คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : The casino-Seventh
The Casino-Seventh
านยอล…เี๋ยวันลับมานะ ีโอะพาันไปหาหมอสัหน่อย อยู่บ้านีๆนะ J
บยอน แบฮยอน
“เฮ้อ..ริๆเลย”านยอลเินออมาาห้อน้ำ็เห็นระาษโน้สีมพูวาแปะอยู่ านยอลรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่านั้นเา็รีบลไปที่ห้อรัวทันทีเพราะว่าวามหิวเริ่มทวีูเ้ามาในท้อ
านยอลอุ่น้าว้มแล้วนั่ินมันนหมานยอลนัู่ทีวีอยู่สัพั เา็แอบเอะใเล็ๆเพราะว่าเฮุนไม่ไ้ิ่อลับมาเลย เาิ่อเฮุนแ่็ิ่อไม่ไ้เลย
“ลับมาแล้ว”ีโอยิ้มว้าให้ับานยอลแล้วเินเ้าไปในห้อรัว
“านยอล…มานี่หน่อยสิ”แบฮยอนที่ยืนอยู่หน้าประูบ้าน็เอ่ยเรียานยอล
“อ่าๆ”านยอลยิ้มาๆแล้วเินามแบฮยอนไป
“มีอะไรไม่สบายใรึเปล่า”านยอลมอแบฮยอน้วยสีหน้าที่เป็นห่ว
“เปล่า…ัน็แ่มีอะไระบอนาย”แบฮยอนมอหน้าอานยอลอย่าริั
“มีอะไรหรอ?”านยอลัสีหน้าสสัยึ้นมา
“ันท้อ”แบฮยอน้มหน้าลไม่่อยอยาะพูออมา
“รินะ…ไม่ไ้โหนะ”านยอลำลัื่นเ้นมาที่ะไ้เป็นพ่อน
“อื้ม…ไม่ไ้โหสัหน่อย”แบฮยอนยิ้มออมาาๆ
“อ่า…ันะรับผิอบเอนะ อนนี้นายรัันรึยั?”านยอลพู้วยน้ำเสียที่หนัแน่นและริั
“านยอล…ารัเฮ”แบฮยอนโผเ้าอานยอลอย่าแนบแน่น น้ำาอแบฮยอน็ไหลอาบแ้มทั้สอ้า
“บะ แบฮยอน”านยอลำลัอึ้ไปั่วรู่ ัวเารันมามามายแบฮยอนเป็นนแรเลย็ว่าไ้ที่รัเา เารู้สึีใมาๆีใที่สุในีวิเลย็ว่าไ้
“ันะเป็นพ่อที่ีอลูนะ”น้ำาอายหนุ่มสุแร่็ไหลออมาอาบแ้มทั้สอ้วยวามีใ เาวาฝันไว้มามายอยู่ไหนหัว
“อื้ม…ัน็ะเป็นแม่ที่ีเหมือนัน”แบฮยอนยิ้มว้าออมา แบฮยอนเอ็ิว่าถ้าะหยุ็ะหยุที่รนี้ และเริ่มใหม่ับานยอลลอไปนับาวินาทีนี้
“ันีในะที่นายรััน”านยอลพูพลาใ้มือลูบลุ่มผมนิ่มอแบฮยอน
“ันีใมาว่าที่นายเลือันานยอล”แบฮยอนยิ้มออมาอย่ามีวามสุ ำพูอันื้นันมามายมันอยู่เ็มหัวสมออแบฮยอนไปหม
“ันไม่สนนะว่าแ่่อนนายเยเป็นนยัไ ันสนในาย่อานี้มาว่า”านยอลผละอ้อมอออแล้วใ้มือทั้สอประรอใบหน้าอแบฮยอน
“ันเลิไ้แล้ว…เพราะนายานยอล”แบฮยอนยิ้มว้าให้ับานยอล
“ันไว้ในายนะแบฮยอน…ันสัาว่าันะไม่ทำให้นายเสียใ”านยอล่อยๆประบริมฝีปาเ้าับริมฝีปาบาๆอแบฮยอนอย่าแผ่วเบาสัมผัสอันอบอุ่นผ่านลิ้นร้อนๆแบฮยอนหลับาพริ้มน้ำายัไหลอาบแ้มไม่หยุ แบฮยอนทำไ้แู่บอบลับไปและโอบอร่าอานยอลไว้ แบฮยอนิว่ามันไม่ใ่วามฝัน มันือีวิใหม่ที่เาะ้อเผิ
“เพื่อนมีวามสุเรา็ีใ”ีโอที่ยืนมอผ่านหน้า่า็ยิ้มออมาาๆ (Write: ูล่ะสสารีโอ)
“ไปเินเล่นันไหม?”านยอลยิ้มาๆให้ับแบฮยอน
“อื้ม…ไปัน”แบฮยอนเินนำหน้าานยอลไป แ่็ถูมืออานยอลว้าไปับไว้แน่น วามสัมพันธ์อทั้สอ่าเิึ้นอย่ารวเร็วเินว่าะวบุมไว้ไ้ ทั้สอเินไปเรื่อยๆนถึระท่อมเล็ๆฝน่อยๆระหน่ำลมาอย่ารวเร็ว ทั้สอเลยเ้าไปหลบฝนในระท่อม
เปรี๊ย!!!
