกความหลังเลยนะ" 
"นี่ ก็ผมบอกไปแล้วไง ก็ต้องหายกันสิ" 
"ยังไม่รับปากสักหน่อย" แฝดพี่พูดพร้อมหอมแก้มผม 
"ป่ะ ว่างๆแบบนี้ไปเที่ยวกันเถอะเทาเทา เดี๋ยวกลางคืนก็ไม่ว่างแล้วครับ" แฝดน้องบอกพร้อมจูงมือผม ในขณะที่ผมโวยวายตลอดทาง =_= 
และอีกสิ่งหนึ่งที่พี่แฝดมันเหมือนกันก็คือ หื่นเหมือนกันครับ โอ้ย จื่อเทาเครียด อยากจิครายยยยยยนนย



-END- 

กรี้ดดดดดดด  จื่อเทาจะโดนอะไรในคืนนี้ไปจิ้นกันเองนะ 555555555555 
อาจจะต้มมาม่า=_= (อัลไล) 
ติชมได้นะ   
ปุลิง . ความจริงก็ไม่รู้หรอกนะพี่แฝดเดินเข้าตึกเอสเอ็มได้มั้ย มโนว่าได้ละกันเนอะ *O*)/