[SNSD Yuri]: This is love มันคือความรัก (YulSic)
เป็นเพราะความบังเอิญหรือไม่ทราบ ทำให้คนสองคนได้มาเจอกัน แต่ที่แน่ๆรักนี้ไม่มีผ่านไปง่ายๆอย่างแน่นอน^^ [The End]
ผู้เข้าชมรวม
3,458
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เฮ้อ! ชีวิตที่แสนน่าเบื่อกับเพื่อนที่น่าหมั่นไส้อีก 1 คน_*_ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับมันมา ฉันก็ได้ยินมันพร่ำเพ้อถึงคนรักในวัยเด็กที่ไปอยู่ที่อื่นจนจำเรื่องราวทั้งหมดได้อย่างแม่นยำ ชนิดว่าถ้ามีแข่งขันตอบคำถามเกี่ยวกับคนรักของคิม แทยอนเพื่อนรักสุดสนิทคนนี้แล้วล่ะก็ ควอน ยูริคนนี้ต้องได้แชมป์มาครองแน่ๆ แต่เสียดายที่มันไม่มีน่ะสิ ควอน ยูริคนนี้จึงได้แต่รางวัลเจ้าลิงสุดแสบประจำโรงเรียนแทน(มันช่างน่าภาคภูมิใจยิ่งนัก-“-)
อ่า~พูดมาตั้งนาน งั้นขอแนะนำตัวก็แล้วกันนะ ฉัน ควอน ยูริ เป็นนักเรียนของโรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งที่เพื่อนๆในห้องร่วมใจกันตั้งฉายาให้ว่า ‘ลิงจอมแสบ’ แหม ไม่ต้องยกยอฉันขนาดนั้นก็ได้ ฮิฮิ^w^ แต่ว่าฉันไม่ได้แสบนะ แค่ซนไปหน่อย อย่างมากก็แค่เกือบเผาโรงอาหารเอง^^
“นี่! ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”จู่ๆเสียงใสปานน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ(?)ก็ดังขึ้น ทำให้ฉันที่กำลังนั่งคอยเพื่อนแท และกำลังจิบน้ำเก๊กฮวยอยู่ต้องหันไปมองอย่างเสียไม่ได้ วะ ว้าว0o0 นางฟ้าหรือเทพธิดาจากภูเขาแอตแลนติกหรือไงนะ อะไรมันจะสวยได้ขนาดนี้ สวย น่ากด เอ้ยน่ารัก ขาว เสียงที่เย็นเหมือนมาจากขั้วโลกเหนือ แบบนี้แหละ สเปกลิง*-*
“นี่!”นางฟ้าตรงหน้าฉันตะโกนขึ้นอีกครั้งพร้อมกับมือขาวๆที่ปัดไปมาตรงหน้าฉัน อ้าวมีแมลงวันมาเกาะฉันเหรอ ขอบคุณที่ปัดให้นะนางฟ้า^^(เอ่อ... : สิก้าพูดไม่ออก)
“หืม อะไรเหรอ”ต้องเก๊กเสียงหล่อสักนิดเพื่อเพิ่มความประทับใจ(รู้สึกว่าความประทับใจนั้นจะหายไปตั้งแต่คุณคิดว่าแมลงวันมาเกาะแล้วคับ-*- :Writer)<<<หุบปากไปเลยไอ่นักเขียน>o<
“นั่งได้ไหม”ไม่เห็นต้องทำเสียงเข้มเลยอ่ะT^T รู้หรือเปล่าว่า...มันน่าร้ากกกอ่ะ^^
“ได้สิ เชิญเลย แต่ว่ามีข้อแลกเปลี่ยน^O^”
“อะไร-*-”หึหึ เป็นของฉันซะเถอะนางฟ้า//หัวเราะแบบเจ้าเล่ห์
“เบอร์ของเธอ^^”ฉันแบมือไปข้างหน้าพร้อมกับเอียงนิดหน่อยเพื่อให้ดูน่ารัก(?)
