ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Granado Espada ทีมผจญภัยแดนมหัศจรรย์

    ลำดับตอนที่ #30 : วันตาย และ 48 ชั่วโมง

    • อัปเดตล่าสุด 25 มี.ค. 50


    "เพราะฉะนั้น ฉันจึงมาหยุดพวกเธอไม่ให้ไปพบแอน"

    ยูกิถือปืนคู่แล้วเล็งที่หญิงสาวผมขาวยาวซึ่งคือเมกุมิเอง


    !
    ปัง!!!!!!!

    ทันทีที่เหนี่ยวไกไป มีโล่จากใครบ้างคนมากันไว้


    "
    คุณ............โมเอะ ขอบคุณค่ะ"

    โมเอะใช้โล่ของตนบังเมกุมิไว้ (เป็นการถือปืนข้างหนึ่งถือโล่ข้างหนึ่ง) โมเอะได้กระซิบกับพวกของตนไปว่า


    "
    เจ้านี่ฉันจะจัดการเองพวกเธอไปหาแอนก่อนเลย"

    "ค่ะ ไปกันเถอะ"

    เมกุมิวิ่งไปยังประตูปล่อยให้ลูกศิษย์อยู่กับอาจารย์ตามลำพังสองคน พวกเมกุมิพบห้องที่มีแต่เศษหินแตกเป็นรอยแหลมมากมายในห้อง


    !
    แปะ!แปะ!แปะ!

    "ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมมากค่ะ ที่เข้ามาได้ถึงที่นี่"

    หญิงสาวผมดำทรงแปลกเดินมาทางพวกเมกุมิ ข้างหลังของหญิงสาวคือ แอน ซึ่งเธอมีสีหน้าที่หวาดกลัวพร้อมน้ำตาที่ไหลไม่หยุด


    "
    แกทำอะไรแอนน่ะ มันจะมากเกินไปแล้วนะ โธร่า"

    "แหม แอนนาคงบอกเธอสินะเมกุมิว่าฉันชื่อนี่ แต่แอนนาไม่ได้บอกข้อมูลอะไรกับพวกฉันเลย แม้แต่นิดเดียวน่าอิจฉาจัง"

    โธร่า มองแอน ด้วยสายตาที่น่ากลัว แล้วหันมามองพวกเมกุมิ เธอกางแขนแล้วลอยขึ้นไปสูง โมโกมอนรีบยิงโธร่าทันที เพื่อจะจัดการศัตรูบนที่สูง แต่กระสุนก็ทำอะไรโธร่าไม่ได้เธอมีเวทย์ป้องกันเธออยู่

    หญิงสาวที่ลอยเหนือหัวพวกเมกุมิยกแขนขึ้น เวทย์ที่รุนแรงพอจะทำให้ร่างของพวกเมกุมิลอยและพุ่งกระแทกพื้นจนกระเด็น แอนอดมองอย่างเดียวไม่ได้ เธอจึงวิ่งไปที่จุดของ โธร่ายืนแล้วสะบัดมือ ปล่อยพลังไฟฟ้าออกไป


    !
    เปรี้ยง!!!!!

    "ฮึฮึฮึ เธอผิดแล้วแอนนา"

    "เอ๊ะ! O_o"

    ร่างของแอนลอยสูงกว่าพื้นอีก โธร่าใช้เวทย์ที่ออกจากมือของเธอทำให้ร่างแอนลอยขึ้น ขณะที่หญิงสาวผมดำเหยียบพื้น ใบหน้าของหญิงสาวมีอะไรซ้อนอยู่(เพราะมันเหมือนลอกได้) แอนมองด้วยความหวาดกลัวจนตัวสั่น โธร่าลอกหนังที่อยู่ใบหน้าเธอซึ่งมันโดนแอนทำ

    หญิงสาวตรงหน้าของเธอกลายเป็นชายหนุ่มชุดขาวทันที นั้นคือ เวรลอค แอนตกใจสุดๆ พร้อมคนอื่นๆในห้อง เค้ามองหญิงสาวที่อยู่ในกำมือแล้วมองไปกองหินข้างหลัง


    "
    ถึงเวลาแล้วขอรับ แอนนา"

    "มะ..........มะ...........ไม่นะ"

    ในเวลาอันสั้น ร่างของแอนโดนเหวี่ยงซัดโดนกองหินข้างหลัง(ซึ่งแหลมมากๆ)


    "
    อึก..................อ๋า......................."

    หญิงสาวในชุดสีแดงเพลิงค่อยมองลงไปที่หน้าท้องเธอ พร้อมน้ำตาที่ไหล ร่างของเธอโดนหินเสียบทะลุจากหลังไปหน้าเลือดไหลอย่างสยดสยอง ร่างเธออยู่เหนือหัวของคนในห้องแขวนอยู่กับหินราวกับเป็นตุ๊กตา


    "
    การประหารเสร็จสิ้นแล้วขอรับ หึหึหึ"




    "แอนนนนนนนนนน!!!!!!............ แกเวรลอค!!!"

    เมกุมิวิ่งไปทางเวรลอคราวกับเป็นคนไม่มีสติ ดวงตาของเธอค่อยๆกลายเป็นสีแดง เธอรีบชักมีดขึ้นสู้กับชายตรงหน้า


    เคร้ง
    !!!

