ทัณฑ์สวาทเมียบำเรอ

ทัณฑ์สวาทเมียบำเรอ

CR.PIC www.pinterest.com wang lee hom

ภาพนำมาประกอบเพื่อเสริมจินตนาการเท่านั้น ไม่ได้ใช้ในเชิงพาณิชย์ใดๆ

เมื่อเด็กที่อยู่ในอุปการคุณของผู้เป็นบิดาทำท่าว่าจะเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นแม่เลี้ยงของเขา ภาคิม วัชรอาชา ผู้ชายที่แสนจะหยิ่งยโสจึงยอมไม่ได้ สู้ให้บิดามีนางบำเรอเป็นร้อยเหมือนกับนางในฮาเร็มของสุลต่านยังจะดีเสียกว่าให้เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างนั้นมาร่วมสกุล เขาสลัดคู่ควงทุกคนทิ้งแทบจะทันทีแล้วหันมามุ่งมั่นกับการกำจัดว่าที่แม่เลี้ยงและจัดการลงทัณฑ์ผู้หญิงไม่เจียมตัวให้รู้สำนึกว่าอย่างมากเธอก็เป็นได้แค่ ‘นางบำเรอ’ เท่านั้น

CR.PIC http://paoniu.baike.com/article-1313871.html

ภาพนำมาประกอบเพื่อเสริมจินตนาการเท่านั้น ไม่ได้ใช้ในเชิงพาณิชย์ใดๆ

วิโรษณา ดุษยา  เพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้มีพระคุณ สาวน้อยไร้เดียงสาจึงต้องยอมตกเป็น ‘เมียบำเรอ’ ของผู้ชายกักขฬะไร้หัวใจโดยไม่ยอมปริปากบ่น และไม่แม้แต่จะเรียกร้องความสมเพชใดๆ จากเขา เพราะรู้ว่าในสายตาของซาตานร้าย ผู้หญิงข้างถนนอย่างเธอมีค่าไม่ต่างอะไรกับขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น

มือใหญ่ตะครุบที่ต้นแขนทั้งสองของเธอแล้วกระชากเต็มแรงจนร่างบางปลิวเข้าไปปะทะอกแกร่ง วิโรษณาใจหายวาบพยายามจะสะบัดแขนให้หลุดแต่เขาบีบแรงจนเธอต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

“ดิฉันทราบดีค่ะว่าคุณไม่ได้อยากแต่งงานกับดิฉัน”

“ใช่จำใส่ใจเอาไว้ให้ดีด้วยว่าฉันไม่เคยคิดอยากจะแต่งงานกับเธอเลย เพราะผู้หญิงที่ฉันอยากจะแต่งงานด้วยก็คือผู้หญิงที่ฉันรักเท่านั้น แต่ที่ฉันจำต้องแต่งงานกับเธอก็เพราะไม่อยากให้ใครมาประณามพ่อฉันว่าเป็นตาแก่ตัณหากลับและฉันจะไม่มีทางยอมให้เด็กที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอขึ้นมาแทนที่ตำแหน่งแม่ของฉันเด็ดขาด!” ภาคิมตะคอกด้วยน้ำเสียงกร้าวดุ

“ฉันไม่เคยคิดจะมาแทนที่แม่ของคุณ” เธอยังโต้เขาทั้งๆ ที่อยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ

“จำไว้อีกอย่างนะวิโรษณา ฉันจะแต่งงานกับเธอแต่จะไม่ยอมจดทะเบียนด้วย เธอจะอยู่ในฐานะเมียนอกกฎหมายของฉันเท่านั้นและพอครบหนึ่งปี เธอต้องไสหัวไปจากที่นี่ ถึงตอนนั้นพ่อของฉันคงไม่เอาคนที่เคยเป็นเมียของลูกชายมาทำเมียหรอก ซึ่งเธอไม่ต้องห่วงว่าตัวเองจะสึกหรอเพราะฉันจะไม่แตะต้องเธอและจะให้เงินเธอก้อนหนึ่งไปตั้งตัว ผู้หญิงอย่างเธอคงไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าเงินหรอกจริงไหม”

ภาคิมบอกออกมาอย่างเลือดเย็นและกำลังใช้เงินฟาดหัวเธอในคราวเดียวกัน วิโรษณาเจ็บปวดอย่างที่สุดแต่ก็พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้อย่างเต็มที่ เธอเชิดหน้าขึ้นด้วยความทระนงตนและประสานสายตากับเขาอย่างไม่ลดละท่ามกลางความมืด ก่อนจะพูดกับเขาเหมือนกับไม่สะทกสะท้านเช่นกัน

“ได้ค่ะ ดิฉันยินดีทำตามข้อเสนอของคุณทุกอย่าง เมื่อครบหนึ่งปีดิฉันจะไปจากคุณโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินให้ดิฉันสักบาท”

“เธอคิดว่าการทำตัวหยิ่งจะทำให้ตัวเองมีค่าขึ้นมาในสายตาของฉันอย่างนั้นเหรอ เสียใจด้วยวิโรษณา มารยาแบบนี้ใช้ไม่ได้ผลกับฉันหรอก” เขาหัวเราะอย่างหยันๆ ใส่หน้าเธอ ก่อนจะผลักร่างบางออกห่างอย่างรวดเร็วจนวิโรษณาเซถลาล้มลงไปกับพื้นหญ้า จากนั้นร่างสูงก็เดินดุ่มๆ กลับเข้าข้างในโดยไม่ยอมหันกลับมามองเธออีก

มือบางเอื้อมมากุมข้อเท้าของตัวเองด้วยความเจ็บเพราะการล้มอย่างไม่ได้ตั้งหลักเมื่อครู่นี้ทำให้ข้อเท้าเล็กๆ เกิดการแพลง สาวน้อยร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา ทั้งการกระทำและคำพูดของภาคิมแสนจะโหดร้ายเหลือเกิน ร่างบางสั่นสะท้านอยู่นานหลายนาทีก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกและค่อยๆ ประคองตัวเองเดินโขยกเขยกกลับเข้าไปข้างใน 

ปล. เรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาแล้วในชื่อ เมียน้อยทะเบียนเถื่อน แต่นานาเคยลงให้อ่านออนไลน์ในชื่อ ทัณฑ์สวาทเมียบำเรอ ดังนั้นตอนนี้นานาจึงขอกลับมาใช้ชื่อเดิมนะคะ

ฝากอีบุ๊ควางแผงแล้วนะคะ

ฝากอีบุ๊คเรื่องใหม่ล่าสุดด้วยจ้า

B
E
R
L
I
N
?