[SNSD Yuri]: This is love มันคือความรัก (YulSic) - [SNSD Yuri]: This is love มันคือความรัก (YulSic) นิยาย [SNSD Yuri]: This is love มันคือความรัก (YulSic) : Dek-D.com - Writer

    [SNSD Yuri]: This is love มันคือความรัก (YulSic)

    เป็นเพราะความบังเอิญหรือไม่ทราบ ทำให้คนสองคนได้มาเจอกัน แต่ที่แน่ๆรักนี้ไม่มีผ่านไปง่ายๆอย่างแน่นอน^^ [The End]

    ผู้เข้าชมรวม

    3,458

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    3.45K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    22
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 มิ.ย. 56 / 18:50 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    Chapter
    ควอน ยูริ
    “นางฟ้าของยูล~”
    จอง เจสสิก้า
    “เธอคือคนๆนั้นของฉัน”
     
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

               เฮ้อ! ชีวิตที่แสนน่าเบื่อกับเพื่อนที่น่าหมั่นไส้อีก 1 คน_*_ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับมันมา ฉันก็ได้ยินมันพร่ำเพ้อถึงคนรักในวัยเด็กที่ไปอยู่ที่อื่นจนจำเรื่องราวทั้งหมดได้อย่างแม่นยำ ชนิดว่าถ้ามีแข่งขันตอบคำถามเกี่ยวกับคนรักของคิม แทยอนเพื่อนรักสุดสนิทคนนี้แล้วล่ะก็ ควอน ยูริคนนี้ต้องได้แชมป์มาครองแน่ๆ แต่เสียดายที่มันไม่มีน่ะสิ ควอน ยูริคนนี้จึงได้แต่รางวัลเจ้าลิงสุดแสบประจำโรงเรียนแทน(มันช่างน่าภาคภูมิใจยิ่งนัก--)

        อ่า~พูดมาตั้งนาน งั้นขอแนะนำตัวก็แล้วกันนะ ฉัน ควอน ยูริ เป็นนักเรียนของโรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งที่เพื่อนๆในห้องร่วมใจกันตั้งฉายาให้ว่า ลิงจอมแสบแหม ไม่ต้องยกยอฉันขนาดนั้นก็ได้ ฮิฮิ^w^ แต่ว่าฉันไม่ได้แสบนะ แค่ซนไปหน่อย อย่างมากก็แค่เกือบเผาโรงอาหารเอง^^

      “นี่! ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”จู่ๆเสียงใสปานน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ(?)ก็ดังขึ้น ทำให้ฉันที่กำลังนั่งคอยเพื่อนแท และกำลังจิบน้ำเก๊กฮวยอยู่ต้องหันไปมองอย่างเสียไม่ได้ วะ ว้าว0o0 นางฟ้าหรือเทพธิดาจากภูเขาแอตแลนติกหรือไงนะ อะไรมันจะสวยได้ขนาดนี้ สวย น่ากด เอ้ยน่ารัก ขาว เสียงที่เย็นเหมือนมาจากขั้วโลกเหนือ แบบนี้แหละ สเปกลิง*-*

      “นี่!”นางฟ้าตรงหน้าฉันตะโกนขึ้นอีกครั้งพร้อมกับมือขาวๆที่ปัดไปมาตรงหน้าฉัน อ้าวมีแมลงวันมาเกาะฉันเหรอ ขอบคุณที่ปัดให้นะนางฟ้า^^(เอ่อ... : สิก้าพูดไม่ออก)

      “หืม อะไรเหรอ”ต้องเก๊กเสียงหล่อสักนิดเพื่อเพิ่มความประทับใจ(รู้สึกว่าความประทับใจนั้นจะหายไปตั้งแต่คุณคิดว่าแมลงวันมาเกาะแล้วคับ-*- :Writer)<<<หุบปากไปเลยไอ่นักเขียน>o<

      “นั่งได้ไหม”ไม่เห็นต้องทำเสียงเข้มเลยอ่ะT^T รู้หรือเปล่าว่า...มันน่าร้ากกกอ่ะ^^

      “ได้สิ เชิญเลย แต่ว่ามีข้อแลกเปลี่ยน^O^

      “อะไร-*-”หึหึ เป็นของฉันซะเถอะนางฟ้า//หัวเราะแบบเจ้าเล่ห์

      “เบอร์ของเธอ^^”ฉันแบมือไปข้างหน้าพร้อมกับเอียงนิดหน่อยเพื่อให้ดูน่ารัก(?)