    "คิดเหรอว่าจะช่วยให้คนตาย ฟื้นได้ขอรับ เมคุมิ เจ้าแห่งวิญญาณ"

    "เวรลอค เจ้าแห่งการทำลายล้าง แกทำลายได้ทุกอย่างจริงด้วย ไอ้กะเทย"

    เมคุมิ พยายามใช้มีดดันกับไม้คทาของชายตรงหน้าให้ออกห่างแต่ก็ไร้ผล เธอจึงใช้มีดอีกเล่มเข้าฟันแต่ร่างของชายหนุ่มหายไปทันที โมเอะซึ่งต่อสู้กับลูกศิษย์ของเธอได้วิ่งเข้ามาในห้อง


    "
    อาครับ ยูกิล่ะครับ"

    "เจ้านั้น หนีไปแล้วล่ะสิ แล้วแอน....................อ๊ะ"

    โมเอะรีบเอามือปิดปากเมื่อเห็นร่างของหญิงสาวที่เธอพึ่งพูดถึงจนทรุดนั่งลง โมโกมอนไมกล้าที่จะหันหน้าไปมองจน อาครันวิ่งตามมาที่หลังกับวิซาร์ดอีก 2 คน พวกอาครันที่มาทีหลังตกใจมากจนพูดไม่ออกเมื่อเห็นร่างลูกสาวของตนโดนแขวนกับหิน อาเธอร์ได้บินไปเอาร่างของหญิงสาวลงมา เลือดของหญิงสาวเปื้อนชุดขาวของเค้า


    "
    แอนนา.................พ่อขอโทษ..........พ่อมาช้าไปจริงๆ...........แอน........"

    ชายผู้เป็นพ่อโอบกอดร่างของลูกสาวที่ไร้วิญญาณ เลือดของหญิงสาวเปื้อนเสื้อผ้าของผู้เป็นพี่และพ่อ ก่อนที่เธอจะถูกอุ้มกลับคฤหาสน์ของพ่อเธอ ร่างของเธอถูกวางไว้ในห้องกว้างที่ถูกจัดเตรียมไว้เฉพาะเธอ ใบหน้าของชายผู้เป็นพ่อเริ่มเปื้อนด้วยน้ำตา


    ร่างของแอนที่สวมชุดสีฟ้าได้ล้อมไปด้วยพี่ชายพี่สาวของเธอ เมกุมิไปแหวกกลุ่มพวกพี่ๆของแอนไป แล้วเธอได้ป้อนน้ำใส่ปากหญิงสาว เหมือนเธอจะทำพิธีบางอย่าง


    "
    เมกุมิเธอทำอะไร เธอเอาอะไรใส่ปากแอน"

    อาครันถามหญิงสาว ซึ่งดูเหมือนดวงตาเธอจะเป็นฟ้าข้างแดงข้าง หญิงสาวเริ่มอธิบาย


    "
    นี่เป็นน้ำแห่งชีวิตจะรักษาคนที่อยู่ในสภาวะไม่สามารถต่อสู้ได้ แอนเป็นคนของฉันเธอจะไม่สามารถตายได้จนกว่าฉันจะถูกสังหารนั้นคือ ข้อการตอบแทนของผู้ปกป้อง"

    คำอธิบายของเมกุมิที่ให้พวกพี่ๆของแอนโล่งใจอย่างมาก ก่อนที่เธอจะอธิบายต่อ


    "
    แต่ก่อนอื่นในระหว่างนี้ฉันจะต้องอยู่ให้ได้ 48 ชั่วโมงหรือ 2 วันหลังจากที่แอนดื่มน้ำนี่ไป ไม่งั้นพิธีจะถูกทำลายร่างของแอนก็จะเน่าไปตามกาลเวลา และสภาพร่างกายของแอนต้องอยู่ครบด้วย"

    "เข้าใจล่ะแค่ เธอกับแอนปลอดภัย 2 วันนี้ แค่นี้แอนก็จะฟื้นคืนชีพได้ สินะ"

    อาเธอร์มองเมกุมิ หญิงสาวพยักหน้าต่อก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องของแอนไป คนในห้องเริ่มทยอยออกไป ร่างของแอนนอนบนเตียงโดยที่หน้าห้องจะมีพวกทหารมาเฝ้าตลอด คันมูริมองไปหน้าต่างห้องของแอนเค้าอยู่คนเดียวมองไปที่หน้าต่างอย่างไม่ละสายตา


    "
    หนักใจหรอไงนายน่ะ ดูถ้าจะเป็นห่วงยัยแอนมากเลยนะ"

    "เปล่าสักหน่อยันแค่ไม่มีอะไรทำเท่านั้น................."

    เหม่ยมองคันมูริแล้วยิ้มอย่างมีเล่ห์ ก่อนที่เธอจะหันหลังแล้วเดินหนีไปเธอได้ทิ้งคำพูดกับคันมูริไปว่า


    "
    แอนก็ไม่ตายหรอก แอนนะ......เป็นคนของเมกุมิ ไม่นานหล่อนจะกลับมา"

    คันมูริ รีบหันไปมองหญิงสาวแต่เธอกลับหายไปอย่างลึกลับ ชายหนุ่มหันกับไปมองที่หน้าต่างราวกับว่าเค้ามีความหวังในตัวแอนมากขึ้น


    "
    พวกคุณเมกุมิล่ะครับอา"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×