พลิกล็อกหัวใจ

ข้อมูลเบื้องต้น

เราเพิ่งลองหัดเขียน อ่านออกมาแล้วรู้สึกยังไง ติชมกันได้นะคับ ไม่ว่ากัน^^

เนื้อเรื่อง

 เรื่อง พลิกล็อกหัวใจ
โดย Stumpy

เช้าวันแรกของการเปิดเทอม....

    "โอ้ยยยย! ง่วงจัง ไม่น่าลงเรียนวิชาเช้าเลย ==zZ "

  "แหมมม จะบ่นไรนักหนาเนี่ยนัท ยังไม่ชินอีกไง๊ บ้านฉันอยู่ตั้งไกลตื่นเช้ากว่าแกฉันยังไม่บ่นสักคำ นี่แกอยู่หลังมอนะเว้ย ทำเป็นบ่น"

ยัยดรีมเพื่อนตัวแสบของผมสวดผมแต่เช้าเลยครับท่านผู้ชม ก็แหม ใครจะไปขยันเหมือนยัยนี่ละ เรียนก็ได้เกรดดีอันดับต้นๆของสาขา เสียอย่างเดียว ขี้บ่นชะมัด ฮ่าๆๆ

 "นี่ไอ่นัท เงียบทำไมย่ะ นินทาฉันอยู่ในใจใช่มั้ย - -* "

 "โห รู้ทันตลอด เอ้ย! เปล่าซะหน่อย "

 " ทำเป็นเล่นมุข ไปๆไปเรียนกันเถอะ นี่ใกล้จะถึงชั่วโมงของอาจารย์เดชแล้วนะ เดี๋ยวอาจารย์ล็อคห้อง"

 "จ้าๆๆๆ คนขี้บ่น ไปจ้า :P"

 "ไอ่นัท!"

นี่ แหละน้าา ผู้หญิงในสาขาก็มีเยอะแยะนะ แต่ทำไม๊ทำไมผมถึงได้ชอบแกล้งยัยดรีมนัก แต่ก็นะ ถ้าผมไม่มียัยนี่ช่วยไว้ผมคงโดนรีไทด์ไปแล้วแน่ๆ เห้ออ ถึงเวลาเรียนวิชาเขียนโปรแกรมที่สุดแสนจะโหดร้ายสำหรับผมแล้วสินะ

 "สวัสดี ครับนักศึกษาทุกคน วันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ผมจะยังไม่สอนอะไรพวกคุณมาก เรามาทบทวนบทเรียนที่เพิ่งเรียนไปเมื่อเทอมที่แล้วก่อนก็แล้วกัน เพราะเทอมนี้นักศึกษายังต้องใช้มันอยู่นะครับ "

 "ยากจังงง "

 "ยากอะไรนัท เราเพิ่งจะเรียนกันมาเองนะ ไหนไม่เข้าใจตรงไหน"

 "ทุกตรง"

 "เห้ย นี่ถ้าไม่มีฉันใครจะคอยกระตุ้นแกว่ะเนี่ย"

 "ก็นี่มันปัจจุบันเฟ้ย เธอยังอยู่ เธอจะไปพูดถึงเรื่องอนาคตทำไมเล่า อีกอย่าง เรารู้เธอไม่ทิ้งเราหรอก"

 "ค่าาา คุณเพื่อนนน"

 "วันนี้เรามาทบทวนกันแค่นี้ก่อนละกัน ชั่วโมงหน้าผมจะเริ่มสอนบทต่อไป นักศึกษาทุกคนก็ไปอ่านไว้ล่วงหน้าเลยนะครับ"

 โอ่เย!! หมดชั่วโมงวิชานี้สักที สวรรค์ชัดๆ >0<
หลังจากเรียนวิชาตอนเช้าเสร็จก็มีเพื่อนในสาขาไลน์มาบอกว่าตอนบ่ายอาจารย์ยกคลาส นัทเลยชวนดรีมไปหาของกินที่เซ็นทรัล

 "อาจารย์ยกคลาสทีไร แกนี่ชวนฉันเที่ยวตลอดเลยนะ"

 "แต่เธอก็มาป่ะละ ฮ่าๆๆๆ"

 "จ้าาา ไม่เถียงก็ได้ =="

 "เออ ถามไรหน่อยดิ ทำไมเธอถึงชอบช่วยเราว่ะ เราทำนู้นทำนี่ไม่ได้ เธอก็เข้ามาช่วยตลอด คิดไรกับเราป่ะเนี่ยย
^0^"

