นายแว่นจอมเฉิ่มกับยัยเปรี้ยวหน้าใส

เมื่อนายแว่นจอมเฉิ่มไปแอบหลงรักเพื่อนร่วมห้อง แต่ยังไม่ได้บอกความในใจก็ต้องจากกัน

เธอสวย น่ารัก เรียนเก่ง นิสัยดี เรียบร้อย แต่เธอไม่ใช่อย่างที่ทุกคนเห็น หน้าใสๆ ใช่ว่าจะร้ายไม่เป็น 

ใช่เธอร้ายแต่ไม่ได้เลวแล้วก็ไม่ได้ฟาดเรียบนะคะ แค่หว่านเสน่ห์ไปทั่วเท่านั้นเอง

ผม นายพายุพัฒน์ พิพัฒพงษ์ หรือ พายุ อายุ 18 ปี

สวัสดึครับผมมีอะไรจะบอก ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องกับผมเองครับ ตัวเล็กๆ (จริงๆก็ไม่ได้ตัวเล็กมากหรอกครับสูงตั้ง 168+ สมัครซุปเปอร์โมเดลได้เลยนั่นน่) แต่เผอิญว่าผมสูง 180+ ไงเลยทำให้เธอตัวเล็กว่าผมอ่ะ ตัวเธอขาวๆ หน้าใสๆ พูดเพราะ น่ารัก ที่สำคัญเธอเรียบร้อยอย่างกับผ้าพับไว้สะอีกมันเลยกลายเป็นเสน่ห์ที่ทำให้ผู้ชายทั้งโรงเรียนต่างรุมจีบเธอทั้งนั้น แต่โชคดีนะครับที่เธอยังไม่เลือกใครผมก็เลยยังแอบหวังอยู่ สงสัยใช่มั้ยครับว่าทำไมผมถึงไม่จีบเธอ ก็เพราะผมไม่หล่อ ตัวก็ผอมๆ แถมยังใช่แว่นหนาอีก เฮ้อ……ทำไงได้ล่ะครับก็ผมมันสายตาสั้นนิ ใช่ว่าผมไม่เคยคิดที่จะจีบเธอนะเคยลองแล้วแต่ก็ดันถูกพวกหัวโจกโรงเรียนมันขัดไว้ตลอดแถมยังมาดูถูกผมอีกนะมาว่าผมหุ่นยังกะหมีไม่เหมาะกับเธอที่หุ่นนางแบบหรอกสู้พวกมันก็ไม่ได้หรอกหุ่นหนาๆ มีกล้ามแขนแน่นๆ มีซิกแพคใหญ่ๆ เชอะคิดว่าเท่ตายล่ะ

(แต่ซาเนียว่าเท่มากๆเลยนะ : ไรต์)

(ซาเนียว่าไงนะ : พายุ)

(ป้าววววว : ไรต์)

(อย่าให้รู้นะ : พายุ)

(จ้าๆๆๆไม่ให้รู้หรอก หึหึ : ไรต์)

(-_- : พายุ)

แต่ไม่ว่าอะไรมันก็ไม่ทำให้ผมเจ็บได้เท่ากับวันนี้ เพราวันนี้คือวันที่ผมและเธอเรียนจบ ม.6 แล้วน่ะสิต่อจากนี้ผมก็จะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว เพราะที่บ้านส่งผมให้ไปเรียนต่อเมืองนอกเพื่อที่จะกลับมาดูแลธุรกิจครอบครัว ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้เจอเธออีกเพราะฉนั้นไม่มายังไงวันนี้ผมต้องสารภาพบอกเธอให้ได้ ฮึม!!!

ฉัน นางสาวฝันหวาน รัญชนาวรรณ หรือ ฝันหวาน อายุ 18 ปี

สวัสดีค่ะทุกคนฉันชื่อฝันหวานนะ ทุกคนคงคิดว่าฉันสวย น่ารัก เรียนเก่ง นิสัยดี เรียบร้อย เหมือนกับทุกคนที่โรงเรียนคิดกันใช่มั้ย จริงค่ะ แต่เฉพาะบางข้อเท่านั้นนะ ถ้าเรื่องสวย น่ารัก เรียนเก่ง อันนี้คือเรื่องจริง (คิดถูกแล้วที่ตั้งชื่อนี้ให้นาง) แต่ถ้าเป็นเรื่องนิสัยดี เรียบร้อย อันนี้ไม่จริงค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าฉันนิสัยไม่ดี ไม่มีมารยาทนะ ฉันก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งด้วยนะก็ต้องมารั โลภ โกรธ หลง เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วนิ แต่ฉันเลือกที่จะแสดงได้นิเรื่องอะไรฉันจะแสดงด้านลบให้คนเกลียดกันล่ะ สู้แสดงเป็นนิสัยดี เรียบร้อย น่ารัก ให้คนอิจฉาเล่นดีกว่า เวลาฉันมีปัญหาอะไรก็สบายค่ะเพราะจะมีแฟนคลับจัดการให้หมดไม่ต้องลงมือเองดีจะตายเห็นมั้ยล่ะชนะใสๆ อยากรู้ใช่ม่ะว่าทำไมฉันถึงมาบอกด้านลบของตัวเองให้ทุกคนรู้ก็เพราะว่าวันนี้คือวันที่ฉันจบ ม.6 แล้วไงล่ะตื่นเต้นจังฉันจะได้เข้ามหาลัยแล้ว ที่ดีใจไม่ใช่อะไรหรอกค่ะมันเก็บกดไงคือเรียนมัธยมมันมีกฏระเบียบเยอะ ใครผิดกฎก็โดนหักคะแนนบ้างล่ะ โดนทำโทษบ้างล่ะ เรียกผู้ปกครองบ้างแล้วก็ บลาๆๆๆๆๆ เยอะแยะไปหมด ฉันเลยตั้งทำตัวเรียบร้อยไงจะได้ไม่ถูกเพ่งเล็ง แต่หลังจากวันนี้ไปฉันก็จะได้อิสรภาพคืนมาแล้วเย้ๆๆๆๆ ฉันจะจัดเต็มเลยคอยดู ฮ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

(เชิญรับยาช่อง 2 ค่ะ : ไรต์)

(ใครป่วยเหรอซาเนีย : ฝันหวาน)

(ไม่รู้สิซาเนียได้ยินคนบ้าหัวเรอะอ่ะ : ไรต์)

(บ้า !!! ใครบ้า ไม่มี๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ : ฝันหวาน)

(อย่าฝันหวานสมชื่อล่ะ : ไรต์)

(แล้วใครเป็นคนตั้งชื่อให้ล่ะ: ฝันหวาน)

(เออ ซาเนียผิดเอง พอใจยัง : ไรต์)

(พอใจแล้วค่ะ หึหึ : ฝันหวาน)