“เรารู้จักกันเหรอ”อุ้ย! มาแบบเรียบๆนิ่งแบบนี้ น่ารักอ่ะ^^
“ไม่!”ตอบอย่างภาคภูมิใจ(ตรงไหนฟะ= =)
“แล้วมาขอเบอร์ฉันเนี่ยนะ-_-^”
“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ”
“อย่ามาหลอกถามซะให้ยาก อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ว่าเธอจะถามชื่อฉัน แล้วก็บอกชื่อตัวเองและบอกว่าเรารู้จักกันแล้ว”ทำไม นางฟ้าฉลาดอย่างนี้ อุตส่าห์แกล้งถามแบบเนียนๆแล้วเชียว(เพราะมุขแกมันเก่าไง-0-* :Reader)
“เอ่อ...”(ยังคิดมุขไม่ออก)
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอนั่งเลยล่ะกัน”อ้าว0.0 แล้วปล่อยให้ลิงนั่งจิบเก๊กฮวยค้างอยู่แบบนี้นี่นะT.T
“ยูลลล~!”ใครมันเรียกมันฟะ-*- คนนั่งมองนางฟ้า+_+
“สิก้า!”ใครอีกเนี่ย จู่ๆก็มากอดนางฟ้าของฉัน หวงเว้ย แง่งงง~! -w-(ฉันเป็นอะไรกับเธอ= = : สิก้า)
“อ้าว ฟานี่รู้จักผู้หญิงคนนี้เหรอO.O”ผู้หญิงที่กอดนางฟ้าของฉันคือ ฟานี่คนรักสมัยเด็กของไอ่หมาแทเหรอเนี่ย อ้ากกกก~! ทำไมคนรักในวัยเด็กของไอ่แทถึงมากอดนางฟ้าฉันล่ะเนี่ย ลิงไม่เข้าจายยยย~>o<
“อืม สิก้าเป็นเพื่อนของฟานี่ที่อเมริกาน่ะ^^”ฟานี่พูดพร้อมกับยิ้มหวานตาปิดให้หมาแท โอ้วO0O หมาแทเขินเว้ยเฮ้ย หมาแทเขิน หึหึ^^
“หมาแทเขินฟานี่!”ทำไงดีอ่ะ เผลอพูดออกไปแล้ว^,^(หน้าแกสำนึกผิดมากเลยนะ- -+:แทยอน)
“เงียบไปเลยนะเว้ย! ไอ้ลิง”ฮุๆแกทำโกรธไปก็ไม่ได้อะไรหรอก เพราะฉันพูดไปแล้ว แถมฟานี่ก็ได้ยินแล้วด้วย^ ^ ฉันชี้ไปที่ฟานี่ที่ยืนหน้าแดงอยู่ เมื่อไอ่แทเห็นมันก็ตบหลังฉันดังอั้ก! ก่อนจะเดินไปหาฟานี่ แก ไอ่หมาแท รู้หรอกว่าเขินแต่ทุบแบบนี้มันเจ็บนะเว้ยTwT ฉันจึงหันไปทำตาปิ๊งๆใส่นางฟ้าของฉัน และผลปรากฏว่า
“อย่ามาเข้าใกล้ฉันนะ!”
“ใจร้ายอ่ะToT”
“ไม่ได้ใจร้าย แค่ป้องกันตัวเองจากการโดนโรคจิตแต๊ะอั้ง”
“เจ็บอ่ะT.T”โอ้ย~ ลิงกำลังจะตายเพราะคำพูดของนางฟ้า
“ฟานี่เธอเรียนห้องเดียวกับฉันใช่ไหม”จู่ๆนางฟ้าก็ถามขึ้น ทำไมง่ะ-.-
“อ่ะจ๊ะ”
“งั้นเราไปที่ห้องเรียนกันเถอะ”อ้าว แล้วลิงอ่ะ-0- เมื่อฟานี่โดนนางฟ้าฉันลากไปแล้ว ไอ่แทก็หันมาทางฉันพร้อมกับขยับปากพูดแบบไร้เสียงว่า
“เพราะแก”แง~!ลิงไม่ผิดนะToT
ตอนเที่ยง
“สงสัยเป็นเพราะพรหมลิขิต หรือไม่ก็เพราะว่าเรานั้นคู่กัน~”555+ ดูหน้านางฟ้าของฉันสิ หน้าที่ปกติก็ไม่ยิ้มอยู่แล้ว ยิ่งบูดบึ้งมากขึ้นไปอีก เพราะอะไรน่ะเหรอก็เพราะสุดท้ายแล้วพวกเรา4 คนก็อยู่ห้องเดียวกันน่ะสิ โดยเจสสิก้า(นางฟ้าของลิง)กับทิฟฟานี่(แม่หมีของหมาแท)นั้น เป็นนักเรียนใหม่ที่ย้ายเข้ามากลางเทอม ก็ขอนับถือนะว่าพวกเธอมีโปรไฟล์ที่ดีมากถึงมากที่สุด และเพราะว่าฟานี่ขอร้องให้ไอ่แทเป้นผู้ดูแล นางฟ้าก้เลยต้องให้ฉันเป้นผู้ดูแลแทน เนื่องจากสายตาอันหื่นกามจากพวกเมะทั้งหลาย และมีสายตาหมั่นไส้จากพวกเคะทั้งหลายเช่นกัน เธอเลยจำเป้นต้องเลือกฉัน หึหึ สวรรค์ของลิงชัดๆ ^. .^
“หยุดร้องได้แล้ว!”อุบะ น่ากลัวง่ะ อิอิ^w^
“ก็ได้ นางฟ้าจะกินอะไรอ่ะ เดี๋ยวเลี้ยง^0^”
“นางฟ้า?”นางฟ้าขมวดคิ้วกับคำเรียกของฉันเล็กน้อย ฉันจึงรีบกลับลำทันที
“เอ่อ สิก้าจะทานอะไรเหรอ เดี๋ยวยูลเลี้ยง^^;”
“งั้นเอาสปาเก็ตตี้ล่ะกัน”ฉันตะเบ๊ะรับคำสั่งก่อนจะดึงไอ่แทที่กำลังนั่งจู๋จี๋ดู๋ดี๋(ไม่ใช่แหละ= =)กับฟานี่อยู่ให้เดินตามไป คิคิ สปาเก็ตตี้งั้นเหรอ^^
(Jassica : talk)
ฉันนั่งมองยูริที่กำลังลากแทยอนไปซื้ออาหารด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ทั้งที่ในใจนั้นกำลังเต้นรัวด้วยความเขินอาย เธอคงไม่รู้หรอกว่าฉันรู้จักเธอมานานแล้ว และฉันก็แอบชอบเธอมานานแล้วเช่นกัน และจุดประสงค์หลักที่ฉันมาที่นี้ก็เพราะเธอ แล้วการที่เธอมาเอาใจใส่และคอยดูแลฉันแบบนี้ มันทำให้ฉันใจเต้นและรู้สึกดีมากๆ ทำไมเธอถึงมีอิทธิพลต่อฉันขนาดนี้นะ ควอน ยูริ
“สิก้า เธอไม่ชอบยูริเหรอ”จู่ๆยัยฟานี่ก็ถามฉัน ฉันจึงมองเธอเล็กน้อยก่อนจะตอบคำถามด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
“เปล่า”
“แล้วทำไมถึงปฏิเสธยูริทุกอย่างเลยล่ะ”เพราะฉันกลัวตัวเองจะเจ็บปวดกับความอ่อนโยนของยูริไงล่ะ กลัวว่าเขาจะมาทำดีกับฉันแค่เพียงว่า ฉันดูน่าสนใจพอเบื่อก็ไม่สนใจฉันเหมือนเดิม...
