หัวใจไม่ยอมให้ปล่อยวาง

 หัวใจไม่ยอมให้ปล่อยวาง

“น้องม.4 ครับ คบกับพี่ม.6 ไหมครับ”

“น้องแพร” ทั้งๆ ที่เรียกน้องสาวไว้ แต่นพรุจกลับหันมาหาเพื่อนน้อง ผลักเหนือเมฆทีหนึ่ง “ไอ้เหนือมันชอบน้องแพร ชอบมานานแล้ว น้องแพรคบกับมันเถอะ”

         ม่านแพรจ้องใบหน้าของรุ่นพี่ม.6 แล้วเม้มปากสั่นๆ ไว้ สองแก้มคล้ายจะแต้มสีเรื่อจางๆ “พี่ชื่อเหนือหรือคะ”

         คนถูกถามลูบท้ายทอยแก้เก้อ “ใช่พี่ชื่อเหนือ เหนือเมฆ เหนือศิรานนท์”

         “พี่เหนือชอบแพรหรือคะ”

         เหนือเมฆโน้มตัวลง เว้นช่วงห่างระหว่างใบหน้าของตนและใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของม่านแพร นัยน์ตาคมเข้มที่มองมานั้นดูมีเสน่ห์จับใจ “ชอบ ชอบมานานแล้ว”

         “ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเรามาคบกัน”

*************************

“แพรจะไม่บอกพี่เหนือจริงๆ เหรอ”

“ไม่บอกหรอก”

“ถ้าพี่เหนือรู้ทีหลัง แพรไม่กลัวว่าพี่เหนือจะเสียใจเหรอ”

ม่านแพรยิ้ม แต่ก้นบึ้งดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง “บางที ถ้าบอกพี่เหนือตอนนี้ อาจจะทำให้พี่เขาเสียใจตั้งแต่ตอนนี้ก็ได้”

“แพรคิดว่า พี่เหนือไม่ต้องการลูกเหรอ”

“อนาคตพี่เหนือดีกว่าแพร ทั้งต้นทุนการใช้ชีวิต อะไรหลายๆ อย่าง พี่เขาไม่เหมาะจะจมปลักอยู่ที่นี่หรอก อีกอย่างพี่เหนือเคยบอกว่าเขาจะไปใช้ชีวิตที่เมืองนอก ไปท่องเที่ยวให้ทั่วโลก เขาจะเก็บภาพทุกสถานที่ที่ไปส่งมาให้แพร ความฝันของพี่เหนือยิ่งใหญ่มากขนาดนี้ แพรจะกล้าทำลายได้ยังไง ในเมื่อแพรไม่สามารถก้าวออกไปจากโลกแคบๆ ใบนี้ ก็ปล่อยให้พี่เขาไปชมโลกกว้างแทนแพรเถอะ”

“ทำไมถึงได้โง่แบบนี้นะ” นภิศาด่าเพื่อน “หวังดีกับเขาขนาดนี้ ไอ้พี่เหนือมันจะรู้บ้างไหม”

“ไม่รู้ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ แพรไม่อยากให้พี่เหนือรู้อยู่แล้ว”

ฝากผลงานของ Janya ด้วยนะคะ

ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. ๒๕๕๘

ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้

รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ไม่ว่าจะในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ

ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของงานประพันธ์