ต้นไม้ท่หยั่งลึก

เนื้อเรื่อง

พระอาทิตย์ยามนี้ช่างร้อนแรงเหลือเกินสีแดงเพลิงของมันบ่งบอกว่ามันกำลังโกรธแค้นใครมาอย่างนั้นแหละ ลมที่พัดโหยหวนช่างเศร้านัก..อืม..จะว่าไปมันก็เหมือนดาวนะ จิตใจของดาวในยามนี้มันช่างโหยหวนเสียจริง..จะว่าไปในตอนนี้ใจของดาวมันกำลังร้องไห้อยู่...เอ้อไช่..ขอโทษค่ะ ...ดาวลืมแนะนำตัวไป  ฉันชื่อ ประกายดาว เป็นชื่อที่แม่ตั้งให้ดาวชอบมากเลย แต่เสียดายที่มันสวนทางกับชีวตของดาว  ชีวิตของดาวไม่เคยมีแสงสว่างมานำทางตั้งแต่แม่จากไป มีแต่เฆกหมอกที่จะคอยมาบดบังแสงจันทร์ในยามราตรี  เรื่องราวของดาวหากใครได้ฟังหรือได้ประสบณ์คงไม่มีใครรับได้และดาวก็คิดว่ามันเป็นเรื่องราวที่อาจเป็นฟ้าลิขิตมาไห้ดาวต้องแบกรับก็อาจเป็นไปได้.....เรื่องราวของดาวต่อไปนี้...ดาวขอไห้มันเป็นอุทาหรณ์ไห้กับทุกคนที่ได้อ่านมัน......เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นดาวเพิ่งอายุได้  11  ปี  ตอนนั้นดาวไม่มีแม่แล้ว  ดาวเหลือแต่พ่อคนเดียว  วันนั้นดาวจำได้ดีไม่มีวันลืมเหตุการณืครั้งนั้น คืนนั้นพ่อของดาวกินเหล้าเมามาก..พ่อเข้ามาในห้องของดาว...และ..ข่มขืนดาว  ดาวร้องไห้คนช่วยแต่ไม่มีใครได้ยินเพราะคืนนั้นฝนตกหนักมาก  จากคืนนั้นจนเป็นเวลา  2ปีกว่า  ตอนนั้นดาวย่างเข้า  15 แล้ว  ดาวภาวนาทุกคืน  ไห้ดาวได้ไปจากที่นี่ ดาวคิดเสมอว่า..สักวันดาวจะต้องหนีไปจากผู้ชายคนนี้ คนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของดาว  จนวันหนึ่งดาวมีโอกาสหนีออกมาได้สำเร็จ  แต่ฟ้าก็ไม่ปราณีดาว แม้จะหนีออกมาได้แต่มันยิ่งเลวร้ายลงไปอีก  เพราะดาวท้อง  ในตอนนั้นดาวหมดหนทางไม่รู้จะก้าวไปทางไหนเพราะทุกทางที่จะก้าวไปมันตันอยู่ที่ตัวของดาวและ เด็กในท้อง  จนวันหนึ่งดาวได้พบคนๆหนึ่ง เค้าพูดกับดาวว่า "เกิดเป็นคนต้องทนและสู้ " จากประโยคนี้เองที่ทำไห้ดาวได้ลุกขึ้นและต่อสู้กับปัญหาทุกอย่าง  จนดาวคลอดเด็กคนนั้นออกมา ดาวตั้งชื่อไห้เค้าว่า "ม่านฟ้า"  ดาวใช้ชีวิตอย่างพอเพียง  และตอนนี้ดาวก็คิดอยู่เสมอว่า หากชาติหน้าดาวเลือกที่จะเกิดได้ ดาวขอเลือกเกิดมาเป็น  " ต้นไม้ "  เพราะว่า ต้นไม้นั้นเวลาที่มันหยั่งรากแล้วมันก็จะอย่ที่เดิม ไม่จากใครและไม่มีใครจากมันไป ไม่มีโชคชะตาที่เลวร้าย และในวันนี้ดาวก็อยากจะบอกกับทุกคนที่กำลังมีปัญหาอยู่ว่า " เมื่อเราเข้มแข็ง  ปัญหาทุกอย่างก็จะเดินผ่านเราไปโดยที่เราจะไม่ได้ทำอะไรมันเลย.......................................