คุกกี้ 1 ห่อกับการตัดสินคน

เนื้อเรื่อง

...>> >>>ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก มีนักธุรกิจห­ิงแต่งตัวดี
>> >>>จำเป็นต้องรอเวลาถึง3ชั่วโมงในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไปจุดหมายปลายทาง
>> >>>เธอจึงตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม และคุ๊กกี้ 1 ห่อ
>> >>>และเตรียมหาที่นั่งเพื่ออ่านและกิน ฆ่าเวลาไปพลาง ๆ
>> >>>เธอสอดส่ายมองหาที่นั่งได้ 1 แห่ง
>> >>>เมื่อนั่งลงก็เตรียมหนังสือและคุ๊กกี้ เพื่ออ่านและกินไปพลาง ๆ
>> >>>เธอสังเกตเห็นว่าข้าง ๆ
>> >>>เธอมีชายหนุ่มซึ่งนั่งเหยียดกายอย่างไม่สนใจใคร
>> >>>ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้าง ๆ เขาสักครู่หนึ่ง ขณะที่เธออ่านหนังสือ
>> >>>ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุ๊กกี้ออกจากถุง ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง
>>
>> >>>แล้วกินมันอย่างละชิ้นเธอมองด้วยความโกรธแต่ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย
>> >>>เธอจึงทำเป็นไม่สนใจเธอเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะกินคุ๊กกี้และเฝ้ามองนาฬิกา
>> >>>
>> >>>ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ขโมยไร้ยางอาย กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป
>> >>>เธอเริ่มโมโหและคิดในใจว่า
>> >>>"ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็....ฉันจะชกหน้าเจ้าหมอนี้ให้แหลกไปเลย"
>> >>>ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น
>> >>>ทั้งสองส่งสายตามองกัน เมื่อคุ๊กกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย
>> >>>เธอหยุดและอยากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไร ชายหนุ่มค่อย ๆ
>> >>>หยิบคุ๊กกี้ชิ้นสุดท้ายแล้วหักออกเป็น 2 ชิ้น
>> >>>ส่งให้เธอครึ่งชิ้นและกินเองครึ่งชิ้น
>> >>>เธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและคิดในใจว่า"เขาช่างเป็นคนไร้มารยาทสุด
>> >>>ๆ ช่างไร้การศึกษา
>>ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ"
>> >>>
>> >>>เธอลุกขึ้นหยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง
>> >>>ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามองหัวขโมยผู้ไร้มารยาทซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม
>> >>>ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำที่อย่างสบายแล้วเธอก็หยิบหนังสือที่อ่านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง
>> >>>ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า ก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ
>> >>>
>> >>>เธอตกใจมากถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่
>> >>>ก็แปลว่า.....คุ๊กกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่มที่แบ่งให้เธอกินเธอลุกขึ้นทันที
>> >>>แล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม
>> >>>แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่ามันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม
>>
>> >>>ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง
>> >>>
>> >>>เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
>> >>>เธอนั่นเองที่ไร้มารยาท
>> >>>เป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษาตัวจริง..........
>> >>>
>> >>>มีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า
>> >>>"สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด
>> >>>มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น
>> >>>และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง
>> >>>ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย"
>> >>>
>> >>>..........นี่แหละที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนตัดสินผู้อื่น
>> >>>หลาย ๆ สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น
>> >>>ควรมองผู้อื่นในแง่ดี แล้วคอยสงสัยตัวเองว่า
>> >>>
>> >>>"เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง?
>> >>>เราเคยแบ่งปันอะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่"..........