คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ผู้มาเยือน
เช้าอีกวันรู้สึกว่าทุกคนตื่นมาพร้อมกันยกเว้นเมกุมิที่ตื่นก่อนเธอยืนหน้าที่พักมองไปรอบๆ อย่างตื่นตะหนกแล้วเหม่อลอย
“เมกุมิ ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจังล่ะ”
“อ๊ะ! ทุกคน คือ.....ไม่มีไรหรอกนะ”
หญิงสาวเริ่มหลบสายตาเพื่อนสนิทของเธอ ทำให้ยิ่งสงสัยมากขึ้น จนเหม่ยจับไหล่ทั้งสองข้างแล้วมองตาเมกุมิซึ่งเธอตกใจมาก
“ฉันไม่เชื่อเธอมีอะไรปิดบังพวกเรา เธอมีพิรุธนะ (รู้นะ ว่าโกหกไม่เก่ง)”
“เธอนี่ ฉันได้ยินเสียงกระซิบที่ใกล้มาก สายลมบอกว่ามีเรือมาเทียบท่าอีกลำแล้ว”
ทุกคน งง ในคำพูดของเธอ แล้วก็เริ่มออกเดินทางกันตั้งแต่ในเมืองออกมาแต่ละคนยังไม่พูดอะไรกันจนใกล้ประตูที่สอง
“นายเข้าใจความหมายของยัยเมกุมิที่พูดไหม ฉันฟังไงมันก็ งง อยู่”
“แกไม่รู้แล้วฉันจะรู้เหรอ ว่าแต่เรือก็เทียบท่าทุกวันอยู่แล้วแปลกตรงไหนเนี่ย”
คันมูริ คุย กับคาเสะคาเงะ ทำให้โมโกมอน เอะใจ ด้วยเหมือนกัน อันโดรมีด้าเริ่มนึกถึงคำพูดของเมกุมิอีกครั้ง พวกหญิงสาวหยุดเดิน เหม่ยเริ่มหันมามามองพวก ริสสาโด ด้วยใบหน้าที่จริงจัง (มาแบบรัศมีอำมหิต)
“พวกนายพูดอะไร กัน ถ้า งง กับคำพูดของเมกุมิละก็เลิกคิดได้เลย”
“เอ๊ะ!!!”
ชายทั้งสามมองมาทางเดียวกับแล้วแอนกับพ่อของเธอก็หยุดเดินเมกุมิเองก็ยืนหันหน้าเข้าหากลุ่มแล้วยิ้มให้(จะยิ้มทำไม)
“คุณเมกุมิน่ะ ฟังได้ทุกอย่างแม้แต่ภาษาปีศาจ (ที่พูดได้นะ) ที่คุณเมกุมิพูด หมายถึงกำลังจะมีคนจะติดต่อมาหาเมกุมิไงค่ะ แต่เธอบอกว่าเสียงกระซิบใกล้มาก แสดงว่าคนๆนั้นอยู่ไม่ไกลจากที่นี้ค่ะ”
สาวผมยิกพูดพร้อมชู้นิ้วขึ้นเธอยิ้มอย่างร่าเริง เมกุมิเองก็ยิ้มแล้วหันหน้าเดินต่อ อยู่ๆเธอก็หยุดเดิน
!ปัง!!
“เมกุมิอ่ะ”
เหม่ยตกใจเมื่อเพื่อนสาวเธอกระโดดถอยหลังมาอย่างรวดเร็ว เหม่ยดึงมีดออกจากกระเป๋าเมกุมิแล้วปาไปที่ ที่มาของเสียงปืนอย่างแม่นยำ ชายชุดเขียว(เหมือนโมโกมอน)ตกจากจุดที่โดนปามีดโดยมีมีดของเมกุมิปักคาขาของเขา เหม่ยวิ่งไปหาชายคนนั้นแล้วเมื่อเธอเห็นชายคนนั้นเธอกระชากคอเสื้อทันที
“นาย...................นายตามฉันมาทำไมนายฮีล”
โป้ก!!
“โอย!”
เมื่อทุกคนเห็นก็ตกใจในการกระทำของหญิงสาว ซึ่งเธอได้ทุบหัวชายที่เธอกระชากคอเสื้อเมื่อกี้ล้มกับพื้อนมือเธอยังค้างหลังจากออกแรงทุบหัวคนบางคนไป แล้วพอตั้งสติได้ก็กลายเป็นคนละคน
“เจ็บไหมล่ะ สมน้ำหน้าอยากเล่นอะไรไม่เข้าเรื่องเอง ฉันให้หน้าดูแลเมืองแทนฉันทำไมนาย..........”
“ก็ฉันตามเจ้านั้นมา เจ้านั้นบอกว่ารอเมกุมิไม่ไหวเลยตามมาด้วย”
ชายที่ชื่อ ฮีล ได้บอกกับเหม่ยทำให้เมกุมิตกใจจนเธอใช้มือปิดปากพร้อมน้ำตาที่ไหลรินตามแก้มของเธอ
“เขามาจริงๆด้วย ฉันรู้สึกไม่ผิดจริงๆด้วย”
“เมกุมิ............ดีจังนะ คนรักอุตสาห์มาถึงที่นี่”
เหม่ยลุกขึ้นพร้อมพยุงชายที่มีมีดปักขา แล้วเธอก็ดึงมีดนั้นออกอย่างรวดเร็ว
“อากกกกกกกกกก! โอยยย!!! เจ็บนะ เหม่ย”
เหม่ยเมินหน้าไม่มองชายคนข้าง เหมือนงอนกันซะงั้น เมกุมิเองก็นิ่งไป
“คันมูริขอยืมตัวนายมารักษาเจ้านี้หน่อยนะ”
“ทำไม่ต้องเป็นฉันด้วย (ฟระ)”
คันมูริเดินออกจากกลุ่มตรงไปยังชายที่มีเลือดไหลที่ขาเขา โมโกมอนหันมองข้างหลังจึงตกใจเมื่อเห็นชายในชุดสีน้ำตาลเดินผ่านเข้ามาทางเมกุมิ หญิงสาวเองก็นิ่งอยู่นานเธอก็หันมามองคนที่อุตสาห์เดินทางมาหาเธอ
“เซเมะ........ฮือออ เซเมะคุณมาถึงที่นี้เลยเหรอ.....”
น้ำตาหญิงสาวไหลไม่หยุด ชายหนุ่มใช้มือปาดน้ำตาที่แก้มเธอพร้อมกุมมือเมกุมิไม่ปล่อย แล้วเข้ากอดหญิงสาวทันที ทำให้พวกริสสาโด ตกใจเล็กน้อย
“เธอรู้หรือเปล่า หมอนั้นใคร ทำไมถึง.....................”
“ก็เขาเป็นแฟนคุณเมกุมิไงค่ะ สาวนชายคนนั้นก็แฟนคุณเหม่ยค่ะ”
คาเสะคาเงะยืนมองทั้งสองคู่ ต่างก็เป็นไปตามที่แอนบอกแต่เหม่ยส่องตาอาฆาตมาทางแอนทันที ที่แอนบอกว่า ชายคนข้างๆเป็นแฟนเหม่ย ทำให้หญิงสาวหลบอยู่หลังพ่อของเธอและตัวสั่น
คืนนั้นพวกเขาก็นอนนอกเมือง เมกุมินั่งฟังเรื่องราวที่บ้านจากคนรักของเธอ เธอได้รู้ว่าคนรักของเธอมานานแล้วเพราะพ่อของแอนอยู่ทีมเดียวกับเขา
“ตอนนี้ ศพ ของพี่สาวเธอหายออกไปจากสุสาน ไม่รู้ว่าใครขุดไปแม่กับพ่อของเธอให้มาเตือนว่า เธอจะพบอันตรายร้ายแรงแน่”
“แม้แต่ศพของพี่ พวกสารเลวพวกนั้นยังเอาไป จะทำไงดีดีที่พวกมันไม่ได้วิญญาณพี่ฉันไปแต่มันก็น่าเป็นห่วงช่วงนี้ฉันเจอเรื่องไม่ดีบ่อยด้วย”
“ว่าไงนะ!”
“อย่างที่เมกุมิว่าเมื่อว่าเธอพึ่งโดนพวกปีศาจรุมทำร้าย”
เหม่ยพูดขึ้นแทรก ทุกคนก็เริ่มเข้าใจว่า ตอนนี้เมกุมิโดนคนปองร้ายเต็มๆคนแรกที่โดนคือพี่สาวของเธออาจจะเป็นการเข้าใจผิดจึงมีการฆ่าผิดคน (ปกติเมกุมิจะนอนที่โบสถ์ แล้วเมคุมิกับเมกุมิเป็นพี่น้องฝาแฝดที่หน้าเหมือนกันแต่นิสัยสีผมสีตาจะไม่เหมือนกัน)
“ฉันไม่ดีเอง ขอโทษจริงๆค่ะที่ต้องทำให้เจอแบบนี้ทางที่ดีพวกคุณไม่ต้องเป็นผู้ร่วมกับพวกเราโดยไม่จำเป็นก็ได้ค่ะ”
“พวกผมบอกแล้วไงว่าจะอยู่ ร่วมทุกข์กับพวกคุณเมกุมิพวกเราเองก็เต็มใจด้วยครับ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ”
ชายชุดเขียวผมยาวสีน้ำตาลเดินออกไปจากกลุ่ม ส่วนคาเสะคาเงะก็เดินตามไป คันมูริเองก็นั่งมองกองไฟไม่ตามหัวหน้าไปเลย เมกุมิเองเมื่อเห็นโมโกมอนเดินออกจากกลุ่มไปเธอก็กลุ้มใจเล็กน้อย
ความคิดเห็น