 "จะบ้าเหรอ! =//="

 "อ่ะๆ แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยละ เขินเราละสิ กิ้วๆๆ"

 "รีบกินแล้วก็รีบกลับเถอะ เย็นมากเดี๋ยวรถจะติด"
อิตาบ้า พูดอะไรไร้สาระ ใครจะไปชอบแก ชิส์

หลัง จากที่นัทกับดรีมหาอะไรกินเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ บ้านดรีมซึ่งอยู่ไกลมากต้องนั่งรถหลายต่อเลยต้องรีบกลับ แต่นัทสุดแสนจะชิวเพราะเขาพักอยู่หอหลังมอ

 เห้ออ ยัยนั่นดูไปดูมาก็น่ารักเหมือนกันแหะ ถึงจะขี้บ่นไปหน่อยก็เถอะ :)
"หื้มม.. เราไปชมยัยนั่นทำไมว่ะ"

นัทเริ่มสงสัยตัวเองว่ากำลังรู้สึกยังไงกับเพื่อนจอมขี้บ่นของเขาอยู่หรือเปล่า ซึ่งในขณะเดียวกัน ดรีมก็เริ่มสงสัยตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงช่วยนัทมาโดยตลอด แล้วทำไมตอนนัทแซวเขาถึงได้รู้สึกเขิน

เช้าวันต่อมา..
 
หลังจากที่นัทนอนคิดมาทั้งคืนกับเรื่องที่เขารู้สึกสงสัย จนถึงตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่า เขาชอบเธอ เขาจึงตัดสินใจมามอแต่เช้าเพื่อที่จะมาสารภาพความรู้สึกของเขาและอยากจะถาม กับเรื่องที่เขากำลังคาใจ

"วันนี้แปลกแหะ ตื่นเช้ามามอไม่บ่นว่าง่วงสักคำ ปกติแกจะบ่นหนิ กินยาเขย่าขวดป่ะเนี่ย -[]-"

"โถ่ว พอมาเช้าก็บ่น ไม่บ่นว่าง่วงก็บ่น บ่นว่าง่วงก็บ่น ถ้าเธอไม่บ่นเรานี่นอนไม่หลับรึไง"

"ก็เปล่าา เห็นวันนี้ดูแปลกๆไง เลยถาม ไม่ได้บ่นซะหน่อย ชิส์ =^="

"โอ๋ๆ ไม่ชินะไม่ชิ คือเรามีเรื่องคาใจนิดหน่อยเลยอยากพูดให้มันเคลียร์"

"ห๊ะ! คาใจ? คาใจอะไร??"
เอ๊ะ อิตาบ้านี่มาแปลก เขาเป็นอะไรของเขานะ..

"เธอคิดเหมือนเรารึเปล่า (..)"

"คิดอะไรก็พูดมาตรงๆสิย่ะ พูดแบบนี้ฉันจะรู้เรื่องกับแกมั้ยเล่า"
ตายละหว่า เริ่มจะทะแม้งๆชอบกลซะแล้วสิ ไม่นะไม่ =[]=

"คือ... เรารู้สึกว่าเราชอบเธออ่ะ แล้วๆเธอล่ะ คิดเหมือนกับเรารึเปล่า .///."

หึ้ยย! อิตาบ้า จะบอกแบบนี้ไม่คิดจะให้ฉันตั้งหลักเลยรึไงย่ะ -///-
"เอ่อคือ...ก็"

"ก็อะไรดรีม ก็อะไร"

"ก็...คิดเหมือนกับแกนั่นแหละ=///="
โอ้ยยย บ้าจริง ฉันพูดมันออกไปแล้ววว อร๊ายย ไม่ได้เขินนะ ไม่ได้เขินเลยจริงจริ๊ง >//<

"^__________^"

"ยิ้มอะไรย่ะ >//<"

"ดีใจไงที่เราสองคนคิดเหมือนกัน เป็นแฟนกันนะ ^//^"

"อะ อะ อื้ม >//////<"

ใน ที่สุดนัทกับดรีมก็ตกลงเป็นแฟนกัน ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ แม้ว่าจะเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่ใช่ว่าจะเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเปลี่ยนเป็นแฟนไม่ได้ จะมีสักกี่คู่กันที่จะเจอแบบนี้ ใครที่มั่นใจว่าเราชอบเขาแล้วเขาก็ชอบเรา ไปนะไปบอกเขา เชื่อสิ เรื่องราวต้องจบสวยเหมือนนัทกับดรีมแน่นอ