“อ๊าย!!!!”แบฮยอนสะุ้ลั่นพลาอานยอลไว้แน่น
“เ็น้อย…ลัวรึไ”านยอลลูบลุ่มผมนิ่มอแบฮยอนอย่าเอ็นู
“ันไม่อบเสียฟ้าร้อนี่”แบฮยอนพูพลาสั่นไป้วยเพราะวามหนาวเย็น
ิ๊ ิ๊!!!
“ายล่ะ…เสื้อันเปียหมเลย”านยอลผลััวแบฮยอนออพลาสำรวเสื้อเิ้อัวเอที่เปียน้ำฝนไป สาเหุอันเนื่อมาาหลัารั่ว านยอล่อยๆปลระุมออทีละเม็แล้วโยนเสื้อทิ้ไปที่อฟาแห้
“ัวนายเย็นั”แบฮยอนใ้มือแะที่แนแร่อานยอล
“มันหนาวนะ”านยอลพูพลาออ้วยวามหนาวเย็น
“อื้มๆ”แบฮยอนพยัหน้าพลาสั่นไปทั้ัว านยอลยิ้มาๆแล้วันร่าบานอนราบิับพื้นเีย
“เี๋ยว..านยอลันท้ออยู่นะ”แบฮยอนพยายามันร่าอานยอลออแ่็ไม่เป็นผล
“ไม่เป็นไรหรอน่า เห็นหน้านสวยใระไปอใไหว”านยอลพูบ็ัารปิปาแบฮยอนทันที เสียสายฝนหรอะสู้เสียแห่วามรันี้ไ้ ฝันไปเถอะ
2ั่วโม่อมา….
“สอนนั้นไปไหนันวะ?”ีโอที่นัู่ทีวีอยู่็พูึ้นอย่าเ็ๆ
“ฝนหยุแล้วไปูหน่อยีว่า”ีโอปิทีวีแล้วเินออาบ้าน ามหาานยอลับแบฮยอนเรื่อยๆ
“นั่นระท่อมนี่หว่า”ีโอรีบวิ่ไปยัระท่อมเล็ๆทันที
แอ๊!!!!!
“เอ่อ….”ีโอำลัทำอะไรไม่ถูที่เห็นภาพรหน้า
“มึไ้ันทุที่เลยรึยัไวะ ิ นสวยไม่ทำใร ไป็ไ้!”ีโอพูบ็สะบัเิลับไปที่บ้านทันที (Write: มันไ้ันทุอน่ะีโอ)
ปริบ ปริบ!
“หาว…หนาวั”แบฮยอนพูพลาุที่อแร่อานยอลปลายเท้าอทั้สอำลัเี่ยวพันันบ่บอสายสัมพันธ์อันลึึ้อทัู้่ ทั้สอเ้าสู่นิทรารอบสอ้วยวามสบสุ ร่าทั้สออันอย่าแนบแน่นราวับมีนเอาาวา้ามาิไว้ พันธนาารแบบนี้ะไม่มีใรมาพรามันออาันไ้
สั้นๆไ้ใวามอบีนะ
:) Shalunla
ความคิดเห็น