      “เรารู้จักกันเหรอ”อุ้ย! มาแบบเรียบๆนิ่งแบบนี้ น่ารักอ่ะ^^

      “ไม่!”ตอบอย่างภาคภูมิใจ(ตรงไหนฟะ= =)

      “แล้วมาขอเบอร์ฉันเนี่ยนะ-_-^

      “แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ”

      “อย่ามาหลอกถามซะให้ยาก อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ว่าเธอจะถามชื่อฉัน แล้วก็บอกชื่อตัวเองและบอกว่าเรารู้จักกันแล้ว”ทำไม นางฟ้าฉลาดอย่างนี้ อุตส่าห์แกล้งถามแบบเนียนๆแล้วเชียว(เพราะมุขแกมันเก่าไง-0-* :Reader)

      “เอ่อ...”(ยังคิดมุขไม่ออก)

      “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอนั่งเลยล่ะกัน”อ้าว0.0 แล้วปล่อยให้ลิงนั่งจิบเก๊กฮวยค้างอยู่แบบนี้นี่นะT.T

      “ยูลลล~!”ใครมันเรียกมันฟะ-*- คนนั่งมองนางฟ้า+_+

      “สิก้า!”ใครอีกเนี่ย จู่ๆก็มากอดนางฟ้าของฉัน หวงเว้ย แง่งงง~!  -w-(ฉันเป็นอะไรกับเธอ= = : สิก้า)

      “อ้าว ฟานี่รู้จักผู้หญิงคนนี้เหรอO.O”ผู้หญิงที่กอดนางฟ้าของฉันคือ ฟานี่คนรักสมัยเด็กของไอ่หมาแทเหรอเนี่ย อ้ากกกก~! ทำไมคนรักในวัยเด็กของไอ่แทถึงมากอดนางฟ้าฉันล่ะเนี่ย ลิงไม่เข้าจายยยย~>o<

      “อืม สิก้าเป็นเพื่อนของฟานี่ที่อเมริกาน่ะ^^”ฟานี่พูดพร้อมกับยิ้มหวานตาปิดให้หมาแท โอ้วO0O หมาแทเขินเว้ยเฮ้ย หมาแทเขิน หึหึ^^

      “หมาแทเขินฟานี่!”ทำไงดีอ่ะ เผลอพูดออกไปแล้ว^,^(หน้าแกสำนึกผิดมากเลยนะ- -+:แทยอน)

      “เงียบไปเลยนะเว้ย! ไอ้ลิง”ฮุๆแกทำโกรธไปก็ไม่ได้อะไรหรอก เพราะฉันพูดไปแล้ว แถมฟานี่ก็ได้ยินแล้วด้วย^ ^ ฉันชี้ไปที่ฟานี่ที่ยืนหน้าแดงอยู่ เมื่อไอ่แทเห็นมันก็ตบหลังฉันดังอั้ก! ก่อนจะเดินไปหาฟานี่ แก ไอ่หมาแท รู้หรอกว่าเขินแต่ทุบแบบนี้มันเจ็บนะเว้ยTwT ฉันจึงหันไปทำตาปิ๊งๆใส่นางฟ้าของฉัน และผลปรากฏว่า

      “อย่ามาเข้าใกล้ฉันนะ!

      “ใจร้ายอ่ะToT

      “ไม่ได้ใจร้าย แค่ป้องกันตัวเองจากการโดนโรคจิตแต๊ะอั้ง”

      “เจ็บอ่ะT.T”โอ้ย~ ลิงกำลังจะตายเพราะคำพูดของนางฟ้า

      “ฟานี่เธอเรียนห้องเดียวกับฉันใช่ไหม”จู่ๆนางฟ้าก็ถามขึ้น    ทำไมง่ะ-.-

      “อ่ะจ๊ะ”

      “งั้นเราไปที่ห้องเรียนกันเถอะ”อ้าว แล้วลิงอ่ะ-0- เมื่อฟานี่โดนนางฟ้าฉันลากไปแล้ว ไอ่แทก็หันมาทางฉันพร้อมกับขยับปากพูดแบบไร้เสียงว่า