“สิก้า ฟังฉันอยู่หรือเปล่า”
“อืม เธอดูไม่รู้จริงๆเหรอ ฟานี่”
“จริงเหรอเนี่ย ควอน ยูริ คือคนที่เธอพูดถึงเหรอเนี่ยo.o”จะตกใจอะไร แต่ว่าบังเอิญจังนะที่ยูริเป็นเพื่อนของแทยอน และแทยอนก็เป็นคนรักในวัยเด็กของฟานี่ ส่วนยูริก็คือคนที่ฉันแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก พรหมลิขิตอย่างที่ยูริบอกจริงๆ นี่เธอคิดอะไรของเธอเนี่ย! เพ้อตามยูริแล้วรึไง>o<!(สิก้ากำลังตีกับตัวเองคับ :Writer)
“สิก้าเธอรักยูริเหรอ”
“อืม ฉันรักยูริ”ฉันเผลอตอบฟานี่ไปตามความรู้สึกจริงๆ
“ว้าว ดีใจจัง เพราะฉันก็รักเธอ^^”เฮือก!-[]- ยูริมาตั้งแต่เมื่อไหร่
“อะไรกัน เธอฟังผิดไปหรือเปล่า=o=”ใครจะยอมรับตรงๆล่ะ ไม่มีทางซะหรอก-o-
“ฉันว่าฉันได้ยินถูกต้องนะว่าเธอพูดว่า ‘ฉันรักยูริ’เต็มสองหูเลยด้วย>-<”ยูริพยายามดัดเสียงให้เหมือนฉัน แต่เสียใจเส้นเสียงเราไม่เหมือนกัน-w-
“ชิ ก็แค่ลมพัดทำให้ฉันมึนต่างหากล่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจพูดสักนิด”(แถจนสีข้างถลอกเป็นแผ่นเลยนะสิก้า= = :Reader)
“เธอเป็นเอามากนะ สิก้า-_-^”กล้าดียังไงมาทำหน้ายังงั้นใส่ฉันย่ะ เธอต้องยิ้มทะเล้นใส่ฉันไม่ใช่เหรอ ยัยลิงแสบ>0<
“อะไร”
“หลงเสน่ห์ฉัน ถึงขนาดสติแตกเลยเหรอเนี่ย^o^”ขำเรอะ กล้าขำฉันเชียวเรอะ
“ใครสติแตกไม่ทราบ>o<!!”พระเจ้าเถอะ เกิดมาฉันยังไม่เคยตะโกนเลยนะ น่าอายจริง>////<
“ถึงจะสติแตก ฉันก็รักเธอนะ นางฟ้าของฉัน^^”
“ว่าไงนะ-///-”พูดตรงๆแบบนี้ฉันก็เขินสิ
“ฉันรักเธอ ควอน ยูริรักจอง เจสสิก้า”
“อ่ะ อืม รู้แล้ว-////-”
“แล้วคำตอบล่ะ ให้พูดคนเดียวฉันก็เขินนะ^///^”อ้ายย~! ฉันทำให้ยูริเขินเหรอเนี่ย กรี๊ด~!สิก้าเธอคือผู้หญิงที่โชคดี^^(สำหรับเธอคนเดียว-*- :Reader)
“อืม ฉันจอง เจสสิก้าก็รักควอน ยูริ”
“ฮิ้วววว~!”อ้ายย~ ฉันลืมไปเลยว่าอยู่ในโรงอาหาริรู้กันทั้งโรงเรียนเลยอ่ะ>o<///
“ฉันเพิ่งรู้นะว่าเธอชอบให้มีพยานเยอะน่ะ สิก้า”ทีใครทีมันนะ ยัยฟานี่ แต่ตอนนี้ขอเพ้อก่อน ยูริรักฉัน ฉันรักยูริ เรารักกัน อ้ายยยย~!
“แกก็ใช่ย่อยนะ ไอ่ลิง^^”แทยอนหันไปแซวยูริเล็กน้อย แต่ยูริ กลับเอามือโอบไหล่ฉันพร้อมกับยิ้มกว้างและพูดอย่างไม่อายปากว่า
“คนอย่างยูริไม่ธรรมดาอยู่แล้ว^O^”
“ฮิ้ว~!”แต่ฉันก็ดีใจนะที่เขารักฉัน และฉันก็ได้รักเขาแบบไม่ต้องแอบสักที ความสุขแบบนี้มันคือความรักสินะ^_^
จบกันไปแล้วคับ กับยูลสิกอีกเรื่อง แต่งมาเอาใจแม่ยกยูลสิกโดยเฉพาะคับ แอบมีคู่แทนี่โผล่มานิดหน่อย เพราะฉะนั้นถ้าใครยังไม่รู้จักความรักล่ะก็ ไม่ต้องมองหาไกลคับ คนใกล้ๆตัวคุณนั้นแหละ แล้วสักวันคุณจะรู้จักความสุขจากความรักคับ^^
ด้วยความรักจากเจ้าชายฮารุคับ^O^
ผลงานอื่นๆ ของ prince H@Ru ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ prince H@Ru
ความคิดเห็น