Pop Girl Boy หัวใจ Pop Love

Pop Girl Boy  หัวใจ Pop Love----1

เราเลิกกันเถอะ อยู่ไปฉันก็มีแต่ทำให้เธอเสียใจและเจ็บปวด ฉันไม่อยากให้เธอทุกข์ทรมานอีกแล้วนะ   ยูริ  ฉันรักเธอจริง ๆ รักมาก ๆ  ฉันจึงจำเป็นต้องทำแบบนี้

ชินพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าอย่างมากเพราะนี้มันจำเป็นที่ต้องพูดออกไปเพื่อตัวฉันเอง แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี นี้นะหรือรักฉัน แล้วเหตุผลที่ว่าล่ะ เพราะรักถึงต้องเลิกฉันไม่เข้าใจเอาเสียเลย

" ถึงยังไงฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี แต่เมื่อมันเป็นความต้องการของนายเอง ฉันก็จะยอม เพราะรักถึงต้องยอมเลิกอย่างที่นายตั้งใจTT-TT "

" ขอบใจที่เข้าใจนะยูริ เรายังเพื่อนกันนะยังเป็นเพื่อนที่เข้าใจกันและกัน (- - ) ฉันขอตัวก่อนนะ "

ชินหันหลังแล้วเดินจากไปอย่างหน้าเศร้าทิ้งฉันที่นั่งจมอยู่กับกองน้ำตาของตัวเอง

" ทำไม  ทำไม  ทำไม ทำมาย................+0+ "

" ย๊าก..........*0* -*- .ฝันอีกแล้วรึเนี๊ยเราอุตส่าห์จะลืม ทำไมยังลืมไม่ได้นะ โอ๊ย เซ็ง "

ฉันเองพยายามลืมเรื่องอดีต ระหว่างฉันกับชินแต่มันก็หวนมาหลอกหลอนฉันทุกครั้ง

 " ป้านมค่ะ.อาหารเช้าเสร็จยังค่ะ  หิวแล้ว ^0^ " 

" เสร็จแล้วจ้า  วันนี้ทำอาหารให้เป็นพิเศษเลยนะกับโรงเรียนใหม่ ของคุณหนู "

จริงสินะนี้เราย้ายมาจากโรงเรียนเดิมแล้วนิ วันนี้จะได้เจอเพื่อน ๆ แบบไหนนะ  จะเหมือนตอนอยู่ ร.ร. เดิมรึเปล่าคิดถึงพวกนั้นจังเลย นะเนี๊ย

 " *0*  ว้าว วันนี้ป้าทำกับข้าวอร่อยจังเลยนะ อร่อยที่ซู้ดเลยนะป้า " 

" อย่ามัวชมนะคุณหนูกินเสร็จรีบไป ร.ร. สิสายแล้วนะค่ะ "

" -0- ว้ายตายแล้ววันแรกก็จะสายแล้วรึเนี๊ย "

ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากกับ ร.ร. แห่งใหม่ที่นี้จากนั้นฉันก็ไปขึ้นรถ และก็ถึงหน้า ร.ร.  พอดี

 " ที่นี้สินะโรงเรียนมัธยมโกชินเซใหญ่จริง ๆ แล้วนิจะมีใครคบรึเปล่านะ  ช่างมันเถอะแค่หนีมาจากนรกขุมเก่าที่มีตาชินก็สุขแล้วนาเรา "

ฉันเดินไปที่อาคารเพื่อหาห้องของตัวเอง หายังไงก็หาไม่เจอเลยอะ ทำไงดีเข้าสายแน่ ๆ เลยคราวนี้

" เอ๊ะ ห้อง B-1 อยู่ไหนนะหาตั้งนานไม่เจอเลยแฮะ "

ฉันเดินไปเรื่อย ๆ เพื่อหาห้องแต่หายังไงก็ไม่เจอจะให้เข้าไปถามคนอื่นก็ไม่กล้า ก็อย่างว่าไม่คุ้นใครเลยสักคนนิ
 เฮ้ย-*-

 "  โครม.....ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ.. "

ซุ่มซ่ามอีกแล้ว ....ฉันค่อย ๆ หันไปมองหน้าอย่างช้า ๆ ด้วยความรู้สึกผิด

 "  ไม่เป็นไรนะค่ะ *0*"

" ไม่เป็นไรครับ *-* "

ชายคนนั้นช่วยฉันเก็บของที่หล่นเกลื่อนกลาด สุภาพบุรุษดีนะเนี๊ย

"ขอบคุณค่ะ "