      “เพราะแก”แง~!ลิงไม่ผิดนะToT

      ตอนเที่ยง

      “สงสัยเป็นเพราะพรหมลิขิต หรือไม่ก็เพราะว่าเรานั้นคู่กัน~555+ ดูหน้านางฟ้าของฉันสิ หน้าที่ปกติก็ไม่ยิ้มอยู่แล้ว ยิ่งบูดบึ้งมากขึ้นไปอีก เพราะอะไรน่ะเหรอก็เพราะสุดท้ายแล้วพวกเรา4 คนก็อยู่ห้องเดียวกันน่ะสิ โดยเจสสิก้า(นางฟ้าของลิง)กับทิฟฟานี่(แม่หมีของหมาแท)นั้น เป็นนักเรียนใหม่ที่ย้ายเข้ามากลางเทอม ก็ขอนับถือนะว่าพวกเธอมีโปรไฟล์ที่ดีมากถึงมากที่สุด และเพราะว่าฟานี่ขอร้องให้ไอ่แทเป้นผู้ดูแล นางฟ้าก้เลยต้องให้ฉันเป้นผู้ดูแลแทน เนื่องจากสายตาอันหื่นกามจากพวกเมะทั้งหลาย และมีสายตาหมั่นไส้จากพวกเคะทั้งหลายเช่นกัน เธอเลยจำเป้นต้องเลือกฉัน หึหึ สวรรค์ของลิงชัดๆ    ^. .^

      “หยุดร้องได้แล้ว!”อุบะ น่ากลัวง่ะ อิอิ^w^

      “ก็ได้ นางฟ้าจะกินอะไรอ่ะ เดี๋ยวเลี้ยง^0^

      “นางฟ้า?”นางฟ้าขมวดคิ้วกับคำเรียกของฉันเล็กน้อย ฉันจึงรีบกลับลำทันที

      “เอ่อ สิก้าจะทานอะไรเหรอ เดี๋ยวยูลเลี้ยง^^;

      “งั้นเอาสปาเก็ตตี้ล่ะกัน”ฉันตะเบ๊ะรับคำสั่งก่อนจะดึงไอ่แทที่กำลังนั่งจู๋จี๋ดู๋ดี๋(ไม่ใช่แหละ= =)กับฟานี่อยู่ให้เดินตามไป คิคิ สปาเก็ตตี้งั้นเหรอ^^

      (Jassica : talk)

        ฉันนั่งมองยูริที่กำลังลากแทยอนไปซื้ออาหารด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ทั้งที่ในใจนั้นกำลังเต้นรัวด้วยความเขินอาย เธอคงไม่รู้หรอกว่าฉันรู้จักเธอมานานแล้ว และฉันก็แอบชอบเธอมานานแล้วเช่นกัน และจุดประสงค์หลักที่ฉันมาที่นี้ก็เพราะเธอ แล้วการที่เธอมาเอาใจใส่และคอยดูแลฉันแบบนี้ มันทำให้ฉันใจเต้นและรู้สึกดีมากๆ ทำไมเธอถึงมีอิทธิพลต่อฉันขนาดนี้นะ ควอน ยูริ

      “สิก้า เธอไม่ชอบยูริเหรอ”จู่ๆยัยฟานี่ก็ถามฉัน ฉันจึงมองเธอเล็กน้อยก่อนจะตอบคำถามด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง

      “เปล่า”

      “แล้วทำไมถึงปฏิเสธยูริทุกอย่างเลยล่ะ”เพราะฉันกลัวตัวเองจะเจ็บปวดกับความอ่อนโยนของยูริไงล่ะ กลัวว่าเขาจะมาทำดีกับฉันแค่เพียงว่า ฉันดูน่าสนใจพอเบื่อก็ไม่สนใจฉันเหมือนเดิม...

      “สิก้า ฟังฉันอยู่หรือเปล่า”

      “อืม เธอดูไม่รู้จริงๆเหรอ ฟานี่”

      “จริงเหรอเนี่ย ควอน ยูริ คือคนที่เธอพูดถึงเหรอเนี่ยo.o”จะตกใจอะไร แต่ว่าบังเอิญจังนะที่ยูริเป็นเพื่อนของแทยอน และแทยอนก็เป็นคนรักในวัยเด็กของฟานี่ ส่วนยูริก็คือคนที่ฉันแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก พรหมลิขิตอย่างที่ยูริบอกจริงๆ นี่เธอคิดอะไรของเธอเนี่ย! เพ้อตามยูริแล้วรึไง>o<!(สิก้ากำลังตีกับตัวเองคับ :Writer)