" ไม่เป็นไรครับ...แต่ฉันอยู่ที่นี่ไม่คุ้นหน้าเธอเลยนะเด็กใหม่ละสิท่า "

" ใช่ค่ะ ตอนนี้หาห้องไม่เจอ ไม่ทราบว่าห้อง B-1ห้องไหนค่ะ "

"รู้สิ ก็ห้องที่เธอเดินผ่านมานั้นไงล่ะห้อง B-1 "

 -*- ฉันมัวเหมออะไรเนี๊ยถึงเดินเลยมา

" อืม ขอบคุณค่ะ "

เมื่อฉันรู้ห้องแล้วจึงเดินเข้าไปในห้อง ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากไม่รู้ว่าจะเจอเพื่อนแบบไหน 
พอเดินเข้าไปหัวใจฉันแทบจะวายไปตรงนั้นเลยล่ะ เพื่อน ๆ นั่งกันอยู่เต็มห้องแถบครูยังมาก่อนแล้วด้วย

" ขอโทษค่ะที่มาสาย -*- "

"  มาแล้วสินะ  อ้าว!!!!นักเรียน  วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มานะจ๊ะ "

(- - )( * *) เอ๊ะ  นั้นมัน ผู้ชายที่เราชนเมื่อตะกี้นี้นา..ห้องเดียวกันรึเนี๊ย

"  แนะนำตัวสิจ๊ะ "

"ค่ะ "

ทุกคนในห้องจับจ้องมาที่ตัวฉันเหมือนมีอะไรแปลกไปในตัวฉันยังไงไม่รู้อยากตายจริง  ๆ เลย-*-

" ฉัน ชื่อ  โอคาดะ  ยูริ  เรียกว่ายูริก็ได้นะคะ  เราย้ายมาจาก โรงเรียนเค็นโซ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ "

" มีอะไรจะถามเพื่อนใหม่บ้างจ๊ะทุกคน "

ครูแทรกเสียงขึ้นมาหลังจากพูดเสร็จ

" พวกเราตัวจริงเลยล่ะเขาย้ายมาโรงเรียนเราด้วย  กรี๊ด....."

เอ๊ะ อะไรกันทำไมทุกคนต้องมากรี๊ดตัวฉันด้วยนะ ชักงงล่ะสิ-*-

" พอ ๆ เงียบ ๆ กันได้แล้วนั่งที่ให้เรียบร้อย ส่วนยูริไปนั่งที่ได้จ๊ะ

" ค่ะ " 

ฉันเดินเข้าไปสุดห้องไม่มีที่ว่างเลยถ้าจะมีก็มีเสียแต่ที่นั่งตรง ๆ ตรงที่นั่งคู่ของ ชายคนนั้น " เออหวัดดี ฉันนั่งตรงนี้ได้ไหม พอดีไม่มีที่ว่างนะ "

ฉัน พูด ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเพราะยังไม่คุ้นเคยกลับคนในห้อง

" อืมนั่งสิไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย เธอชื่อยูริสินะ จากนี้ไปคงต้องนั่งเจอหน้าจนเน่าเลยเรียกฉันว่า เคนจิ ก็ได้ล่ะ "

" อืม "

ชื่อเคนจิเหรอ อืมชื่อคุ้น ๆ แฮะหน้าตาก็ดีชักคุ้น ๆ แฮ เอ๊ะ*0* !!!!!หรือว่าจะเป็น ฟูคาวะ เคนจิ

จริงเหรอเนี๊ย  นี้เราได้มานั่งใกล้กับคนนี้เนี๊ยนะตายล่ะสงสัยต้องโดนแฟนคลับเขาหมั่นไส้แน่ ๆ มิน่าล่ะจึงเหลือที่นั่งตรงเนี๊ย

" อ้าวนักเรียน วันนี้จะเรียนเรื่องสมการ ต่อจากเมื่อวาน เปิดไปหน้า  67 ฉอด ๆ ๆ ๆ ๆ.. "

" -*- น่าเบื่อจริง ๆ เลยวิชาเนี๊ย "

เคนจิ พึมพำเมื่อต้องเรียนวิชานี้ ซึ่งเป็นวิชาที่เขาไม่ชอบเอาเสียเลย

" แต่ฉันชอบนะ มันได้คิดเลขดี ฉันชอบคิดชอบจิตนาการที่สุดเลยล่ะ ^-^"

" -///- "

แล้วฉันก็นั่งคุยกับเคนจิในชั่วโมงจนถึงคาบพักเที่ยวแล้วจะไปกินข้าวกับใครดีล่ะเรา

-----------------------------------ติดตามด้วยนะค่ะ--------------------------------------