      “สิก้าเธอรักยูริเหรอ”

      “อืม ฉันรักยูริ”ฉันเผลอตอบฟานี่ไปตามความรู้สึกจริงๆ

      “ว้าว ดีใจจัง เพราะฉันก็รักเธอ^^”เฮือก!-[]- ยูริมาตั้งแต่เมื่อไหร่

      “อะไรกัน เธอฟังผิดไปหรือเปล่า=o=”ใครจะยอมรับตรงๆล่ะ ไม่มีทางซะหรอก-o-

      “ฉันว่าฉันได้ยินถูกต้องนะว่าเธอพูดว่า ฉันรักยูริเต็มสองหูเลยด้วย>-<”ยูริพยายามดัดเสียงให้เหมือนฉัน แต่เสียใจเส้นเสียงเราไม่เหมือนกัน-w-

      “ชิ ก็แค่ลมพัดทำให้ฉันมึนต่างหากล่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจพูดสักนิด”(แถจนสีข้างถลอกเป็นแผ่นเลยนะสิก้า= = :Reader)

      “เธอเป็นเอามากนะ สิก้า-_-^”กล้าดียังไงมาทำหน้ายังงั้นใส่ฉันย่ะ เธอต้องยิ้มทะเล้นใส่ฉันไม่ใช่เหรอ ยัยลิงแสบ>0<

      “อะไร”

      “หลงเสน่ห์ฉัน ถึงขนาดสติแตกเลยเหรอเนี่ย^o^”ขำเรอะ กล้าขำฉันเชียวเรอะ

      “ใครสติแตกไม่ทราบ>o<!!”พระเจ้าเถอะ เกิดมาฉันยังไม่เคยตะโกนเลยนะ น่าอายจริง>////<

      “ถึงจะสติแตก ฉันก็รักเธอนะ นางฟ้าของฉัน^^

      “ว่าไงนะ-///-”พูดตรงๆแบบนี้ฉันก็เขินสิ

      “ฉันรักเธอ ควอน ยูริรักจอง เจสสิก้า”

      “อ่ะ อืม รู้แล้ว-////-

      “แล้วคำตอบล่ะ ให้พูดคนเดียวฉันก็เขินนะ^///^”อ้ายย~! ฉันทำให้ยูริเขินเหรอเนี่ย กรี๊ด~!สิก้าเธอคือผู้หญิงที่โชคดี^^(สำหรับเธอคนเดียว-*- :Reader)

      “อืม ฉันจอง เจสสิก้าก็รักควอน ยูริ”

      “ฮิ้วววว~!”อ้ายย~ ฉันลืมไปเลยว่าอยู่ในโรงอาหาริรู้กันทั้งโรงเรียนเลยอ่ะ>o<///

      “ฉันเพิ่งรู้นะว่าเธอชอบให้มีพยานเยอะน่ะ สิก้า”ทีใครทีมันนะ ยัยฟานี่ แต่ตอนนี้ขอเพ้อก่อน ยูริรักฉัน ฉันรักยูริ เรารักกัน อ้ายยยย~!

      “แกก็ใช่ย่อยนะ ไอ่ลิง^^”แทยอนหันไปแซวยูริเล็กน้อย แต่ยูริ กลับเอามือโอบไหล่ฉันพร้อมกับยิ้มกว้างและพูดอย่างไม่อายปากว่า

      “คนอย่างยูริไม่ธรรมดาอยู่แล้ว^O^

      “ฮิ้ว~!”แต่ฉันก็ดีใจนะที่เขารักฉัน และฉันก็ได้รักเขาแบบไม่ต้องแอบสักที ความสุขแบบนี้มันคือความรักสินะ^_^

       

      จบกันไปแล้วคับ กับยูลสิกอีกเรื่อง แต่งมาเอาใจแม่ยกยูลสิกโดยเฉพาะคับ แอบมีคู่แทนี่โผล่มานิดหน่อย เพราะฉะนั้นถ้าใครยังไม่รู้จักความรักล่ะก็ ไม่ต้องมองหาไกลคับ คนใกล้ๆตัวคุณนั้นแหละ แล้วสักวันคุณจะรู้จักความสุขจากความรักคับ^^

      ด้วยความรักจากเจ้าชายฮารุคับ^O^

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×